Wpływ czynników
biogeograficznych na zdrowie
człowieka (klimat, ciśnienie
atmosferyczne, temperatura
powietrza). Choroby
meteorotropowe.
Filip Aszteborski
Ogólnie…
Wpływ pogody na nasze zdrowie i samopoczucie
jest znacznie większy, niż podejrzewamy.
Organizm wykazuje pewną tolerancję na zmiany
temperatury, ciśnienia, wilgotności. Ale u
niektórych jest ona dość duża, u innych -
szczątkowa. Najostrzej na zmiany aury reagują
osoby z niskim ciśnieniem, cierpiące na choroby
przewlekłe (np. astmę, schorzenia reumatyczne).
Wpływ na reakcje ma też stres i przemęczenie.
Wystarczą dwie nieprzespane noce, a organizm
jest osłabiony jak po grypie i gorzej znosi to, co
dzieje się za oknem.
Historia Oddziaływania
bodźców klimatycznych na
człowieka:
Od najdawniejszych czasów człowiek
obserwował otaczające go środowisko
atmosferyczne, poszukiwał zależności między
zmianami, które w nim zachodzą, a stanem
swego zdrowia i samopoczucia.Już w
starożytności Hipokrates (460-377 r. p.n.e.)
ojciec medycyny, w tym i bioklimatologii,
zauważył pewne współzależności między
klimatem i pogodą a niektórymi objawami
chorobowymi, określił ponadto wpływ klimatu
na rozwój fizyczny i psychiczny człowieka.
Ciśnienie atmosferyczne:
Zmiana ciśnienia przekraczająca 8 hPa z dnia na dzień
stanowi silny, niekorzystny dla organizmu człowieka
bodziec mechaniczny. Takie zmiany ciśnienia obserwuje
się na ogół przy przechodzeniu frontów atmosferycznych.
W takiej sytuacji pogodowej następują u ludzi zdrowych
zmiany pobudliwości układu nerwowego zaczynające się
5-6 godzin przed nadejściem frontu i trwające do 3-5
godzin po jego przejściu. Najbardziej aktywne
meteorotropowo są fronty chłodne, którym oprócz zmian
ciśnienia towarzyszy spadek temperatury powietrza.
Spadek ten wywołuje kurczenie naczyń krwionośnych, co
może mieć znaczenie dla funkcjonowania układu krążenia.
Do zjawisk meteorotropowych zaliczane są również burze
jako zjawisko silnie działające na układ nerwowy człowieka
towarzyszące często chłodnym frontom. Burze wyzwalają
uczucie lęku, niepokoju, powodują trudności w skupieniu
uwagi, a nawet zaburzenia krążeniowe i jelitowe.
Temperatura powietrza:
Działają zarówno hartująco jak i obciążająco na ustrój
człowieka. Przyjmuje się, że temperatura maksymalna
przekraczająca 25.0°C oznacza dzień gorący, zaś powyżej
30.0°C - dzień upalny, a kilka po sobie następujących dni
upalnych tworzą tzw. "fale upałów". Jeśli towarzyszy jej
wysoka wilgotność powietrza (e>18.8 hPa; [przy czym "e" to
aktualna prężność pary wodnej (ciśnienie cząstkowe pary
wodnej w całkowitym ciśnieniu atmosferycznym, w hPa)]
występuje uciążliwe dla człowieka zjawisko parności i
wówczas oddawanie ciepła przez drogi oddechowe i skórę
jest utrudnione, a układ termoregulacji nadmiernie
obciążony. Taki stan fizyczny powietrza jest źle tolerowany
przez układ krążenia. Niekorzystne dla człowieka są również
dni bardzo mroźne z temperaturą maksymalną mniejszą od
-10.0°C, zwłaszcza gdy towarzyszy jej silny wiatr (możliwość
odmrożeń twarzy)
Klimat-Ogólnie:
Klimat miasta oddziałuje na organizm człowieka przede
wszystkim poprzez emisję zanieczyszczeń i hałas, a
obecność w obszarach zurbanizowanych miejskiej wyspy
ciepła wpływa zaś znacząco na odczuwalność cieplną.
Zła jakość powietrza ma bezpośredni wpływ na zdrowie
człowieka. Szczególnie negatywnie odbierane są przez
organizm człowieka zanieczyszczenia komunikacyjne
(udział transportu i komunikacji samochodowej w
ogólnym zanieczyszczeniu powietrza w miastach sięga
20%), gdyż są odczuwalne bezpośrednio podczas
oddychania.
Klimat-zanieczyszczenie
związkami chemicznymi:
Dwutlenek azotu (NO2) jest to gaz trujący, który dostaje
się do atmosfery zarówno ze źródeł naturalnych jak i
antropogenicznych. Naturalnymi źródłami tlenków azotu
w atmosferze są wybuchy wulkanów. Największym
antropogenicznym źródłem NO i NO2 jest energetyka -
utlenianie paliw kopalnych w wysokiej temperaturze, a
przy powierzchni Ziemi - spaliny silników
samochodowych. U człowieka, a w szczególności u dzieci
i osób starszych, NO2 atakuje układ oddechowy
powodując osłabienie funkcji obronnych płuc zaburzenia
wentylacji płuc, mniejsze nasycenie krwi tlenem i
obniżenie zdolności samooczyszczania dróg
oddechowych.
Klimat-zanieczyszczenie
związkami chemicznym c.d
Tlenek węgla (CO) powstaje w wyniku spalania paliw, a
w szczególności niecałkowitego spalania węgla w
paleniskach domowych. Źródłem CO są także spaliny
samochodowe, zawiera go również dym tytoniowy. CO
jest najczęstszą przyczyną zatruć śmiertelnych.
Bezwonny i silnie trujący łączy się z hemoglobiną, która
traci w ten sposób zdolność do pobierania tlenu. Zmiany
w natlenianiu krwi powodują zaburzenia układu
nerwowego i układu krążenia, objawiające się mniejszą
wydolnością manualną oraz spadkiem ogólnej
sprawności psychicznej. Wdychanie przez co najmniej 1
godzinę powietrza, w którym stężenie tlenku węgla
wynosi powyżej 0,1% może spowodować utratę
przytomności a nawet zgon.
Klimat-zanieczyszczenie
związkami chemicznym c.d
Ozon (03) stratosferyczny i troposferyczny. Ozon (trzyatomowy tlen)
powstaje w procesie przemian cząsteczkowych tlenu pod wpływem
promieniowania ultrafioletowego. 90% całkowitej jego zawartości w
atmosferze koncentruje się w stratosferze, na wysokości 20 - 30 km,
w warstwie zwanej ozonosferą. Pochłania on promieniowanie
ultrafioletowe (UV-C) często bywa nazywany ozonem "dobrym".
Konwencja o Ochronie Warstwy Ozonowej (1985), zobowiązuje do
ograniczenia użycia substancji niszczących ozon w stratosferze:
związków chloru i bromu, głównie freonów i halonów. W troposferze
powstaje na skutek utleniania takich zanieczyszczeń jak tlenki azotu,
tlenek węgla, metan pod wpływem promieniowania ultrafioletowego.
W naturalny sposób ozon - gaz o specyficznym zapachu, uwalniany
jest w trakcie wyładowań elektrycznych. Ozon jest głównym
składnikiem smogu fotochemicznego występującego głównie latem w
miastach o dużym natężeniu ruchu samochodowego. Wpływ ozonu
troposferycznego na zdrowie człowieka, roślinność i materiały jest
negatywny. Podwyższone stężenie ozonu może wywoływać zaburzenia
funkcji układu oddechowego: kaszel, ograniczenie zdolności do
głębokiego oddychania i wchłaniania tlenu, nasilenie objawów astmy,
zapalenie płuc a także podrażnienie oczu i bóle głowy.
Klimat-zanieczyszczenie
metalami ciężkimi:
Ołów - jest szczególnie toksyczny dla ludzi i
zwierząt. Do organizmu ludzkiego dostaje się
poprzez drogi oddechowe i przewód
pokarmowy, skąd jest wchłaniany do krwi i
akumulowany w kościach, zębach, nerkach,
wątrobie oraz w mózgu. Wywołuje on zmiany w
układzie nerwowym i krwionośnym. Na
szkodliwe działanie ołowiu najbardziej narażone
są dzieci do lat 6 i kobiety ciężarne.
Klimat-zanieczyszczenie
metalami ciężkimi c.d
Kadm - emitowany do atmosfery przez
przemysł metalurgiczny, jest jednym z
najgroźniejszych dla ludzi i zwierząt
zanieczyszczeń środowiska. Charakteryzuje się
bardzo długim okresem rozpadu określanym na
10 do 30 lat. Kadm do organizmu człowieka
przedostaje się drogą pokarmową poprzez
zanieczyszczone pożywienie i drogą
oddechową. Akumuluje się w nerkach i wątrobie
oraz w kościach. Kadm wpływa szkodliwie na
układ immunologiczny, nerwowy i krwiotwórczy.
Klimat-zanieczyszczenie
metalami ciężkimi c.d
Rtęć - związki rtęci przedostają się do
organizmu drogą pokarmową (spożycie ryb) i
oddechową. I tak 80% wdychanych par rtęci
zatrzymywanych jest w ustroju człowieka i wraz
z krwią są one rozprowadzane do wszystkich
tkanek. Atakują przeważnie układ nerwowy.
Natomiast najbardziej toksyczne są organiczne i
nieorganiczne związki rtęci.
Klimat-zanieczyszczenie
metalami ciężkimi c.d
Arsen - jest związkiem o silnych
właściwościach kancerogennych i toksycznych,
emitowanym do atmosfery w procesach
spalania paliw w energetyce i przemyśle
metalurgicznym. Do organizmu człowieka arsen
dostaje się drogą pokarmową (poprzez picie
zanieczyszczonej wody), a w mniejszym stopniu
- drogą oddechową. W nadmiernej ilości może
spowodować zatrucie, bóle głowy, zakłócenia
rytmu serca. Jest absorbowany przez krew.
Klimat-Hałas
Bodźce akustyczne (hałas) mają wprawdzie
niewielki związek z warunkami atmosferycznymi
przykładowo (pokrywa śnieżna tłumi hałas),
jednak ze względu na uciążliwość dla narządu
słuchu powinny być brane pod uwagę. Przyjmuje
się, że próg szkodliwości hałasu stanowi dźwięk
o natężeniu 35dB, zaś > 85dB określony jest
jako "hałas nieznośny" powodujący zaburzenia
układów krążenia i pokarmowego. W otoczeniu
sanatoriów i szpitali maksymalny, krótkotrwały
poziom dźwięku nie może przekraczać 70dB.
Choroby Meteorotropowe:
Meteoropaci zdarzają się najczęściej wśród ludzi
dotkniętych chorobą wieńcową, nadciśnieniową,
wrzodową. Do chorób meteorotropowych zalicza
się także choroby reumatyczne, alergiczne,
układu oddechowego, ale i psychiczne. Bodźce
pogodowe powodują zaostrzenie objawów
wszystkich tych chorób.Reakcje
meteorotropowe, zarówno u osób zdrowych, jak i
chorych pojawiają się ze znacznym
wyprzedzeniem. Znane od dawna są na przykład
zjawiska „przeczuwania” wiatru halnego u
mieszkańców Podtatrza. Nazywa się ich
żartobliwie „żywymi barometrami”.
Choroby Meteorotropowe c.d
Typowe objawy meteorotropowe to:
bóle głowy (migreny),
osłabienie,
senność lub bezsenność,
dekoncentracja, zmęczenie, zniechęcenie,
apatia, brak apetytu,
mała wydolność fizyczna,
wzmożona pobudliwość wegetatywnego
układu nerwowego,
osłabienie reakcji adaptacyjnych
Dziękuję za uwagę !