Jak ludzie średniowiecza wyobrażali sobie śmierć i jakie odczucia, skojarzenia, refleksje ona w n




Jak ludzie średniowiecza wyobrażali sobie śmierć i jakie odczucia, skojarzenia, refleksje ona w nich wywoływała?




















 
 

Matura 2007
 

Motywy
literackie
 

Matura
ustna
 

Matura
pisemna
 

Powtórka z epok
 

Matura CD
 

Linki
 





WYPRACOWANIA

TEMATY MATURALNE


Antyk
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Młoda
Polska
Dwudziestolecie
Współczesność
Biologia
Geografia
Historia
Fizyka
Informatyka


język polski
Matura
pisemna
Matura
ustna
Motywy
literackie
Powtórka z epok
inne przedmioty
Matura z
fizyki
Matura z
matematyki
Matura z
geografii
Matura z
historii







Jak ludzie średniowiecza wyobrażali sobie śmierć i jakie
odczucia, skojarzenia, refleksje ona w nich wywoływała?
Śmierć już od tysiącleci jest podstawowym problemem w
filozofii, teologii i religioznawstwie. Pytanie o to, czy
stanowi ona kres istoty ludzkiej trapi nas od początku
istnienia człowieka. Powstało już wiele koncepcji życia
pozagrobowego. Niebo i Piekło, Nirwana, Eldorado, czy Pola
elizejskie i Tartar to tylko część miejsc, w które dusza może
trafić po śmierci. Jeśli na to zasłużyła będzie tam w
wieczności odpoczywać od trudów przemijającego życia. Tak jest
też w religii chrześcijańskiej. Śmierć stanowi tu początek
dalszego życia. Będzie nim albo wieczne potępienie albo
oglądanie Boga w chwale. Wszystko zależy od sądu ostatecznego,
na którym zmarły rozliczany jest ze wszystkich czynów swojego
życia.Okresem największego rozkwitu kościoła
katolickiego było średniowiecze. Cała ówczesna Europa objęta
została ideałami skromnego życia mającego zapewnić zbawienie.
Momentem przejścia w wieczność była śmierć. Mimo, że stanowiła
koniec życia traktowano ją powszechnie jako początek czegoś
lepszego,doskonalszego. Święty Augustyn pisał, że człowiek
będąc na ziemi nie może osiągnąć ani dobra, ani szczęścia.
Dopiero w królestwie bożym będzie to moż-liwe. Wcielenie tych
przekonań stanowili święci, którzy wiodąc ascetyczny tryb
życia przed-kładali modlitwę nad pracę i naukę.Śmierć
była więc czymś wyjątkowym, bardzo dwuznacznym. Mimo, że
zmarły miał teraz otwartą drogę do nieba, jego odejście
wywoływało zawsze smutek i płacz. Dlaczego bliscy nie cieszyli
się,że zostanie zbawiony? Jeśli śmierć miała być początkiem
wspanialszego życia,to z jakiego powodu ludzie uosobiali ją z
trupem lub szkieletem? Nie mogli pojąć śmierci. Każdy człowiek
musiał przez nią przejść, a mimo tego nikt jej nie znał. Bali
się też, że mogą zmar- nować szansę i zostać na zawsze
potępieni. Wielu chciało więc żyć tak, by na łożu śmierci móc
spokojnie patrzeć w przyszłość.Tymczasem kościół
przypominał "memento mori". Śmierć mogła bowiem zaskoczyć
człowie- ka w każdym momencie. Panujące epidemie, zarazy,
najazdy wrogów dziesiątkowały średnio-wieczne miasta. Coraz
więcej ludzi zaczęło dostrzegać nietrwałość życia ziemskiego.
Pisarze w swych utworach opisywali marność egzystencji
ludzkiej. Bernard z Morlay zastanawiał się co się stało ze
wspaniałymi cywilizacjami starożytności. Gdzie wielka
Babilonia, egzotyczna Per-sja, czy potężny Rzymu. Co stało się
ze wspaniałymi ludźmi przeszłości? Dariusz,Aleksander
Wielki,czy Juliusz Cezar byli u szczytu wspaniałości. Dziś
jednak poza pamięcią nic po nich nie zostało. Średniowieczne
społeczeństwo podzielone było na stany. Ludzie bogaci
mieszkali obok mniej zamożnych mieszczan i biednej warstwy
chłopskiej. Dla ubogich życie było bardzo ciężkie. Często
śmierć była dla nich jedynym zbawieniem od trosk doczesnych.
Bogaci natomiast, nie-pewni losów pośmiertnich, woleli żyć w
dostatku na ziemi. Śmierć była jednak bezlitośnie
spra-wiedliwa. Urodzenie się bogaczem lub żebrakiem było
czystym przypadkiem. Śmierć wyrów-nywała jednak wszystkie
różnice.Każdemu zabierała bowiem wszystko, co
miał.Całe życie ludzi średniowiecznych podporządkowane
było momentowi śmierci.Zamożni rzucali swe majątki, by oddać
się służbie Boga. Powoli wizja marności zaczęła jednak ludzi
przygnę- biać. Chwalebna "ars moriendi" zmieniła się w obsesję
śmierci i uierania. Bojaźliwy stosunek ludzi średnio-wiecznych
do śmierci i Boga wynikał głównie z powodu bezradności wobec
cho-rób i różnych zaraz. Czowiek dużo częściej niż dziś stykał
się ze śmiercią. Widział jak umierają jego bliscy nie mogąc im
pomóc. Pragnął więc lepszego życia w Niebie.Średniowiecze
- wypracowania

zobacz także
Matura
CD
Spis
uczelni
Pojęcia
Pisarze
Cytaty







Pozycjonowanie - Decoupage - Fiat Stilo - Wyjazdy Narciarskie
Noclegi | Teksty | Bilety Autokarowe



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Jak ludzie średniowiecza wyobrażali sobie śmierć i jakie odczucia, skojarzenia, refleksje ona w nich
Jak ludzie średniowiecza wyobrażali sobie śmierć i jakie~2DE
Wyobraźcie sobie, że Polska podpisuje umowę taką jak konkordat z Rosją
! Średniowiecze wyobrazenia smierci w sredniowieczu
SĘDEK G Jak ludzie radzą sobie z sytuacjami, na które nie ma rady
Jak zdobyć popularność i zjednać sobie wyszukiwarki
Jak zdobyć popularność i zjednać sobie wyszukiwarki

więcej podobnych podstron