PODSTAWY 

MIKROEKONOMII

PODSTAWY DECYZJI EKONOMICZNYCH PRODUCENTA

dr Hanna Nowak
Katedra 
Mikroekonomii

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

 wszystkie czynniki produkcji są zmienne
 produkcja o stałych proporcjach czynników

- efekty skali produkcji (stałe, malejące, rosnące)
 produkcja o zmiennych proporcjach czynników

- 

izokwanty produkcji 

– połączenie wszystkich możliwych 

efektywnych kombinacji czynników, dających taką samą wielkość 

produkcji

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

Nachylenie  izokwanty  produkcji  wyrażone  relacją  ΔK/ΔL  jest 
negatywne:  wzrost  (spadek)  nakładu  kapitału  oznacza  zawsze 
spadek (wzrost) nakładu czynnika pracy

  warunek  osiągania  takiej  samej  wielkości  produkcji  (pozostania 
na tej samej izokwancie):  
                                  ΔL * PM

L 

= - ΔK * PM

K

                                    PM

L

/PM

K

 = - ΔK/ΔL

Wartość  liczbowa  nachylenia  izokwanty  w  każdym  jej  punkcie 
równa się relacji PM

L

/PM

K

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

Stosunek, zgodnie z którym można zastąpić jeden 
czynnik  produkcji  drugim  czynnikiem  tak,  aby 
wielkość  produkcji  nie  uległa  zmianie, 
nazywa  się 

marginalną  stopą  technicznej 

substytucji – MSTS

Malejąca 

MSTS 

oznacza, 

że 

w 

miarę 

zastępowania  czynnika  kapitału  przez  coraz 
większą  ilość  czynnika  pracy,  zmniejsza  się  ilość 
kapitału,  którą  można  zastąpić  przez  każdą 
dodatkową jednostkę pracy

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

Optymalna kombinacja czynników produkcji 

–

taka,  która  przy  danych  nakładach  (kosztach)  pozwala  osiągnąć 
maksymalny  poziom  produkcji  lub  taka,  która  dany  poziom 
produkcji pozwala zrealizować przy minimalnych kosztach

Równanie kosztów:

TC = wL + rK

K = TC/r – (w/r)L

TC lub KC – całkowity wydatek na czynniki produkcji

w – cena pracy           r- cena kapitału

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

Linia jednakowego kosztu – 

zawiera  wszystkie  możliwe  kombinacje  kapitału  i  pracy,  które 
można  zakupić  przeznaczając  na  ten  cel  daną  wielkość  środków 
(linia prosta, na której koszty całkowite są stałe)

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań

FUNKCJA PRODUKCJI W DŁUGIM OKRESIE

Optymalna  kombinacja  czynników  produkcji 

znajduje 

się 

w 

punkcie 

styczności 

linii 

jednakowego kosztu z możliwie najwyżej położoną 
izokwantą produkcji.

Jest  to  punkt  równowagi  przedsiębiorstwa,  w  którym  osiąga 
ono maksymalną produkcję przy danym koszcie całkowitym

MSTS = PM

L

/PM

K 

= w/r

PM

L

/w = PM

K

/r

(zasada najmniejszego kosztu)

Źródło:  Rekowski  M.,  2011,  Mikroekonomia,  Wydawnictwo  Akademia, 
Poznań