LETNI MAKIJAŻ

MAKIJAŻ-BAZA

•

Makijaż u swych podstaw tworzy tzw. bazę, na którą składa się: podkład,

puder i korektor. Bardzo ważne w makijażu jest właściwe dobranie odcienia

bazy do kolorystyki cery Klientki. Zasadniczo kolorystyka ta może być zimna

lub ciepła. Nie mówimy tu o żółtawym zabarwieniu cery większości

Europejczyków, ale o subtelnej różnicy w kolorystyce ogólnej skóry.

Podkład, korektor i puder – wszystkie te kosmetyki dostępne są w odcieniach

ciepłych i zimnych, w kolorach od prawie białego, poprzez różowy, żółtawy,

beżowy aż do brązu (a także w odcieniach korygujących: różowym,

fioletowym, zielonym, żółtym). Dobierając bazę makijażu musimy wziąć pod

uwagę zarówno jej kolor jak i odcień (na przykład podkłady beżowe występują

w cieplejszym – bardziej miodowym i chłodniejszym – bardziej szarawym

odcieniu).

Kolor podkładu kosmetyczka dobiera dokładnie do koloru, jaki ma cera

Klientki obserwowana na szyi (na twarzy występuje często zaróżowienie skóry

wynikające z większego ukrwienia lub związane z nadwrażliwością /

naczynkowym charakterem cery). Lepiej wybrać podkład o ton jaśniejszy, niż

o pół tonu za ciemny. Jeśli twarz ostatecznie okaże się zbyt blada lub jeśli

makijaż ma sprawdzić się na fotografii lub w sztucznym świetle, warto

przypudrować twarz transparentnym pudrem o odcieniu lekko

brzoskwiniowym lub beżowym.

PODKŁAD POD MAKIJAŻ

•

Do czego służy: kosmetyk ten wygładza i wyrównuje optycznie, pozwala uzyskać jednolity odcień

cery. Służy jako baza dla innych kosmetyków do makijażu: cieni, różu, szminek. Nie są one

przeznaczone do używania na cerze bez podkładu. Make-up zaczynamy więc od podkładu.

Kupując podkład w drogerii najlepiej sprawdzić jego odcień na twarzy, przy cerze mocno

naczynkowej – na szyi. Podkładu nawilżającego można używać do każdej cery, matującego tylko do

cery tłustej, odżywczego tylko do cery suchej, liftingującego do cery dojrzałej. Przy cerze mieszanej

najlepiej połączyć beztłuszczowy podkład nawilżający z sypkim pudrem matującym.

Rodzaje i aplikacja:

•

płynny (ang. liquid foundation),

kosmetyki w buteleczce lub tubce, nakładamy go palcami lub gąbeczką. Zazwyczaj wymaga

utrwalenia pudrem sypkim, chyba, że jest to tzw. podkład trwały, zapewniający długotrwały matowy

makijaż. Niektórych podkładów matujących również nie trzeba utrwalać, generalnie jednak dobrze

dobrane podkład i puder tworzą całość, która stanowi podstawę do dalszego makijażu.

•

kremowy (ang. cream foundation),

kosmetyki w sztyfcie lub tzw. kompakcie, podkład w sztyfcie zapewnia wielką wygodę aplikacji.

Można nałożyć go wprost na twarz w kilku punktach, rozsmarowując palcami lub gąbeczką. Można

też najpierw nałożyć podkład na wierzch dłoni, a dopiero potem gąbeczką na twarz. Do nakładania

podkładu w kompakcie używamy znajdującej się w opakowaniu gąbeczki, można następnie wklepać

go palcami. W przypadku cery suchej nie wymaga pudru.

•

pudrowy (ang. powder foundation),

dość suchy kosmetyk, w kompakcie, czasem w wersji umożliwiającej nakładanie na mokro, co

jednak polecamy tylko przy idealnie gładkiej, jędrnej cerze, ponieważ nakładany zmoczoną gąbką

mocno kryje, osadzając się na każdej szorstkości, wchodząc w każdą najmniejszą zmarszczkę, cerę

suchą ściąga. Idealny do cery tłustej, jednak wymaga dość częstego poprawiania. Nakładamy

załączoną gąbeczką, nie wymaga pudru.

• Defekty skóry, które retuszujemy podkładami

• Rozszerzone naczynka krwionośne, Jeśli problem dotyczy głównie dużych

powierzchni, to pokrywamy całą twarz podkładem (najlepiej fluidem) o

naturalnej kolorystyce cery, przypudrowujemy i tam gdzie zaczerwienienia

jeszcze przebijają wklepujemy jeszcze jedną warstwę podkładu. Najlepiej

jeśli użyjemy podkładu mocno kryjącego, ale nie jest to wymóg konieczny.

Ważne jest żeby przy poprawkach kosmetyk wklepywać, a nie rozcierać.

Wizażyści zaczerwienione miejsca pokrywają przed podkładem zielonym

korektorem lub tonerem, ale technika ta wymaga dość dużej wprawy i

wyczucia.

• Rozszerzone pory. Lekki fluid wklepujemy palcami i nakładamy puder.

• Zmarszczki. Nie używajmy kompaktów; w bruzdach i zmarszczkach

mimicznych podkłady i pudry nakładamy bardzo oszczędnie a ich nadmiar

najlepiej ściągać suchymi patyczkami kosmetycznymi. Kolorystycznie

najlepsze są jasne, perłowe beże, zbyt ciemny podkład postarza.

• Zszarzała cera. Zastosuj podkład w odcieniu różowawym, nigdy w żółtym.

•

TONERY

•

Tonery perłowe i srebrne. Służą głównie do rozświetlania twarzy; efekt mocniejszy

otrzymamy kładąc go na suchą skórę, bądź bardzo delikatny, gdy połączymy go z

fluidem. Jeśli istnieje obawa, że twarz będzie zbyt błyszcząca, to lepiej delikatnie

tonerem zaznaczyć tylko niektóre elementy twarzy np.: kości policzkowe, żuchwę czy

skronie. Tonery te nadają się również doskonale do zaznaczenia ramion albo dekoltu.

Natomiast perłowym dodatkowo można rozjaśnić zbyt ciemny podkład.

•

Toner złoty. Podobnie jak srebrny, służy do rozświetlania twarzy i ciała, ale stosuję go

najczęściej u osób opalonych w połączeniu z bardzo delikatnym podkładem albo z

kremem koloryzującym. Skóra opalona powinna błyszczeć, inaczej sprawia wrażenie

przesuszonej i starej.

•

Toner różowy. W tym sezonie powinien być wyjątkowo popularny. Ja różowym tonerem

ożywiam zszarzałą cerę. Wklepuję go delikatnie na położony wcześniej podkład (ale

jeszcze przed przypudrowaniem) najczęściej na kościach policzkowych, koniuszku

nosa, brody oraz na czole przy nasadzie włosów.

•

Toner brzoskwiniowy. Nakładamy go podobnie jak różowy, ale raczej na lekko opalone

matowe buzie.

•

Toner zielony. Podobnie jak korektorem pokrywa się nim wszystkie zaczerwienienia

np. na policzkach czy na powiekach, ale zawsze kładziemy go pod podkład. Bardzo

dobrze spełni swą kamuflującą rolę jeśli zaczerwienienia nie są zbyt intensywne.

•

Toner niebieski. Kładziemy go również pod podkład, ale możemy go zastosować na

całej twarzy. Można go polecić szczególnie nałogowym palaczkom, których skóra ma

często żółtawy odcień.

KOREKTOR

•

Do czego służy: Kosmetyk pomaga zatuszować niedoskonałości cery,

zaczerwienienia, zasinienia, wypryski, cienie pod oczami. Nałożony na

powieki zapewnia wspaniałą bazę pod cienie. Powinien być ton lub dwa

jaśniejszy od podkładu, najlepiej w tym samym odcieniu. Jeśli podkład ma

beżowy odcień, korektor także, jeśli podkład jest różowawy, korektor

powinien mieć ten sam odcień.

Korektor występuje w różnych kolorach: zielony pomaga zakryć wszelkiego

rodzaju zaczerwienienia i popękane naczynka skóry. Różowawy lub

jasnofioletowy ożywia ziemistą cerę, nadaje się też na zielonkawe lub

brązowe sińce pod oczami. Biały, najczęściej w formie tzw. „podkładu pod

podkład” rozświetla twarz przez co wydaje się ona gładsza i mniej

zmęczona. Żółty korektor stosuje się na silne zaczerwienienia, można go

też łączyć z podkładem aby zneutralizować niepożądany różowy odcień

uzyskując mieszankę najbardziej zbliżoną do naturalnego koloru cery.

Generalnie jednak raczej odradzamy stosowanie zielonych, fioletowych czy

żółtych korektorów na co dzień. Lepsze będą do zdjęcia lub na wieczór.

Można za to w codziennym makijażu używać białej lub żółtej bazy do

mieszania z podkładem, a także korektora w kolorze „cielistym”, w

odpowiednim odcieniu.

RODZAJE KOREKTORÓW I

APLIKACJA

• Płynny (ang. liquid concealer)

Kosmetyk w opakowaniu podobnym do tuszu do rzęs, z gąbkowym

aplikatorem. Konsystencja delikatna, przydatna do zatuszowania cieni

pod oczami, może nie wystarczyć w przypadku popękanych naczynek

lub wyprysków. Robimy kilka kropek, po czym delikatnie wklepujemy.

• W sztyfcie (ang. stick concealer)

Zazwyczaj dobrze kryje wypryski i zaczerwienienia, nie nadaje się do

stosowania pod oczami, z powodu cięższej konsystencji może

nieładnie zbierać się w zagłębieniach skóry. Może również być trudny

do roztarcia bez rozciągania delikatnej skóry wokół oka. Nabieramy

pędzelkiem, można też nałożyć bezpośrednio, po czym lekko

rozcieramy palcem lub gąbeczką.

• W kremie (ang. cram concealer)

Kosmetyk w pojemniczku, do nakładania używamy płaskiego

pędzelka. Jest idealnym wyjściem gdy chcemy jednego produktu użyć

pod oczami, na zaczerwienienia i wypryski. Miękki, o delikatnej

konsystencji, zapewnia także dobre pokrycie.

•

•

Defekty skóry, które retuszujemy korektorem

•

Rozszerzone naczynka krwionośne. Zamiast pokrywania zaczerwienionych partii

twarzy dodatkową warstwą podkładu możemy użyć korektora w kolorze zielonym, ale

nie może to być dosłowna zieleń a raczej rozbielony seledyn. Jeśli istnieje obawa, że

kolor może przebijać przez podkład, to lepiej jest użyć korektora beżowego, ale o ton

jaśniejszego od skóry. W tym przypadku korektor zawsze kładziemy pod podkład.

•

Sińce pod oczami. największym problemem są zmarszczki mimiczne, w których

zbiera się nadmiar kosmetyków. Dlatego w tych partiach unikaj ciężkich korektorów

pudrowych w sztyfcie, lepsze są te płynne. Wizażyści, pokrywając cienie, często

posługują się jasno-seledynowym korektorem. Dobrym rozwiązaniem jest korektor o

ton jaśniejszy niż podkład ale w tej samej tonacji. Najpierw cieniutką warstwą

korektora pokrywamy cienie pod oczami, nie zapominając o kąciku oka przy nasadzie

nosa. Potem delikatnie wklepujemy odrobinę podkładu i przypudrowujemy.

•

Krosty, zaskórniki. Jeśli wyprysk jest bardzo czerwony, można go pokryć zielonym

korektorem, ale zawsze przed położeniem podkładu. Natomiast jeśli wybierzemy

korektor o naturalnym odcieniu skóry to możemy korektor położyć przed i po

podkładzie.

•

Przebarwienia. Jeśli chodzi o przebarwienia, to postępujemy podobnie jak z krostami,

ale korektor wybieramy w żółtawym kolorze. Dokładnie go wklepujemy i zacieramy

krawędzie.

•

PUDER

•

Do czego służy: utrwala podkład i sprawia, że twarz przestaje być lepka, przez to makijaż

utrzymuje się dłużej. Likwiduje połysk matując świecącą się skórę. Umożliwia nakładanie

kosmetyków o pudrowej konsystencji (różu, cieni), które nałożone na sam podkład nie

rozprowadzają się tak równomiernie, spływają (cienie) lub dają zbyt widoczny efekt (róż do

policzków).

Puder powinien mieć ten sam odcień (beżowy, żółtawy, różowawy), co podkład.

Jeśli np. przy beżowym lub żółtawym odcieniu cery użyjemy pudru różowego, twarz

zawsze wyda się ciemniejsza od szyi nawet jeśli puder będzie jasny. Używając pudru

brązującego zawsze należy sprawdzić, czy nie trzeba nałożyć go również na szyję i dekolt.

Rodzaje i aplikacja:

•

Sypki (ang. loose powder)

Najlepiej nadaje się do porannego makijażu, utrwala podkład na cały dzień. Jest lekki,

pozwala skórze oddychać. W wersji bezbarwnej, transparentnej, (ang. translucent) nie

nadaje koloru, jedynie matuje i wygładza cerę. Nakładamy go obficie przy pomocy puszka,

jakby lekko „wciskając”, nie rozmazujemy. Nadmiar usuwamy dużym pędzlem do pudru.

•

Prasowany ( ang. pressed powder)

Często ma na opakowaniu napis „ compact powder”, w odróżnieniu od „compact cream

powder”. Służy głównie do poprawiania makijażu w ciągu dnia. Można go także używać

bez podkładu.

•

Kamuflaż (camouflage)

Do czego służy: pozwala wykonać całkowicie kryjący makijaż, pokrywa blizny (np. pooparzeniowe), tzw.

plamy czerwonego wina, znamiona barwnikowe, trądzikowe lub inne zaczerwienienia i nierówności,

pęknięte naczynka, tatuaże itp.

Używamy ściśle według instrukcji, ponieważ różni producenci zalecają inne schematy postępowania.

Rodzaje i aplikacja:

Kamuflaż składa się z dwóch podstawowych produktów: preparatu pigmentowego o konsystencji bardzo

gęstego kremu (ang. camouflage cream) oraz z tzw. pudru utrwalającego (ang. fixing powder). Krem

kamuflujący nakładamy zawsze przy pomocy gąbki, najlepiej naturalnej, nawilżonej zimną wodą i

wyciśniętej lub też suchej (w zależności od producenta). Puder utrwalający nakładamy grubą warstwą,

na przynajmniej 5 minut, a następnie nadmiar zbieramy dużym, miękkim pędzlem.

Krem kamuflujący występuje w kolorach cielistych (pełna gama odcieni) oraz w kilku kolorach

korygujących, w zależności od producenta.

•

Biały krem kamuflujący (używamy go do korekcji rysów twarzy, bruzd, cieni pod oczami, lekkich zasinień

i zaczerwienień), wymaga uzupełnienia odcieniem cielistym.

•

Zielony sprawdza się w przykrywaniu silnie zaczerwienionych partii skóry, wymaga uzupełnienia

odcieniem cielistym.

•

Różowy/ fioletowy służy do kamuflowania zasinień, ciemnych, żółtawych plam, siniaków i obrzęków (w

tym pooperacyjnych, pod warunkiem, że rana jest już zagojona – strup również może wtedy zostać

pokryty), a także tatuaży.

•

Pomarańczowy, nadaje zdrowszy odcień zszarzałej, niezdrowo bladej cerze, pomaga gdy odcień cery jest

stosunkowo ciemny, gdy karnacja jest jaśniejsza, możemy użyć odcienia brzoskwiniowego lub różowego.

•

Nakładanie bazy makijażu

dziennego

•

Przed nałożeniem podkładu oczyść twarz wodą z żelem lub mleczkiem i nawilż tonikiem.

Wklep krem i odczekaj co najmniej pięć minut, by skóra całkowicie go wchłonęła. Na koniec

zbierz resztki kremu delikatnie dociskając do twarzy chusteczkę higieniczną. Jeśli używasz

podkładu matującego lub o gęstej konsystencji pamiętaj, że może on ściemnieć jeśli zbyt

szybko nałożysz go na krem. Podkład trwały również będzie ciemniejszy, a dodatkowo nie

zaschnie tak szybko, być może będzie trzeba użyć pudru sypkiego.

•

Podkład nanoś na skórę w niewielkich ilościach. Rozprowadź go ruchami skierowanymi w dół

i na zewnątrz, bo inaczej staną się widoczne pory skóry i delikatny meszek pokrywający

twarz. Płynny podkład można nanieść opuszkami palców, podkład w kamieniu nanoszony

jest gąbką.

•

Główną zasadą przy nanoszeniu podkładu jest nałożenie kilku cienkich warstw. Jedna

grubsza warstwa może spowodować nierównomierne rozprowadzenie podkładu na twarzy.

Wyjątkiem jest podkład trwały, który wyjątkowo źle znosi próbę nałożenia drugiej warstwy,

więc należy od razu zaplanować jak mocno kryjącą warstwę chcemy uzyskać, i nałożyć

jedną.

•

Ostatnim etapem jest pokrycie wyprysków i zaczerwienień korektorem. Nałóż na nie

cieniutką warstwę kosmetyku, inaczej będą się wyróżniać. Na zakończenie możesz ostrożnie

oklepać te miejsca wilgotną gąbką, by pigmenty lepiej stopiły się z odcieniem skóry.

•

Po nałożeniu podkładu oklep chusteczką higieniczną kontur nasady włosów i dolną partię

policzków oraz brody. W przeciwnym razie, jeśli podkład jest naniesiony zbyt grubo, jego

nadmiar pozostanie na kołnierzyku bluzki albo na włosach.

•

Na zakończenie można skropić twarz wodą w aerozolu - dzięki temu podkład lepiej integruje

się ze skórą oraz wygląda miękko i naturalnie.

•

Nabierz podkład sypki na puszek i wciskającymi ruchami nanieś go na skórę. Nadmiar

zdejmij przy pomocy dużego pędzla do pudru.

• Nabierz puder w kamieniu na pędzel i

rozprowadź go na twarzy zgodnie z

instrukcją:

Zanurz pędzel w pudrze sypkim lub

nabierz puder w kamieniu w taki

sposób, aby pył lekko obkleił czubek

pędzla.

• Zacznij nakładanie od nosa,

rozprowadzając puder w stronę czoła i

na policzki.

• Kontynuuj rozprowadzanie pudru

ruchami kolistymi w stronę żuchwy, a

następnie w dół od ust do brody.

• Nakładaj puder na czoło ruchami do

góry, w kierunku nasady włosów, oraz

na boki zgodnie z kierunkiem brwi.

WSKAZÓWKI

•

Zanim zaczniesz nakładać podkład, dokładnie oczyść skórę. Następnie rozprowadź na

twarzy cienką warstwę preparatu nawilżającego i pozostaw do wchłonięcia. Jeśli teraz

położysz podkład, to nie tylko będzie się on lepiej trzymał, ale także na dłużej

zachowa swój odcień.

•

Jeśli masz do czynienia z cerą bardzo suchą, łuszczącą się na niektórych partiach

twarzy, sprawiającą trudności przy nakładaniu podkładu, posmaruj ją tłustym

kremem, okrężnymi ruchami, od dołu do góry. Później odczekaj 5 minut i nałóż lekki

preparat nawilżający, delikatnie go wklepując. Tak nasycona skóra nie powinna się już

łuszczyć i można ją bez problemu pokryć podkładem w kremie.

•

Jeśli po nałożeniu podkładu zauważysz na podbródku źle roztarte ślady, przetrzyj

zwilżoną chusteczką kosmetyczną bądź gąbką te miejsca, w których widoczne jest

przejście podkładu w naturalny kolor skóry. Przejścia te powinny być niewidoczne.

•

Gąbki do nakładania podkładu powinny mieć taki kształt, by bez trudu dopasowywały

się do kształtu twarzy i wnikały bez przeszkód w jej zagłębienia. Z powodzeniem

nadają się do tego gąbki z lateksu (naturalnej gumy). Im mniejsze mają pory, tym

efekt makijażu będzie bardziej naturalny.

•

Jak używać gąbki do nakładania podkładu? Brzegi gąbki najpierw złóż razem, tak żeby

zniknął w nich podkład. Następnie z odległości jednego centymetra, delikatnie

uciskając - nie wcierając! - przykładaj gąbkę do skóry. Drobniutkie pory dozują

podkład w tak małych porcjach, że w sposób prawie niewidoczny zlewa się on ze

skórą. Podkład nanosi się zgodnie z kierunkiem porostu meszku na skórze, a więc

zawsze od czoła w dół.

•

Niektórzy wizażyści polecają nakładać podkład palcami, co umożliwia dotarcie do miejsc

nieosiągalnych dla gąbki i uniknięcie niebezpieczeństwa powstania smug. Poza tym od dotyku

podkład lekko się rozgrzewa, co ułatwia jego rozprowadzenie. Jest to również bardziej higieniczne,

chyba, że używamy rygorystycznie gąbek jednorazowych.

•

Szczególnie starannie nakładaj podkład w najbardziej zdradzieckich miejscach - wokół nosa, przy linii

włosów i na styku policzków z szyją.

•

Twarz pokryta podkładem nie będzie się odróżniać od szyi i uszu, jeśli starannie przycieniujesz

miejsce przejścia, lekko natrzepując je gąbką do makijażu.

•

Podkładu nie stosuje się na dekolt, by uniknąć zabrudzenia odzieży. Dekolt najlepiej jest tylko lekko

przypudrować. Odcień pudru powinien być zbliżony do koloru podkładu.

•

Sztyft kryjący znakomicie tuszuje zanieczyszczenia skóry, rozszerzone naczynka krwionośne, a także

przebarwienia skóry nie tylko na twarzy, lecz również na dekolcie. Kremy kryjące są bardziej płynne i

nadają się do korygowania większych powierzchni, takich jak np. zaczerwienione policzki czy też

cienie pod oczami.

•

Czerwone naczynka, wypryski i pigmentowe przebarwienia pokryj podkładem, ponieważ plamista

cera wygląda na zaniedbaną i wtedy na nic się zda nawet najstaranniejszy makijaż oczu i ust.

•

Jeśli zachodzi potrzeba szczególnie starannego nałożenia podkładu (np. przy makijażu

wieczorowym), wówczas zastosuj następujący trick: dokładnie zrobiony makijaż spryskaj delikatną

mgiełką z wody (np. za pomocą spryskiwacza do kwiatów) i delikatnie przyłóż do twarzy chusteczkę.

Tak osuszoną twarz przypudruj. W taki sam sposób możesz nawilżyć twarz przed nałożeniem

makijażu.

•

W razie potrzeby makijaż można poprawić, dotykając delikatnie twarzy chusteczką kosmetyczną,

która usunie nieładny połysk.

•

Jeśli nic nie stoi na przeszkodzie, po nałożeniu podkładu i pudru odczekaj 5 minut przed nałożeniem

na twarz koloru. Pozwala to makijażowi lepiej osiąść, dzięki czemu dłużej się trzyma.

•

Podkład, puder i róż powinny być nakładane delikatnymi gładzącymi ruchami

z góry na dół, w przeciwnym razie pigment dostanie się do porów.

•

Pamiętaj o zasadzie: im bardziej skóra jest sucha, tym podkład powinien być

bardziej tłusty. Gdy skóra jest tłusta, podkład powinien zawierać jak najmniej

składników natłuszczających.

•

Jeśli podkład, którego zwykle używasz, jest zbyt gęsty i za grubo się rozkłada,

wymieszaj go na grzbiecie dłoni z odrobiną preparatu nawilżającego (w

proporcji 1:1), a następnie nałóż na twarz wilgotną gąbką. Skóra od razu

uzyska świeży i jednolity odcień.

•

Jeśli cera mimo podkładu wygląda na zmęczoną i zwiotczałą, spróbuj

zastosować najpierw napinający skórę preparat z ampułki, a potem od razu

połóż podkład. Taki zestaw powinien zregenerować skórę, uelastycznić ją i

nieco ujędrnić.

•

Na powieki i pod oczy nakładaj jedynie płynne make-upy. Te w sztyfcie czy

kompakcie mogą uwydatnić drobne zmarszczki.

•

Na uroczyste wyjścia, gdy makijaż oczu jest wyraźniejszy, a usta bardziej

precyzyjnie umalowane, po nałożeniu podkładu podkreśl lekko wszystkie

zagłębienia (skrzydełka nosa, wgłębienie pod dolną wargą, wewnętrzne kąciki

oczu obok nasady nosa) jaśniejszym koloryzującym kremem. Drobniutkie

porcje jasnego podkładu nakładaj ostrożnie opuszkami palców, uważając,

żeby nie były widoczne granice odcieni. Następnie miejsca cieniowane

natrzep gąbką do makijażu. Na koniec przypudruj jeszcze całość.

KOREKCJA KLSZTAŁTU TWARZY

•

okrągłe policzki; kosmetyk, którym cieniujemy, nakładamy ukośnie poniżej kości policzkowej (przypominam,

że na kości policzkowej nakładamy róż); aby efekt był naprawdę dobry przejście między różem, a „cieniem”

musi być bardzo płynne i delikatne;

•

szeroka szczęka; ścinamy delikatnie boki żuchwy; tego typu korekcję polecam raczej na wieczorowe

wyjścia, przy świetle dziennym żuchwa może za bardzo odcinać się od szyi;

•

szerokie czoło; brązowym różem w pudrze pokrywa się skórę przy nasadzie włosów; ten sam zabieg przy

owalnej linii włosów wykonany delikatnym różem o tonacji różowej lub brzoskwiniowej bardzo ożywi i

odświeży twarz; szeroki nos; oczywiście przyciemniamy go po bokach;

•

długi nos i wystająca broda; skracamy nanosząc na jego koniuszek odrobinę ciemniejszego podkładu albo

pudru w kamieniu;

Rysy twarzy

Łagodne, zaokrąglone

Ostre, kanciaste

Kształt twarzy

propocjonalna

owalna

ośmiokątna

szeroka, krótka

okrągła

kwadratowa

wydłużona

pociągła

prostokątna

szerszy dół

sercowata

trójkątna

szersza góra

gruszkowata

trapezowata

• Jeśli nakładasz

puder

rozświetlający:

• Nabierz puder na

czubek pędzla.

• Pociągnij pędzlem

przez czoło, w dół

nosa, i przez skronie

w dół ku kościom

policzkowym.

•

Na koniec lekko

omieć całą twarz

pudrem

rozświetlającym,

unikając okolic oczu.

•

Jeśli nakładasz puder brązujący:

•

Kości policzkowe: ruchem kolistym

zacznij cieniowanie od wierzchołka

kości policzkowej i rozprowadzaj w

kierunku linii włosów. Uśmiech ułatwi

aplikację: bardziej widoczny będzie

kształt kości policzkowej i mięśni.

•

Linia żuchwy: Kolistym ruchem

nakładaj puder brązujący na linii

rzuchwy i rozprowadzaj w kierunku

końca brody. Daje to efekt mocnego

profilu, definiuje kształt brody i kości

żuchwy.

•

Czoło: Kolistym ruchem nakładaj

puder brązujący powyżej brwi i

delikatnie rozprowadzaj na boki w

kierunku skroni.

•

Nos i wargi: Używając krawędzi

pędzla delikatnie rozprowadź puder

brązujący na skrzydełkach nosa oraz

pod dolną wargą. To wyszczupli

skrzydełka nosa i da efekt

pełniejszych ust.

•

• Makijaż modelujący twarz opiera się na dwie podstawowych

technikach, tj. rozjaśnianiu i cieniowaniu. Zasada jest bardzo

prosta:

• wszystko co jasne uwypukla i podkreśla,
• wszystko co ciemne daje wrażenie głębi.
• Do rozjaśniania mogą służyć korektory, tonery, a także

podkłady, pod warunkiem, że kosmetyki te są mniej więcej

dwa tony jaśniejsze od bazowego podkładu (powinny być w

tym samym odcieniu, albo różowawe albo żółtawe). To, w jaki

sposób kładziemy kosmetyki, zależy przede wszystkim od ich

konsystencji. Te delikatne, półpłynne można kłaść na podkład,

natomiast te cięższe polecam bezpośrednio na skórę.

• Do cieniowania najlepszy jest ciemny róż w kremie (w kolorze

ciemnobrązowym) lub puder w odcieniu terakoty. W

pierwszym przypadku róż nakładamy bezpośrednio na

podkład i pudrujemy. Natomiast jeśli użyjemy kosmetyków

pudrowych, nakładamy je już na wcześniej przypudrowaną

twarz. Kosmetyki te należy nakładać niezwykle delikatnie i w

małych ilościach! Najbezpieczniej jest po zanurzeniu pędzla

albo gąbeczki w kosmetyku jego nadmiar pozostawić

najpierw na dłoni. Należy również pamiętać, aby przejścia

między ciemniejszym a jaśniejszym kosmetykiem były bardzo

łagodne, dzięki temu osiągniemy idealny makijaż.

RÓŻNE TYPY OSADZENIA OCZU

Kształt i osadzenie oczu a

dobór makijażu

• W doborze makijażu do oczu szeroko lub blisko osadzonych bierzemy pod

uwagę stopień harmonii rysów twarzy i postępujemy zgodnie z zasadami

stosowania światłocienia. Przy oczach osadzonych blisko siebie staramy się

je od siebie odsunąć optycznie. W tym celu rozświetlamy wewnętrzny

kącik, przyciemniając jednocześnie mocno zewnętrzny. W przypadku oczu

szeroko rozstawionych postępujemy odwrotnie. Kształt oka modelujemy w

podobny sposób: np. przy linii powieki opadającej w dół staramy się dać jej

przeciwwagę w postaci kreski i cieniowania wznoszącego się w górę w

kierunku łuku brwiowego.

• Rysunki przedstawiają rozłożenie światłocienia w makijażu oka:

• rozświetlony jest kącik oka (przy oczach szeroko rozstawionych oba kąciki)

oraz przestrzeń pod łukiem brwiowym, a także większa część powieki,

• cieniowany jest obszar w załamaniu powieki, pod linią kości oczodołu.

Metoda Sophie Lecomte: Rozjaśniamy całą powiekę aż po łuk brwiowy.

Pędzlem typu kulka zaznaczamy łagodny łuk na linii kości oczodołu.

Następnie cieniujemy skośnie w kierunku linii rzęs. Wzdłuż linii rzęs

malujemy kreskę. Rozcieramy.

CIENIOWANIE OCZU

•

Aby uzyskać efekt 1) z rysunku, narysuj

miękką kredką szerszą w zewnętrznym

kąciku oka kreskę przy linii rzęs na górnej

powiece. Rozetrzyj ja na całej długości.

Następnie w załamaniu powieki narysuj

kolejną kreskę, rozcierając ją w górę i w

bok w kierunku końca brwi. Krótkimi

skośnymi kreseczkami uzupełnij plamę

ciemniejszego koloru. Lekko zaznacz

zewnętrzny kącik oka. W tego typu

makijażu cała ruchoma część powieki jest

jaśniejsza. Ta przestrzeń decyduje o

kształcie oka, dając nam możliwość

dokonania korekty. Należy więc pamiętać,

aby kształtując tę jaśniejszą przestrzeń

nie pomniejszyć i nie zaokrąglić

niepotrzebnie oka. Wykończeniem

takiego makijażu powinna być kreska pod

linią rzęs na dolnej powiece. Pasuje tutaj

linia lekko szersza w zewnętrznym

kąciku, raczej cienka, zakończona w

połowie oka przy oczach małych lub

okrągłych. Ta technika nadaje się do

makijażu korygującego dla oczu ze słabo

zaznaczoną głębią, lekko wypukłych,

niezbyt głęboko osadzonych.

• Modyfikacja 2) polegająca na roztarciu kredki na całej powiece ruchomej, w

załamaniu powieki oraz w górę w stronę końca brwi. Tutaj ciemna plama

kształtuje efekt, można wiec dowolnie skorygować kształt oka, kreując efekt

zaokrąglenia lub wydłużenia ciemnej przestrzeni w kształt „skrzydełka” (co

uzyskamy rozcierając kredkę po skosie w stronę końca brwi). Używając tej

techniki możemy skorygować wygląd oczu o dużej powiece i wyraźnie

zaznaczonej głębi, ale niezbyt głęboko osadzonych. Nie należy stosować tej

techniki w przypadku oczu „zapadniętych”, ponieważ tylko wzmocnimy

niepożądany efekt.

Technika 3) sprawdza się w przypadku oczu o wydłużonym kształcie, również

wąskich, szczególnie, gdy oczy są dość szeroko rozstawione. Ciemną plamą

możemy ukształtować zewnętrzny kącik oka, zarówno u góry jak i na dole

rozcierając kredkę przy linii rzęs. Rozcieramy kredkę również w załamaniu

powieki oraz na linii oczodołu w górę w kierunku końca brwi. Przyciemnienie

zewnętrznych kącików oczu optycznie zbliża oczy do siebie. Wąskie oko o

wydłużonym kształcie otworzy się optycznie kiedy rozetrzemy kredkę w górę w

kierunku łuku brwiowego. Przy oczach wypukłych ta technika pozwoli

wykreować głębię w załamaniu powieki.

•

Najprostszym wariantem zastosowania kredki jako podkładu pod cieniowanie

jest zaznaczenie samego zewnętrznego kącika oka 4). Kreskę rysujemy na linii

łuku oczodołu, powyżej załamania powieki i rozcieramy łagodnie zaokrąglając

linię w stronę wewnętrznego kącika oka. Drugą kreskę rysujemy przy linii rzęs

na górnej powiece, lekko zakreskowując przestrzeń w samym zewnętrznym

kąciku. Rozcieramy dokładnie, następnie używamy cienia do powiek. Ta

technika jest doskonała przy makijażu monochromatycznym, kiedy cała

powieka pomalowana jest jednym kolorem. Cień nałożony na kredkę będzie

ciemniejszy

• W makijażu oka musi panować harmonia. To oznacza przede

wszystkim zasadę, że wszystkie użyte kosmetyki muszą mieć kolor

pochodzący z tej samej palety (ciepłej lub zimnej). Ważna jest także

równowaga pomiędzy elementami makijażu. Staramy się ją uzyskać

poprzez uważne stosowanie koloru: jeśli kolory mają ze sobą

kontrastować, niech będzie to kontrast zamierzony i przemyślany,

podobnie jeśli kolory mają być miękkie i stłumione, niech nie dają

efektu szarego, zmęczonego oka. Zasadą, która może się przydać jest

zasada trzech cieni: nie używajmy ich więcej naraz w jednym

makijażu, chyba, ze chcemy stworzyć efekt makijażu fantazyjnego (np.

tęcza czy kolory „owocowe”). Jasny cień, podstawowy, nie powinien

być silnie perłowy. Zdecydowanie lepiej wygląda makijaż klasyczny

matowy, delikatnie się mieniący lub z ostrożnie dozowaną perłą. Na

wieczór można użyć odcieni perłowych, ale z umiarem, zwłaszcza, jeśli

mogą one podkreślić zmarszczki. Dobrą zasadą jest też zasada „albo

usta albo oczy”, czyli jeśli chcemy przyciągnąć wzrok patrzącego, to

albo akcentujemy silniej oczy albo usta. W niektórych przypadkach

jednak potrzebne jest w miarę równomierne rozłożenie akcentów, żeby

twarz nie wyglądała na do połowy umalowaną, do połowy „gołą”.

KOSMETYKI DO MAKIJAZU

OCZU

•

Eyeliner

Inne nazwy: kredka do oczu, kreskówka

Do czego służy: podkreśla linię rzęs, akcentuje spojrzenie, pomaga skorygować kształt oka.

Rodzaje i aplikacja:

Kredka (ang. eyeliner pencil)

Powinna być miękka, delikatna. Można użyć jej zarówno w naturalnym makijażu jak i na wieczór.

Kredka w stonowanym kolorze (brąz, granat, szary) pozwala na lekkie podkreślenie naturalnej urody

oka, czarna lub mocno kolorowa kreuje mocniejszy makijaż.

Kreskówka (ang. liquid eyeliner)

Kreskę na górnej powiece, tuż ponad linią rzęs rysujemy bardzo cienkim pędzelkiem, co daje dość

mocny i wyrazisty efekt. Kreskówka dostępna jest także w opakowaniu w postaci „kałamarzyka”, z

aplikatorem zbliżonym kształtem bardziej do pisaka. Łatwiej jest wybrać tę wersję lub pisak przy

pierwszych samodzielnych próbach. Na co dzień kreseczka powinna być cienka. Jeśli sprawia to

trudność, z początku można robić grubszą kreskę, korygując ją następnie patyczkiem higienicznym

lekko zwilżonym tonikiem do twarzy, a potem dopiero nałożyć cienie do powiek. Pędzelki w

„kałamarzykach” są zazwyczaj dość grube i nieporęczne, można zaopatrzyć się w sklepie dla

artystów plastyków w bardzo cienki, sztywny pędzelek (nr. 0), np. niemieckiej firmy Kolibri. Jest to

wydatek rzędu 5 zł. Nakładamy odrobinę eyelinera na wierzch dłoni po czym pędzelkiem nanosimy

cienką kreseczkę na linię rzęs.

•

Cień do powiek (ang. eyeshadow)

Do czego służy: Nadaje kształt i głębię oku. Podkreśla kolor tęczówki i akcentuje spojrzenie.

Wybierając cienie dla siebie należy przede wszystkim wybrać je ze swojej palety kolorów. W codziennym makijażu

najlepiej sprawdzą się cienie matowe lub o bardzo delikatnym połysku, nigdy mocno perłowe. Cień na powiece powinien

przyciągać do oka, podkreślając jego piękno, nigdy nie może zwracać uwagi sam na siebie. Subtelny, „niewidoczny”

makijaż oka będzie najlepszy do pracy i na co dzień. Wbrew popularnemu przekonaniu, neutralnymi, bezpiecznymi

kolorami „dla każdego” nie są szarości i brązy. Większość osób nie wygląda w nich korzystnie. Warto używać koloru, pod

warunkiem, że jest to właściwy, odpowiednio zastosowany kolor.

Rodzaje i aplikacja:

Cienie pudrowe prasowane

Niektóre z tych cieni można mieszać z wodą dla uzyskania bardziej wyrazistego i trwalszego efektu. Nakładamy je

pędzelkami różnej wielkości, przeznaczając osobny do każdego koloru, na koniec trzeba dokładnie rozetrzeć kontury

specjalnie do tego przeznaczonym pędzlem. Załączonych do opakowań aplikatorów używamy tylko wyjątkowo.

Cienie pudrowe sypkie

Występują zazwyczaj w maleńkich słoiczkach, w formie miękkiego pyłku. Nakładając je pędzelkiem trzeba bardzo

uważać, żeby nabrać właściwą ilość.

Cienie kremowe

Występują w pojemniczkach lub w sztyfcie. Ze względu na swoją miękką konsystencję są najmniej trwałe ze wszystkich

rodzajów cieni, za to najwygodniejsze w użyciu. Prawie wszystkie mają w zwyczaju „spływanie”, nawet jeśli powiekę

wcześniej odpowiednio przygotujemy. Ratunkiem może być używanie specjalnego podkładu pod cienie, który pomoże je

utrwalić. Możemy nakładać je nawet palcami, jednak lepiej jest użyć pędzelka, a następnie palcami rozetrzeć kontury.

Cienie trwałe

Należą do całej grupy kosmetyków trwałych. Są wodoodporne, trzeba więc używać do nich specjalnego zmywacza.

Występują w różnych formach, najczęściej w sztyfcie. Zazwyczaj utrwalają się w minutę po nałożeniu, trzeba więc

pilnować czasu, bo potem poprawki będą niemożliwe, trzeba by zmyć makijaż i zacząć od początku. Kosmetyki trwałe są

niezwykle wygodne, ale nie najzdrowsze dla cery. Mogą ściągać lub wysuszać skórę, dlatego trzeba bezwzględnie

zmywać je odpowiednio, a także troskliwie dbać o twarz.

• Tusz do rzęs (ang. mascara)

Do czego służy: Podkreśla rzęsy, dopełniając makijaż oka.

Rodzaje i aplikacja:

Występuje w typowym opakowaniu, w podstawowych kolorach: czarnym,

brązowym, szarym, które dobieramy tak jak kredkę do brwi. Inne kolory tuszu,

jak np. zielony, granatowy, niebieski, nie zapewniają znaczącej różnicy. Do

zielonych oczu można używać tuszu w kolorze oberżyny, do niebieskich

granatowego, do brązowych zielonego itd. Ekscentryczne kolory takie jak

seledyn, pomarańcz, biały, błękit mogą być używane okazjonalnie, gdy chodzi

nam o wyjątkowy efekt lub przyciągnięcie uwagi otoczenia.

Różne rodzaje tuszu pełnią różne funkcje:

• Wydłużający stosujemy gdy rzęsy są krótkie, tzn. nie przekraczają ½ cm

długości.

• Pogrubiający pomaga, gdy rzęsy są cienkie lub rzadkie. Nie wolno z nim

przesadzać, żeby rzęsy nie posklejały się nadmiernie i nie wyglądały jak łapki

trzmiela...

• Podkręcający będzie użyteczny, gdy rzęsy ze swej natury są już lekko

wywinięte. Jeśli są całkowicie proste i rosną prosto w dół, potrzebna będzie

zalotka.

•

Wodoodporny w różnym stopniu chroni przed rozmazywaniem się, im mocniej

„uszczelnia” rzęsy, tym jest bardziej dla nich szkodliwy. Dlatego lepiej jest

wodoodpornych tuszy używać tylko w makijażu wieczorowym lub w

wyjątkowych sytuacjach. Kosmetyk godny polecenia na trening czy aerobik,

przed kąpielą w basenie najlepiej zmyć. Jeśli nie ma wyjścia, najlepiej kąpiąc

się nie zanurzać głowy lub sprawdzić stopień odporności na wodę wcześniej w

domowych warunkach. Wiele tuszy nie wytrzymuje konfrontacji z mocno

chlorowaną wodą. Należy zawsze pamiętać o specjalnym zmywaczu, np. o

oliwce dla dzieci.

Jak tuszować rzęsy? Najpierw tuszujemy wewnętrzną stronę rzęs lub tylko

same końcówki „od góry”. Jeżeli używamy zalotki, robimy to najpierw, przed

tuszowaniem. Następnie zygzakowatym, poziomym ruchem „wplątujemy”

szczoteczkę z tuszem pomiędzy rzęsy, starając się dotrzeć aż do ich nasady.

Jeśli rzęsy się skleją, używamy specjalnej spiralnej szczoteczki osadzonej jak

pędzelek lub wymytej, zachowanej ze starego tuszu. Jeśli na szczoteczce jest

zbyt duża ilość tuszu, można najpierw wytrzeć go w chusteczkę higieniczną.

Kupując tusz do rzęs warto go otworzyć i sprawdzić, czy umieszczona w

środku opakowania gumka działa dobrze. Jeśli nie, tuszu będzie się zawsze za

dużo nabierać, będzie się też rozpływał w nakrętce. Dla oszczędności i

wygody warto wybrać opakowanie bez wad, gdyż przy właściwym sposobie

malowania rzęs wystarczy niewielka ilość samego kosmetyku.

RODZAJE MAKIJAŻU OCZU

•

Makijaż graficzny

Oszczędne użycie koloru, plama jednolitej barwy lub kolor przechodzący w kolor, ewentualnie

tylko kreska (różnej grubości i kształtu). Najczęściej z pominięciem anatomicznej budowy oka

(kolor rozprzestrzenia się na czoło, policzki, skronie, przecina oko na pół itp.).

Makijaż monochromatyczny

Używany jest jeden kolor, pojedynczo lub w kilku odcieniach. Zazwyczaj pokrywa się nim całą

przestrzeń aż pod łuk brwiowy, ale bywa, że maluje się nim tylko samą powiekę. Usta albo w

tym samym kolorze, albo kontrastowe, albo neutralne, błyszczące.

Makijaż klasyczny

Użyte jest kilka kolorów lub kilka odcieni tego samego koloru, cieniowanie jest zgodne z

budową anatomiczną oka. Kolor dopasowany jest do koloru oczu zgodnie z zasadami doboru.

Makijaż fantazyjny

Kolor nakładany jest w celu stworzenia na twarzy dzieła sztuki, nie zaś w celu upiększenia i

podkreślenia urody modelki. Często na twarzy rysowane są motywy roślinne, jest dużo

wyrazistych plam koloru, całość utrzymana jest zazwyczaj w jakiejś sferze tematycznej. Tego

typu makijaże wykonuje się często na konkursy makijażu, często towarzyszy im makijaż ciała,

stylizacja fryzury i strój.

KSZTAŁTY OCZU

• Najpopularniejszy kształt

oka. Średniej wielkości lub

małe, okrągłe lub wycięte w

migdał. Prawidłowo lub dość

głęboko osadzone.

Kreska na całej górnej

powiece, odrobinę szersza

w zewnętrznym kąciku oka.

Jeśli kącik oka opada,

możemy narysować kreskę

lekko wygiętą w górę.

Przy bardzo małych lub

blisko osadzonych oczach

nie wolno łączyć górnej i

dolnej kreski.

• Wyjątkowy kształt oka.

Oko duże, z wyraźnie

widoczną powieką, o kształcie

migdała. Kreska na całej

górnej i całej dolnej powiece.

Przy oku bardziej okrągłym

nie wolno łączyć obu kresek w

kąciku oka. Można

zastosować kreskę wewnątrz

powieki, zwłaszcza jeśli

występuje duży kontrast

pomiędzy kolorem białka i

tęczówki. Na co dzień lepiej

unikać mocnej czarnej kredki.

•

Delikatny makijaż na co dzień.

Kurs makijażu.

Kredką lub najciemniejszym

cieniem podkreślamy linię rzęs.

Rozjaśniamy całą powiekę razem z

przestrzenią pod brwią, a

następnie nakładamy cień w

zewnętrznym kąciku oka i na linii

kości oczodołu, nieco powyżej linii

zagięcia powieki. Wyobrażamy

sobie linię biegnącą od skrzydełka

nosa poprzez zewnętrzny kącik

oka. Na przedłużeniu tej linii

powinien znajdować się koniec

brwi. Powyżej tej linii rozcieramy

cień w kierunku brwi, kreując

kształt wydłużonego „skrzydełka”.

Rozcieramy kontury cieniowania

pędzlem.

Kształty cieniowania:

MAKIJAŻ UST

•

Szminka (ang. lipstick)

Do czego służy: Podkreśla usta, nadaje im kolor, pielęgnuje, chroni i nawilża

skórę warg.

Rodzaje i aplikacja: Najczęściej występuje w formie sztyftu, coraz częściej

pojawiają się również szminki w płynie z aplikatorem w postaci pędzelka lub

gąbeczki. Klasyczną szminkę najlepiej nakładać przy pomocy małego, średnio

sztywnego pędzelka. Powinien być płaski i spiczasto zaokrąglony. Nakładając

pomadkę bezpośrednio nie da się uzyskać tak dobrego efektu jak

rozprowadzając ją pędzelkiem. W przypadku szminek trwałych ważne jest

trzymanie ust nieruchomo przez około minutę po nałożeniu, wtedy kolor ma

szansę się wystarczająco utrwalić.

Kolor szminki zawsze wybieramy spośród pasujących nam odcieni. Ciemne

szminki są lepsze na wieczór, podobnie jak te z brokatem i mocno perłowe.

Na co dzień najlepiej wybrać pomadkę o kremowej konsystencji, jeśli nie

mamy ochoty często poprawiać, dobrym wyjściem będzie szminka trwała.

Jeśli malujemy się do pracy, zawsze stosujmy odpowiedni dla nas kolor w

stonowanym odcieniu. Błyszczyki przydają się w makijażu codziennym pod

warunkiem, że nie są w zbyt ostrym kolorze ani nie zawierają drobinek

brokatu.

• Wskazówki praktyczne

Aby utrwalić makijaż można pokryć usta cieniutką warstwą

podkładu, lub konturówką w kolorze pomadki dokładnie obrysować

kontur ust a potem pionowymi kreskami zamalować usta. Taki

„film” pod pomadkę doskonale ją utrwali.

• Bardzo dokładnie, cienką kreską obrysowujemy kontur ust.

• Następnie pomadką pokrywamy górną wargę zaczynając od

środka wargi na zewnątrz raz i drugi. Podobnie postępujemy z

dolną wargą. Malujemy zawsze od środka na zewnątrz. Jeśli

użyjemy pędzelka makijaż będzie na pewno trwalszy, wypełnimy

nim dokładnie wszystkie bruzdy. Poza tym wydaje mi się, że jest

dużo łatwiej malować usta pędzelkiem.

• Małe niedokładności można poprawić patyczkiem kosmetycznym

lub jasnym ołówkiem.

• Tak pomalowane usta można lekko przypudrować i odcisnąć

nadmiar pomadki na chusteczce i ponownie nałożyć pomadkę.

Trzeba jednak uważać, aby nadmiarem pudru nie zgasić barwy

pomadki.

• Jeżeli pomadka jest zbyt matowa można ją pokryć bezbarwnym

błyszczykiem.

• Makijaż korygujący niedoskonałości ust:

•

Bruzdy i zmarszczki

Unikamy perłowych pomadek, które podkreślają załamania skóry. Dużo lepsze są tłuste błyszczyki

lub kremowe pomadki z tak zwanym efektem „mokrych” ust. Przy zmarszczkach nad górną wargą

unikamy intensywnych, ciemnych barw.

Owłosienie nad górną wargą

Jeżeli jest mocno widoczne to raczej nie podkreślajmy dodatkowo ust ciemnymi kolorami. Nie

polecam również pokrywania ciemnego owłosienia podkładem lub pudrem, to jedynie je podkreśli.

Pojedyncze włoski możemy usunąć pęsetą albo najlepiej wydepilować.

Usta niesymetryczne

Jeśli wargi są niesymetryczne lub jedna warga wyraźnie jest szersza od drugiej to skoryguj

nieregularności korektorem dobranym do naturalnej karnacji i dokładnie rozetrzyj granicę między

korektorem a podkładem.

Zaznacz konturówką pożądany kształt i wypełnij go pomadką. Jeśli asymetria jest dość duża to

należy raczej unikać ciemnych kolorów pomadek. Lepiej jest stosować jasne kolory i transparentne

błyszczyki

Usta zbyt wąskie

Pomadki w ciemnych kolorach niestety dodatkowo zmniejszają usta. Dlatego ciemniejsze kolory

polecam raczej na wieczorowe wyjścia, kiedy korekta przy delikatnym świetle nie będzie widoczna.

Powiększamy usta konturówką ponad zewnętrzną krawędzią ust, zachowując naturalny zarys

kącików. Następnie pędzelkiem wypełniamy usta.

Można również zastosować metodę jak przy zbyt płaskich ustach.

• Aby uwypuklić usta należy mieć dwie,

trzy pomadki o tym samym kolorze

tylko w jaśniejszej i ciemniejszej

tonacji oraz błyszczyk.

Najpierw obrysowujemy usta

najciemniejszym kolorem, a następnie

pędzelkiem nakładamy na kontur o

ton jaśniejszą szminkę. Dokładnie

rozcieramy kontur. Wnętrze ust

wypełniamy najjaśniejszym kolorem i

błyszczykiem lub perłową pomadką.

Doskonale do tego nadają się pomadki

Oriflame. Mają bogatą kolorystykę w

różnych tonacjach. Polecam!

Bardzo dobry efekt uwypuklenia ust

osiągniemy obrysowując delikatnie

zewnętrzny kontur ust białą kredką

(tuż nad krawędzią); linię tę delikatnie

rozetrzeć patyczkiem kosmetycznym.

MAKIJAŻ LETNI

• Letni makijaż wodoodporny

•

Sięgnij po kosmetyki, które dobrze zniosą kąpiel, pot i upały.

• Wodoodporne tusze do rzęs, pomadki i cienie do powiek są zwykle

nieco gęstsze niż tradycyjne produkty do makijażu. Zawierają

bowiem specjalne polimery i silikony, które dbają o trwałość twojego

make-up’u. Oprócz tego mają w sobie też substancje pielęgnujące,

więc nie musisz się obawiać, że wysuszą delikatny naskórek oczu

czy ust. Wśród wodoodpornych produktów najwięcej jest mascar.

Supertrwałość zapewnia im dodatek żywicy, która otacza barwnik,

zapobiegając, po wytuszowaniu rzęs, jego spływaniu w kontakcie z

wodą czy potem. Z kolei wodoodporne cienie mają płynną, kremową

konsystencję i metaliczny połysk. Nakłada się je gąbeczką lub

pędzelkiem znajdującym się w opakowaniu. Niezmywalne wodą

szminki złożone są zaś zwykle z barwnej bazy oraz bezbarwnego

utrwalacza.

• W lecie używamy kosmetyków bardziej kolorowych, błyszczących,

metalicznych, rozświetlających