Moduł:
Jak i dlaczego różnimy się od
innych?
Wykład:
PRZYCZYNY I KONSEKWENCJE
PSYCHOLOGICZNYCH RÓŻNIC
MIĘDZY LUDŹMI
dr Anna Siwy-Hudowska
Czy temperament to
przeznaczenie?
…w oparciu o teorię Thomasa i
Chess oraz Bussa i Plomina
Alexander Thomas
i
Stella Chess
Interakcyjna Teoria
Temperamentu
3
Inspiracje…
• Już w pierwszych tygodniach życia między
dziećmi zaznaczają się różnice indywidualne
w zachowaniu.
• Różnic tych nie da się wyjaśnić nastawieniem
rodziców czy praktykami wychowawczymi.
• Oparcie na pojęciu dobroci dopasowania
(goodness of fit) używanym przez
Hendersona (1913) i Dubosa (1965) – rozwój
człowieka zależy od wzajemnych stosunków
między organizmem (aktywna rola) a
środowiskiem.
• Temperament odgrywa ważną rolę w rozwoju
- zarówno prawidłowym, jak i odbiegającym
od normy.
4
Projekt NYLS
New York Longitudinal Study
• 1956-1990 podłużne badania nad
temperamentem
• 133 dzieci z 85 rodzin z klasy średniej
(większość 2+2)
• Wczesne niemowlęctwo dojrzałość
• Obserwacje: żłobek, przedszkole, szkoła, dom
rodzinny, warunki kliniczne
• Informacje zbierane od osób badanych oraz
od rodziców i nauczycieli
• Badano: cechy temperamentalne, postawy
rodziców wobec dzieci, praktyki
wychowawcze, przeprowadzano kliniczne
postępowanie diagnostyczne
5
TEMPERAMENT
• Odnosi się do tego, jak dziecko się
zachowuje
• Jest jednoznaczny z pojęciem styl
zachowania (koncepcja
stylistyczna)
• „temperament jest pojęciem
fenomenologicznym i nie wynikają z
niego żadne implikacje dotyczące
etiologii czy niezmienności” (Thomas i
Chess, 1977, s.9, za: Strelau, 1998)
6
9 kategorii temperamentu
1. Aktywność
2. Rytmiczność
3. Zbliżanie się – wycofywanie
4. Łatwość przystosowania
5. Próg reagowania
6. Siła reakcji
7. Jakość nastroju
8. Roztargnienie
9. Zasięg uwagi i wytrwałość
Zob. prezentację cech temperamentu
:
http://www.youtube.com/watch?v=25nooinsHbc
7
Konstelacje
temperamentalne
8
Temperament „trudny”
• …gdy dzieci sprawiają kłopoty rodzicom,
w odróżnieniu od „łatwości”
wychowania;
• „bardziej niż którakolwiek inna
konstelacja zdecydowanie naraża
dziecko na większe ryzyko zaburzeń
zachowania” (Chess i Thomas, 1984, s.
186, za: Strelau, 1998);
• odnosi się do obserwacji w ramach NYLS
– wymagania i oczekiwania rodziców w
innych kulturach niekoniecznie muszą
wiązać się z podobnym stopniem ryzyka
wystąpienia zaburzeń.
9
Temperament „trudny”
a podejście interakcyjne
• temperament trudny nie będzie
prowadzić do zaburzeń zachowania, jeśli
wystąpi tzw. dobroć dopasowania,
czyli..
• ..gdy między możliwościami,
temperamentem i innymi cechami
indywidualnymi jednostki a
oczekiwaniami i wymaganiami otoczenia
(rodziców, rówieśników, nauczycieli)
będzie występowała zgodność
• w przeciwnym wypadku
niedopasowanie powodujące
nieprzystosowanie i zakłócające rozwój
10
Temperament „trudny”
a zaburzenia zachowania (1)
• Przede wszystkim dotyczy zaburzeń
przystosowania, zachowania i
związanych z lękiem.
• 42 dzieci z NYLS ujawniło zaburzenia
zachowania (np. jąkanie, napady
złości, wyższy poziom lęku) – miały
znacząco inne kategorie
temperamentalne niż grupa
niezaburzona.
11
Temperament „trudny”
a zaburzenia zachowania (2)
• Wśród 52 dzieci z lekkim
upośledzeniem umysłowym (5-11 lat)
te, które przejawiały zaburzenia
zachowania miały jednocześnie
konstelację cech temperamentu
trudnego.
• Po 6 latach u 44 dzieci potwierdzono
zgodność temperamentu trudnego z
późniejszymi zaburzeniami
zachowania.
12
Temperament „trudny”
a zaburzenia zachowania (3)
• Z badań obejmujących 243 dzieci z
wrodzoną różyczką (2,5-4 lat) także
wynikało, że dzieci z temperamentem
„trudnym” częściej przejawiają
zaburzenia zachowania.
• Szczególnie widoczne u dzieci
głuchych (trudności w
porozumiewaniu się).
• Po 4 latach związek między
temperamentem „trudnym” a
zaburzeniami potwierdzono.
13
Temperament „trudny”
a zaburzenia zachowania (4)
Wnioski:
• Nie było różnic w występowaniu
konstelacji temperamentalnych
pomiędzy tymi badaniami.
• Związek między temperamentem
„trudnym” a zaburzeniami
zachowania silniejszy był w grupach
„klinicznych” w porównaniu do NYLS
dodatkowe trudności w
przystosowaniu spowodowane
upośledzeniem
umysłowym/fizycznym, konieczność
większego wysiłku ze strony
otoczenia.
14
Temperament „trudny”
a wymagania środowiska
• 95 dzieci (0-6lat) z portorykańskich rodzin
robotniczych.
• Brak różnic w rozkładach kategorii
temperamentalnych.
• Obecność różnic w objawach zaburzeń
zachowania:
• NYLS: zaburzenia snu, niezdyscyplinowanie,
zaburzenia nastroju, mowy, trudności w uczeniu
się, w kontaktach z rówieśnikami (wymagania:
potrzeba osiągnięć, dobrze zorganizowany czas).
• Dz.portorykańskie: aktywność fizyczna, jedzenie,
wydalanie (wymagania: ciasnota mieszkaniowa,
liczne potomstwo).
15
Metody badawcze
• Niemowlęta – opis zachowania dziecka przez
rodziców. 9 kategorii oceniano na 3-
stopniowej skali w oparciu o wywiad
strukturalizowany dotyczący odżywiania,
wydalania, cyklu snu/czuwania, itd.
• Wiek szkolny - jw. + 1-2 godzinne
obserwacje zachowania dziecka w klasie i
wywiady z nauczycielami.
• Kwestionariusze oceny dzieci 3-7 lat (72 pyt.
dla rodziców i 64 pyt. dla nauczycieli + 7-
stopniowa skala odpowiedzi).
• Kwestionariusz samoopisowy dla dorosłych
(140 pyt. + 7-stopniowa skala odpowiedzi).
16
Krytyka
Konieczność kontynuowania raz obranych koncepcji
i metod badawczych przez cały czas trwania
badania podłużnego
• Liczba kategorii temperamentalnych powinna
być zredukowana.
• Struktura cech temperamentalnych podlega
zmianom rozwojowym.
• Etykietowanie „trudnym temperamentem”
sugeruje, że temperament jest jedynym
determinantem zaburzeń, bez udziału otoczenia
– zdejmowanie odpowiedzialności za wychowanie
z rodziców/nauczycieli.
• „To, co w jednej sytuacji wydaje się trudne, w
innej trudne być nie musi” (Rothbart, za: Strelau,
1998, s. 113).
• Brak operacjonalizacji „zaburzeń zachowania”,
słabe dopracowanie psychometryczne
kwestionariuszy.
17
Behawioralno-genetyczna
teoria temperamentu Bussa
i Plomina
(EAS)
dr Anna Siwy-Hudowska - Psychologia Różnic
Indywidualnych - wykład
18
Kilka słów wstępu
- Najbardziej uporządkowana i
najsolidniejsza metodologicznie teoria
spośród tych skoncentrowanych na
temperamencie dziecka.
- Jest to teoria wyjaśniająca,
wielowymiarowa, obejmująca całokształt
zachowania.
- Mimo, że koncepcja powstała w odniesieniu
do dzieci, to została także rozszerzona (w
teorii i badaniach) na dorosłych.
19
Arnold H. Buss
- Emerytowany profesor
psychologii w University
of Texas.
- Zainspirowany atmosferą
zimnej wojny z Rosją
prowadził badania nad
ludzką agresją w
kontekście cech
osobowości i
temperamentu przy
uwzględnieniu ewolucji i
rozwoju.
20
Robert Plomin
- Wieloletni pracownik Instytutu Genetyki
Zachowania na University of Colorado.
- Uczeń Bussa, zainteresowany był
temperamentem i jego interakcją
w rodzinach biologicznych.
- Najbardziej znany z powodu prowadzenia
badań nad bliźniętami w kontekście genetyki
zachowania.
- Obecnie pracuje w Instytucie Psychiatrii w
King's College London, prowadzi badania nad
wczesnym rozwojem bliźniąt, obejmujące
wszystkie bliźnięta urodzone w Anglii w latach
1994-1996 – próbuje wykazać, czy wczesne
opóźnienia w rozwoju dzieci mają związek z
ich późniejszymi problemami w zachowaniu.
21
Definicja temperamentu
Arnold H. Buss i Robert Plomin (1984)
definiują temperament jako zespół cech
osobowości, które ujawniają się we
wczesnym okresie życia jednostki.
Cechy te są zdeterminowane
genetycznie i widoczne są już w
pierwszych dwóch latach życia
człowieka.
Powyższe dwa kryteria definicyjne są
nierozłączne!
22
Inne charakterystyki cech
temperamentalnych
Temperament stanowi podstawę
kształtowania się i rozwoju osobowości.
W dzieciństwie całą osobowość wypełnia
temperament (nie biorąc pod uwagę
sfery intelektualnej).
Cechy temperamentu obejmują szeroki
zakres zachowań i sytuacji.
Temperament pełni funkcję regulacyjną –
ułatwia przystosowanie w różnych
sytuacjach.
23
Cechy temperamentu EAS
W oparciu o dwa założenia definicyjne oraz na
podstawie wyników prowadzonych badań autorzy
wyodrębnili trzy zasadnicze cechy określające
strukturę temperamentu:
emocjonalność (Emotionality)
aktywność (Activity)
towarzyskość (Sociability)
…których pierwsze litery wyjaśniają skrót EAS.
Początkowo za cechę temperamentalną uznana
została również impulsywność (Impulsivity),
jednak:
• wyniki analizy czynnikowej wskazały na
konieczność uznania jej za cechę niejednorodną,
• nie udało się jednoznacznie ustalić jej wskaźników
odziedziczalności.
24
EMOCJONALNOŚĆ
• Skłonność do reagowania silnym pobudzeniem,
niezadowolenie, skłonność do łatwego i silnego
rozstrojenia (Buss i Plomin, 1984).
• Niezadowolenie przejawia się już od pierwszego dnia
życia (płacz), różnicując się w 2-3 miesiącu na strach
(próba ucieczki od bodźców
zagrażających/awersyjnych), a później (ok. 6 m.ż.) na
złość (atak i narzekanie w odpowiedzi na bodźce
powodujące frustrację).
• Aktywacja jest tym elementem emocji, który można
zmierzyć w odniesieniu do genetycznie
uwarunkowanych różnic indywidualnych w zakresie
parametrów energetycznych i czasowych.
• Brak uwzględnienia emocji pozytywnych – nie
spełniają kryteriów definicyjnych i towarzyszy im niski
poziom aktywacji.
• Płeć różnicuje poziom emocjonalności. Chłopcy –
wyższy poziom złości; dziewczynki – wyższy poziom
strachu.
25
AKTYWNOŚĆ
• Poziom wydatkowanej energii. Aktywność =
ruch.
• Może przejawiać się w każdym zachowaniu.
Każdej reakcji towarzyszy wydatkowanie energii,
którą to można opisać pod kątem określonego
wigoru i tempa.
• Składa się z dwóch charakterystyk: wigoru i
tempa, które zwykle są ze sobą skorelowane
dodatnio (jeśli jesteśmy aktywni, to wkładamy
dużo energii w aktywności wymagające wigoru,
wykonywane w dużym tempie.
26
TOWARZYSKOŚĆ
• Oznacza tendencję do przedkładania towarzystwa
innych ludzi nad samotność (Buss i Plomin, 1984).
• Im wyższa towarzyskość, tym silniejsze
reagowanie na pozytywne wzmocnienia społeczne
i dotkliwszy ich niedobór:
1) Obecność innych ludzi
2) Wspólna aktywność
3) Przejawy zainteresowania ze strony
innych
4) Wzajemne reagowanie na siebie
(zgoda/niezgoda, zaskoczenie,
zaciekawienie)
5) Inicjowanie kontaktów społecznych
• Jest jednym z dwóch składników
ekstrawersji.
27
Regulacyjna funkcja
temperamentu
hipotezy (brak dowodów empirycznych):
- kombinacja Aktywności i Towarzyskości → źródło
depresji/podwyższonego nastroju;
- kombinacja skrajnej Aktywności i
Impulsywności (braku
kontroli) → nadaktywność psychoruchowa
dzieci;
- kombinacja Aktywności i Złości (składnika
Emocjonalności) → zachowania agresywne
gdy matka i dziecko mają wysoki poziom
Emocjonalności, reakcje matki nasilają lęk u
dziecka → zachowania nerwicowe;
skrajne temperamenty powodują zmiany w
środowisku (temperament → środowisko), zaś
umiarkowane natężenie cech temperamentalnych
- odwrotny kierunek wpływu (środowisko →
temperament)
29
Krytyka
• Zbyt spekulacyjny charakter rozważań n.t.
regulacyjnej roli temperamentu.
• Brak dowodów empirycznych na to, że poziom
pobudzenia ulega podwyższeniu jedynie w
przypadku lęku, złości i seksu. Potoczne
obserwacje pozwalają na wnioskowanie, że w
wypadku niektórych emocji (nienawiść, wstyd)
poziom aktywacji przekracza ten typowy dla złości.
• Wg Goldsmitha i Camposa - brak wystarczających
dowodów na odziedziczalność EAS (co nie jest
prawdą).
• Stopień odziedziczalności EAS nie różni się od
wskaźników podawanych dla innych cech
osobowości.
• Mimo oczywistych podobieństw do teorii
Heymansa-Wiersmy, Buss i Plomin nie nawiązują
wcale do tej koncepcji typów temperamentu.
30
31
Moduł: Jak i dlaczego różnimy się od innych? Wykład: PRZYCZYNY I KONSEKWENCJE
PSYCHOLOGICZNYCH RÓŻNIC MIĘDZY LUDŹMI - dr Anna Siwy-Hudowska
LITERATURA
Strelau, J. (2006). Psychologia różnic
indywidualnych (wyd. 2.). Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe „Scholar”:
rozdział 8, podrozdział 8.1., Interakcyjna
Teoria Temperamentu Thomasa i Chess (s.
206-211);
rozdział 8, podrozdział 8.4.,
Behawioralno-genetyczna Teoria
Temperamentu (s. 219-223);
Dziękuję za uwagę!
32
Moduł: Jak i dlaczego różnimy się od innych? Wykład: PRZYCZYNY I KONSEKWENCJE
PSYCHOLOGICZNYCH RÓŻNIC MIĘDZY LUDŹMI - dr Anna Siwy-Hudowska