SPIS TREŚCI
1.
Definicja mapy ewidencyjnej.
2.
Mapa ewidencyjna.
3.
Mapa analogowa.
4.
Mapa numeryczna.
5.
Mapa cyfrowa.
6.
Treść mapy ewidencyjnej.
7.
Opracowanie mapy ewidencyjnej.
8.
Sporządzanie mapy ewidencyjnej.
9.
Podstawowe obiekty powierzchniowe.
10.
Dokumentacja ewidencyjna.
11.
Bibliografia.
DEFINICJA MAPY
EWIDENCYJNEJ
Mapa ewidencyjna stanowi podstawową, kartograficzną część operatu
ewidencyjnego. Aktualnie jest to wektorowa mapa obiektowa,
utworzona na podstawie obiektów przestrzennych, określonych w
bazie danych numerycznych oraz ich danych opisowych.
Mapę ewidencyjną sporządza się w skalach:
•
1:500
•
1:1000
•
1:2000
•
1:5000
MAPA EWIDENCYJNA
MAPA EWIDENCYJNA
Na zdjęciu obok
widzimy przykład
mapy ewidencyjnej
w skali 1:2000
obrębu Koziegłowy.
MAPA ANALOGOWA
Mapa analogowa jest tradycyjną mapą odtwarzającą rozmieszczenie
obiektów przestrzeni za pomocą umownych znaków.
Sposobem zapisu obrazu mapy jest:
-
rysowanie (kreślenie),
-
fotografia,
-
druk,
-
relief
Nośnikiem może być:
-
papier,
-
folia,
-
tkanina,
-
szkło,
-
płyta metalowa,
-
masa plastyczna,
-
materiał budowlany.
Mapa ta użytkowana jest w sposób bezpośredni lub pośredni za pomocą
rzutowania na ekran.
MAPA ANALOGOWA
MAPA NUMERYCZNA
Mapa numeryczna jest to mapa w formie cyfrowej, której obiekty
przedstawione są w formie obrazów wektorowych lub rastrowych. Mapa
numeryczna może być częścią Systemu Informacji Geograficznej. Pełni
wtedy funkcję środka do wizualizacji danych geograficznych zawartych
w bazie.
Mapę numeryczną można utworzyć kilkoma sposobami przy użyciu różnych
metod pozyskiwania danych geograficznych:
-
geodezyjne pomiary bezpośrednie (po pomiarze terenowym , jego
wyniki są wprowadzane do komputera i odpowiednio przetwarzane do
postaci mapy numerycznej)
-
digitalizacja map kreskowych (polega na przetworzeniu mapy z postaci
papierowej do postaci numerycznej z użyciem digitalizera lub skanera),
-
metody fotogrametryczne (polegają na wykorzystaniu zdjęć lotniczych
oraz naziemnych do pozyskiwania danych),
-
metody teledetekcyjne
MAPA NUMERYCZNA
MAPA CYFROWA
TREŚĆ MAPY EWIDENCYJNEJ
Treść mapy ewidencyjnej stanowią następujące obiekty i elementy
opisowe:
1)
Granice: państwa, jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału
terytorialnego państwa, jednostek ewidencyjnych, obrębów, działek,
2)
Oznaczenia punktów granicznych,
3)
Kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia,
4)
Kontury klas gleboznawczych i ich oznaczenia,
5)
Kontury budynków,
6)
Numery działek ewidencyjnych,
7)
Granice rejonów statystycznych i ich oznaczenia,
TREŚĆ MAPY EWIDENCYJNEJ
8) Dane opisowo – informacyjne, a w szczególności:
a) nazwy jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału
terytorialnego państwa,
b) oznaczenie jednostki ewidencyjnej obrębu,
c) nazwy ulic, placów, cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów
fizjograficznych.
d) numery dróg publicznych,
e) numery porządkowe i ewidencyjne budynków.
Na mapie ewidencyjnej wpisuje się oznaczenia literowe budynków,
przyjęte według ich podstawowej funkcji. Numery ewidencyjne
budynków wraz z oznaczeniem ich funkcji i ilości kondygnacji wpisuje
się w konturze budynku.
SPOSÓB OZNACZANIA
DRÓGPUBLICZNYCH NA MAPIE
EWIDENCYJNEJ
Liczba
porządkow
a
Nazwa ulicy oraz kategoria i numer
drogi publicznej
Sposób oznaczenia
na mapie
1
droga krajowa nr 82
K82
2
ul. Lubelska – droga krajowa
nr 19
Lubelska – K19
3
droga wojewódzka nr 830
W830
4
ul. Powstania Styczniowego –
droga wojewódzka nr 693
Powstania
Styczniowego –
W693
5
droga powiatowa nr 301L
P0301L
6
ul. Marszałka Józefa
Piłsudskiego – droga
powiatowa nr 301L
Marszałka Józefa
Piłsudskiego –
P0301L
7
droga gminna nr 000124L
G000124L
8
ul. Porzeczkowa – droga
gminna nr 000124L
Porzeczkowa –
G000124L
OPRACOWANIE MAPY
EWIDENCYJNEJ
Najbardziej odpowiednim opracowaniem mapy ewidencyjnej jest
opracowanie na podstawie wyników bezpośrednich pomiarów
terenowych, których celem jest określenie położenia punktów
granicznych i cech geometrycznych poszczególnych obiektów
ewidencyjnych.
Pomiary takie powinny być poprzedzone założeniem
odpowiedniej dla struktury terenowej obrębu osnowy
geodezyjnej oraz ustaleniem stanu władania, w tym zwłaszcza
usytuowania punktów granicznych i przebiegu granic działek
ewidencyjnych
OPRACOWANIE MAPY
EWIDENCYJNEJ
Wyrys z mapy ewidencyjne w skali
1:1000
Przy pomiarach oraz opracowaniu
mapy ewidencyjnej powinny być
bezwzględnie zachowane zasady,
dokładności obowiązujące przy
sporządzaniu mapy zasadniczej.
Jest to wprawdzie najkosztowniejszy
lecz zarazem najefektywniejszy
sposób wykonania mapy.
SPORZĄDZANIE MAPY
EWIDENCYJNEJ
Do sporządzania mapy ewidencyjnej stosuje się często metody
fotogrametryczne. W tym celu stosuje się odpowiednio wykonane i
przetworzone zdjęcia lotnicze, które podlegają uczytelnieniu.
Bezpośrednie i fotogrametryczne metody sporządzania mapy
ewidencyjnej stosuje się dla terenów, dla których nie ma
odpowiednich map, spełniających obowiązujące wymagania i
standardy.
PODSTAWOWE OBIEKTY
POWIERZCHNIOWE
Działka ewidencyjna- jest najmniejszą jednostką powierzchniową podziału kraju dla
celów ewidencji gruntów i budynków (część powierzchni ziemskiej otoczona
granicami).
Użytek gruntowy- jest to ciągła część powierzchni ziemi użytkowana w sposób
jednolity.
Budynek- jest obiektem budowlanym , trwale związanym z gruntem, wydzielonym z
przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadających fundamenty i dach.
Lokal- wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb
przeznaczonych na stały pobyt ludzi
DOKUMENTACJA EWIDENCYJNA
Docelowym efektem systemu ewidencyjnego jest dokumentacja
zawierająca dane ewidencyjne, zebrane i prezentowane w
dwóch formach: kartograficznej i opisowe.
Część opisowa zawiera podstawowe raporty, którymi są: rejestry,
kartoteki, zestawienia, wykazy i skorowidze, opracowane na
podstawie informatycznych baz danych ewidencyjnych dla
poszczególnych obrębów ewidencyjych.
BIBLIOGRAFIA
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_numeryczna
Literatura:
Andrzej Jagielski „Geodezja w Gospodarce nieruchomościami” Tom I.