WYBRANE KONCEPCJE RELIGII I MAGII
W ANTROPOLOGII
Łucja Kapralska
religia to wiara w istoty duchowe.
Animizm – to pierwotna forma wierzeń –
wiara w czynniki duchowe przyrodzie - tak
ożywionej jak i nieożywionej.
Pojęcie duszy rodzi się w człowieka
pierwotnego wskutek takich stanów jak
omdlenia, marzenia senne, co doprowadza
człowieka pierwotnego do rozróżnienia
cielesności i duchowości.
Łucja Kapralska
Inna forma wierzeń, przypisująca siły
nadprzyrodzone różnym przedmiotom (kije,
kamienie, figurki, także góra, osobliwy kształt
gałęzi itp. czyli fetysze). Człowiek pierwotny
oddaje cześć nie tyle tym przedmiotom, ile
siłom, które one dla niego symbolizują. Pisał o
niej Tylor i inni.
Dzieła:
E.B Tylor, Cywilizacja pierwotna. Badania
rozwoju mitologii, filozofii, wiary mowy sztuki i
zwyczajów.
Także: E. SA Tokariew, Pierwotne formy relgii i
ich rozwój
Łucja Kapralska
Wiara w potężną moc przenikającą cały
świat. Nie ma on jakiejś szczególnej formy
materialnej. Jej nosicielami mogą być
ludzie, rzeczy, zwierzęta, można ją nabyć
mieć, utracić. Jak zbadał Codrington – u
ludów Polinezji Melanezji i Ameryki Półn.,
występuje pojęcie mana - koncentracja
pozytywnych cech takich jak męstwo,
fortuna, prestiż, siła; u Indian Huronów
koncepcja orenda, u Algonkinów – Manitou.
Łucja Kapralska
Manizm - wiara w przodków , kult przodków
Totemizm - wiara w pochodzenie od
roślinnego lub zwierzęcego przodka, wspólnego
dla członków danej grupy, co skutkuje
zakazem zabijania tego zwierzęcia oraz
egzogamią, gdyż kobiety w klanie to siostry i
nie wolno ich poślubiać nie łamiąc zakazu
kazirodztwa
Politeizm – wielobóstwo (najlepszy przykład –
starożytna Grecja)
Monoteizm - wiara w jednego boga
Łucja Kapralska
Rodzaj praktyk opartych na nieracjonalnych
przekonaniach właściwych głównie społ.
pierwotnym i warstwom ludowym
zespół zrytualizowanych działań i technik
polegających na oddziaływaniu na siły
obecne w naturze, mających spowodować
skutki w świecie realnym
niekiedy – praktyczny, czynnościowy
aspekt religii
Łucja Kapralska
magia opiera się na pewnym błędzie myślenia,
fałszywym skojarzeniu faktów, przez co człowiek
pierwotny wyobraża sobie, że może wpływać na
świat, który go otacza. Pomiędzy obiektami
fizycznymi istnieją związki i człowiek może je
wykorzystywać.
Magia wg Frazera zwana jest sympatyczną i opiera
się na 2 zasadach:
-
zasada homeopatyczności= podobieństwa podobne
wywołuje podobne (skutek jest podobny do
przyczyny)
-
zasada kontagialna = styczności - rzeczy, które
pozostawały ze sobą w kontakcie pozostają w nim
na zawsze
Łucja Kapralska
Frazer twierdzi, że magia jest tylko jednym
ze sposobów oddziaływania człowieka
pierwotnego na świat.
Gdy stwierdza, że nie może mu rozkazywać
czy go zaklinać, zaczyna oddawać cześć
siłom nadprzyrodzonym chcąc je ubłagać -
co powoduje rozwój religii
Ostatni etap w myśleniu o wpływie na
swiat otaczający to nauka – człowiek
poznaje zasady rządzące światem i w ten
sposób nań wpływa.
Łucja Kapralska
Najbardziej znane: schemat Tylora:
Magia (zalążkowa forma religii)
Manizm - kult dusz przodków,
animizm – kult czynników duchowych w
przyrodzie
Politeizm (wielobóstwo)
Monoteizm – kult jednego Boga
Łucja Kapralska
Wg Frazera myślenie człowieka o
podporządkowaniu sobie świata biegnie
poprzez trzy etapy:
Magia- religia – nauka.
Jak widać, ewolucjonistyczny schemat
Frazera jest fałszywy, gdyż łatwo można
wykazać współwystępowanie tych trzech
form u ludów pierwotnych a także we
współczensych społeczeństwach.
Dzieło: Złota Gałąź
Łucja Kapralska
E. Durkheim: socjologiczna definicja religii:
„religia to jednolity system wierzeń i
praktyk odnoszących się do rzeczy świętych
tj. wydzielonych i zakazanych, łączący w
jedną wspólnotę moralna zwaną kościołem
tych, którzy je wyznają”.
dzieło: Elementarne formy życia religijnego
Łucja Kapralska
Religia jest faktem społecznym, wyrasta z
uczuć solidarności, jakich doświadczają
jednostki w kontakcie z innymi członkami
społ. w trakcie rytuałów religijnych. Celem
ich zaś jest wyrażenie kolektywnej jedności.
Zjawiska religijne to zjawiska stricte
społeczne. A społeczeństwo jako takie z
nakazami i zakazami jest podniesione do
roli bóstwa przez jednostki.
Łucja Kapralska
dzieło: Magia, nauka i religia
Religia ma nie tylko charakter społeczny ale i
jednostkowy. Jej istotą jest odwoływanie się
do sił wyższych. Człowiek wybiera tę drogę
zwłaszcza w momentach kryzysowych
takich jak śmierć, i inne. Wszystkie
niewytłumaczalne zjawiska w życiu
jednostki i zbiorowości wymagają reakcji,
religia jest czynnikiem integracji, daje
poczucie sensu i bezpieczeństwa.
Łucja Kapralska
Malinowski przypisywał religii wiele funkcji
pełnionych tak wobec jednostek jak i wobec
zbbiorowości. Sa to m.in. Podtrzymywanie
tradycji, f. biologiczna (kult żywności,
selektywne podejście do zasobów
naturalnych np. w totemizmie ), f.
psychologiczne , f. normatywne, f.
integrujące.
Łucja Kapralska
Magia – pojawia się w warunkach
niepewności, tam, gdzie zawodzą czynniki
racjonalne. Jest ona zrytualizowaną reakcja
obronną na zagrożenia pojawiające się w jego
powszedniej aktywności. Zaspokaja ona
potrzeby czysto instrumentalne podczas gdy
religia pełni przede wszystkim integracyjną.
M. jest utylitarna, ma konkretne cele,
wyrasta z działania (aktywizm),
antyspekulatywna.
W koncepcji Malinowskiego występują tak
aspekty psychologiczne jak i socjologiczne.
Łucja Kapralska
Nieredukcjonistyczne podejście do religii –
jest to zjawisko niezależne i autonomiczne.
Jest silnie związana ze sferą nieświadomości
tak jednostkowej jak i zbiorowej.
Nieświadomość zbiorowa to zbiór dawnych
wspomnień i doświadczeń ludzkości
Przejawia się w formie archetypów,
identycznych u różnych ludów w różnych
epokach.
Łucja Kapralska
Mity, często podobne w różnych kulturach
wyrażają istotę egzystencji człowieka.
Funkcja religii – jest ona projekcją energii
psychicznej a rytuał religijny jest próbą
skanalizowania tej energii w określonym
kierunku. Pełni tez funkcje kompensacyjne,
pozwala człowiekowi oswoić się ze śmiercią
poprzez wprowadzenie pojęcia transecendencji
( wyzbycie się egoizmu, wyjście poza własne ja,
wiara w inną rzeczywistość)
Dzieło: Archetypy i symbole
Łucja Kapralska
Człowiek to homo religiosus, najbardziej
naturalną jego cecha jest zdolność tworzenia
systemów religijnych. Człowiek pierwotny był
modelem człowieka religijnego, badanie jego
wierzeń pozwoli wskazać ponadczasowe
elementarne cechy natury ludzkiej. Eliade
porównuje różne religie jeśli chodzi o czas i
miejsce, gdyż uważa, że moment sakralności
jest taki sam u Eskimosów i w rozwiniętych
religiach jak chrześcijaństwo. Homo religiosus
dzieli czas na święty i świecki, podobne
przestrzeń i każdą inną sferę życia, pozytywnie
wartościując tę pierwszą.
Dzieło: Historia idei i wierzeń religijnych
Łucja Kapralska
Można wyróżnić trzy elementy każdej religii:
doktryna – a więc to, w co się wierzy,
prawdy, dogmaty, zasady, mity – opowieści
sakralne o tym co zdarzyło się in illo
tempore, „w owym czasie” - są one
wzorcem dla czasów późniejszych.
praktyki – rytuały i ceremonie, związane z
doktryną, będące często jej ucieleśnieniem
(nie zawsze – znane są religie które mają
tylko rytuały)
Organizacja religijna - kościoły i wspólnoty
Łucja Kapralska