Zespół Aspergera  charakterystyka dziecka.
Charakterystyka dziecka z Zespołem Aspergera
Pojawienie się w klasie ucznia sprawiającego trudności, zmusza nauczyciela do prowadzenia
działań, służących określeniu rodzaju zaburzenia oraz motywuje go do poszukiwań różnych
wskazówek do pracy z takim dzieckiem. Tak też było w przypadku pojawienia się w mojej
klasie ucznia z podejrzeniem ZA  ZESPOA
U ASPERGERA. Cóż to jest? Trudno znalez
ć
obszerną literaturę pedagogiczną na ten temat. Być może materiał, który przygotowałam na
podstawie informacji zawartych na stronie STOWARZYSZENIA POMOCY DZIECIOM Z
UKRYTYMI NIEPEA
NOSPRAWNOŚCIAMI IM. HANSA ASPERGERA przybliży ten
problem nauczycielom , którzy zetknęli się z nim w swojej pracy.
Zespół Aspergera uznawany jest za łagodną odmianę autyzmu, którego główną oznaką jest
znaczne i nieprzerwane upośledzenie relacji społecznych, schematyczność zachowania,
powtarzające się odruchy, silne upodobanie do rutyny i unikanie zmian. Osoby te posługują
się względnie dobrym , pełnym wyrazu językiem, osiągają przeciętny lub ponad przeciętny
poziom rozwoju i rzadko mają trudności w nauce.
Szwedzki badacz Gillberg zaproponował kilka kryteriów, które charakteryzują to
zaburzenie. Są to :
Zaburzenia funkcji społecznych
o niezdolność do nawiązywania kontaktów z rówieśnikami
o brak chęci do nawiązywania kontaktów z rówieśnikami
o nieadekwatne reakcje społeczne i emocjonalne
Ograniczone zainteresowania
o przywiązanie do powtórzeń
o zapamiętywanie faktów bez ich rozumienia
o zainteresowanie tylko wybranymi dziedzinami
Powtarzające się zachowania rutynowe i rytuały
o narzucanie sobie pewnych sposobów zachowań
o narzucanie innym różnych sposobów zachowań
Specyficzne cechy języka
o możliwe opóz
nienie wczesnego rozwoju mowy
o na pozór perfekcyjnie opanowane funkcje ekspresyjne języka
o upośledzenie rozumienia, obejmujące zła interpretację znaczeń dosłownych i
ukrytych
Problemy z komunikacją pozawerbalną
o ograniczony zakres gestów
o język ciała niezdarny
o niewłaściwe stosowanie mimiki
o szczególnie sztywne spojrzenie
o trudności w utrzymaniu bliskiego kontaktu fizycznego
Niezgrabność ruchowa
Wszystkie te w/w elementy charakteryzują dziecko z ZA, choć nie występują one
równocześnie u każdego dziecka. Stąd też diagnozowanie tego zaburzenia jest trudne i trwa
kilka lat.
Na poszczególnych etapach rozwoju mogą się pojawiać różne charakterystyczne objawy
str. 1
Zespół Aspergera  charakterystyka dziecka.
ZA:
WIEK 0-3 LAT
brak dzielenia wspólnego pola uwagi
brak lub nieadekwatna reakcja na imię
brak proszenia o coś
brak wskazywania palcem
brak lub ograniczona gestykulacja
częste napady złości
fiksacje
nadwrażliwość na bodz
ce
niezdarność ruchowa
obojętność
póz
ny rozwój mowy
silny opór na zmiany
sztywność i dziwaczność zachowania
zaburzenia zabaw symbolicznych
DZIECKO PRZEDSZKOLNE
tendencja do unikania spontanicznych kontaktów lub słaba zdolność do interakcji
społecznych
problemy z podtrzymywaniem prostej rozmowy lub tendencja do powtarzania się w
rozmowie
dziwne reakcje werbalne
trzymanie się sztywnych rytuałów, trudności w akceptowaniu zmian
trudności w kontrolowaniu reakcji społecznych, emocjonalnych, szczególnie gniewu,
agresji lub nadmiernego niepokoju
nadaktywność
zatracanie się we własnych zainteresowaniach,
dobre zdolności pamięciowe, włącznie z rozpoznawaniem cyfr, liter, faktów
MA
ODSZE DZIECKO SZKOLNE
niedojrzałość społeczna
trudności z umiejętnościami motorycznymi: pisanie, kolorowanie
obsesyjne zainteresowania dziecka wybranymi dziedzinami
trudności z zawieraniem i utrzymywaniem przyjaz
ni , kontakty powierzchowne
chęć nawiązywania kontaktu z dorosłymi
nadaktywność
problemy z koncentracja uwagi
niepokój, trudności w uczeniu się
wroga postawa rówieśników
odrzucenie przez grupę
Diagnozę o występowaniu ZA stawia się na podstawie wielu badań i obserwacji:
1. Neurolog ocenia rozwój psychomotoryczny
2. Rodzice dokonują obserwacji zachowania dziecka
str. 2
Zespół Aspergera  charakterystyka dziecka.
3. Pedagog obserwuje dziecko pod kątem zaburzeń zachowania w grupie rówieśniczej,
zaburzeń emocjonalnych, bądz
braku występowania umiejętności adekwatnych do
wieku dziecka
4. Pediatra określa występowanie zaburzeń zdrowotnych towarzyszących zaburzeniom
emocjonalnym
5. Psycholog weryfikuje informacje na podstawie wywiadu z rodzicami, opinii
przedszkola oraz wykonanych badań i testów
6. Psychiatra dokonuje diagnostyki klinicznej, kieruje na badania dodatkowe, tj. badania
genetyczne, metaboliczne.
Dopiero po przeprowadzeniu szeregu badań i analiz można wydać opinię stwierdzającą
występowanie ZA, bądz
opinię o podejrzeniu występowania ZA, co jest dla nauczyciela
najważniejszą informacją. Taka opinia zobowiązuje nauczyciela do poszukiwania rozwiązań
ułatwiających funkcjonowanie dziecka z ZA w klasie szkolnej.
BIBLIOGRAFIA
http://aim.dmkproject.net/spdzun/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1
STRONA STOWARZYSZENIA POMOCY DZIECIOM Z UKRYTYMI
NIEPEA
NOSPRAWNOSCIAMI IM. HANSA ASPERGERA
opracowała
Barbara Musik
str. 3