Częstoskurcz komorowy

Lisowska Kamila gr.4

Częstoskurcz komorowy – to seria

kolejnych 5 lub więcej dodatkowych

pobudzeń komorowych wytarzanych

przez ośrodek ektopowy (czynny

rytm pozazatokowy)

Częstoskurcz komorowy utrwalony –

częstoskurcz trwający dłużej niż 30

sekund

Częstoskurcz komorowy nie

utrwalony – trwający krócej niż 30

sekund

Oba rodzaje częstoskurczu mogą

występować u osób zdrowych jak i u

chorych na organiczne choroby serca

Zespoły QRS są poszerzone i

występują z częstością 100 – 200/

minutę, mogą być monomorficzne

(jednokształtne) lub polimorficzne

(wielokształtne)

W obrazie EKG zespoły QRS są

zniekształcone, załamki P pojawiają

się niezależnie od pobudzeń

komorowych, załamki T są

odwrócone i zniekształcone

Nasilenie objawów klinicznych zależy od

czasu trwania częstoskurczu, częstości

pracy serca i schorzenia podstawowego.

Najczęstsze objawy to spadek ciśnienia,

utrata przytomności spowodowana

zmniejszeniem objętości minutowej serca

Zaburzenia rytmu innego typu np.

częstoskurcz przedsionkowy z blokiem

odnogi pęczka Hissa mogą być w EKG

podobne do częstoskurczów

komorowych. Różnicuje się je na

podstawie braku zależności zespołów

QRS i załamka P widocznych w

częstoskurczu komorowym

Patofizjologiczny elektromechanizm

częstoskurczu to najprawdopodobniej

zarówno wzmożony automatyzm jak i

zjawisko re - entry

Częstoskurcz komorowy typu

„torsade de pointes” charakteryzuje

się zmiennymi amplitudami, na

przemian dodatnimi i ujemnymi, co

daje obraz falującej sinusoidy

Powstaje w wyniku wczesnych

depolaryzacji następczych w tkankch

zmienionych organicznie, szczególnie

u pacjentów z wydłużonym odstępem

QT (wydłużenie QT może byś

spowodowane lekami

antyarytmicznymi, zaburzeniami

elektrolitowymi – zwłaszcza obniżone

stężenie K+ i Ca++)

Utrwalony częstoskurcz, objawowy

lub częstoskurcz typu „torsade de

pointes” mogą rozwinąć się w

migotanie komór co oznacza ustanie

pracy serca

Przypadki nagłe leczy się za pomocą

kardiowersji elektrycznej i leków

antyarytmicznych, jednak stosowanie

tych leków nie poprawia prognozy

długoterminowej, ponieważ ich

skutków ubocznych może dojść do

pogorszenia stanu pacjenta