To stała, bądź nawracająca

niemożność osiągnięcia
uzyskania i/lub utrzymania
erekcji przez mężczyznę
wystarczającej do zadawalającej
aktywności seksualnej.

Pod względem medycznym

zaburzenia erekcji
definiowane są jako
niemożność wystarczającego
wzwodu w co najmniej 25%
podejmowanych prób.

Statystyki informują, że choroba ta

jest jednym z najczęstszych
problemów seksualnych
mężczyzn, cierpi na nią 152
miliony panów na całym świecie.

Choroba dotyczy aż 50% mężczyzn

w wieku 40 – 70 lat.

 penis uzyskuje tylko częściowy wzwód i szybko
opada a mężczyzna

nie uzyskuje orgazmu;

 penis uzyskuje wzwód pełny ale trwa on bardzo
krótko i

kończy się szybkim,

przedwczesnym wytryskiem nasienia;

 penis uzyskuje krótkotrwały wzwód pełny, który
jednak szybko zanika bez wytrysku nasienia;

 penis uzyskuje tylko słaby wzwód częściowy a
nasienie wypływa -

wytrysk jest bardzo słaby i bez

ciśnienia;

 brak wzwodu czyli erekcji, penis nie reaguje,
pomimo

psychicznego podniecenia i długich

erotycznych pieszczot;

Przyczyny fizyczne:

 schorzenia (nadciśnienie, miażdżyca, cukrzyca,,
zaburzenia hormonalne tarczycy, choroby rdzenia
kręgowego i mózgu);

 zażywanie leków (np. medykamentów stosowanych
przy nadciśnieniu,

chorobie wrzodowej żołądka,

depresji, a także środków używanych

przy

chemioterapii);

 uszkodzenia naczyń i ciał jamistych penisa, zaburzenia
budowy prącia;

 zabiegi chirurgiczne na prostacie, urazy rdzenia
kręgowego i miednicy;

 palenie papierosów, nadużywanie alkoholu;

 starzenie się;

Przyczyny psychiczne:

 przedłużający się stan niepokoju;

 stres;

 stany lekowe;

 depresja;

 kłopoty zarówno na gruncie rodzinnym, jak i
zawodowym;

 niska samoocena;

Ryzyko wzrasta u palaczy i osób
nadużywających alkoholu,
po zabiegach operacyjnych w
obrębie miednicy,
zażywaniu leków mogących
powodować zaburzenia wzwodu (np.
ketokonazol, spronolacton,
estrogeny).

Hormony - Po 40 roku życia obniża się poziom
testosteronu, co wiąże się ze zmniejszeniem
zainteresowania stosunkiem seksualnym.

Rak prostaty i inne schorzenia gruczołu

krokowego - nowotwory, operacje prostaty

oraz operacje w obrębie jelita grubego mogą

także być przyczyną wystąpienia kłopotów z

erekcją.

Leki

- Prawie jedna czwarta przypadków

wystąpienia kłopotów ze wzwodem spowodowana

jest przez leki,

np. leki obniżające ciśnienie (leki moczopędne,

beta blokery), leki na chorobę wrzodową żołądka,

chemioterapia i większość leków

przeciwdepresyjnych.

Na szczęście w większości przypadków objawy

ustępują po odstawieniu leczenia.

Urazy

- Urazy rdzenia kręgowego i miednicy

(złamania) mogą być przyczyną zaburzeń erekcji.

Starzenie

- Starzenie się organizmu powoduje

zaburzenie przepływu krwi przez ciała jamiste

prącia. Po osiągnięciu orgazmu znacznie wydłuża

się czas potrzebny do osiągnięcia kolejnej erekcji.

Palenie papierosów i picie alkoholu

- Długoletnie palenie papierosów powoduje
zaburzenia przepływu naczyniowego i
powstanie miażdżycy. Alkohol w małych
ilościach pomaga w osiągnięciu wzwodu, ale w
większych go utrudnia.

Czynniki psychologiczne - Każdy czynnik

stresogenny może być przyczyną poważnych
zaburzeń seksualnych. Pobudzenie i depresja
stanowią czynniki bezpośrednio związane z
zaburzeniami erekcji.

Inne czynniki - Spośród innych czynników

można przykładowo wymienić
wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie,
utratę pracy czy zbyt małe zarobki.

W zależności od wyniku

wywiadu lekarz zleci badania,
które pomogą wykryć
schorzenia będące pierwotną
przyczyną zaburzeń wzwodu.



środki doustne (np. Viagra, Maxigra);



leki stosowane w terapii hormonalnej;



środki aplikowane do cewki moczowej w celu

rozszerzenia naczyń krwionośnych, środki

wstrzykiwane do prącia i wywołujące

rozszerzenie naczyń krwionośnych ciał

jamistych;



zabiegi chirurgiczne, które polepszają przepływ

krwi w naczyniach krwionośnych członka;



pierścienie zaciskane u nasady członka

uniemożliwiające odpływ krwi, dzięki czemu

można utrzymać erekcję;



Terapia indywidualna;



Terapia partnerska;



Farmakologia elementem
dodatkowym;

Celem psychoterapii jest przywrócenie

potencji mężczyzny do najlepszego
możliwego poziomu w danych
okolicznościach i warunkach fizycznych.
Terapia zmierza do przełamania
psychologicznej bariery
uniemożliwiającej satysfakcję seksualną.

Leiblum i Rosen wyróżniają 5 elementów tego modelu:

1) lecznicza psychoedukacja;

2) zmniejszenie lęku przed seksem i obawy przed

porażką we współżyciu;

3) techniki modyfikacji przekonań;

4) strategie rozwiązywania konfliktów i rozwoju

związku;

5) strategie zapobiegania nawrotom

Aby uniknąć kłopotów z erekcją, eksperci

polecają odpowiedni tryb życia, rezygnację
ze szkodliwych używek, zbilansowaną
dietę i aktywność fizyczną. Należy
regularne kontrolować ciśnienie i BMI.
(Body Mass Index) i w sposób adekwatny
reagować na zmiany w tym zakresie.
Ponadto, pomocne przy kłopotach z
erekcją jest ćwiczenie mięśni Kegla.

1. Leiblum, Rosen: Terapia zaburzeń

seksualnych, Gdańsk 2005

Przygotowała:

justza