Paulina Litkowska

Kosmetologia III rok

TWSP

Terapia cery tłustej

Cera tłusta

Cera tłusta jest najczęściej konsekwencją określonych skłonności genetycznych bądź też

zaburzeń hormonalnych, w wyniku których następuje nadmierna aktywność gruczołów
łojowych oraz zmiana składu płaszcza lipidowego skóry. Do nasilenia tego zjawiska mogą
przyczynić się także czynniki atmosferyczne. I tak np. zimą niska temperatura może
mobilizować gruczoły łojowe do zwiększenia ilości wydzielanego łoju. Nadmierne
wydzielanie łoju powoduje poważne zakłócenia w jej funkcjonowaniu. Oprócz
niezdrowego, połyskliwego wyglądu, powstający w nadmiarze łój odkłada się na jej
powierzchni, powodując zablokowanie gruczołów łojowych oraz powiększenie się porów.
Tłusta powierzchnia jak magnes przyciąga brud, z tego też powodu cera tłusta
charakteryzuje się dużą skłonnością do infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Ma szarawy
koloryt spowodowany pogrubionym naskórkiem, któremu często towarzyszą dodatkowo
przebarwienia (najczęściej typu potrądzikowego). Typowa jest także obecność
zaskórników :

a) otwartych - w miejscu ujścia mieszczka włosowego na powierzchni skóry są widoczne

jako czarne punkty

b) zamkniętych - w postaci grudek
Z jej pozytywnych cech można natomiast wymienić to, że jest mniej wrażliwa na działanie

wiatru, słońca i z reguły wolniej się starzeje.

Cera tłusta predysponuje do rozwoju cery trądzikowej, ponieważ oprócz zaburzeń

związanych z nadmierną aktywnością gruczołów łojowych występują także zaburzenia
procesu keratynizacji oraz nadmierny rozwój patogennych mikroorganizmów oraz lokalne
stany zapalne.

Skóry nie możemy zmienić, ale możemy, odpowiednio ją pielęgnując, sprawić, że będzie

ona zdrowsza i będzie lepiej wyglądała, szczególnie jeżeli uregulujemy pracę gruczołów
łojowych.

Terapia cery tłustej

Współczesna kosmetologia niestety nadal nie dysponuje substancjami, które

skutecznie hamowałyby wzmożoną aktywność gruczołów łojowych.

Najsilniejszym znanym działającym ograniczająco na wydzielanie łoju jest

stosowanym doustnie lek – jedna z pochodnych witaminy A (13-cis-retinoic

acid). Z powodu efektów ubocznych, które ten lek powoduje jest stosowany

tylko w leczeniu trądziku.

Kosmetyki do cery tłustej powinny mieć działanie wielokierunkowe,

działające na każdy z elementów tzw. błędnego koła łojotoku, czyli swoistego
samonapędzającego się mechanizmu stymulacji gruczołów łojowych.. Wysokie
stężenie DHT(dihydrotestosteronu) wpływa bezpośrednio na

produkcję sebum . Następnie, po wydostające się z gruczołu
łojowego sebum, stanowi idealną pożywkę dla bakterii,
które o wiele szybciej mogą się rozmnażać . Jednocześnie
uwalniają drażniące metabolity, które dodatkowo stymulują
aktywność gruczołów łojowych , poprzez co zapoczątkowują
cały cykl od nowa. Działanie drażniące mogę również
wykazywać inne czynniki, w tym źle dobrane kosmetyki.

Terapia cery tłustej – zabiegi

kosmetyczne

W celu pomocy osobom borykającym się z cerą tłustą, w gabinetach

kosmetycznych stosowane są najczęściej zabiegi złuszczające

naskórek, powodujące usunięcie zgrubiałego naskórka, rozjaśniające

poszarzałą skórę i oczyszczające ją z nagromadzonego w porach

sebum. Ważne jest także nawilżanie oraz wprowadzanie substancji

czynnych w głąb oczyszczonej i „odnowionej” skóry.

Peeling kawitacyjny

Popularny zabieg dostępny w większości

gabinetów kosmetycznych polegający na

bezbolesnym, głębokim oczyszczaniu

twarzy za pomocą wibracji

ultradźwiękowej. Pozwala on na dokładne

usunięcie nadmiaru sebum z porów i

mieszków włosowych, pozbycie się

zrogowaciałego naskórka, zaskórników i

bakterii i substancji toksycznych, a także

pozostałości kosmetyków. Tak

przygotowana skóra jest gotowa do

lepszego wchłonięcia preparatów.

Rezultatem oczyszczania (peelingu) jest

gładka cera, skóra staje się delikatna

w dotyku, z otwartymi porami i

mieszkami włosowymi,

zdezynfekowana (bakterie i

drobnoustroje zostają rozerwane, a tym

samym zniszczone). Skóra może ulec

lekkiemu zaczerwienieniu, które zniknie

po kilku minutach.

Sonoforeza

Oczyszczanie skóry za pomocą wibracji ultradźwiękowej poprawia

cyrkulację krwi i dotlenianie komórkowe, pobudza aktywność

komórkową oraz zwiększa penetrację substancji aktywnych w głąb

skóry. W związku z tym warto po peelingu kawitacyjnym zastosować

sonoforezę z wtłoczeniem np. serum lub ampułki normalizującej dla

cery tłustej ze składnikami aktywnymi np. wyciągiem z szałwii

lekarskiej, nagietka, z zawartością cynku, witaminy B6, mocznikiem,

wyciągiem z alg, zielonej herbaty, lawendy, alantoiną czy D-

pantenolem.

Mikrodermabrazja diamentowa

Jest to metoda mechanicznego złuszczania

naskórka warstwa po warstwie. Polega na
usunięciu  poprzez ścieranie warstw
naskórka za pomocą specjalnej głowicy
zawierającej otwór oraz pompy
ssącej. Powierzchnia głowicy pokryta jest
drobnymi kawałkami diamentu. Efekt
eksfoliacji uzyskuje się poprzez działanie
ścierające diamentu, z kolei zadaniem pompy
jest zasysanie martwego złuszczanego
naskórka. Dzięki umiarkowanemu usuwaniu
górnych warstw naskórka w jego warstwie
podstawnej (w warstwie położonej
niżej) dochodzi do intensywnego tworzenia
się nowych, pełnowartościowych komórek,
które wędrują  do góry zastępując komórki
uszkodzone.

Skóra staje się gładsza i jaśniejsza. Głębsza

mikrodermabrazja spłyca blizny, zmniejsza
rozszerzone pory i przebarwienia. Wskazana
jest seria zabiegów, tylko wówczas efekty
będą zadowalające. Zabieg ten warto
połączyć z sonoforezą (wtłoczenie ampułki).

Mikrodermabrazja korundowa

Mikrodermabrazja korundowa jest to rodzaj peelingu mechanicznego skóry

wykonywanego w podciśnieniu przy użyciu sterylnych kryształów korundu.
Kryształy uderzają z dużą prędkością w powierzchnię skóry, ścierając martwe
komórki naskórka i zanieczyszczenia, które następnie są zasysane do
oddzielnego pojemnika.
Ilość naskórka, którą należy usunąć (głębokość złuszczania) jest oceniana
indywidualnie, co sprawia, że jest to technika bardzo bezpieczna. Podobnie jak
przy mikrodermabrazji diamentowej dzięki usuwaniu górnych warstw naskórka
w jego warstwie podstawnej dochodzi do wzmożonego tworzenia się nowych,
pełnowartościowych komórek. Wędrują one do góry i zastępują komórki
uszkodzone prowadząc do odnowy skóry.
Skóra bezpośrednio po zabiegu jest zaczerwieniona z niewielkim uczuciem
gorąca. Po paru dniach następuje delikatne złuszczanie i skóra staje się gładsza,
równiejsza.
Zmniejszają się rozszerzone pory, łojotok, ilość zaskórników, poprawia się
koloryt skóry.

Peeling kwasem glikolowym

Jak dowodzą wieloletnie badania, najkorzystniejsze działanie w zabiegu

złuszczania ma – spośród wymienionych kwasów owocowych – kwas

glikolowy, który występuje w soku trzciny cukrowej. Kwas ten wnika w

skórę najłatwiej i najgłębiej. W procesie eksfoliacji jego działanie polega

na usunięciu zewnętrznych warstw naskórka, w wyniku czego zostają

odsłonięte świeże, nie zniszczone komórki. Zabieg ten można zatem

traktować jako technikę odnowy skóry. Usunięcie zewnętrznej warstwy

naskórka powoduje głębokie oczyszczenie i odblokowanie porów skóry,

spłycenie, rewitalizację skóry, odświeżenie i rozjaśnienie.

Peeling kwasem migdałowym

 

    Kwas migdałowy jest α-hydroksykwasem o właściwościach lipofilnych dzięki obecności w jego

budowie pierścienia aromatycznego. Jest substancją działającą keratolitycznie. Posiada

właściwości złuszczające i przeciwbakteryjne, dodatkowo wpływa na zwężenie ujścia gruczołów

łojowych i ograniczenie łojotoku. rozjaśnia przebarwienia, przeciwdziała trądzikowi i zaskórnikom.

Lepsze efekty działania można zaobserwować łącząc kwas migdałowy np. z salicylanem sodu

(środkiem o działaniu złuszczającym) lub kwasem pirogronowym czy retinowym.

Aby skorzystać z dobroczynnego działania peelingu kwasem migdałowym, kuracja musi obejmować

kilka zabiegów. Mimo że kwas migdałowy nie zwiększa wrażliwości na promieniowanie UV, w

trakcie kuracji należy stosować kremy z filtrami, a także kremy z kwasami podtrzymujące

działanie zabiegu, stosowane również w czasie dwutygodniowej terapii przygotowującej.

•

Częstotliwość zabiegów: 

Jako kuracja: 10 zabiegów
Zabieg wykonuje się przez cały rok bez ograniczeń na porę roku (również w okresie letnim)

Peeling kwasem azelainowym

Kwas azelainowy to kwas dwukarboksylowy. Wpływa na zmniejszenie aktywności

gruczołów łojowych poprzez blokowanie enzymu 5-α-reduktazy, który katalizuje
reakcję przejścia nieaktywnego testosteronu w aktywny dihydrotestosteron. Dzięki
temu zmniejsza ilość wydzielanego sebum. Kwas azelainowy hamuje rozwój bakterii
powodujących trądzik. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne zarówno w stosunku
do bakterii tlenowych, jak i beztlenowych. Nie powoduje wystąpienia oporności
bakterii nawet przy długotrwałym stosowaniu. Przyczynia się do zmniejszania ilości
wykwitów niezapalnych. Działa normalizująco na procesy keratynizacji oraz
przeciwzapalnie (hamuje produkcję wolnych rodników). Ponadto może być
wykorzystany do niwelowania potrądzikowych przebarwień, gdyż działa wybielająco
i ogranicza powstawanie blizn.

Peeling kwasem pirogronowym

Kwas pirogronowy to alfa-ketokwas występujący naturalnie np. w jabłkach i

sfermentowanych owocach. Kwas pirogronowy silnie reguluje wydzielanie sebum
skóry tłustej, skłonnej to trądziku. Obniża (jak wszystkie kwasy) poziom pH skóry
poddanej zabiegowi, co działa antybakteryjnie. Zmniejsza grubość warstwy rogowej.
Normalizuje skórę i działa przeciwzaskórnikowo. Zabiegi powtarza się co 2-3
tygodnie.

Złuszczanie kwasem salicylowym

Kwas salicylowy jest zaliczany do grupy kwasów beta-hydroksylowych

(BHA).

Posiada

właściwości

komedolityczne,

czyli

przeciwzaskórnikowe,

bakteriostatyczne,

przeciwgrzybicze,

przeciwzapalne

i

keratolityczne.

W

porównaniu

do

alfahydroksykwasów powoduje mniejsze złuszczanie naskórka.
Podczas jego stosowania rzadziej pojawiają się efekty uboczne w
postaci pieczenia i  szczypania. Może więc być alternatywą dla osób,
które nie tolerują kwasów AHA. Dzięki temu, iż wykazuje zdolności
bakteriostatyczne oraz przenikania przez warstwę sebum i wnikania
w głąb mieszków włosowo-łojowych. Oczyszcza gruczoły łojowe (tzw.
oczyszczanie porów skóry) z zaskórników i zapobiega tworzeniu
wszelkich wyprysków,

Peelingi ziołowe

• Green-peel
• Azjatycki
• Cypryjski
• Polski peeling ziołowy
Peelingi ziołowe wywołują reakcję
przekrwienia,  odczyn zapalny i
stopniowe złuszczenie naskórka.
Peelingi ziołowe są zaliczane do
peelingów naturalnych średnio
głębokich i bezpiecznych.
Intensywność tych peelingów zależy
od zawartych w nich składników.

Greenpeel

Jest to głęboka kuracja złuszczająca. Mieszanka ziołowa nie zawiera dodatków chemicznych

ani syntetycznych cząsteczek trących. Wywołuje mocne przekrwienie skóry i płatowe

złuszczenie wierzchnich warstw naskórka. Wzmożone przekrwienie przyczynia się do

poprawy metabolizmu skóry i jej oczyszczenia, natomiast płatowe złuszczenie wierzchnich

warstw naskórka pobudza tworzenie się nowych komórek, stymuluje regenerację naskórka

i górnych warstw skóry właściwej. Podczas specjalnego masażu mieszanką ziołową green-

peel następuje lekkie starcie wierzchnich warstw naskórka mikrocząsteczkami zawartymi

w ziołach.

Po zabiegu wyczuwalne jest pieczenie, przypominające lekkie oparzenie słoneczne, skóra

zaś ulega zaczerwienieniu. Trzeciego lub czwartego dnia widoczne jest łuszczenie się

skóry. W czwartym lub piątym dniu konieczne jest przeprowadzenie zabiegu

uzupełniającego, w czasie którego podczas masażu zostają usunięte resztki naskórka, a

skórze dostarczone substancje odżywcze. Skóra po zabieu jest czyta, świeża.

Azjatycki

To głębokie złuszczanie skóry za pomocą preparatu mineralno-ziołowego Arabad. Preparat ten

wmasowuje się w skórę, a po upływie 3 dni od zabiegu następuje złuszczenie tkanki.

Nie zawsze wystarczy jeden zabieg, czasami trzeba go powtórzyć kilkukrotnie, w

odstępach od 2 do 3 tygodni.

Zioła wciera się gołą ręką, preparat wnika do 4 warstw naskórka. Zabieg najlepiej

poprzedzić oczyszczaniem skóry (2-3 dni wcześniej). Podczas samego złuszczania należy

stosować wyciąg 5- procentowy z Arabadu, w celu przyspieszenia złuszczania, a także

krem zmniejszający odczucie swędzenia, odżywiający skórę oraz "przykrywający"

złuszczające się płaty nowej tkanki, w wyniku czego poprawia się wygląd skóry. Do

pielęgnacji należy używać jedynie preparaty polecone przez osobę wykonującą zabieg. Nie

wolno moczyć skóry twarzy, gdyż woda hamuje proces złuszczania.  Nie wolno również

zrywać łuszczących się płatów naskórka, gdyż grozi to wydłużeniem się czasu gojenia, a

niekiedy na skórze zostają trwałe przebarwienia.

Cypryjski

W skład tego peelingu wchodzą czyste zioła (wodorosty, nagietek, melisa,  mięta

pieprzowa, fitoplankton) odpowiednio sparowane z dodatkiem różnych ziół chińskich.

Zestaw ten uzupełniają produkty liposomowe w postaci żeli i mikroemulsji z dodatkiem

witamin A, C i E. Głównym składnikiem preparatów jest blue blood- surowiec

krwiozastępczy działający nawilżająco i przeciwzapalnie, przyspieszający procesy

metabolizmu. Efekt widoczny jest już po pierwszym zabiegu. Istotą jego jest

regeneracja skóry od środka i jej złuszczenie. Włókna ziół w kontakcie ze skórą stają

się aktywne i przemieszczają się w głąb skóry, poprawiając jej ukrwienie, wpływają na

gruczoły łojowe, zmniejszając wydzielanie sebum. Peeling cypryjski może być

stosowany raz lub dwa razy w miesiącu.

Polski peeling ziołowy

Zawiera wyłącznie składniki naturalne pochodzenia roślinnego bez dodatków chemicznych

i syntetycznych. Osoba wykonująca zabieg reguluje głębokość peelingu. Zabieg ten

powoduje odmładzanie i ujędrniania skóry na skutek wzmożenia produkcji kolagenu i

elastyny. W przypadku zmarszczek uzyskuje się ich spłycenie. Preparaty do peelingu

polskiego nie powodują bliznowacenia, ponieważ skutecznie złuszczają jedynie

wierzchnie warstwy naskórka do głębokości warstwy podstawnej, co doprowadza do

samoregeneracji, dzięki właściwemu ukrwieniu skóry właściwej. Pierwszy peeling

wykonuje się powierzchniowo, następny zaś zalecany jest po upływie 4 tygodni. Jako

uzupełnienie peelingu stosuje się maseczki (np. otrębową). Zastosowanie peelingu w

przypadku cery tłustej powoduje złuszczanie naskórka, co normalizuje procesy

rogowacenia przy mieszkach włosowych i uniemożliwia tworzenie się zaskórników i

grudek.

Codzienna pielęgnacja cery

tłustej - domowa
kontynuacja terapii

Terapia cery tłustej – zasady

pielęgnacji

Produkty pielęgnacyjne przeznaczone do cery tłustej powinny

posiadać działanie:

a. sebostatyczne (ograniczające wydzielanie sebum)
b. bakteriostatyczne ( ograniczające rozwój mikroorganizmów poprzez

odpowiedni dobór składników aktywnych jak również odpowiednie pH
preparatu)

c. łagodzące podrażnienia (drażnienie skóry zwiększa łojotok)
d. hamujące proces utleniania lipidów sebum (ograniczające uwalnianie

substancji drażniących)

e. keratolityczne ( w celu udrażniania ujść gruczołów łojowych)
f. matujące (działanie natychmiastowe chociaż niestety krótkotrwałe,

poprawiające estetykę wyglądu skóry oraz komfort danej osoby)

Oczyszczanie skóry z zanieczyszczeń

Bardzo ważny dla utrzymania równowagi cery tłustej jest prawidłowy dobór i

stosowanie odpowiednich preparatów oczyszczających do mycia twarzy

(szczególnie polecane są produkty w postaci żelu lub pianek). Należy

jednak pamiętać, że podstawowym błędem jest zbyt częste stosowanie

preparatów oczyszczających bądź usuwających sebum z powierzchni skóry.

• Preparaty oczyszczające powinny usuwać z powierzchni skóry nadmiar

sebum i wydzieliny gruczołów potowych zmieszanych z cząsteczkami np.
kurzu.

• Preparaty oczyszczające powinny charakteryzować się pH zbliżonym do

pH naturalnego skóry (prawidłowe pH skóry wynosi 4,2-5,5) oraz
składnikami oczyszczającymi nienaruszającymi naturalnej flory bakteryjnej
skóry, a także nie powodującymi nadmiernego odtłuszczenia skóry.

• Mydła nie są dobrym rozwiązaniem za względu na ich wysokie pH (8-9),

które powoduje alkalizacje skóry (zmiana odczynu na zasadowy) co stwarza
warunki korzystne dla rozwoju patogennych mikroorganizmów. W związku
z tym zdecydowanie lepsze będą nowoczesne syndety, czyli substancje
myjące o neutralnym, fizjologicznym pH, wartości 5,5 lub nawet niższym.
Kwaśny odczyn nie tylko nie narusza struktury warstwy ochronnej, ale
także, co ważne przy skórze tłustej, ogranicza rozrost bakterii. Zabieg
codziennego oczyszczania warto zakończyć tonizacją, oczywiście
preparatem bezalkoholowym.

Peeling

Zabiegiem polecanym w przypadku cery tłustej jest

peeling, szczególnie enzymatyczny, tzw. gommage. Do
najważniejszych składników recepturalnych tego typu
preparatów należą enzymy hydrolizujące białka, w
tym również keratynę, główny składnik warstwy
rogowej naskórka. Najczęściej wykorzystuje się tu
związki pozyskiwane z wyciągów roślinnych: papainę,
bromelinę, ficynę. Dzięki zawartości tego typu
składników preparaty te zapewniają łagodne
złuszczanie naskórka, usunięcie martwych komórek,
dokładne oczyszczenie i wygładzenie skóry. W
recepturach tego typu wyrobów znajdują się także
enzymy lipolityczne pozwalające usunąć nadmiar
wytworzonego łoju. Częstotliwość stosowania
preparatów peelingujących w dużej mierze zależy od
rodzaju cery, przy czym w przypadku cery tłustej
możemy je stosować nawet co kilka dni.

Preparaty dla cery tłustej powinny zawierać głównie składniki nawilżające

o małej zawartości tłuszczów naturalnych, szczególnie olejów. Zawarte w
ich recepturach składniki powinny charakteryzować się nie tylko działaniem
nawilżającym, regenerującym, lecz także antyseptycznym, ściągającym,
przeciwłojotokowym, absorbującym nadmiar łoju, a także matującym. W
celu nawilżenia skóry oraz złagodzenia podrażnień można stosować
produkty zawierające aloes czy algi. W preparatach pielęgnacyjnych
przeznaczonych dla osób o skórze tłustej wykorzystuje się antyseptyczne
właściwości siarki. Stosowana jest również kamfora, działająca
przeciwzapalnie, dezynfekująco, poprawia również ukrwienie skóry.
Charakteryzuje się także tym, że złuszcza zewnętrzne warstwy naskórka.
Skuteczne w walce z objawami tłustej skóry są również aminokwasy bogate
w siarkę, między innymi N-acetylometionina i N-acetylocysteina. Stanowią
one doskonały środek regulujący i ustalający na właściwym poziomie
wydzielanie łoju. Bardzo ważnymi składnikami preparatów
przeciwłojotokowych są niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT),
czyli kwas linolowy, linolenowy, arachidonowy. Powodują one modyfikację
płaszcza hydrolipidowego dzięki czemu kontrolują skład mikroorganizmów
warstwy skórnej. Ich niedobór może powodować niekorzystne zmiany flory
bakteryjnej, między innymi wzrost bakterii mogących wywoływać stany
zapalne skóry. Równie często w recepturach preparatów łojotokowych
wykorzystuje się kaolin czyli rozdrobnioną glinkę o silnych właściwościach
absorbowania nadmiaru łoju. Ułatwia ona oczyszczenie i zamykanie porów
skóry, działa bakteriobójczo.

Inne preparaty do pielęgnacji cery

tłustej

Podobnie jak w przypadku wyrobów

oczyszczających, tak i w preparatach do
pielęgnacji skóry tłustej wykorzystuje się działanie
surowców pochodzenia roślinnego. Produkty tego
typu oprócz wymienionych wcześniej ekstraktów
zawierają bardzo często w składzie także olejki
eteryczne. Oprócz działania przeciwbakteryjnego i
odkażającego, wiele olejków eterycznych
powoduje również zmniejszenie wydzielania łoju.
Z grupy olejków polecanych do pielęgnacji skóry
tłustej należy przede wszystkim wymienić
rozmarynowy i cytrynowy które charakteryzują się
silnym działaniem antyseptycznym. Działanie to
można wspomagać dodatkiem olejków:
bergamotowego, drzewa herbacianego,
geraniowego, jałowcowego, lawendowego,
tymiankowego, sandałowego, które oddziałują na
procesy wydzielnicze skóry. Ograniczają one
wytwarzanie łoju, działają bakteriobójczo i
przeciwzapalnie, udrażniają ujścia gruczołów
łojowych, zapobiegają ich czopowaniu.

Inne preparaty do pielęgnacji cery

tłustej

Dieta wskazana dla cery tłustej

Z każdym typem skóry związane są pewne drobne wskazówki, których

przestrzeganie wspomaga codzienne zabiegi kosmetyczne i utrzymuje

daną skórę w najlepszej kondycji. Przy cerze tłustej należy uważać na:

• chemiczne dodatki do żywności – barwniki, konserwanty w żywności,

• słodkości – czekolada, ciasteczka, cukier, kremy – im więcej cukru tym

większa produkcja w gruczołach łojowych,

• sól – jej nadmiar wydalamy przez skórę, a w przypadku cery tłustej

sprzyja to powstawaniu stanów zapalnych,

• Należy wzbogacić jadłospis o produkty zawierające cynk,

• pamiętać o odpowiedniej ilości witaminy B

2

i B

6

, oraz witaminy C,

• pamiętać o aminokwasach zawierających siarkę.

Bibliografia:

1)Maria Noszczyk – „Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska”
2)Joanna Dylewska- Grzelakowska - „Kosmetyka stosowana”