Wypadki przy pracy

dr Agata Lulewicz-Sas

Podstawa prawna

• Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o

ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy
pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz.
1672, z późn. zm.)

Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998

r. w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn
wypadków przy pracy oraz sposobu ich
dokumentowania, a także zakresu informacji
zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy
(Dz. U. Nr 115, poz. 744, z późn. zm.)

WYPADEK PRZY PRACY

Przyczyna

zewnętrzna

Zdarzenie nagłe

Związek

pracą

Związek miejscowy i

czasowy lub

funkcjonalny

(czas przestoju,

pozostawanie w

gotowości do pracy, itp.)

Związek

przyczynowy

powodujące

uraz lub

śmierć

Nagłość zdarzenia

Zdarzenie nagłe zachodzi wtedy, gdy nie trwa
dłużej niż wynosi czas jednej zmiany roboczej.

Przyczyna zewnętrza

Do uznania danego zdarzenia za wypadek przy
pracy wystarczy ustalenie jednej przyczyny
zewnętrznej, choćby działały równocześnie i inne.

Do przyczyn zewnętrznych zaliczyć można:

• siły przyrody,

• maszyny lub inne urządzenia stosowane w procesie
pracy,

• działanie (zaniechanie działania) innych osób.

Typowe przykłady przyczyny zewnętrznej;

- porażenie piorunem,
- porażenie prądem elektrycznym,
- upadek z wysokości,
- potknięcie się i upadek na schodach,
- poślizgnięcie się na mokrej posadzce itp.

Przyczyny wypadków

CZYNNIK LUDZKI  NAJCZĘSTSZA PRZYCZYNA WYPADKÓW

LENISTWO -

„Ale to taki kłopot, by zrobić to dobrze”

NADMIERNA WIARA W SIEBIE -

„To mi się nigdy nie

przydarzy”

UPARTOŚĆ -

„Zrobię to po swojemu”

SARKAZM -

„Bezpieczeństwo jest dobre dla dzieci”

NIECIERPLIWOŚĆ -

„Przecież mi to cały dzień zabierze!”

IGNORANCJA

- „Nie wiedziałem, że to było niebezpieczne”

ZAPOMINALSTWO -

„Miałem taki zamiar, ale zapomniałem”

POPISYWANIE SIĘ -

„ Spoko, spójrz na mnie!”

NIEZNAJOMOŚĆ ZAGROŻEŃ –

„Nikt mi o tym nie mówił”

10. LEKCEWAŻENIE ZAGROŻEŃ -

„Inni też tak robią”

11. NIEFRASOBLIWOŚĆ -

„Jakoś to będzie”

12. NIEUWAGA, BRAK OSTROŻNOŚCI -

„Zagapiłem się”

CWANIACTWO -

„Zgodnie z instrukcją?! Po co ? Można

szybciej i łatwiej”

ZWIĄZEK Z PRACĄ

W czasie

wykonywania pracy

- podczas lub w
związku z
wykonywaniem przez
pracownika zwykłych
czynności lub poleceń
przełożonych,

- podczas lub w
związku z
wykonywaniem przez
pracownika czynności
na rzecz pracodawcy,
nawet bez polecenia,

W okolicznościach

związanych z

wykonywaną pracą

- w czasie
pozostawania
pracownika w
dyspozycji pracodawcy
w drodze między
siedzibą pracodawcy a
miejscem
wykonywania
obowiązku
wynikającego ze
stosunku pracy,

Uraz, zgadnie z definicją zawartą w ustawie

wypadkowej, to uszkodzenie tkanek lub narządów

człowieka wskutek działania czynnika

zewnętrznego.

Statystyka

• Co roku na świecie dochodzi do 270 milionów

wypadków przy pracy (według Międzynarodowej
Organizacji Pracy)

• Prawie 350 000 wypadków przy pracy to wypadki

śmiertelne (prawie 1000 dziennie).

• Szacuje się, że w wyniku wypadków przy pracy co

roku życie traci 22 000 dzieci.

• Ogółem w wyniku nieodpowiednich warunków pracy

(wypadków przy pracy i chorób zawodowych), co
roku umierają prawie 2 miliony pracowników (5 000
dziennie).

Poszkodowani w wypadkach przy pracy

w Polsce w latach 1991 - 2010

115972

102941103072102441

112205

117119

120987

117518

98774

94909

85275

80492

854398751684402

95465

99171

104402

87052

94207

20000

40000

60000

80000

100000

120000

140000

1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010

Rok

POSZKODOWANI W WYPADKACH PRZY PRACY NA 1000 PRACUJĄCYCH

(BEZ GOSPODARSTW INDYWIDUALNYCH W ROLNICTWIE)

Klasyfikacja wg PKD

• przetwórstwo przemysłowe – 39,6%
• handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów
samochodowych, motocykli oraz artykułów użytku osobistego i
domowego – 10,2%
• ochrona zdrowia i pomoc społeczna – 8,9%
• budownictwo – 8,3%
• transport, gospodarka magazynowa i łączność – 6,8%
• obsługa nieruchomości, wynajem i usługi związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej – 6,2%
• edukacja – 4,3%
• administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe
ubezpieczenia społeczne i powszechne ubezpieczenie zdrowotne –
3,8%
• górnictwo – 3,1%

Struktura poszkodowanych w

wypadkach przy pracy według wieku w

Polsce w 2010 roku

124

623

22887

25249

22293

12476

8316

1857

382

5000

10000

15000

20000

25000

30000

poniżej

18-19 20-29 30-39 40-49 50-54 55-59 60-64 65 lat i

więcej

wiek poszkodowanych

lic

Poszkodowani w wypadkach przy pracy

według stażu pracy w 2010 roku w

Polsce

27855

20372

10295

12255

8318

15112

5000

10000

15000

20000

25000

30000

1 rok i

mniej

2-3 lata

4-5 lat

6-10 lat

11-15 lat

16 lat i

więcej

staż pracy w latach

Przyczyny wypadków przy pracy

Czynności wykonywane przez

poszkodowanego w chwili wypadku

Najwięcej wypadków miało miejsce:

1. podczas poruszania się (33,0%).

2. operowanie przedmiotami (17,1%),

3. transport ręczny (14,2%),

4. obsługiwanie maszyn (12,5%),

5. wykonywanie prac narzędziami ręcznymi (12,7%),

6. kierowanie/jazda środkami transportu bądź

obsługa ruchomych maszyn i innych urządzeń

(6,7%).

• Każdy wypadek, który wydarzył się w pracy, podlega

zgłoszeniu.

• Po otrzymaniu informacji o wypadku kierujący

przedsiębiorstwem zarządza jego zbadanie i powołuje

zespół powypadkowy do ustalenia okoliczności i

przyczyn wypadku.

• Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego

zdrowia na to pozwala, powinien poinformować

niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego.

Każdy pracownik ma obowiązek:

- niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym

w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub

zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a

także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia,

o grożącym im niebezpieczeństwie.

Zespół powypadkowy

Wypadki przy pracy

pracownik służby bhp *

społeczny inspektor

pracy **

* U pracodawcy, który nie ma obowiązku tworzenia służby bhp

zespołowi przewodniczy – pracodawca, pracownik któremu pracodawca

powierzył wykonywania zadań służby bhp, specjalista spoza zakładu

pracy.

** Jeżeli u pracodawcy nie działa SIP w skład zespołu wchodzi:
- przedstawiciel pracowników posiadający aktualne szkolenie z bhp.

Przy małej liczbie pracowników w zakładzie, w skład zespołu wchodzi:
- pracodawca i specjalista spoza zakładu pracy.

Zawiadomienie o wypadku

przez pracodawcę

Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie
zawiadomić: właściwego inspektora pracy i
prokuratora o:
• śmiertelnym,
• ciężkim
• lub zbiorowym wypadku przy pracy.

METODYKA POSTĘPOWANIA

POWYPADKOWEGO

POSZKODOWANY

WSPÓŁPRACOWNIK

PRACODAWCA

• niezwłocznie powiadomić

przełożonego o zaistniałym

wypadku

• udzielić pomocy

poszkodowanemu

• zapewnić udzielenia pomocy

poszkodowanemu
•wstrzymać pracę maszyny

• złożyć wyjaśnienia przed

zespołem powypadkowym

• ostrzec inne osoby o

zaistniałym wypadku

• powiadomić prokuratora i PIP o

śmiertelnym, ciężkim i zbiorowym

wypadku

• podać świadków

zdarzenia

• powiadomić

przełożonego o

zaistniałym wypadku

• wyznaczyć zespół powypadkowy i

udostępnić wszystkie potrzebne

informacje oraz pokryć koszty

postępowania powypadkowego

• dostarczyć

zaświadczenie o stanie

zdrowia i udostępnić

dokumentację medyczna

leczenia

• podać informacje

zespołowi

powypadkowemu jako

świadek

• zatwierdzić przedstawiony

protokół powypadkowy

• wystąpić do pracodawcy

z wnioskiem o jednorazowe

odszkodowanie

• wysłać kartę statystyczną do

WUS

• stanąć przed lekarzem

orzecznikiem ZUS

• na wniosek pracownika

skierować go do ZUS

• wypłacić odszkodowanie za

utracone przedmioty osobiste

Okoliczności i przyczyny wypadku

Niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku zespół
powypadkowy

jest

obowiązany

przystąpić

ustalenia

okoliczności i przyczyn wypadku, a w szczególności:

1) dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego
maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń
ochronnych oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne
okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku,

2) jeżeli jest to konieczne, sporządzić szkic lub wykonać
fotografię miejsca wypadku,

3) wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego
zdrowia na to pozwala,

4) zebrać informacje dotyczące wypadku od świadków
wypadku,

5) zasięgnąć opinii lekarza a w razie potrzeby innych
specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków
wypadku,

6) zebrać inne dowody dotyczące wypadku,

Ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku na

podstawie innych dowodów

Należy przeanalizować dokumenty:
- instrukcje obsługi maszyn i urządzeń,
- instrukcje bhp dla procesów pracy (technologicznych),
- dokumentację techniczną urządzenia, przy którym nastąpiło

zdarzenie,
- opinie ekspertów w sprawie maszyn i urządzeń,
- dokumentację szkoleń w dziedzinie bhp,
- ocenę ryzyka zawodowego.

Ponadto zapoznać się z:
- zaświadczeniem z izby przyjęć,
- opinią i zaświadczeniem lekarskim,
- dokumentacją leczenia szpitalnego,
- informacją uzyskaną od Policji,
- innymi informacjami (urzędów, instytucji).
Dokumenty należy włączyć do dokumentacji wypadku.

Rodzaje wypadków przy pracy

(ze wzg. na skalę skutków)

• wypadek śmiertelny, czyli wypadek, w wyniku

którego nastąpiła śmierć pracownika na miejscu
zdarzenia lub w ciągu 6 miesięcy od chwili zdarzenia;

• wypadek ciężki – oznacza wypadek, w wyniku którego

nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała (utrata wzroku,
słuchu, mowy lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój
zdrowia, naruszający podstawowe funkcje organizmu, a
także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu,
trwała choroba psychiczna, trwała, całkowita lub
znaczna niezdolność do pracy w zawodzie, albo trwałe
poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała).

Rodzaje wypadków przy pracy

• wypadek zbiorowy – wypadek, któremu uległo

co najmniej dwie osoby;

• wypadek indywidualny – wypadek w wyniku

którego obrażeń doznała tylko jedna osoba.

Tak samo jak wypadki przy pracy
traktuje się wypadki, którym
pracownik uległ:

• w czasie podróży służbowej;
• podczas szkolenia w zakresie powszechnej

samoobrony;

• przy wykonywaniu zadań zleconych przez

działające u pracodawcy organizacje zawodowe.

W razie wypadku pracodawca zobowiązany

jest:

• podjąć działania eliminujące lub ograniczające

zagrożenie;

• zabezpieczyć miejsce wypadku;
• zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom

poszkodowanym;

• w przewidzianym terminie ustalić okoliczności i

przyczyny wypadku;

• zastosować odpowiednie środki zapobiegające

podobnym wypadkom;

• niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy

i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym

wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku,

który wywołał wymienione skutki, mającym związek z

pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy,

• sporządzić właściwą dokumentację powypadkową.

Kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w
terminie właściwego organu o wypadku przy
pracy lub chorobie zawodowej albo nie
sporządza lub nie przedstawia wymaganej
dokumentacji, podlega grzywnie do 180
stawek dziennych albo karze ograniczenia
wolności.

Badanie zdarzeń wypadkowych to proces

analityczny, w którym zbiera się informacje i

dowody, dokonuje się ich oceny i analizy oraz

podsumowuje uzyskane rezultaty.

Celem badań jest rekonstrukcja wydarzeń

bezpośrednio poprzedzających wypadek,

określenie przyczyn tego zdarzenia oraz

opracowanie programu działań, które pozwolą

uniknąć podobnych zdarzeń.

Typowa procedura badań powypadkowych

obejmuje:
• zgłoszenie informacji o wypadku;
• ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku;
• dokumentowanie wypadku przy pracy.

Dokumentacja powypadkowa

• protokół ustalenia okoliczności i przyczyn

wypadku przy pracy;

• rejestr wypadków przy pracy;
• statystyczna karta wypadku.

Protokół powypadkowy

• Zespół powypadkowy sporządza protokół w terminie nie

dłuższym niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o
wypadku.

• W przypadku uzasadnionych trudności termin

sporządzenia protokołu powypadkowego może zostać
przekroczony. Przekroczenie terminu 14-dniowego może
nastąpić między innymi z przyczyny braku możliwości
przesłuchania poszkodowanego, z uwagi na stan
jego zdrowia lub konieczność powołania specjalnej
grupy ekspertów dla wyjaśnienia skomplikowanych
okoliczności i przyczyn wypadku.

Protokół powypadkowy

• Zespół powypadkowy przekazuje protokół

powypadkowy pracodawcy, który zatwierdza go w
terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jego
sporządzenia.

• Jeśli do treści protokołu zostały zgłoszone zastrzeżenia

przez poszkodowanego (lub członków rodziny w
przypadku wypadku śmiertelnego) lub protokół nie
odpowiada warunkom określonym w rozporządzeniu,
pracodawca przekazuje nie zatwierdzony protokół
zespołowi powypadkowemu w celu wyjaśnienia i
uzupełnienia. Zespół powypadkowy sporządza nowy
protokół powypadkowy w terminie nie dłuższym niż 5
dni i przekazuje dokumenty pracodawcy.

Protokół powypadkowy

• Każdy członek zespołu powypadkowego ma prawo złożyć

do protokołu zdanie odrębne, które powinien uzasadnić.

• W przypadku rozbieżności zdań członków zespołu

powypadkowego o treści protokołu decyduje
pracodawca.

• Zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać

poszkodowanego pracownika (lub członków rodziny w
przypadku wypadku śmiertelnego) z treścią protokołu
powypadkowego przed jego zatwierdzeniem.

• Poszkodowany pracownik ma prawo zgłaszania uwag i

zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole.

Protokół powypadkowy

• Pracodawca zobowiązany jest do przekazania

zatwierdzonego protokołu powypadkowego
poszkodowanemu pracownikowi lub członkom rodziny (w
przypadku wypadku śmiertelnego).

• Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych,

ciężkich lub zbiorowych pracodawca zobowiązany jest
dostarczyć niezwłocznie właściwemu inspektorowi pracy.

• Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych,

ciężkich i zbiorowych zawierający ustalenia naruszające
uprawnienia pracownika albo nieprawidłowe wnioski
profilaktyczne, może być zwrócony pracodawcy przez
właściwego inspektora pracy, z uzasadnionym wnioskiem o
ponowne ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku.

Protokół powypadkowy

Do protokołu dołącza się protokoły przesłuchania
poszkodowanego, świadków, a także inne dokumenty
zebrane w czasie ustalania okoliczności i przyczyn
wypadku, na przykład pisemną opinię lekarza,
pisemną opinię innych specjalistów, szkice lub
fotografie miejsca wypadku, a także odrębne zdanie
złożone przez członka zespołu powypadkowego oraz
uwagi i zastrzeżenia, jeżeli zostały zgłoszone.

Rejestr wypadków przy pracy

Na podstawie protokołu powypadkowego, pracodawca

zobowiązany jest prowadzić rejestr wypadków przy pracy.

Rejestr zawiera następujące informacje:
• imię i nazwisko poszkodowanego;
• miejsce i datę wypadku;
• informacje dotyczące skutków wypadku;
• datę sporządzenia protokołu powypadkowego;
• stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy;
• krótki opis okoliczności wypadku;
• datę przekazani wniosku do ZUS;
• o wypłaconych świadczeniach lub o przyczynach

pozbawienia tych świadczeń;
• inne okoliczności wypadku, których zamieszczenie w

rejestrze jest celowe.

Statystyczna karta wypadku przy

pracy

• Wzór Statystycznej karty wypadku przy pracy określa

rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8
grudnia 2004 r. w sprawie statystycznej karty wypadku
przy pracy (Dz. U. Nr 269, poz. 2672).

• Kartę statystyczną sporządza się na podstawie

zatwierdzonego protokołu powypadkowego, w którym
stwierdza się wypadek przy pracy lub wypadek
traktowany na równi z wypadkiem przy pracy.

Statystyczna karta wypadku przy

pracy

• Statystyczną kartę wypadku wypełnia się dla

każdego poszkodowanego w wypadku przy pracy
jak również w wypadku traktowanym na równi z
wypadkiem przy pracy.

Statystyczna karta wypadku przy

pracy

•Jeden egzemplarz statystycznej karty wypadku przy

pracy pracodawca przekazuje do urzędu statystycznego

właściwego dla województwa, na którego terenie

znajduje się siedziba pracodawcy.
• Część I należy przekazać w terminie do 15 dnia

roboczego miesiąca następującego po miesiącu, w

którym zatwierdzono protokół powypadkowy.
• Wypełnioną część II statystycznej karty wypadku przy

pracy pracodawca przekazuje nie później niż z upływem

6 miesięcy od daty zatwierdzenia protokołu

powypadkowego.
• Drugi egzemplarz statystycznej karty wypadku przy

pracy pracodawca przechowuje, wraz z protokołem

powypadkowym, w prowadzonej dokumentacji

dotyczącej wypadków przy pracy, przez 10 lat.

Wartości określające liczbowo rozmiary

wypadków

Do celów statystycznych stosuje się odpowiednie
miary zwane wskaźnikami wypadkowości.

Nie zawsze sama liczba wypadków w pełni
odzwierciedla stan bezpieczeństwa w badanym
obszarze (przedsiębiorstwie).

Dlatego też stosuje się np.:

• wskaźniki częstości wypadków,
• wskaźnik ciężkości wypadków,
•wskaźnik absencji wypadkowej.

Wskaźnik częstości wypadków

Liczba wypadków odnotowanych w danym okresie czasu

-------------------------------------------------------------------------------------- X

1000

Liczba pracujących

Wskaźnik ciężkości wypadków

Łączna liczba dni niezdolności do pracy poszkodowanych

w wypadkach przy pracy

WC =

--------------------------------------------------------------------------------------------

---------Liczba wypadków przy pracy

(Bez wypadków śmiertelnych).

Wskaźnik absencji wypadkowej

Wskaźnik absencji to średnia liczba godzin
absencji z powodu wypadków przypadająca na
1000 przepracowanych godzin roboczych.

Koszt wypadku przy pracy w przedsiębiorstwie można obliczyć
sumując wszystkie składniki kosztów, które są związane z
wypadkiem:

Ko = (KCS + KPMiT + KN + KZ + KZP + KSM + KN + KŚ +KI ) - O

gdzie:
Ko - całkowity koszt wypadku przy pracy,
KCS - koszt czasu straconego wskutek wypadku,
KPMiT - koszt pomocy medycznej i transportu,
KN - koszt nadgodzin,
KZ - koszt zastępstw,
KZP - koszt zakłóceń w produkcji,
KSM - koszt strat materialnych,
KN - koszt napraw,
KŚ - koszt odszkodowań,
KI - koszty inne,
O - odszkodowania otrzymane przez przedsiębiorstwo z instytucji
ubezpieczeniowych (zmiejszające koszty wypadków)

Przeciętny koszt społeczny wypadku różnej

ciężkości

pierwszy rok

kolejne lata

8 500
zł

22 300 zł

78 500
zł

307 600 zł

(386,1 tys. zł.)

107 300
zł

375 700 zł

(483 tys. zł.)

Średni koszt jednego wypadku to ok. 31 tys.
PLN.

W „starych” krajach UE wypadki przy pracy pochłaniają
od 2,6 do 3.8 % PKB.

Z analiz CIOP-PIB wynika, że w Polsce całkowity
społeczny koszt skutków wypadków przy pracy i chorób
zawodowych przekracza 16 mld zł rocznie.

WYDATKI NA PREWENCJĘ Z FUNDUSZY

UBEZPIECZENIA WYPADKOWEGO

Każdy dolar zainwestowany w prewencję

oznacza 4 do 6 dolarów zysku” – stwierdza
amerykańska Occupational Safety and
Health Administration.

RODZAJE ŚWIADCZEŃ

•

zasiłek chorobowy – dla ubezpieczonego, którego

niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem
przy pracy lub chorobą zawodową;

• świadczenie rehabilitacyjne – dla ubezpieczonego,
który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal
niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja
rokują odzyskanie zdolności do pracy;

•jednorazowe odszkodowanie – dla ubezpieczonego,
który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na
zdrowiu;

•jednorazowe odszkodowanie – dla członków rodziny
zmarłego ubezpieczonego lub rencisty;

RODZAJE ŚWIADCZEŃ

• renta z tytułu niezdolności do pracy – dla
ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;

•renta szkoleniowa – dla ubezpieczonego, w stosunku do
którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego
ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym
zawodzie spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą
zawodową;

•renta rodzinna – dla członków rodziny zmarłego
ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do renty z tytułu
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;

- dodatek do renty rodzinnej – dla sieroty zupełnej;

- dodatek pielęgnacyjny;

- pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i
szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty
ortopedyczne w zakresie określonym ustawą.

Kwoty najniższych gwarantowanych świadczeń emerytalno-
rentowych od 1 marca 2011 r.:

emerytura, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i renta rodzinna 728,18 zł
renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy 560,13 zł
renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą
zawodową i renta rodzinna wypadkowa 873,82 zł
renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą
zawodową 672,16 zł

W okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. kwoty jednorazowych

odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wynoszą:

645 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu

11 287 zł z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do

samodzielnej egzystencji ubezpieczonego

58 050 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko

zmarłego ubezpieczonego lub rencisty

KIEDY ŚWIADCZENIA NIE

PRZYSŁUGUJĄ

Gdy wyłączną przyczyną

wypadków było udowodnione
naruszenie przez
ubezpieczonego przepisów
dotyczących ochrony życia i
zdrowia, spowodowane przez
niego umyślnie lub wskutek
rażącego niedbalstwa.

Ubezpieczonemu, który będąc w

stanie nietrzeźwości lub pod
wpływem środków
odurzających lub substancji
psychotropowych, przyczynił
się w znacznym stopniu do
spowodowania wypadku.

Jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że ubezpieczony

znajdował się w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków
odurzających lub substancji psychotropowych, płatnik składek
kieruje ubezpieczonego na badanie niezbędne do ustalenia
zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji
psychotropowych w organizmie. Ubezpieczony jest obowiązany
poddać się temu badaniu. Odmowa poddania się badaniu lub inne
zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powoduje
pozbawienie prawa do świadczeń, chyba że ubezpieczony udowodni,
że miały miejsce przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu
badaniu.