background image

 

 

Leki przeciwgrzybicze

Lek.med. Marzena Janczewska

Część prezentacji dla studentów

background image

 

 

Grzyby - Eucariota

• Grzyby dermatofitowe – Trichophyton, Microsporum, 

Epidermophyton

• Grzyby drożdżopodobne – Candida, Cryptococcus, Torulopsis
• Grzyby pleśniowe – Aspergillus, Fusarium
• Grzyby dimorficzne – Cryptococcus, Blastomyces, Coccidioides

Warstwa lipidowa błony komórkowej grzybów zawiera ergosterol lub 

lanosterol. Większość leków p/grzybiczych działa na błonę 
komórkową grzybów

background image

 

 

Pochodne azolowe działające przeciwgrzybiczo

Związki zwane ,,azolami’’ (terminu takiego nie ma w nazewnictwie 

chemicznym) można podzielić na:

•  pochodne imidazolu o niezbyt korzystnej farmakokinetyce i 

dość licznych działaniach niepożądanych po podaniu ogólnym: 
mikonazol, ketokonazol, klotrimazol

• pochodne triazolu, wolniej metabolizowane i słabiej wpływające 

na metabolizm steroidów u człowieka o znacznie korzystniejszej 
kinetyce i mniej nasilonych działaniach niepożądanych: flukonazol, 
itrakonazol, worikonazol, posakonazol

Działają grzybostatycznie przez hamowanie syntezy ergosterolu, 

dodatkowo klotrimazol grzybobójczo

background image

 

 

Mechanizm działania: po podaniu ogólnym związki te są inhibitorami 

lanosterolu, enzymu z grypy cytochromu P-450. Zahamowanie syntezy 

ergosterolu upośledza czynność niektórych enzymów błonowych. 

Oporność może rozwijać się na skutek zmiany budowy enzymu, który 

traci powinowactwo do azoli, lub aktywnego usuwania leku z komórki

Zahamowanie P-450 może prowadzić do upośledzenia syntezy hormonów 

steroidowych, może też być przyczyną interakcji lekowych, jeśli 

hamowany enzym jest odpowiedzialny za metabolizm stosowanych 

jednocześnie leków. Pochodne imidazolu wykazują mniejsza 

selektywność, natomiast poch. triazolu blokują preferencyjnie enzymy 

grzybów, dzięki czemu słabiej hamują syntezę hormonów 

steroidowych i powodują mniej interakcji

Aktywność przeciwgrzybicza: szeroki zakres działania p/grzybiczego. 

Aktywne wobec drożdżaków, grzybów dimorficznych i dermatofitów. 

Aktywność wobec pleśni jest zróżnicowana.

Klinicznie azole są aktywne w licznych grzybicach i drożdżycach 

powierzchownych i głębokich.

Oporność, do niedawna występująca rzadko, obecnie stała się poważnym 

problemem praktycznym. Szczepy Candida oporne na flukonazol. 

Szczepy oporne na flukonazol są w różnym stopniu oporne na 

ketokonazol i inne azole.

background image

 

 

Przeciwgrzybicze pochodne azolowe stosowane w 

leczeniu miejscowym

• Klotrimazol
Stosowany miejscowo 
• Mikonazol
Do leczenia kandydozy pochwy

Bifonazol, krokonazol, ekonazol, fentikonazol, ketokonazol, oksykonazol, sertakonazol, 

tiokonazol

Ketokonazol
Działania niepożądane: nudności, brak łaknienia, wymioty, wysypka, zaburzenia syntezy 

hormonów steroidowych, zaburzenia miesiączkowania u kobiet, ginekomastia, utrata 
libido, przejściowa azoospermia u mężczyzn,

wzrost aminotransferaz, zapalenie wątroby
Hamuje P-450, może zwalniać eliminację leków metabolizowanych przez te enzymy. 

Szczególnie niebezpieczne jest to w przypadku jednocześnie stosowanych leków 
p/histaminowych wydłużających odstęp QT, cisapridu (zaburzenia rytmu serca). 
Dlatego stosowany jest raczej tylko miejscowo

Wskazania: grzybice powierzchowne powodowane przez dermatofity i drożdżaki

background image

 

 

Doustne przeciwgrzybiczne pochodne azolowe

• Flukonazol
• Itrakonazol
• Worikonazol
• Posakonazol

Flukonazol
Bardzo dobrze wchłaniany z p.pokarmowego: BD 85%. Wysokie 

stężenie w tkankach i narządach. Stężenie w płynie m-rdz sięga 60-
90% stężenia we krwi. Dlugotrwale podawany ulega kumulacji z 
przedłużeniem okresu półtrwania i podwyższeniem stężenia w 
płynach ustrojowych. W niewydolności nerek trzeba zmniejszyć 
dawki.

Działania niepożądane: niewiele działań niepożądanych: dolegliwości 

z p.pokarmowego, bóle głowy, bezobjawowy wzrost aminotransferaz, 
nie zaburza syntezy hormonów steroidowych lub tylko nieznacznie. 
Jest słabym inhibitorem enzymów P-450.

Aktywny wobec drożdżaków (Candida, kryptokoki)
Wskazaniakandydoza głęboka i powierzchowna wymagająca 

leczenia ogólnego oraz kryptokokoza, także u chorych na AIDS

background image

 

 

Itrakonazol

Większa od flukonazolu aktywność p/grzybicza, w tym wobec Candida 

i Aspergillus

Wysokie stężenie w macierzy paznokcia
Działania niepożądane: ze strony p.pokarmowego, hipokaliemia, 

obrzęki

Jest inhibitorem P-450
Wskazania: aspergiloza, blastomykoza, kandydoza głęboka i 

powierzchowna wymagająca leczenia ogólnego, histoplazmoza, 
grzybica paznokci stóp

Worikonazol
Aktywny wobec Aspergillus, Candida
Lek pierwszego wyboru przy grzybicach zagrażających życiu
Działania niepożądane: ze strony p.pokarmowego, uszkodzenie 

wątroby, przejściowe zaburzenia widzenia

background image

 

 

Inhibitory epoksydazy skwalenowej 

(enzymu niezbędnego w procesie syntezy ergosterolu)

Na większość grzybów działają grzybobójczo, wobec Candida albicans 

fungistatycznie. Działają selektywnie na enzymy grzybów i nie 

wpływają na syntezę steroidów u człowieka

Terbinafina wykazuje silniejszą aktywność p/grzybiczą; stosowana jest 

miejscowo i ogólnie

Naftifina – wyłącznie miejscowo

Terbinafina 
Aktywność przeciwgrzybicza: dermatofity, wktywna takżę wobec 

Aspergillus, mniej aktywne drożdżaki

Farmakokinetyka: biodostępność 80%, dobrze przenika do tkanek. 

Intensywnie gromadzi się w tkankach, prawdopodobnie w 

kompartmencie lipidowym (w tym w naskórku)

Działania niepożądane: dolegliwości ze strony p.pokarmowego 

(nudności, wymioty, bóle brzucha, begunka, owrzodzenia w jamie 

ustnej), zaburzenia smaku, wysypki skórne, rzadko zespół 

Stevensa-Johnsona, zwiększenie transaminaz w surowicy, rzadko 

neutropenia i agranulocytoza

background image

 

 

Terbinafina

 

Aktywność przeciwgrzybicza: dermatofity, aktywna także wobec 

Aspergillus, mniej aktywne drożdżaki

Farmakokinetyka: biodostępność 80%, dobrze przenika do tkanek. 

Intensywnie gromadzi się w tkankach, prawdopodobnie w 
kompartmencie lipidowym (w tym w naskórku)

Działania niepożądane: dolegliwości ze strony p.pokarmowego 

(nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, owrzodzenia w jamie 
ustnej), zaburzenia smaku, wysypki skórne, rzadko zespół Stevensa-
Johnsona, zwiększenie transaminaz w surowicy, rzadko neutropenia i 
agranulocytoza

Interakcje: cymetydyna, rifampicyna, terfenadyna zwalniają eliminację 

terbinafiny. Terbinafina przyspiesza eliminację cyklosporyny i zwalnia 
eliminację kofeiny, co może być przyczyną bólów głowy i pobudzenia

Wskazania: grzybice skóry powodowane przez dermatofity, 

powierzchowną kandydozę oraz grzybice paznokci. W grzybicach 
paznokci powodowanych przez dermatofity skuteczność 90-100% 
(grzybice paznokci rąk) i 70-100% (grzybice paznokci stóp). W 
grzybicach paznokci innymi grzybami wyniki zdecydowanie gorsze. 
Dobre wyniki także w łupieżu pstrym

background image

 

 

Naftifina

Wyłącznie miejscowo. W Polsce pod postacią kremu. Wskazania i 

działania niepożądane jak dla terbinafiny stosowanej miejscowo

background image

 

 

Pochodne morfoliny

Amorolfina
Wyłącznie do stosowania miejscowego
Hamuje odpowiednie enzymy w komórce grzyba, powodując 

zahamowanie syntezy ergosterolu i akumulację nieprawidłowych 
steroidów w błonie komórkowej i cytoplazmie

Wykazuje aktywność grzybobójczą wobec dermatofitów i innych 

grzybów powodujących grzybice paznokci. Aktywna także wobec 
Cryptococcus neoformans

Wskazania: grzybice skóry powodowane przez dermatofity oraz 

grzybice paznokci

1% krem na skórę, w grzybicach paznokci 5% lakier

background image

 

 

Polienowe leki przeciwgrzybicze (antybiotyki 

polienowe)

Amfoterycyna B, nystatyna (grzybobójczo), natamycyna 

(grzybostatycznie)

Toksyczność ich zależy od zdolności łączenia się antybiotyku z frakcją 

lipidową komórek gospodarza.

Są trudno rozpuszczalne w wodzie, trudno przechodzą przez błony 

nabłonkowe.

Amfoterycyna B stosowana jest ogólnie (w roztworze koloidowym), 

czasami miejscowo

Nystatyna i natamycyna w zasadzie miejscowo (jest preparat 

nystatyny ogólnie)

background image

 

 

Amfoterycyna B

Tani kompleks amfoterycyny z kwasem deoksycholowym

W celu zmniejszenia toksyczności:
kompleks amfoterycyny z lipidami
amfoterycyna zamknięta w liposomach 30x droższa
Muszą być stosowane w wyższych dawkach

Podawana w 5% roztworze glukozy

Candida, Aspergillus, Cryptococcus, Blastomyces
Słabo przenika do płynu m-rdz. Magazynowana jest w wątrobie, 

wykrywana jest w surowicy 7 tygodni i dłużej po zakończeniu 
leczenia

                 

background image

 

 

Działania niepożądane

Zmniejszenie przesączania kłębuszkowego, azotemia, ucieczka z 

moczem potasu, magnezu, wodorowęglanów z moczem, spadek 
produkcji erytropoetyny (narasta niedokrwistość).  Trwałe 
uszkodzenie nerek zależy od całkowitej zastosowanej dawki a nie 
od poziomu przejściowej azotemii i spowodane jest uszkodzeniem 
kanalika nerkowego

Czy wcześniejsze podanie NaCl zmniejsza nefrotoksyczność?
Azotemia nasilana jest przez inne leki nefrotoksyczne – 

aminoglikozydy, cyklosporynę, niedociśnienie, hipowolemię, 
choroby nerek

Gorączka, dreszcze na początku leczenia, duszność, tachykardia, bóle 

głowy, nudności, wymioty, utrata masy ciała, zapalenie żył

Przeciwwskazania: upośledzona czynność nerek. Szybkie 

wstrzyknięcie może powodować spadek ciśnienia, hipokaliemię, 
zaburzenia rytmu serca, wstrząs

background image

 

 

Flucytozyna – antymetabolit zasad pirymidynowych 

Wrażliwe komórki grzybów metabolizują ją do 5-fluorouracylu, który 

prowadzi do hamowania syntezy DNA

Aktywna wobec Candida, Cryptococcus. Oporność pierwotna; wtórna 

prowadzi do zwiększenia MIC nawet 150-krotnie. Stwierdzono ją u 
2/3 szczepów izolowanych od osób leczonych flucytozyną w 
monoterapii

Dobrze wchłania się z p.pokarmowego, dobrze przenika do większości 

tkanek; stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym stanowi 65-90% 
stężenia w surowicy

Działania niepożądane: rzadko wysypki, biegunka, w 5% zaburzenia 

czynności wątroby. U osób z zaburzeniami czynności nerek 
leukopenia i trombocytopenia

Wskazaniakandydoza i kryptokokoza, zwykle w skojarzeniu z 

amfoterycyną B, co zmniejsza ryzyko rozwoju oporności i pozwala na 
zmniejszenie dawki amfoterycyny

background image

 

 

Gryzeofulwina 

Antybiotyk wytwarzany przez Penicillium griseofulvum
Skuteczny w zakażeniach dermatofitami, ale w związku z wprowadzeniem 

skuteczniejszych i bezpieczniejszych leków traci stopniowo na 

znaczeniu

Aktywność p/grzybicza: wyłącznie wobe dermatofitów: 

Epidermophyton, Microsporum, Trichophyton

Działa fungistatycznie
Pokarmy zawierające tłuszcze przyspieszają wchłanianie, ale nie 

poprawiają biodostępności. Lek gromadzony w warstwie rogowej

Działanie niepożądane: ze strony p.pokarmowego (bóle brzucha, 

nudności, wymioty, biegunka, czarny język), bóle głowy, zestrony oun: 

drażliwość, uczucie zmęczenia, parestezje, halucynacje, rzadko zespół 

Stevensa-Johnsona

Interferuje z metabolizmem porfiryn i może nasilić objawy porfirii
Interakcje: może osłabić działanie doustnych leków p/zakrzepowych na 

skutek 

indukcji enzymatycznej

. Mogą wystąpić objawy nietolerancji 

alkoholu (zespół disulfiramowy). Osłabia działanie doustnych środków 

antykoncepcyjnych

Wskazania: wyłącznie grzybice skóry, włosów i paznokci powodowane 

przez dermatofity (długi czas leczenia nawet 12 mies w grzybicach 

paznokci stóp, dlatego azole i terbinafina zastępują miejsce 

gryzeofulwiny)


Document Outline