Ustawa o
Ustawa o
Państwowym Ratownictwie
Państwowym Ratownictwie
Medycznym
Medycznym
Ustawa o
Ustawa o
Państwowym Ratownictwie
Państwowym Ratownictwie
Medycznym
Medycznym
Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof
Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof
Dotychczasowe akty prawne
USTAWA
z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie
Medycznym
(Dz.U. z 2006r. Nr 191, poz. 1410)
Rozdziały:
• Przepisy ogólne,
• Ratownicy medyczni i ratownicy,
• Planowanie i organizacja systemu,
• Jednostki systemu,
• Akcja prowadzenia medycznych
czynności ratunkowych,
• Finansowanie jednostek systemu,
• Zmiany w przepisach obowiązujących,
• Przepisy przejściowe, dostosowujące i
końcowe.
System Państwowe
Ratownictwo Medyczne został
powołany w celu zapewnienia
pomocy każdej osobie
znajdującej się w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego.
Określenia:
• Stan nagłego zagrożenia
zdrowotnego
– stan polegający na
nagłym lub przewidywanym w krótkim
czasie pojawieniu się objawów
pogarszania zdrowia, którego
bezpośrednim następstwem może być
poważne uszkodzenie funkcji organizmu
lub uszkodzenie ciała lub utrata życia,
wymagający podjęcia natychmiastowych
medycznych czynności ratunkowych i
leczenia.
Określenia:
• Miejsce zdarzenia
– miejsce, w
którym nastąpiło zdarzenie
powodujące stan nagłego
zagrożenia zdrowotnego, i obszar,
na który rozciągają się jego skutki.
Określenia:
• Pierwsza pomoc
– zespół czynności
podejmowanych w celu ratowania
osoby w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego, wykonywanych przez
osobę znajdującą się w miejscu
zdarzenia, w tym również z
wykorzystaniem udostępnionych do
powszechnego obrotu wyrobów
medycznych oraz produktów
leczniczych.
Określenia:
• Kwalifikowana pierwsza pomoc
–
czynności podejmowane wobec osoby w
stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
przez ratownika.
• Medyczne czynności ratunkowe
-
świadczenia opieki zdrowotnej udzielane
przez jednostkę systemu, w warunkach
pozaszpitalnych, w celu ratowania osoby w
stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Postanowienia:
• Obowiązek niezwłocznego
poinformowania służb ratowniczych,
• Osoba udzielająca pomocy korzysta z
ochrony przysługującej
funkcjonariuszom publicznym,
• Osoba udzielająca pomocy może
poświęcić dobra innej osoby (inne niż
zdrowie i życie) w zakresie niezbędnym
dla ratowania życia lub zdrowia.
Edukacja w zakresie
pierwszej pomocy
• Na wszystkich poziomach i typach
kształcenia,
• realizowane z udziałem:
– lekarzy systemu,
– pielęgniarek systemu,
– ratowników medycznych,
– nauczycieli posiadających odpowiednie
przygotowanie.
Od 1 IX 2009 r.
13 października
Dzień Ratownictwa
Medycznego
• Prowansalski rycerz Gerard z
miasta Amalii,
• Organizator służby Szpitalników
Św. Jana, niosących pomoc dla
pielgrzymów zmierzających do
Jerozolimy.
Zawody:
• Dyspozytor medyczny,
• Pielęgniarka systemu,
• Ratownik,
• Ratownik medyczny,
• Lekarz koordynator ratownictwa
medycznego,
• Lekarz systemu.
Zawody
• Lekarz systemu
– lekarz posiadający tytuł
specjalisty lub specjalizujący się w
dziedzinie medycyny ratunkowej. Do dnia
31 grudnia 2020 r. lekarzem systemu może
być lekarz posiadający specjalizację lub
tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii
i intensywnej terapii, chorób wewnętrznych,
chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej,
ortopedii i traumatologii narządu ruchu,
ortopedii i traumatologii, lub pediatrii.
Zawody
• Pielęgniarka systemu
– pielęgniarka
posiadająca tytuł specjalisty lub specjalizująca
się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego,
anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii,
kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarka
posiadająca ukończony kurs kwalifikacyjny w
dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego,
anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii,
kardiologii, pediatrii oraz posiadająca co
najmniej 3-letni staż pracy w oddziałach tych
specjalności, oddziałach pomocy doraźnej,
izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym;
Ratownicy medyczni
• posiadają pełną zdolność do czynności
prawnych,
• posiadają stan zdrowia pozwalający na
wykonywanie tego zawodu,
• wykazują znajomość języka polskiego w stopniu
wystarczającym do wykonywania tego zawodu
• spełniają następujące wymagania:
– ukończyli studia wyższe na kierunku (specjalności)
ratownictwo medyczne lub
– ukończyli szkołę policealną i posiadają dyplom
potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego
„ratownik medyczny”, lub
– posiadają dyplom uzyskany w innym państwie,
uznawany w Polsce
Ratownicy medyczni
• zabezpieczenie osób znajdujących
się w miejscu zdarzenia oraz
podejmowanie działań
zapobiegających zwiększeniu liczby
ofiar i degradacji środowiska,
• dokonywanie oceny stanu zdrowia
osób w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego i podejmowanie
medycznych czynności ratunkowych,
Ratownicy medyczni
• transportowanie osób w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego,
• komunikowanie się z osobą w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego i
udzielanie jej wsparcia psychicznego w
sytuacji powodującej stan nagłego
zagrożenia zdrowotnego,
• organizowanie i prowadzenie zajęć z
zakresu pierwszej pomocy,
kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz
medycznych czynności ratunkowych.
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Ocena stanu pacjenta w celu ustalenia
postępowania i decyzji o podjęciu lub
odstąpieniu od medycznych czynności
ratunkowych,
• Układanie pacjenta w pozycji właściwej
dla stanu pacjenta lub odniesionych
obrażeń,
• Prowadzenie podstawowej i
zaawansowanej resuscytacji
krążeniowo-oddechowej u dorosłych i
dzieci,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
•
Bezprzyrządowe przywracanie drożności dróg
oddechowych.
•
Przyrządowe przywracanie drożności dróg
oddechowych z zastosowaniem, w
szczególności:
– rurki ustno - gardłowej;
– rurki nosowo – gardłowej,
– maski krtaniowej,
– rurki krtaniowej,
– konikopunkcji.
•
Odsysanie dróg oddechowych
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Podjęcie tlenoterapii biernej lub
wspomagania oddechu lub
prowadzenie wentylacji zastępczej
powietrzem lub tlenem
– ręcznie :
• maski twarzowej,
• zastawki jednokierunkowej i worka oddechowego,
– mechanicznie - z użyciem respiratora.
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Intubacja dotchawicza w laryngoskopii
bezpośredniej w nagłym zatrzymaniu
krążenia przez usta lub przez nos, bez
użycia środków zwiotczających oraz
prowadzenie wentylacji zastępczej,
• Wykonanie defibrylacji ręcznej na
podstawie EKG,
• Wykonanie defibrylacji
zautomatyzowanej,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Wykonanie EKG,
• Monitorowanie czynności układu
oddechowego,
• Monitorowanie czynności układu krążenia
metodami nieinwazyjnymi,
• Wykonanie kaniulacji żył obwodowych
kończyn górnych i dolnych oraz żyły
szyjnej zewnętrznej,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Wykonanie dojścia doszpikowego przy
użyciu gotowego zestawu,
• Podawanie leków drogą dożylną,
domięśniową, podskórną, dotchawiczą,
doustną, doodbytniczą i wziewną oraz
doszpikową
przy
użyciu
gotowego
zestawu,
• Odbarczenie
odmy
prężnej
drogą
nakłucia jamy opłucnowej,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Pobieranie krwi żylnej i włośniczkowej do
badań laboratoryjnych,
• Oznaczanie poziomu parametrów
krytycznych z użyciem dostępnego
sprzętu, w tym w szczególności:
– poziomu glukozy w surowicy,
– poziomu elektrolitów w surowicy,
– Badania gazometrycznego krwi włośniczkowej,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Opatrywanie ran,
• Tamowanie krwotoków,
• Unieruchamianie złamań, zwichnięć i
skręceń.
• Unieruchamianie
kręgosłupa
ze
szczególnym uwzględnieniem odcinka
szyjnego,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Odebranie porodu nagłego w warunkach
pozaszpitalnych,
• Segregacja medyczna,
• Podejmowanie działań zabezpieczających
w celu ograniczenia skutków zdrowotnych
zdarzenia,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
samodzielnie przez ratownika
medycznego:
• Przygotowanie pacjenta i opieka
medyczna podczas transportu,
• Podawanie wymienionych leków:
Leki, które ratownik
medyczny może podać
samodzielnie.
• Acidum acetylosalicylicum,
• Amiodarone,
• Atropinum sulfuricum,
• Captoprilum,
• Clemastine,
• Clonazepam,
• Diazepam,
• Epinephrine bitartrate,
Leki, które ratownik
medyczny może podać
samodzielnie.
• Flumazenil,
• Furosemide,
• Glucagon hydrochloride,
• Glucosum 20% i 5%,
• Glyceryl trinitrate,
• Hydrocortisone / Metyloprednisolone,
• Magnesii sulfuricum,
Leki, które ratownik
medyczny może podać
samodzielnie.
• Ketoprofen,
• Lignocainum hydrochloricum,
• Midazolam
(po konsultacji z lekarzem),
• Metoclopramidum,
• Morphine sulphate,
• Naloxonum hydrochloricum,
Leki, które ratownik
medyczny może podać
samodzielnie.
• Natrium chloratum 0,9%,
• Płyn fizjologiczny
wieloelektrolitowy izotoniczny,
• Salbutamol,
• Solutio Ringeri,
• Tlen.
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
przez ratownika medycznego pod
nadzorem lekarza systemu
• Intubacja dotchawiczna w laryngoskopii
bezpośredniej w przypadku innym niż
nagłe zatrzymanie krążenia z użyciem
środków zwiotczających,
• Wykonywanie kardiowersji elektrycznej i
elektrostymulacji zewnętrznej,
Medyczne czynności ratunkowe,
które mogą być podejmowane
przez ratownika medycznego pod
nadzorem lekarza systemu
•
Asystowanie przy drobnych zabiegach
chirurgicznych (zszywanie ran, zakładanie
drenów) i innych procedurach medycznych,
•
Cewnikowanie pęcherza moczowego.
•
Zakładanie sondy żołądkowej i płukanie
żołądka,
•
Podawanie leków na zlecenie lekarza.
Ratownicy
• posiadają pełną zdolność do czynności
prawnych,
• są zatrudnieni lub pełnią służbę w jednostkach
współpracujących z systemem lub są
członkami tych jednostek,
• posiadają ważne zaświadczenie o ukończeniu
kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej
pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika,
• mają stan zdrowia pozwalający na udzielanie
kwalifikowanej pierwszej pomocy.
Ratownicy
• resuscytacja krążeniowo-oddechową,
bezprzyrządowa i przyrządowa, z
podaniem tlenu oraz zastosowaniem
defibrylatora zautomatyzowanego,
• tamowanie krwotoków zewnętrznych i
opatrywanie ran,
• unieruchamianie złamań i podejrzeń
złamań kości oraz zwichnięć,
• ochrona przed wychłodzeniem lub
przegrzaniem,
Ratownicy
• prowadzenie wstępnego
postępowania
przeciwwstrząsowego poprzez
właściwe ułożenie , ochronę
termiczną osób w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego,
• stosowanie tlenoterapii biernej,
Ratownicy
• ewakuację z miejsca zdarzenia
osób w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego,
• wsparcie psychiczne osób w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego,
• prowadzenie wstępnej segregacji
medycznej.
Dyspozytor medyczny
• posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
• posiada wykształcenie wymagane dla lekarza
systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika
medycznego,
• przez okres co najmniej 5 lat był zatrudniony
przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w
pogotowiu ratunkowym, szpitalnym oddziale
ratunkowym, oddziale anestezjologii i
intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala,
• ma prawo i obowiązek doskonalenia
zawodowego.
Dyspozytor medyczny
• przyjmowanie powiadomień o zdarzeniach,
ustalanie priorytetów i niezwłoczne
dysponowanie zespołów ratownictwa
medycznego na miejsce zdarzenia,
• przekazywanie niezbędnych informacji
osobom udzielającym pierwszej pomocy,
• przekazywanie osobie kierującej akcją
prowadzenia medycznych czynności
ratunkowych niezbędnych informacji
ułatwiających prowadzenie medycznych
czynności ratunkowych na miejscu
zdarzenia,
Dyspozytor medyczny
• zbieranie aktualnych informacji o
dostępnych na obszarze działania
dysponenta jednostki, jednostkach
systemu i ich gotowości oraz
przekazywanie tych informacji lekarzowi
koordynatorowi ratownictwa medycznego,
• zbieranie i archiwizowanie bieżących
informacji o zdarzeniach i prowadzonych
medycznych czynnościach ratunkowych,
Dyspozytor medyczny
• powiadamianie o zdarzeniu szpitalnych
oddziałów ratunkowych lub, jeżeli wymaga
tego sytuacja na miejscu zdarzenia,
jednostek organizacyjnych szpitali
wyspecjalizowanych w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla
ratownictwa medycznego;
• powiadamianie o zdarzeniu jednostek
współpracujących z systemem jeżeli
wymaga tego sytuacja na miejscu
zdarzenia,
Dyspozytor medyczny
• powiadamia lekarza koordynatora
ratownictwa medycznego w razie
konieczności użycia jednostek
systemu, spoza obszaru działania
dysponenta jednostki.
Lekarz koordynator
ratownictwa
medycznego
• posiada co najmniej 5-letni staż
pracy w szpitalnym oddziale
ratunkowym lub w zespole
ratownictwa medycznego.
• nadzór merytoryczny nad pracą
dyspozytorów medycznych;
Lekarz koordynator
ratownictwa medycznego
• koordynacja współpracy dyspozytorów
medycznych w przypadku zdarzeń
wymagających użycia jednostek systemu
spoza obszaru działania jednego
dysponenta jednostki;
• udzielanie dyspozytorom medycznym
niezbędnych informacji i merytorycznej
pomocy,
• udział w pracach wojewódzkiego zespołu
reagowania kryzysowego.
Dysponent jednostki
• Zakład opieki zdrowotnej, w którego
skład wchodzi jednostka systemu,
• Ponosi odpowiedzialność za szkody
wyrządzone przy:
– wykonywaniu medycznych czynności
ratunkowych przez wykonujące te czynności
zespoły ratownictwa medycznego;
– udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej
przez szpitalne oddziały ratunkowe.
• Ma obowiązek zawarcia umowy
ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej za szkody,
Jednostki systemu
• szpitalne oddziały ratunkowe,
• zespoły ratownictwa medycznego, w tym
lotnicze zespoły ratownictwa medycznego
Z systemem współpracują jednostki
organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w
zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych
niezbędnych dla ratownictwa medycznego, które
zostały ujęte w planie.
Szpitalny oddział ratunkowy
oraz jednostka organizacyjna
szpitala wyspecjalizowana w
zakresie udzielania świadczeń
zdrowotnych niezbędnych dla
ratownictwa medycznego
udzielają świadczeń opieki
zdrowotnej osobie w stanie
nagłego zagrożenia
zdrowotnego.
Szpitalny oddział
ratunkowy
• Udziela świadczeń zdrowotnych
polegających na wstępnej diagnostyce,
udzielaniu niezbędnej pomocy lekarskiej
oraz podjęciu leczenie w zakresie
niezbędnym dla stabilizacji funkcji
życiowych osób w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego,
• Udziela świadczeń zdrowotnych
poszkodowanym w zdarzeniach
nadzwyczajnych i katastrofach,
Szpitalny oddział
ratunkowy
• Dokonuje zaopatrzenia medycznego
osób w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego oraz zabezpiecza ich
transport do innych zakładów opieki
zdrowotnej w razie konieczności
leczenia specjalistycznego,
• Może posiadać w swoich strukturach
zespoły ratownictwa medycznego.
Zespół ratownictwa
medycznego
– jednostka
systemu, podejmująca
medyczne czynności
ratunkowe w warunkach
pozaszpitalnych.
Zespoły ratownictwa
medycznego
• zespoły specjalistyczne
, w skład których
wchodzą co najmniej trzy osoby
uprawnione do wykonywania medycznych
czynności ratunkowych, w tym lekarz
systemu oraz pielęgniarka systemu lub
ratownik medyczny,
• zespoły podstawowe
, w skład których
wchodzą co najmniej dwie osoby
uprawnione do wykonywania medycznych
czynności ratunkowych, w tym
pielęgniarka systemu lub ratownik
medyczny.
Do 31 XII 2009 r.
Zespoły ratownictwa
medycznego
• Lotniczy zespół ratownictwa
medycznego
składa się co
najmniej z trzech osób, w tym co
najmniej z: jednego pilota
zawodowego, lekarza systemu
oraz ratownika medycznego lub
pielęgniarki systemu.
Jednostki współpracujące z
systemem
• PSP,
• jednostki ochrony przeciwpożarowej
włączone do krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego,
• WOPR, GOPR, TOPR,
• inne jednostki podległe lub
nadzorowane przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych i
Ministra Obrony Narodowej,
• społeczne organizacje ratownicze.
Jednostki współpracujące z
systemem
• Zapewniają stałą gotowość
operacyjną,
• Dysponują odpowiednią ilością
ratowników,
• Dysponuje odpowiednimi środkami
łączności,
Dane o jednostkach
współpracujących z
systemem
• nazwa, siedziba i adres,
• obszar działania,
• liczba ratowników posiadających ważne
zaświadczenia o ukończeniu kursu i
uzyskaniu tytułu ratownika,
• wykaz wyposażenia, jakim dysponuje,
• maksymalny czas dotarcia ratowników
na miejsce zdarzenia,
• numery telefonów kontaktowych.
Organy administracji
rządowej:
• Minister właściwy do spraw
zdrowia,
• Wojewoda.
Minister właściwy do
spraw zdrowia
• Nadzór nad systemem na terenie kraju,
• Zatwierdza wojewódzki plan działania
systemu i jego aktualizacje,
• Może zgłosić zastrzeżenia do
poszczególnych postanowień projektu
planu,
• Uzupełnia projekt planu o część
dotyczącą lotniczych zespołów
ratownictwa medycznego,
Minister właściwy do
spraw zdrowia
• Może żądać od wojewody wszelkich
informacji dotyczących funkcjonowania
systemu na terenie województwa;
• Może przeprowadzać kontrolę
dysponentów jednostek,
• Zawiera umowy na wykonywanie
medycznych czynności ratunkowych z
dysponentem lotniczych zespołów
ratownictwa medycznego.
Wojewoda
• Planuje, organizuje, koordynuje
system oraz ma nadzór nad
systemem na terenie województwa,
• Sporządza wojewódzki plan
działania systemu na okres trzech
lat, z możliwością corocznej
aktualizacji,
• Naprawia szkodę powstałą podczas
ratowania życia lub zdrowia,
Wojewoda
• Zatwierdza program kursów
kwalifikowanej pierwszej pomocy,
• Wpisuje i wykreśla z rejestru jednostki
współpracujące z systemem,
• Przekazuje dane o jednostkach
współpracujących z systemem do
zespołu koordynacji ratownictwa
medycznego województwa do 10 dnia
każdego miesiąca,
Wojewoda
• Prowadzi w formie elektronicznej
lub pisemnej ewidencję jednostek
systemu,
• Przeprowadza kontrolę:
– jednostek współpracujących z
systemem,
– dysponentów jednostek działających
na obszarze województwa,
– podmiotów prowadzących kursy.
Plan działania systemu
• Charakterystyka potencjalnych zagrożeń
dla życia lub zdrowia mogących
wystąpić na obszarze województwa, w
tym analiza ryzyka wystąpienia katastrof
naturalnych i awarii technicznych,
• Liczba i rozmieszczenie na obszarze
województwa jednostek systemu,
• Sposób koordynowania działań
jednostek systemu,
Plan działania systemu
• Kalkulacja kosztów działalności zespołów
ratownictwa medycznego,
• Sposób współpracy z organami
administracji publicznej i jednostkami
systemu z innych województw,
zapewniający sprawne i skuteczne
ratowanie życia i zdrowia, bez względu
na przebieg granic województw;
Plan działania systemu
• Sposób współpracy jednostek systemu
z jednostkami współpracującymi z
systemem,
• Określenie lokalizacji centrów
powiadamiania ratunkowego i obszarów
przez nie obsługiwanych;
Plan działania systemu
• Opis struktury systemu powiadamiania o
stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego
w celu dokonania przez przedsiębiorców
telekomunikacyjnych zestawienia
koniecznych łączy telekomunikacyjnych,
zapewniających możliwość niezbędnych
przekierowań połączeń z centrum
powiadamiania ratunkowego do
właściwych jednostek organizacyjnych
Policji, Państwowej Straży Pożarnej i
pogotowia ratunkowego.
Plan działania systemu
• Odpowiednia do potrzeb liczba szpitalnych
oddziałów ratunkowych i określenie ich
rozmieszczenia, kierując się kryterium
zapewnienia odpowiedniego czasu dotarcia
z miejsca zdarzenia do szpitalnego
oddziału ratunkowego oraz liczbą zdarzeń,
• Wykaz jednostek organizacyjnych szpitali
wyspecjalizowanych w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla
ratownictwa medycznego.
Elementy planu dotyczące sposobu
współpracy jednostek systemu z
jednostkami współpracującymi z
systemem wojewoda uzgadnia z
właściwym:
1) Szefem Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego,
2) Komendantem Wojskowego Obwodu
Profilaktyczno-Leczniczego,
3) Komendantem wojewódzkim Państwowej
Straży Pożarnej,
4) Komendantem wojewódzkim Policji,
5) Komendantem oddziału Straży Granicznej,
którego zakres działania obejmuje strefę
nadgraniczną.
Zatwierdzony plan jest
podstawą do zawierania przez
dyrektorów oddziałów
wojewódzkich
Narodowego Funduszu
Zdrowia umów na
wykonywanie medycznych
czynności ratunkowych.
Parametry czasu dotarcia
na miejsce zdarzenia od
chwili przyjęcia zgłoszenia:
• mediana czasu dotarcia
– w skali
każdego miesiąca – jest nie większa niż
8 minut w mieście powyżej 10 tysięcy
mieszkańców i 15 minut poza miastem
powyżej 10 tysięcy mieszkańców,
• trzeci kwartyl
czasu dotarcia
– w skali
każdego miesiąca – jest nie większy niż
12 minut w mieście powyżej 10 tysięcy
mieszkańców i 20 minut poza miastem
powyżej 10 tysięcy mieszkańców,
Parametry czasu dotarcia
na miejsce zdarzenia od
chwili przyjęcia zgłoszenia:
• maksymalny czas dotarcia
nie może być
dłuższy niż 15 minut w mieście powyżej
10 tysięcy mieszkańców i 20 minut poza
miastem powyżej 10 tysięcy mieszkańców.
0,5% przypadków o najdłuższych czasach
dotarcia
w skali każdego miesiąca nie bierze się
pod uwagę w naliczaniu parametrów. Przypadki
te nie podlegają kumulacji pomiędzy miesiącami.
W urzędzie
wojewódzkim działają:
• centra powiadamiania ratunkowego
przyjmujące zgłoszenia z numeru
alarmowego 112 i przekierowujące
zgłoszenia do właściwej jednostki Policji,
Państwowej Straży Pożarnej i pogotowia
ratunkowego;
• lekarz koordynator ratownictwa
medycznego
działający w wojewódzkim
centrum zarządzania kryzysowego.
Dane od przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego
• numer telefonu, nazwisko i adres
osoby
dokonującej zgłoszenia o zdarzeniu za pomocą
telefonu stacjonarnego lub dane abonenta, z
którego zakończenia sieci operatora zostało
zainicjowane połączenie alarmowe;
uprawnienie to obejmuje następujące dane
osobowe abonenta: jego imię i nazwisko lub
nazwę oraz adres i numer telefonu;
• lokalizacja osoby
dokonującej zgłoszenia o
zdarzeniu za pomocą telefonu komórkowego.
W przypadku wystąpienia
katastrof
naturalnych i awarii technicznych
lub gdy w
ocenie lekarza koordynatora ratownictwa
medycznego skutki zdarzenia mogą
spowodować stan nagłego zagrożenia
zdrowotnego znacznej liczby osób, lekarz ten
informuje niezwłocznie wojewodę
o
potrzebie postawienia w stan podwyższonej
gotowości wszystkich lub niektórych zakładów
opieki zdrowotnej, działających na obszarze
danego województwa. Wojewoda może nałożyć,
w drodze decyzji administracyjnej, na zakłady
opieki zdrowotnej
obowiązek pozostawania
w stanie podwyższonej gotowości
w celu
przyjęcia osób znajdujących się w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego. Decyzji
nadaje się
rygor natychmiastowej
wykonalności
.
Akcja prowadzenia
medycznych czynności
ratunkowych
• Rozpoczyna się w momencie
przybycia zespołu ratownictwa
medycznego na miejsce zdarzenia,
• Zespół ratownictwa medycznego
po przybyciu na miejsce zdarzenia
niezwłocznie rozpoczyna
medyczne czynności ratunkowe,
Akcja prowadzenia
medycznych czynności
ratunkowych
• Kierowana przez wyznaczonego
przez dyspozytora medycznego
kierującego,
• Kierujący pozostaje w kontakcie z
dyspozytorem medycznym,
Akcja prowadzenia
medycznych czynności
ratunkowych
• Podczas zdarzeń, w których
prowadzone są także działania w
zakresie gaszenia pożarów,
ratownictwa chemicznego,
ekologicznego lub technicznego
kierujący koordynuje medyczne
czynności ratunkowe i wspomaga
kierującego działaniem ratowniczym,
Akcja prowadzenia
medycznych czynności
ratunkowych
• Zespół ratownictwa medycznego
transportuje osobę w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego do najbliższego,
pod względem czasu dotarcia,
szpitalnego oddziału ratunkowego lub do
szpitala wskazanego przez dyspozytora
medycznego lub lekarza koordynatora
medycznego,
Akcja prowadzenia
medycznych czynności
ratunkowych
• W przypadku gdy u osoby w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego zostanie stwierdzony
stan, który zgodnie ze standardami postępowania,
wymaga transportu bezpośrednio do jednostki
organizacyjnej szpitala wyspecjalizowanej w
zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych
niezbędnych dla ratownictwa medycznego lub,
gdy tak zadecyduje lekarz systemu obecny na
miejscu zdarzenia, osobę taką transportuje się
bezpośrednio do wskazanej jednostki. W
przypadku transportu poza rejon działania
dysponenta jednostki transport koordynuje lekarz
koordynator ratownictwa medycznego.
Finansowanie
jednostek systemu
• Zadania
wyjazdowych zespołów
ratownictwa medycznego
- z
budżetu państwa
(wojewoda)
,
• Działalność
centrów powiadamiania
ratunkowego
i
zespołu koordynacji
ratownictwa medycznego
–
z
budżetu państwa
(wojewoda)
,
Finansowanie
jednostek systemu
• Świadczenia opieki zdrowotnej
udzielane przez
SOR
oraz
jednostki
organizacyjne szpitali wyspecjalizowane
w zakresie udzielania świadczeń opieki
zdrowotnej niezbędnych dla
ratownictwa medycznego
- ze środków
publicznych
( NFZ)
,
Finansowanie
jednostek systemu
• Działalność
lotniczych zespołów
ratownictwa medycznego
- z
budżetu państwa z części, której
dysponentem jest
minister
właściwy do spraw zdrowia,
Finansowanie
jednostek systemu
• Lotnicze zespoły ratownictwa
medycznego które wykonują
zadania poszukiwawcze w ramach
lotniczego systemu poszukiwania i
ratownictwa (ASAR) -
ze środków
przeznaczonych na
funkcjonowanie systemu ASAR
,
Finansowanie
jednostek systemu
Minister właściwy do spraw zdrowia, inni właściwi
ministrowie,
wojewodowie
oraz
jednostki
samorządu terytorialnego mogą finansować lub
dofinansować nakłady na inwestycje pozwalające
na utworzenie i modernizację:
• zespołów ratownictwa medycznego
– w liczbie
właściwej dla zapewnienia parametrów czasu
określonych w art. 24, w zakresie zakupów i
modernizacji specjalistycznych środków
transportu oraz ich niezbędnego wyposażenia;
Finansowanie
jednostek systemu
• szpitalnych oddziałów ratunkowych
– w
zakresie zakupów i modernizacji
wyposażenia w niezbędny sprzęt
medyczny;
• stanowisk pracy dyspozytorów
medycznych
– w zakresie zakupów i
modernizacji sprzętu komputerowego i
środków łączności.