Paulina Dubel
Pielęgniarstwo gr. I
Clonorchis sinensis
Występowanie w organizmie i na
świecie
Pasożytuje w drogach żółciowych człowieka,
kota, psa i innych ssaków mięsożernych
Występuje na obszarach Japonii, Korei, Chin,
Tajwanu i Wietnamu
Szacunkowo 20 mln osób jest zarażonych tym
pasożytem
Budowa
Postać dorosła:
wydłużony lancetowaty kształt
o jasnoczerwonej barwie
Powierzchnia gładka
Przyssawka gębowa większa od brzusznej
ma rozmiar do 0,5cm x 2,5cm
Jaja :
Żółto-brązowe z wieczkiem o wymiarach
30x17um
Cykl rozwojowy i źródła
zarażenia
Zakażenie człowieka następuje m.in. przez spożycie sushi,
niedogotowanego mięsa ryb słodkowodnych, także
solonego, marynowanego lub wędzonego.
Po spożyciu cyst (metacerkarii) rozwijajają się one w
dwunastnicy i dostają do dróg żółciowych, gdzie później
przebywają. Dojrzewanie trwa około 1 miesiąca. Dorosłe
przywry znajdują się w przewodach żółciowych.
Dwa żywiciele pośrednie:
Ślimaki
Ryby
Żywicielem ostatecznym
jest człowiek i inne ssaki,
które odżywiają się rybami
Objawy zakażenia
Możliwe jest pozornie bezobjawowe nosicielstwo, ale zwykle
pacjenci skarżą się na nieokreślony ból w okolicy woreczka
żółciowego lub wątroby, w obszarze prawego łuku
żebrowego (np. kłujący ból), bóle głowy.
Clonorchis sinensis wywołuje klonorchozę (clonorchiasis),
powodując reakcje zapalne dróg żółciowych, w tym
zahamowanie dostarczania żółci, zatory żółci wywołane
przez pasożyta lub jego cysty i rozrost nabłonka. Objawem
może być także włóknienie wątroby. Może spowodować
nawet raka dróg żółciowych. Metabolity tych przywr mogą
powodować też reakcje alergiczne.
Zwalczanie
niszczenie żywicieli pośrednich
niespożywanie surowych, nie
dogotowanych lub niedostatecznie
uwędzonych ryb
Leki
Prazykwantel (Cesol)
Niklozamid (Yomesan)
Dehydroemetyna