„Ekonomika turystyki i 

rekreacji”

Ćwiczenia nr 2 

1. Turystyka: 

-  to  ogół  stosunków  i  zjawisk 

wynikających  z  podróży  i  pobytu  w 
obcych  miejscowościach,  o  ile  nie 
powstaje z nich trwałe osiedlenie się i o 
ile 

nie 

jest 

związane 

z 

żadną 

działalnością  zarobkową  (W.  Hunziker  i 
K. Krapf).



–        obejmuje  ogół  czynności  osób 

podróżujących 

w 

celach 

wypoczynkowych, służbowych i innych i 

pozostających  poza  swoim  codziennym 

otoczeniem  (środowiskiem)  nie  dłużej 

niż przez rok (WTO).

2. Ekonomika turystyki 

jako ekonomika 

szczegółowa



Ekonomia  jest  nauką  o  procesach 

gospodarczych 

w 

sferze 

produkcji, 

podziału,  wymiany  i  konsumpcji  środków 

zaspokajania potrzeb ludzkich.



Ekonomiki 

szczegółowe, 

stosowane, 

branżowe  –  zajmują  się  poszczególnymi 

działami.



Ekonomiki  funkcjonalne  zajmują  się 

konkretnymi jednostkami gospodarczymi.



Ekonomika  turystyki  -  jest  to  nauka 
zajmująca 

się 

badaniem 

zjawisk 

i 

prawidłowości 

ekonomicznych 

występujących  w  turystyce,  mająca  na 
celu  ustalenie  naukowymi  metodami 
najbardziej  efektywnych  instrumentów 
polityki 

turystycznej 

i 

zarządzania, 

zmierzających 

do 

optymalnego 

zaspokojenia 

szeroko 

rozumianych 

potrzeb  społecznych  związanych  z  tą 
dziedziną.

4. Podstawowe jednostki 

statystyczne w turystyce 

Podstawowe dobra 

turystyczne 

–  to  dobra  naturalne  i  produkty  pracy 

ludzkiej  tworzone  pośrednio  z  myślą  o 
ruchu 

turystycznym. 

Nadają 

one 

kierunek  ruchowi  turystycznemu  oraz 
kształtują  jego  strukturę  czasowo-
przestrzenną,  a  także  stanowią  główną 
siłę przyciągającą turystów.

Naturalne walory 

turystyczne:



a)     Litosfery (rzeźba terenu, osobliwości 

geologiczne)



b)    Atmosfery (jakość powietrza, 

temperatura)



c)     Hydrosfery ( rzeki, potoki, jeziora, morza)



d)    Pokrywy glebowej (pustynie)



e)     Szaty roślinnej (lasy, osobliwości flory)



f)      Świata zwierzęcego (ryby, ptaki, 

chronione gatunki fauny)

Antropogeniczne walory 

turystyczne (produkty pracy 

ludzkiej):

Walory historyczne – miejsca 

historyczne, dzieła architektury, 

urbanistyki i techniki, zbiory muzealne, 

miejsca kultu religijnego

Walory współczesne – interesujące 

obiekty przemysłowe  i współczesnej 

kultury, wielkie budowle, centra 

handlowe i ośrodki rozrywki 

KOMPLEMENTARNE DOBRA 

TURYSTYCZNE



warunkują  one  wykorzystanie  walorów 
turystycznych. 



to  zespół  urządzeń  oraz  instytucji 
stanowiący 

bazę 

materialną 

i 

organizacyjną rozwoju turystyki. 

Usługi turystyczne 



– wszystkie społecznie pożyteczne 
czynności służące zaspokojeniu potrzeb 
turystycznych materialnych (np. 
komunikacyjnych, noclegowych) i 
niematerialnych (np. kulturalno-
rozrywkowe) człowieka.

Usługi podstawowe



to  te  usługi,  które  umożliwiają  dojazd, 
pobyt  i  powrót  z  miejsca  czasowego 
pobytu.  Są  one  świadczone  przez 
komplementarne 

dobra 

i 

usługi 

turystyczne.

Usługi komplementarne 



świadczone są w związku 
podstawowymi dobrami turystycznymi 
oraz czasem wolnym. Ułatwiają one 
dostęp do walorów (przewodnictwo, 
kolejki liniowe) raz dostarczają usług, 
tzw. „rozrywkowych”.

Cechy usług:



a)     niematerialność i i konieczność integracji 

zewnętrznego czynnika



b)    mogą być kierowane na osobę lub przedmiot



c)     jest konsumowany w miejscu wydarzenia



d)    nie można go produkować na zapas ani 

magazynować



e)     nie można go transportować



f)      brak możliwości zapoznania się z produktem 

przed zakupem



g)     brak przeniesienia prawa własności