Zwiększanie aktywności

fizycznej w okresie

szpitalnej rehabilitacji

kardiologicznej

Oddział Kardiochirurgii Szpital im J Strusia,

Poznań
Kierownik: Prof. dr hab. Ryszard Kalawski
Katedra i Zakład Chorób Serca
Kierownik: Prof. dr hab. Tomasz Siminiak

Dr Krzysztof Greberski

Uwagi wstępne

kontrolowane zwiększanie aktywności fizycznej tj.

wykonywanie ćwiczeń fizycznych i stopniowe

podejmowanie czynności życia codziennego jest rutynowym

składnikiem postępowania z chorymi z ch. ukł. krążenia,

których bądź to z powodu zaostrzenia choroby bądź
prowadzonego leczenia hospitalizowano i unieruchomiono

aktywność fizyczną można podjąć po opanowaniu ostrych

objawów choroby i względnej stabilizacji stanu



nie występowanie bólów dławicowych przez poprzedzające 24h



nie występowanie objawów ostrej n. serca lub nowych lub

nasilających się objawów przewl. n. serca



nie występowanie znaczących brady- tachykardii/ zaburzeń rytmu



w przypadku zawału obniżanie się stężeń markerów uszkodzenia

serca

Cele zwiększania aktywności

fizycznej w szpitalu

zapobieganie skutkom unieruchomienia
osiągnięcie przez pacjenta wydolności na

poziomie 3-4 MET oraz przygotowanie do

samodzielnego życia po wypisaniu ze szpitala
fizyczne i psychiczne przygotowanie pacjenta

do nowej sytuacji życiowej
nauczenie pacjenta kontrolowania swojego

stanu w czasie wykonywania ćwiczeń

fizycznych
przygotowanie pacjenta do kontynuowania

rehabilitacji po wypisaniu ze szpitala

Przyczyny z powodu których konieczne

jest stopniowe zwiększanie aktwyności

fizycznej w szpitalnym okresie

rehabilitacji kardiologicznej

szybka utrata sprawności fizycznej w okresie

unieruchomienia
negatywne ogólnoustrojowe skutki

unieruchomienia
mała wyjściowa wydolność fizyczna u osób z

ch. ukł. krążenia, której dalszy spadek

doprowadza do niepełnosprawności w

podejmowaniu czynności życia codziennego
konieczność podjęcia czynności życia

codziennego po opuszczeniu szpitala

Składowe zwiększania aktywności w

fazie szpitalnej rehabilit. kardiolog.

wykonywanie ćwiczeń i zmian pozycji

zapobiegające skutkom bezruchu
doporowadzenie do szybkiej pionizacji i

uruchomienia chorego
stopniowe zwiększanie aktywności ruchowej
wykonywanie czynności życia codziennego

ze stopniowo mniejszą pomocą
obserwowanie reakcji ukł. krążenia na

obciążanie wysiłkiem fizycznym

Ćwiczenia fizyczne w okresie

szpitalnej rehabilitacji kardiologicznej

w oddziale/sali intensywnej opieki kiedy

jeszcze chory znajduje się w pozycji leżącej –

ćwiczenia czynne zakresu ruchów ograniczone

do stawów dystalnych
u chorych b. osłabionych ćwiczenia czynne

wspomagane lub nawet bierne
ćwiczenia czynne zakresu ruchów dużych

stawów i kręgosłupa - po stabilizacji i pionizacji

chorego (3 doba Mi, 2 doba CABG);

początkowo w pozycji siedzącej, potem stojącej

ćwiczenia czynne nieoporowe są na ogół dobrze

tolerowane (uwaga sternotomia)
ograniczone ćwiczenia z zakresu barków powinny być

wykonywane u chorych po CABG
podstawowym ćwiczeniem po uruchomieniu jest marsz,

a pod koniec rehabilitacji szpitalnej także chodzenie po

schodach
po 2-3 tyg od ostrego epizodu choroby w dobrym stanie

chory może podjąć ćwiczenia z bardzo małym oporem
ćwiczenia powinny być krótkotrwałe 5-15min.,

wykonywane 2x dziennie

Aktywizacja ruchowa w szpitalnym

okresie rehabilitacji kardiologicznej

polega na zwiększaniu zdolności chorego do

podejmowania coraz większych wysiłków

związanych z przemieszczaniem,

podejmowaniem czynności życia codziennego

oraz wydłużaniu okresu czasu poświęcanego

przez chorego na ćwiczenia fizyczne
przy dobrym stanie pacjenta możliwe jest

realizowanie 2 etapów dziennie, a cały okres

szpitalnej rehabilitacji może wynosić od 3-4

dni do kilkudziesięciu dni

Postęp zdolności

przemieszczania się

zmiana pozycji w łóżku
siadanie
pionizacja
chodzenie przy łóżku
chodzenie po oddziale
chodzenie po schodach w dół
chodzenie po schodach w górę

postęp w podejmowaniu

czynności samoobsługi

samodzielne jedzenie i mycie zębów w
łóżku
mycie w pozycji siedzącej (początkowo z
pomocą)
ubieranie się (początkowo z pomocą)
branie natrysku w pozycji siedzącej
branie natrysku w pozycji stojącej
kąpanie się w wannie

Warunki zmuszające do przerwania przerwania

aktywności fizycznej i ew. rozważenia

spowolnienia programu aktywizacji fizycznej w

szpitalu

destabilizacja stanu
wzrost RR pow. granicy uznanej dla chorego za bezpieczną
wzrost RR rozk. pow. 110mmHg
spadek RR sk. w trakcie wys. fiz. o pow. 10mmHg
wzrost HR ponad 130/min. lub o więcej niż 30/min. pow. spoczynku

lub wyznaczonego limitu HR
nagłe zwolnienie HR
nowe lub nasilające się zab. rytmu
obniżenia ST w EKG
wystąpienie bloku A-V lub bloków odnóg
nowe zmiany w EKG
objawy nietolerancji wys. fiz. (duszność, bóle dławicowe, znaczne

zmęczenie, objawy ze strony OUN, kurcze mięśniowe)

Dziękuję