Czynniki fizykalne stosowane w procesie fizjoterapii. Masaż i niekonwencjonalne środki oddziaływania

Medycyna fizykalna zajmuje się zastosowaniem metod
fizycznych w celach leczniczych, zapobiegawczych
I diagnostycznych. Pozostaje ona w ścisłej łączności
Z teoretycznymi i klinicznymi dyscyplinami medycyny

oraz

wieloma dziedzinami fizyki, techniki i nauk

przyrodniczych

W zakres medycyny fizykalnej wchodzą:
- fizykoterapia,
- fizjoprofilaktyka,
- fizykalne metody diagnostyczne,

- czynniki termiczne

(biostymulacja

promieniowaniem laserowym, ultradźwięki, pole
magnetyczne, leczenie ciepłem i zimnem),

- czynnik fotochemiczny

(promieniowanie

nadfioletowe),

- czynnik elektrokinetyczny

(prądy impulsowe małej

i średniej częstotliwości),

- czynniki elektrochemiczne

(stały prąd

elektryczny),

- czynniki mechaniczne i kinetyczne

(wodolecznictwo).

Ciepłolecznictwo-

Leczenie

ciepłem,

polega

dostarczeniu  do  ustroju  energii  cieplnej,  głównie  drogą
przewodzenia  i  przenoszenia.  Metody  lecznicze,  w
których  wykorzystuje  się  bodźce  cieplne,  znajdują
szerokie zastosowanie w fizykoterapii i balneoterapii np.

- Łaźnia sucha szafkowa,
- Łaźnia sucha rzymska,
- Sauna,
- Zabiegi cieplne przy użyciu parafiny.

›

Ogólne wskazania:

›

- zwiększenie wydolności organizmu,

›

- schorzenia gośćcowe,

›

- choroby zwyrodnieniowe stawów,

›

- stany pourazowe narządu ruchu,

›

- choroby skóry,

›

- nadciśnienie tętnicze,

›

Ogólne przeciwwskazania:

›

- ostre i przewlekłe choroby zakaźne oraz stwierdzone ich
nosicielstwo,

›

- ostre choroby gorączkowe, w tym również początkowy okres
przeziębienia,

›

- niektóre choroby skóry,

›

- padaczka i stany psychotyczne,

›

- choroby układu krążenia,

›

- alkoholizm i narkomania jaskra.

Polega na obniżaniu temperatury tkanek. W zależności od rodzaju

zastosowanej

metody oziębienie tkanek zachodzi drogą przewodzenia lub

przenoszenia ich

energii cieplnej do użytego w danej metodzie środowiska

oziębiającego

o odpowiednio niskiej temp. Zabiegi lecznicze z wykorzystaniem

niskich

temperatur dzielimy na miejscowe - obniżenie temp. skóry i tkanek

głębiej

położonych, i ogólne – oziębienie całego ustroju.

Wyróżniamy:
1) Zimne zabiegi miejscowe (zimne okłady lub zawijania, oziębienie

przy użyciu ciekłego chlorku etylu oraz zabiegi wykonywane przy

użyciu gazów chłodzących).

2) Ogólna terapia zimnem.

›

Wskazania do stosowania zimnych zabiegów
miejscowych:

›

- stany po urazach i przeciążeniach,

›

- reumatoidalne zapalenie stawów w okresie ostrym oraz
zaostrzenia,

›

- stany bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów,

›

- zespoły zapaleń okołostawowych w okresie ostrym,

›

- oparzenia,

›

- ostry ból zęba,

›

- stan po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy ustnej oraz
szczęki i żuchwy.

›

Przeciwwskazaniado stosowania zimnych zabiegów
miejscowych:

›

- stany nadwrażliwości na zimno,

›

- zmiany skóry popromienne,

›

- zapalenie miedniczek nerkowych,

›

- zapalenie pęcherza moczowego,

›

- odmroziny.

Do tego zabiegu używa się specjalnie skonstruowanych komór

kriogenicznych

składających się z dwóch pomieszczeń: przedsionka (temp. ok.. - 60

°C) oraz

komory właściwej (temp. w zakresie – 110 °C do – 160 °C).

Wskazania:
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- dyskopatia,
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
- stany pourazowe,
- zmiany wynikłe z przeciążeń narządu ruchu,
- odnowa biologiczna,

Przeciwwskazania:
- klaustrofobia,
- nadwrażliwość na zimno,
- niewydolność układu oddechowego i krążenia,
- stany gorączkowe,
- zmiany zakrzepowe, zatorowe i zapalne w układzie naczyniowym,
- otwarte rany i owrzodzenia,

Wodolecznictwo, zwane również hydroterapią, jest działaniem

lecznictwa

fizykalnego, w którym wykorzystuje się oddziaływanie wody na

ustrój. Może być

ona stosowana we wszystkich trzech jej stanach skupienia, a

mianowicie: cieczy,

lodu oraz pary wodnej. Wybrane zabiegi wodolecznicze: kąpiele,

natryski,

polewania, nacierania, okłady.

Wskazania:
- choroby przemiany materii – otyłość, cukrzyca,
- niektóre choroby skóry,
- choroby układu nerwowego z zaburzeniami czynności ruchowych,
- nadciśnienie tętnicze bez zmian chorobowych w narządach,
- przewlekłe stany zapalenia stawów, nerwobóle,
- przykurcze bliznowate (kąpiel wirowa).

Przeciwwskazania:
- skłonność do krwawień, niedokrwistość,
- choroby nowotworowe,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- choroby serca i naczyń, niewydolność krążenia,
- choroby nerek,

Jest dziełem fizykoterapii, w którym wykorzystuje się promieniowanie
podczerwone, widzialne oraz nadfioletowe.

Wskazania
- przewlekłe i podostre stany zapalne w których możliwe jest

miejscowe stosowanie ciepła,

- przewlekłe i podostre zapalenia stawów oraz zapalenia tkanek

okołostawowych,

- nerwobóle oraz zespoły bólowe,
- stany o przebytym zapaleniu skóry i tkanek miękkich pochodzenia

bakteryjnego,

- można stosować przed masażem, kinezyterapią oraz jonoforezą,

Przeciwwskazania:
-  niewydolności krążenia,
-  czynności gruźlicy płuc,
-  skłonności do krwawień,
-  w stanach gorączkowych,
-  ostre stany zapalne skóry i tkanek miękkich
-  cukrzyca
-  nowotwory

Jest to jeden z nowych rozwijanych działów fizykoterapii w którym

do celów

leczniczych wykorzystuje się promieniowanie laserowe. Słowo laser

jest skrótem

angielskiego terminu „Light amplification by stimulated emission of

radiation”, który

oznacza

„wzmocnienie

światła

przez

stymulowaną

emisję

promieniowania” Lasery

dzieli się według rodzaju zastosowania w nich ośrodka czynnego.

Mogą być zatem

lasery: gazowe, półprzewodnikowe, cieczowe, z zastosowaniem ciała

stałego

Wskazania
- trudno gojące się rany i owrzodzenia (w tym również odleżyny),
- utrudnione zrastanie się kości,
- choroba zwyrodnieniowa stawów,
- zespoły powstałe w wyniku przeciążenia mięśni i tkanek miękkich

okołostawowych ( w tym zespół bolesnego łokcia),

- zapalenie ścięgien, powięzi, pochewek ścięgnistych i kaletek

stawowych,

- nerwobóle nerwów obwodowych, w tym szczególnie nerwoból po

przebytym półpaścu.

Przeciwwskazania:
- zaleca się dużą ostrożność w chorobach nowotworowych,
- nie naświetlać zmian nowotworowych,
- stany zagrożenia nowotworowego,

Helioterapią nazywa się wykorzystanie do

celów leczniczych promieniowania

słonecznego.

Światło słoneczne oddziałuje

korzystnie i bodźcowo w wyniku

zachodzących w nim odczynów ogólnych

(pobudzanie czynnościkrwiotwórczej,

zwiększanie odporności ustroju na

zakażenia, działanie przeciwcukrzycowe).

Wskazania:
- leczenie gruźlicy kostno-stawowej,
- gruźlicy dróg moczowych, gruźlicy węzłów

chłonnych,

- przewlekłych stanów zapalnych stawów,
- przewlekłych nieżytów górnych dróg

oddechowych,

- trądziku pospolitego,
- zaburzenia wzrostu kości u dzieci,

Przeciwwskazania:
- gruźlica płuc,
- niewydolność krążenia,
- w stanach nowotworowych,
- skłonności do krwawień z narządów

wewnętrznych,

- zaawansowana miażdżyca,

Elektrolecznictwem lub elektroterapią nazywa się dział lecznictwa
fizykalnego, w którym wykorzystuje się do celów leczniczych prąd stały
oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.

Elektrolecznictwo wykorzystuje:
- prąd stały do galwanizacji, jontoforezy i kąpieli elektryczno-wodnych,
- prąd małej częstotliwości (impulsowy) służy do wykonywania
zabiegów diadynamicznych i elektrostymulacji,
- prądy średniej częstotliwości to prądy interferencyjne, mające
podobne zastosowanie jak prądy diadynamiczne,
- prądy wielkiej częstotliwości służą do zabiegów diatermią
krótkofalową, w tym impulsową.

Prądem stałym - nazywa się taki prąd elektryczny który w czasie

przepływu nie zmienia kierunku ani wartości.

Wskazania:
-niedowłady,
-nerwobóle,
-przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni nerwowych,
-zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów

kręgosłupa i dyskopatii,
-w leczeniu porażeń wiotkich oraz zaburzeń krążenia obwodowego,
-utrudniony zrost po złamaniach kości.

Przeciwwskazania:
-stany ropne,
-stany gorączkowe,
-porażenia spastyczne,
-podciśnienie i znaczne nadciśnienie tętnicze.

Pojęcie  prądu małej częstotliwości jest bardo ogólne i obejmuje wiele
prądów          o różnych cechach charakterystycznych i  różnym
działaniu biologicznym. Zalicza się do nich prądy złożone z impulsów
elektrycznych o różnym przebiegu                     i częstotliwości od 0,5
do 500 Hz.

Wskazania:
-choroby zwyrodnieniowe stawów,
-zespoły bólowe kręgosłupa,
-nerwobóle,
-bóle mięśniowe,
-stany pourazowe narządu ruchu,
-zanik mięśni z nieczynności.

Przeciwwskazania:
-rozrusznik serca,
-zmiany w kościach i stawach,
-przykurcze.

W elektroterapii coraz częstsze zastosowanie znajdują

prądy średniej częstotliwości, w granicach, 1000-10000 Hz

(zwykle od 2000-8000 Hz). Jest to uzasadnione: słabszym

oddziaływaniem na receptory czuciowe, ograniczonym

wpływem elektrochemicznym na tkanki,lepszym

przenikaniem tych prądów w głąb tkanki.

Wybrane wskazania:

-usprawnienie procesów odżywczych i przemiany materii

tkanek,

nie odbiegają od przyjętych w terapii prądami małej

częstotliwości.

Wybrane przeciwwskazania:

-skłonności do krwawień,
-ostre stany zapalne .

Istota leczniczego oddziaływania tych metod polega na wytwarzaniu

tkankach ciepła. Dlatego też zabiegi w których na tkankach ustroju

oddziałują

elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne pola wielkiej

częstotliwości,

noszą nazwę diatermii, czyli głębokiego przegrzania. W zależności

długości fali wyróżniamy diatermię:

1) krótkofalową

Wskazania: w podostrych i przewlekłych stanach zapalnych;
Przeciwwskazania: nowotwory, po leczeniach promieniowaniem

jonizującym, gruźlica, ciąża,

2) mikrofalową

Wskazania: przewlekłe zapalenia stawów, nerwobóle;
Przeciwwskazania: przy problemach z układem krwionośnym,

rozrusznik serca, części metalowe, ciąża .

Pole magnetyczne przechodzi przez wszystkie struktury

ustroju. Jest to technika bardzo słabo rozpowszechniona.

Pole magnetyczne wpływa na układ krążeniowo-

oddechowy.

Wyróżniamy:

Magnoterapia- leczenie polami magnetycznymi o wyższych

wartościac indukcji. Stosujemy w chorobach

zwyrodnieniowych stawów kręgosłupa, reumatyzm,

złamania kości, urazy sportowe, oparzenia, nerwobóle

nerwu kulszowego.

Magnetostymulacja - terapia polami magnetycznymi o

niskich wartościach indukcji. Metoda ta pojawiła się

dopiero w 1992 roku. Stosowana w chorobach tj.

Parkinson, stwardnienie rozsiane, Alzheimer, migreny.

Głównymi przeciwwskazaniami są: ciąża, choroba

nowotworowa, gruźlica, nadczynność tarczycy,

krwawienia

Ultradźwiękami

nazywa

się

drgania

mechaniczne

częstotliwości przekraczającej granicę słyszalności ucha
ludzkiego.

Uważa

się,

że

skuteczność

terapeutyczna

ultradźwięków  zależy  od  prawidłowego  ustalenia  wskazań  do
ich  stosowania,  doboru  właściwej  dawki  oraz  metody  aplikacji.
Wskazań  do  stosowani  ultradźwięków  jest  wiele  (szczegółowo
ustala  je  lekarz).  Ultradźwieki  wywołuja          w  ustroju  ludzkim
wiele zmian spowodowanych działaniem w nich energii. Zmiany
te mogą być miejscowe (pierwotne) i ogólne (wtórne).

Wskazania:

zespoły bólowe w choróbach

    zwyrodnieniowych stawu szyjnegoodcinka
    kręgosłupa,bóle krzyża i pleców,choroba
    zwyrodnieniowa stawu biodrowego,
    kolanowego, stawów stóp i rąk,
    nerwobóle, szczękościsk, ostroga piętowa,
    przykurcz Dupuytrena, blizny.

Przeciwwskazania

: nowotwory i stany po ich operacyjnym

usunięciu, ciąża, czynna gruźlica ostre zaburzenia rytmu serca,
rozrusznik serca, stany gorączkowe i ostre stany zapalne, stany
po  terapii  promieniami  rtg,  obecność  w  tkankach  metalowych
implantów,  nie  wolno  nadźwiękawiać  okolicy  kręgosłupa
powyżej      3 kręgu szyjnego.

Wziewanie lub inhalacja to metoda lecznicza, polegającą na
wprowadzeniu

leków

układu

oddechowego

dzięki

zastosowaniu  urządzeń  wytwarzających  aerozole  lecznicze  o
różnym stopniu rozproszenia. Dzięki tej metodzie możliwe staje
się wprowadzenie do dróg oddechowych odpowiednich leków w
ilości  wywołującej  żądany  skutek  leczniczy.  Aerozole  –  układ
koloidowy  powstający  w  wyniku  rozproszenia  ciał  stałych  lub
cieczy w ośrodku gazowym.

Ogólnie leki stosowane do wziewań można podzielić na
następujące gr.
- leki rozkurczowe
- leki ułatwiające wykrztuszanie wydzieliny
- leki przeciwzapalne
- antybiotyki

Balneoterapia jest działem lecznictwa, w którym wykorzystuje się naturalne
tworzywa lecznicze, do których zalicza się lecznicze wody mineralne, gazy
zawarte w niektórych zdrojach oraz peloidy.

Peloidy-  występujące  w  przyrodzie  tworzywa  powstałe  w  wyniku
naturalnych  procesów  geologicznych  które  po  rozdrobnieniu  i  zmieszane  z
woda stosowane są do celów leczniczych       w postaci kąpieli i okładów.
poprzez  określenie  lecznicze  wody  mineralne  mamy  na  myśli  wody
poziemne, baktriologicznie i chemicznie bez zarzutu, o działaniu leczniczym
udowodnionym  na  podstawie  badań  naukowych  lub  obserwacji  lekarskiej.
Zawierają składniki mineralne, gdzie wyróżniamy:

1) Makroskładniki
2) Mikroskładniki

Zapewne każdy zdaje sobie sprawę z tego, że naszej planecie spotykamy się
z wieloma rodzajami wód, każda z nich ma swoje określone właściwości np.:

 Wody alkaliczne
 Wody radoczynne
 Wody słone
 Wody żelaziste
 Wody jodkowe
 Wody siarczkowe i siarkowodorowe
 Wody zawierające węglan wapniowy i magnezowy oraz siarczan

wapniowy

Klimatologia jest nauką o klimacie, która bada przyczyny powstawania różnych

typów klimatu, przedstawia różne cechy klimatu konkretnych obszarów,

wyjaśnia przyczyny ich zróżnicowania i dokonuje regionalizacji klimatów na kuli

ziemskiej .

Wykorzystaniem zjawisk klimatycznych w praktycznej działalności człowieka

zajmuje się klimatologia stosowana, której działem jest bioklimatologia.

Jednym z działów bioklimatologii jets klimatologia medyczna, której zadaniem

jest ocena i analiza działających bodźcowo, konkretnych warunków

klimatycznych ze względu na ich oddziaływanie na ustój ludzki.

Lecznictwo uzdrowiskowe w którym wykorzystuje się bodźcowe oddziaływanie

na ustrój naturalnych tworzyw leczniczych. Celem tego lecznictwa jest leczenie

chorób przewlekłych, rehabilitacja oraz utrwalanie uprzednio uzyskanych

wyników leczniczych.

Wskazania
- choroby układu nerwowego, moczpowego, nerwowego, trawiennego,

oddechowego
- choroby układu kostno – stawowego, mięśniowego
- stany pourazowe
- choroby narządów ruchu

Przeciwwskazania
-choroby z bezwzględnymi wskazaniami do leczenia chirurgicznego
- żółtaczka niezależnie od przyczyny
- zaawansowana postać niewydolności krążenia, oddychania, wątroby,

nerek
- choroby nadciśnieniowe
- tętniak serca lub tętnic
- czynna gruźlica



Masażem nazywamy zespół różnych zabiegów manualnych, które

w sposób mechaniczny, przez powierzchnię ciała działając na

skórę, tkankę podskórną, mięśnie, torebki i więzadła stawowe, a

także w postaci zmian odruchowych na układ krążenia, nerwowy,

wewnątrzwydzielniczy, do narządów wewnętrznych włącznie.



Masaż klasyczny zalicza się do dziedziny zwanej fizykoterapią.

Jest to dział medycyny, w którym wykorzystuje się w celach

leczniczych naturalne czynniki zwane czynnikami fizykalnymi,

takiej jak ciepło, promieniowanie elektromagnetyczne, prąd stały

oraz ultradźwięki, prąd zmienny małej i wielkiej częstotliwości, a

także mechanoterapię, do której zalicza się masaż.



Masaż klasyczny wykorzystywany jest najczęściej w rehabilitacji

leczniczej, stanowi tam jedną z metod fizjoterapeutycznych, oraz w

praktyce sportowej, gdzie jest jednym ze środków w całym

kompleksie tzw. Odnowy biologicznej.



W rehabilitacji leczniczej, której celem jest podniesienie

sprawności uszkodzonych narządów, masaż jest zwykle zabiegiem

wspomagającym lub uzupełniającym inne działania

kinezyterapeutyczne. Inaczej mówiąc- masaż w rehabilitacji jest

zabiegiem stosowanym na ogół w całym kompleksie środków i

metod kinezyterapeutycznych, wykorzystujących różne formy

ruchu jako podstawowy środek leczniczy.

Masaż wykonuje się na obnażonym ciele, przy biernym

zachowaniu osoby masowanej.

Pozycja zajmowana przez pacjenta oraz atmosfera zabiegu

powinny sprzyjać pełnemu rozluźnieniu fizycznemu i

zapewniać komfort psychiczny. W związku z tym preferowaną

pozycją do masażu jest pozycja leżąca.

Podstawowe techniki masażu:

- Głaskanie,
- Rozcieranie,
- Wyciskanie,
- Ugniatanie,
- Oklepywanie,
- Wstrząsanie,
- Wibracja.

- Otwarcie się dodatkowych naczyń włosowatych,
- Zwiększenie szybkości przepływu krwi,
- Ułatwienie wymiany tkankowej,
- Podwyższenie temperatury skóry,
- Zmiana ciśnienia krwi tętniczej,
- Przyspieszenie pracy serca,
- Wzmożone działanie histaminy,
- Zmniejszanie się obwodów mięśniowych,
- Obniżenie tonusu mięśniowego,
- Odruchowe działanie masażu,
- Przyspieszanie wypoczynku po wysiłku fizycznym,
- Usprawnianie przewodzenia bodźców nerwowych w
synapsach.

Przeciwwskazania bezwzględne:
       - choroba nowotworowa,
       - proces gruźliczy,
       - stany ostre: zapalne i pourazowe,
       - ostre nawroty chorób przewlekłych,
       - podwyższona ciepłota ciała,
       - zaawansowana osteoporoza ( zrzeszotnieniem kości),
       - choroby zakaźne,
       - zagrożona ciąża.

Przeciwwskazania ogólne (do masażu całościowego):
       - nie unormowane medycznie wady serca,
       - zaawansowana miażdżyca naczyń,
       - tętniaki,świeże stany po zawale mięśnia sercowego i zakrzepowych
zapaleniach  --naczyń,
       - dystrofie mięśniowe,
       - stwardnienie rozsiane.

Przeciwwskazania miejscowe (do masażu odcinkowego):
       - wypukłe i przebarwione znamiona skórne,
       - przerwanie ciągłości skóry,
       - niezakaźne choroby skóry ze zmianami dermatologicznymi, zaawansowane
żylaki, stan  po złamaniu kości przed pierwotnym zrostem.

›

Masaż chiński Tui Na

›

Masaż japoński SHIATSU

›

Masaż tybetański energetyczny

›

Akupunktura

›

Leczenie moksą

›

Terapia oddechowa

›

Stawianie baniek

Masaż chiński TUI NA wywodzi się z tradycyjnej medycyny

chińskiej. Przed pojawianiem się medycyny racjonalnej, opartej na

roślinach i terapii manualnej, chińska sztuka uzdrawiania miała

głębokie korzenie w wierzeniach religijnych. Po wielu latach

medytacji duchowny dynastii Szang stworzył koncepcje świata

duchowego – Tao, od którego pochodzi cały świat. Tao składa się z

dwóch dusz: Yang (światło, ciepło, życie) i Yin (ciemność, zimno,

śmierć).
Masażem obejmuje się całe ciało, co wpływa na zrównoważenie

przepływu energii Qi osoby masowanej, likwiduje napięcie

mięśniowe,

poprawia

ruchomość

stawów

obwodowych

kręgosłupa. Techniki są tu podobne do technik z masażu

klasycznego:

głaskanie,

ugniatanie,

uciskanie,

ściskanie,

wałkowanie, rozciąganie, oklepywanie, wstrząsanie, wibracje.

Zabieg obejmuje: masaż karku i barków, kończyn górnych,

grzbietu, kończyn dolnych, przedniej strony tułowia, twarzy, głowy i

szyi.

Masaż japoński SHIATSU jest to masaż punktowy, stosowany na punkty

akupunkturowe, oraz masaż całego ciała, z wykorzystaniem technik masażu

szwedzkiego. Masaż ten był stosowany od X wieku, wywodzi się z połączenia

dwóch starożytnych tradycji: chińskiego masażu ANMO (później TUI NA) i

Koreańskiego masażu AMMA. Masowaniem zajmowali się przeważnie

niewidomi ludzie, którym rząd ustawowo przypisał te czynności jako źródło

dochodów. Shampooer zaczynali masaż o zmroku, chodząc po okolicznych

domostwach i wykrzykując amma, amma, oznajmiając gotowość do pracy.
Celem masażu jest zadziałanie bodźcami
mechanicznymi na wszystkie meridiany,
mięśnie i stawy, przywracając prawidłowy
przepływ energii Ki przez organizm.
Zlikwidowanie napięć w obrębie mięśni
I narządów wewnętrznych oraz poprawienie
ruchomości stawów obwodowych
i kręgosłupa. Zabieg przeprowadza się na
materacu ułożonym na podłodze.
Najpierw masujemy tylną stronę ciała potem przednią.

Jest to terapia za pośrednictwem nakłuwania igłami.

Leczenie

polega na wbijaniu specjalnych, pełnych igieł w punkty na skórze

leżące na przebiegu meridianów,

na różną głębokość, po czym

pozostawia się je w miejscu wkłucia na jakiś czas. Jednorazowy lub

także częstokrotny zabieg pomaga przywrócić organizmowi

harmonię, a tym samym zdrowie.

Jest to starożytna metoda leczenia wywodząca się z Chin. Zasady
akupunktury opierają się na zrozumieniu natury pewnej formy

energii
       życiowej nazywanej w Chinach Qi. Stanowi część systemu
       religijnego zwanego taoizmem, który kładzie nacisk na życie
       w harmonii z kosmiczną mocą zwaną Tao.

Wybrane przeciwwskazania :

Uogólnione choroby skórne, choroby psychiczne, choroby

nowotworowe, wiek niemowlęcy, czynna gruźlica, menstruacja,

ciąża (zwłaszcza w początkowym okresie), stan upojenia

alkoholowego, wyczerpanie fizyczne i psychiczne

Masaż tybetański energetyczny jest to masaż leczniczy

stosowany tylko w patologii ciężkiej w celach profilaktycznych

jest zakazany. Polega na muskaniu powierzchni ciała

opuszkami palców. Wpływa na zrównoważenie przepływu

energii w ośrodkach energetycznych (czakry) i w meridianach

oraz na oczyszczenie organizmu z substancji trujących. Jedna

sesja terapeutyczna trwa 60 min. Seria sklada się z 14

zabiegów. Przeciwwskazaniem do wykanania masażu jest

picie alkoholi i zażywanie w czasie serii terapeutycznej leków

na bazie alkoholu. Podczas masażu trzeba zwracać uwagę,

aby strony ciała nie łączyły się. Masażysta stoi zawsze po

lewej stronie masowanego.

Leczenie moksą

Jest to sposób ogrzewania punktowego ciała pacjenta. Zawinięte
   i sproszkowane zioła zawija się w papier, a następnie trzyma się
nad odpowiednimi punktami ciała. Można też formować ten proszek
        w kulki i stożki, a następnie kłaść na ciele chorego.

Stawianie baniek

Bańki  w  TCM  stosowane  są  jak  w  naszej  ludowej  medycynie  przy
zapaleniach  płuc  i  oskrzeli.  Jednak  w TCM znajdują  o  wiele szersze
wskazania:  przeziębienia,  napięcie  mięśni,  ból,  obrzęki  stawów itd.
Bańki chińskie są  szklane lub bambusowe. Zwykle o wiele większe
od naszych.

Terapia oddechowa

- wywodzi się z czasów buddyzmu

i taoizmu. Teoretyczne podstawy terapii oddechowej polegają
na zasadzie yin-yang, nauce o pięciu elementach Ćwiczenie
oddechowe

oddziaływują

powoli

czynności

narządów

wewnętrznych. Wykonuje się je według trzech zasad:

1 - odprężenie i wyciszenie

2 - powiązanie oddychania z uwaga (nie można się skupia na
oddychaniu, bo napinamy mięśnie, wypinamy brzuch )

3 - wzajemne oddziaływanie ćwiczenia i zatrzymania



Niekonwencjonalne metody

leczenia są to takie metody,

których działanie i skutki

uboczne nie zostały

udokumentowane badaniami

spełniającymi wymogi

medycyny konwencjonalnej.

Innymi słowy, ich działanie nie

jest potwierdzone medycznie.



Poddając się

niekonwencjonalnym metodą

leczenia jesteśmy często

narażeni na wielu oszustów i

osoby nie znające się na

poszczególnych metodach

leczenia niekonwencjonalnego.

Często takie zabiegi mogą

prowadzić do różnego rodzaju

uszkodzeń naszego organizmu.

Document Outline