Szał
Szał
przezroczystych
przezroczystych
ciał
ciał
czyli parę słów o anoreksji
…
JADŁOWSTRĘT
JADŁOWSTRĘT
PSYCHICZNY
PSYCHICZNY
• jest chorobą
przejawiającą się
bezwzględnym
unikaniem pokarmu
oraz panicznym
lękiem przed
przybraniem na
wadze, którym
towarzyszy
zaburzona percepcja
własnego ciała.
TYPY DIAGNOSTYCZNE
TYPY DIAGNOSTYCZNE
(ze
wzgl. na sposób utrzymywania niskiej
wagi)
• ograniczający – stałe,
rygorystyczne ograniczenia
żywnościowe, bez napadów
objadania się i
przeczyszczania
(15-19lat)
• żarłoczno – wydalający –
dochodzi do regularnych
epizodów niekontrolowanego
objadania się (tzw. napady
żarłoczności podobne do
bulimicznych) i
przeczyszczania
(prowokowanie wymiotów,
stosowanie środków
przeczyszczających)
• Częstotliwość występowania
jadłowstrętu psychicznego
zwiększyła się na świecie w
ciągu ostatnich dwóch
dziesięcioleci.
Prawdopodobnie jest to
konsekwencją zmian w
zakresie norm kulturowych i
wyobrażeń o kobiecym
pięknie. Swoją rolę odgrywa
tu też wzrastający wpływ
wartości Zachodu na inne
kraje. O wystąpieniu
choroby może decydować
szereg czynników
psychologiczno-
społecznych, wśród których
istotną rolę odgrywa
środowisko rodzinne, a
właściwie patologia tego
środowiska.
DLACZEGO??
DLACZEGO??
Rodzina jako środowisko
Rodzina jako środowisko
powstawania anoreksji
powstawania anoreksji
1970 roku wyodrębniono
pięć cech
charakterystycznych dla
rodzin z anoreksją:
Usidlenie
Nadopiekuńczość
Sztywność
Unikanie i
nierozwiązywanie
konfliktów
Wciąganie dzieci w
konflikt między
rodzicami
BADANIA GRUPY PACJENTEK Z
ANOREKSJĄ ( 15-27lat)
• Postawa kochająca (L) - rodzice stwarzają dziecku ciepły klimat
miłości i poświęcają mu wiele uwagi. Starają się pomóc dziecku w
wielu ważnych dla niego sprawach, ale nie przejawiają przy tym
postawy świadczącej o nadmiernej ingerencji. Matki i ojcowie starają
się przekonywać dziecko, stosują metodę perswazji i unikają karania,
co nie oznacza, że w ogóle nie używają kar. Rodzice udzielają
dziecku pochwał, lecz nie wyróżniają go spośród rodzeństwa.
Dziecko darzy rodziców zaufaniem i często prosi ich o pomoc.
Rodzice, zapraszają przyjaciół swoich dzieci do domu. Rodzice
zachęcają dziecko do niezależności.
• Postawa wymagająca (D) - rodzice ustalają dziecku wysokie
wymagania w różnych dziedzinach, np. obyczajów, nauki w szkole.
Wprowadzają też ścisłe zarządzenia i żądają bezwzględnego ich
przestrzegania, nie robiąc przy tym wyjątków. Rodzice chcą, aby
dziecko było stale zajęte użytecznymi czynnościami, stosują wiele
kar i ograniczają przyjaźnie dziecka. Nie starają się zrozumieć uczuć
swoich dzieci. Rodziców cechuje dominacja, despotyzm i nieliczenie
się ze zdaniem dziecka.
• Postawa ochraniająca (A) - rodzice demonstrujący taką postawę
stawiają na pierwszym miejscu zainteresowanie dzieckiem. Są bardzo
pobłażliwi, dają dziecku specjalne przywileje, a czasem w wylewny
sposób okazują swoje zaangażowanie uczuciowe. Starannie dobierają
dziecku przyjaciół, ale rzadko pozwalają mu odwiedzać swoich kolegów.
Rodzice izolują dziecko od kontaktów z rówieśnikami, oraz chronią od
doświadczeń, które mogą przynieść dzieciom rozczarowanie, złe
samopoczucie, niepokój lub krzywdę.
• Postawa odrzucająca (R) - rodzice reprezentujący ten rodzaj
postawy, nie akceptują dziecięcości dziecka. Czasami odrzucają dziecko
jako osobę. Rodzice tacy są wobec swoich dzieci chłodni, wrogo
ustosunkowani, co przejawiać się może w wyśmiewaniu błędów dziecka
i trudności, z którymi ono się spotyka. Rodzice tacy często pozostawiają
dziecko w domu, aby unikać z nim kontaktów i nie pozwalają kolegom
na odwiedzanie dziecka. Nie liczą się z punktem widzenia dziecka i jego
zdaniem. Ustalają zarządzenia nie na rzecz wychowania dziecka, ale po
to, by ochronić się przed jego naprzykrzaniem się i ograniczyć z nim
kontakt.
• Postawa liberalna (C) - rodzice przejawiający tę postawę nie
interesują się zbytnio dzieckiem, nie snują w związku z nim planów i
traktują je jako część ogólnej sytuacji, w jakiej się znajdują. Rodzice
tacy zajmują się dzieckiem tylko wtedy, gdy nie są zajęci czymś innym.
Rodzice czynią mało wysiłków, aby wychowywać dziecko. Nie stawiają
dzieciom wielu wymagań, posiadają mało zasad związanych z
wychowaniem i nie podejmują wysiłków, aby przestrzegać tych, które
posiadają.
WYNIKI BADAŃ
WYNIKI BADAŃ
Pacjentki z anoreksją
OJCIEC-postawa
odrzucająca i
liberalna
MATKA-postawa
odrzucająca, mało
pochwał, mniejsze
zainteresowanie
dzieckiem, przeciwna
niezależności
dorastającej córki
Grupa kontrolna
OJCIEC-postawa
kochająca,
ochraniająca
MATKA-miłość i
akceptacja
uczuciowa
Dlaczego anorektyczkom brakuje
Dlaczego anorektyczkom brakuje
hamulca, który powinien
hamulca, który powinien
zatrzymać je w pewnym momencie
zatrzymać je w pewnym momencie
odchudzania?
odchudzania?
• Przypuszcza się, że istnieje pewien
zespół cech, który sprzyja
wystąpieniu anoreksji.
• Są to: poczucie odpowiedzialności,
solidność, obowiązkowość, pilność,
poczucie niskiej wartości, wysokie
ambicje i potrzeba sukcesu,
trudności w kontaktach z
rówieśnikami i w akceptowaniu
siebie, szczególnie własnego
wyglądu, skłonności do
podporządkowania się, zależność
emocjonalna od rodziców, nasilona
potrzeba uzyskania bezwarunkowej
akceptacji z ich strony.
LICZBY
LICZBY
• 51% dziewięcio- i
dziesięciolatków czuje
się lepiej będąc na
diecie !
• 81% dziesięciolatków
boi się, że kiedyś utyje
• 91% kobiet, które
ukończyły szkołę średnią
próbowało kontrolować
swoją wagę
• ponad 200 000 młodych
ludzi w Polsce boryka się
z problemem anoreksji
• Częstość
występowania u kobiet
określa się na 2-4%
• Stosunek zachorowań
K/M = 10/1 lub
dziewcząt do chłopców
= 20/1
• liczba kobiet, które z
anoreksją lub bulimią
trafiły w Polsce do
szpitali, wzrosła
ostatnio trzykrotnie.
• 70 % dziewczyn,
których zdjęcia ukazały
się w ciągu ostatnich 20
lat na rozkładówkach
Playboya cierpiało na
kliniczną niedowagę
• 23 % mniej od
przeciętnej kobiety waży
przeciętna modelka
(20 lat temu – tylko o 8
%)
• znani projektanci
promują często rozmiar
„0” (czyli 32 – rozmiar
dla dwunastolatek) w
liniach przeznaczonych
dla dorosłych kobiet.
Ostatnio zaczęły się
pojawiać także „ujemne
zera”, lub zera
podwójne.
5-10% chorych na anoreksje umiera z
wycieńczenia i niedożywienia
organizmu.
• Wskazanie
nieprawidłowych postaw
w funkcjonowaniu rodzin
pacjentek z
jadłowstrętem jest
punktem wyjścia do
opracowywania programu
oddziaływań
terapeutycznych. Uznanie
wpływu nieprawidłowego
funkcjonowania
środowiska rodzinnego na
rozwój zaburzenia daje
możliwość oddziaływań
profilaktycznych.
NADZIEJA !!
NADZIEJA !!