Produkcja organiczna pstrąga
tęczowego.
Wybór miejsca produkcji i
oddziaływanie na sąsiednie
ekosystemy
• Położenie gospodarstwa i jego działalność nie mogą
zakłócać funkcjonowania sąsiadujących ekosystemów
Należy uniemożliwić ucieczkę hodowanych ryb ze
stawów do rzeki lub potoku..
• Woda używana do hodowli ryb musi posiadać
przynajmniej drugą klasę czystości i w zadanym
wypadku nie wykazywać śladów zanieczyszczeń
pochodzenia komunalnego
• Jakość wody użytej do hodowli nie może w znaczący
sposób ulegać pogorszeniu. Do celów oczyszczania
wody należy zaplanować odpowiednio do wielkości
przepływu dostosowane osadniki, systemy filtracji i
laguny.
• Osadzone produkty przemiany materii i
resztki paszy musza być okresowo usuwane
z osadników lub filtrów i poddawane
rozsądnej utylizacji, najlepiej jako nawóz.
• Poprawność funkcji oczyszczania musi być
odpowiednio udokumentowana – konieczne
są kwartalne badania takich parametrów
jak: zawartość amoniaku, azotu ogólnego i
fosforu.
• Raz w roku konieczne jest wykonanie
oznaczeń BZT5 i ChZT5.
• W celu zminimalizowania oddziaływania wpływu na
środowisko zaleca się stałą kontrolę
współczynników pokarmowych i dobór takich dawek
i sposobu karmienia, aby zarówno w interesie
hodowcy, jak i środowiska były one jak najniższe.
• O ile woda do gospodarstwa pobierana jest z
potoku lub rzeki przynajmniej 25 % SNQ musi
pozostawać w korycie naturalnym jako przepływ
nienaruszalny. Jeżeli gospodarstwo posiada
jakiekolwiek urządzenia piętrzące, muszą być one
wyposażone w poprawnie działające przepławki
umożliwiające migracje dziko żyjących ryb
wędrownych.
• Wlot i wylot wody w hodowli muszą być
zabezpieczone przed przedostawaniem się
do hodowli ryb dziko żyjących, także
uniemożliwiając ucieczkę do środowiska
naturalnego ryb z ośrodka.
• Podchów ryb w warunkach sztucznych
(tzn. w zbiornikach z włókna szklanego,
plastiku) nie jest dozwolony. Podchów w
stawach betonowych jest dopuszczalny
tylko wtedy, gdy dno stawu jest pokryte
żwirem, albo stanowi je podłoże naturalne.
• Dopuszczalny jest jednak podchów we
wczesnych fazach rozwoju ryby (od ikry do
narybku, względnie smolta) w basenach z
tworzywa sztucznego.
Rodzaj i pochodzenie materiału
hodowlanego
• Jako zasadę w gospodarstwach
ekologicznych przyjmuje się wspieranie
rodzimie występujących gatunków i
szczepów. Wspiera się wszelkie inicjatywy
dążące do reintrodukcji, bądź utrzymania
lokalnych gatunków ryb takich jak np.
łosoś bałtycki, troć, lipień.
• Materiał zarybieniowy powinien pochodzić
z uznanych, ekologicznie produkujących
gospodarstw
• O ile, z udokumentowanych przyczyn, nie jest
to możliwe, przy kupnie materiału
zarybieniowego z konwencjonalnych hodowli
należy przestrzegać następujących zasad:
• wykluczone z hodowli są wszelkie powstałe w
wyniku manipulacji genetycznych osobniki, –
czyli np. poliploidy
• ryby muszą przynajmniej 2/3 swojego życia
być hodowane w warunkach hodowli
organicznej, aby można było przyznać im
certyfikat ekologiczny, w praktyce oznacza to,
że np. w Danii do gospodarstw ekologicznych
kupowany jest narybek o wadze ok. 30g.
Zagęszczenie i zaopatrzenie w tlen
• Gęstość obsady zależna jest od naturalnej
dostępności tlenu w wodzie. Dotlenianie
wody jest dozwolone w warunkach
kryzysowych.
• Jako nieprzekraczalną, górną wartość
graniczną obsady pstrągów w
gospodarstwie ekologicznym przyjmuje się
10 kg/m3. Ryby nigdy jednak nie mogą
mieć zewnętrznych obrażeń i okaleczeń
wskazujących na zbyt duże zagęszczenie.
Zdrowotność i higiena
• Odpowiednia zdrowotność ryb powinna być
zapewniona w pierwszym rzędzie przez
działania zapobiegawcze (np. optymalne
warunki życia, chowu i karmienia).
Dopuszczalne jest stosowanie szczepionek.
Zaleca się w wypadku wystąpienia choroby
stosowanie metod jak najbardziej
naturalnych.
• Po przepisanym przez lekarza weterynarii,
leczeniu zastosowany okres kwarantanny
musi być przynajmniej dwukrotnie dłuższy
niż standardowy.
• Rutynowe i profilaktyczne stosowanie
środków chemicznych i syntetycznych oraz
wszelkiego rodzaju hormonów jest zakazane.
Po zastosowaniu jakichkolwiek środków
zapobiegawczych, bądź leczniczych należy
przeprowadzić badanie na obecność ich
pozostałości w ciele ryb przed ich sprzedażą.
• Populacja musi być stale monitorowane pod
kątem jej zdrowotności.
• Zdechłe ryby muszą być niezwłocznie
usuwane ze stawów.
•
Dopuszcza się stosowanie następujących zasad
postępowania i środków:
•
naturalne metody zapobiegawcze (np.
osuszanie stawów)
•
stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków
nieorganicznych – np.: perhydrol H2O2, sól NaCl,
wapno CaCO3, wapno palone CaO)
•
stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków
organicznych – np. kwas nadoctowy, kwas
cytrynowy, alkohol
•
stosowanie naturalnie występujących substancji
roślinnych i wyciągów z nich
•
stosowanie produktów homeopatycznych
Karmienie
• Zasadą hodowli ekologicznej jest to, że
pokarm dla poszczególnych gatunków
powinien jak najbliżej odpowiadać
pokarmowi, który występuje w warunkach
naturalnych.
• W żadnym wypadku nie dopuszcza się
dodatków pochodzących z przerobu
konwencjonalnie hodowanych zwierząt
stałocieplnych – ssaków i ptaków.
• Zakazane jest stosowanie produktów
pochodzących z upraw, gdzie stosuje się
modyfikacje genetyczne.
• Aby w pełni pokryć zapotrzebowanie
organizmu dopuszczalne jest dodawanie do
pasz witamin i związków mineralnych.
Zezwala się także na dodatek występujących
w naturze pigmentów, przykładowo
pochodzących z pancerzyków skorupiaków.
Pigmentacja ciała ryby nie może jednak
wykraczać poza normalnie występujący w
naturze kolor mięśni.
• Wszelkie substancje stymulujące wzrost oraz
syntetyczne dodatki paszowe, jak np.
syntetyczne aminokwasy i barwniki są
zakazane.
Transport i ubój
• Żywe ryby dostarczane do przetwórni
muszą być przewożone w warunkach
zapewniających dostateczną ilość tlenu i
brak stresu.
• Na 1 kg ryb powinno przypadać
minimalnie 8 litrów wody. Czas transportu
nie może przekraczać 10 godzin, z tym, że
po max. 6 godzinach transportowane ryby
powinny być przepłukiwane