ŚWIATŁOLECZNICTWO

ŚWIATŁOLECZNICTWO

dział fizykoterapii, w którym wykorzystuje się

promieniowanie :

podczerwone,

widzialne,

nadfioletowe



Promieniowania elektromagnetyczne powstaje w

wyniku zmian zachodzących w atomach lub drobinach

emitującego je ciała.



Promieniowanie rozchodzi się w postaci oddzielnych

porcji energii – kwantów , zwanych też fotonami.

(teoria kwantowa Plancka). Kwanty światła mają określoną

energię.



Efekt biologiczny, wywoływany np. w tkankach, zależy od

wielkości pochłoniętej energii (prawo Grotthusa–Drapera).



Istotną cechą promieni o różnej długości fali jest głębokość

przenikania (penetracji) przez skórę i tkankę podskórną.

Promieniowanie elektromagnetyczne padając na
granicę między dwoma ośrodkami ulega:



odbiciu, które jest wprost proporcjonalne do stopnia gładkości

powierzchni, na którą pada.



pochłanianiu (absorpcji )– od stopnia pochłaniania zależą

wszelkie reakcje fotochemiczne i biologiczne zachodzące w

tkankach pochłaniających to promieniowanie;



załamaniu, które występuje przy ukośnym przejściu

promieniowania przez granicę ośrodków o różnej gęstości;



ugięciu (dyfrakcji), jeżeli promieniowanie elektromagnetyczne

natrafi na swojej drodze na szczelinę lub przeszkodę nieco

mniejszą niż długość fali. Wówczas krawędzie tej przeszkody

stają się źródłem promieniowania rozchodzącego się w kierunku

różnym od kierunku promieniowania padającego;



rozproszeniu, które jest odwrotnie proporcjonalne do gładkości

powierzchni, na którą pada.



interferencji – nakładanie się fal



polaryzacji – przesuwanie się ładunków znaków przeciwnych

Promieniowanie podczerwone (IR)
(infra-red, infrarouge, infrarot)



Nazwa podczerwień (IR – infra red) mówi o graniczeniu

widma podczerwieni z promieniowaniem widzialnym o

najdłuższej fali (760 nm) – czyli czerwonym.



Zgodnie z prawem Stefana–Boltzmanna całkowita ilość

energii emitowanej przez ciało w jednostce czasu rośnie

z czwartą potęgą jego temperatury.



Z kolei zgodnie z prawem Viena maksimum widma

promieniowania elektromagnetycznego, wraz ze

wzrostem temperatury ciała emitującego

promieniowanie, przesuwa się liniowo w kierunku fal

krótszych (o większej częstotliwości).



Promieniowanie podczerwone w zetknięciu ze skórą

człowieka ulega w ok. 1/3 odbiciu, a pozostała energia

przenika w głąb tkanek.



Im większa długość fali podczerwonej, tym przenikanie

mniejsze.



Stanowi to jedną z podstaw umownego podziału

promieniowania podczerwonego na:

• promieniowanie krótkofalowe IR A o długości fali 770–

1500 nm, wnikające około 30 mm w głąb tkanek, a

pochłaniane głównie na głębokości 10 mm,

• promieniowanie średniofalowe IR B o długości fali 1500–

4000 nm, wnikające około 10 mm w głąb, a pochłaniane

głównie na głębokości 3–5 mm,

• promieniowanie długofalowe IR C o długości fali 4000–

15000 nm, penetrujące w głąb skóry zaledwie 0,5–3 mm,

• promieniowanie „daleką podczerwienią” FIR (far infra-

red) o szczególnie długiej fali, dochodzącej do 25 000 nm.

Głębokość wnikania PEM

Warstwy

ciała

promieniowanie
UV

widzialn
e

Warstwa

rogowa

skory

+ + + +

Warstwa
rozrodcza

+ + +

Skóra

właściwa

+ +

Tkanka

podskórna

Efekty biologiczne absorpcji promieni
podczerwonych:

• reakcja naczyniowa – rozszerzają się naczynia

włosowate skóry i tkanki podskórnej, a także część

naczyń głębiej położonych;



w miejscu naświetlenia uwidacznia się rumień cieplny;

nie jest on ostro odgraniczony od miejsca

nienaświetlonego, a zaczerwienie skóry, którego

stopień narasta w zależności od czasu naświetlenia, ma

charakter nierównomierny, marmurkowaty, co wynika z

rozszerzenia niektórych naczyń głębiej położonych;



po zakończeniu ekspozycji rumień znika powoli, zależnie

od czasu i siły naświetlania; na skutek reakcji

naczyniowej poprawia się znacznie ukrwienie i

odżywienie tkanek oraz ich przepływ w układzie żylno-

chłonnym,

• reakcja autonomicznego układu nerwowego, co

prowadzi m.in. do zmniejszenia napięcia mięśni,

• reakcja narządów położonych głęboko lub nawet

odległych w wyniku odruchów ze stref Heada oraz

odruchów skórno-trzewnych; możliwe są też reakcje

konsensualne, np. ze strony przeciwległej kończyny;

dotyczy to najczęściej promieniowania krótkofalowego,

• podniesienie progu odczuwania bólu, związanego

m.in. ze stymulacją wydzielania endorfin,

• wzmożenie przemiany materii.



Naświetlanie promieniami podczerwonymi znacznych

powierzchni ciała wywołuje odczyn ogólny, który wynika

z dążenia organizmu do utrzymania homeostazy

cieplnej.

Wskazaniem do stosowania promieniowania
podczerwonego są:



stany po lokalnych urazach, szczególnie kończyn, jednak nie

wcześniej niż po upływie 48 godz. od urazu,



przewlekłe zapalenia stawów oraz tkanek miękkich,



procesy reumatoidalne w okresie niewielkiej aktywności,



nerwobóle oraz zespoły bólowe,



zespoły przeciążeniowe stawów, ścięgien i mięśni,



przewlekłe stany zapalne jamy nosowej, zatok przynosowych,

ucha zewnętrznego i stawów żuchwy,



stany po zapaleniu bakteryjnym, odmrożeniu i uszkodzeniu

popromiennym skóry i tkanki podskórnej,



zapalenie pęcherza moczowego, kamica nerkowa, żółciowa



przygotowanie do masażu, kinezyterapii oraz innych form

fizykoterapii, np. elektrostymulacji.



oparzenia UV i DKF

Przeciwwskazania do stosowania
promieniowania podczerwonego:



ostre stany zapalne



znaczne uszkodzenie układu naczyniowego, uniemożliwiające

prawidłową reakcję naczyniową (zaawansowana miażdżyca

obwodowa, żylno-chłonne zmiany troficzne, mikroangiopatia

cukrzycowa),



zagrożenia zakrzepicą ogólnoustrojową (choroba zakrzepowa

żył kończyn dolnych),



niewydolność krążenia i stany wyniszczenia,



czynna gruźlica płuc,



ostre bakteryjne stany zapalne skóry i tkanek miękkich,



zagrożenia niebezpiecznym krwawieniem (przewód

pokarmowy, układ moczowy, narząd rodny, płuca),



ciąża,



nieustabilizowana choroba nadciśnieniowa,



choroba nowotworowa, przed upływem 5 lat od wyleczenia.



w sporcie przed zawodami ( przekrwienie skóry powoduje

niedokrwienie mięśni)

Aparatura emitująca wyłącznie
promieniowanie podczerwone



Generatory nieświetlne



Źródłem promieniowania są spirale z drutu oporowego

nawinięte na szpulę ceramiczną, w metalowej oprawie.



Przepływ prądu rozżarza spirale do temperatury

czerwonego żaru (500–900°C). Urządzenia te są używane

zwykle jako grzejniki, emitują bowiem promienie

podczerwone o bardzo długiej fali, ponad 2000 nm.



Wykorzystywane są także w lampach nadfioletowych w

celu modyfikacji ich oddziaływania. W lampach tych

istnieje możliwość niezależnego stosowania
promieniowania podczerwonego i nadfioletowego

Aparatura emitująca jednocześnie
promieniowanie podczerwone
oraz widzialne



Generatory świetlne



Są to wypełnione azotem żarówki z węglowym (słabsze)

lub wolframowym (silniejsze) włóknem, o mocy 60–1500



Lampy typu Sollux to najbardziej popularne lampy do

fizjoterapii promieniowaniem podczerwonym.



Do intensywnego miejscowego naświetlania bardzo

małych powierzchni służy lampa Minina.



Źródłem jej promieniowania jest żarówka z włóknem

węglowym, o mocy 50–100 W, umieszczona w reflektorze.



Otaczający reflektor drewniano-korkowy kołnierz pozwala

na przyłożenie lampy do skóry bez zagrożenia

oparzeniem. Szkło klosza może być czerwone, niebieskie

lub zielone.



Źródłem promieniowania

podczerwonego i widzialnego

jest żarówka.



Odpowiedni statyw, kształt

głowicy, tubus skupiający

wiązkę, przesłony, zestaw

filtrów, a niekiedy też opornik

pozwalający na zmianę

natężenia promieniowania –

stwarzają bardzo szerokie

możliwości pożądanego

naświetlania podczerwienią:

od intensywnych naświetlań

bardzo małej powierzchni, do

naświetlania dużych partii

ciała.

Zasady wykonywania naświetlań IR



Odległość i ustawienie promiennika takie , aby pacjent

odczuwał przyjemne ciepło : zależy od rodzaju lampy

     - lampa Minina 10 cm
     - sollux – 30 cm
     - duży model – 120 cm



Czas trwania zabiegu : 15 -20 minut ( działanie ciepła 1-2 h)



Rodzaj filtra:

- czerwony ( przepuszcza prom czerwone widzialne i

podczerwone): stany zapalne tkanek miękkich,

przyspieszenie resorpcji wysięków, w uszkodzeniach skory,

źle gojących się ranach, w mięśniobólach

- niebieski (przepuszcza promienie niebieskie, ogranicza

czerwone- cieplne) : działanie przeciwbólowe,

uspokajające , obkurczają naczynia krwionośne ;

zastosowanie : stany pourazowe, odmrożenia, nerwobóle,

przeczulica, zaburzenia naczynioruchowe ,trądzik różowaty

Zasady bhp



Pacjent powinien odsłonić pole zabiegowe.



Skóra pacjenta zawsze powinna być czysta , z pola

zabiegowego należy usunąć metalowe przedmioty



Pacjent powinien przybrać wygodną i bezpieczną pozycję



Lampa powinna być ustawiona w taki sposób , aby promienie

padały na ciało pod kątem prostym



Lampę należy włączać i wyłączać poza pacjentem



Zabiegi w obrębie głowy powinny być wykonywane w pozycji

leżącej



Przed zabiegiem należy sprawdzić czy nie występują u

pacjenta zaburzenia czucia



Terapeuta podczas naświetlań , powinien kilkakrotnie

kontrolować stan pacjenta , a po zabiegu sprawdzić odczyn



Po zabiegu pacjent powinien odpocząć w poczekalni około 20

minut



Pacjent i terapeuta powinni mieć założone okulary ochronne



Wybór filtra zależy od żądanego efektu terapeutycznego

Zagrożenia w czasie zabiegu:



Oparzenia



Udar cieplny



Uszkodzenie narządu wzroku (zapalenie spojówek,
zaćma)



Porażenie prądem elektrycznym



Paradoksalny odczyn naczyniowy (ból, sinica, nagły
skurcz naczyń)

Kabiny do naświetlań całego ciała
„daleką podczerwienią”



Kabina do naświetlań

„daleką podczerwienią”

(FIR) jest nazywana

popularnie

„sauną podczerwieni”.

Metodyka naświetlań całego ciała
„daleką podczerwienią”



Pacjent przebywa w kabinie 20–30 min w pozycji siedzącej.



W czasie kilku pierwszych zabiegów wskazane jest

stosowanie niższych temperatur wnętrza, zaczynając od

45°C.



Naświetlania w maksymalnej temperaturze kabiny 60°C

można prowadzić dopiero po 4–5 zabiegach.



Zabiegi wykonuje się codziennie lub co drugi dzień, w seriach

po 10–12.



W przypadku osób starszych należy zaczynać naświetlania od

40°C i nie przekraczać 50°C.

Reakcje fizjologiczne na naświetlania
całego ciała „daleką podczerwienią”



W czasie zabiegu naświetlania występuje obfite
pocenie ,silna reakcja układu naczyniowego i
autonomicznego, mająca na celu utrzymanie
homeostazy cieplnej wnętrza ciała.



Zmniejsza się napięcie mięśni.



Ulega stymulacji układ immunologiczny,



Zaobserwowano wzmożone wydzielanie endorfin

Przeciwwskazania do naświetlania całego
ciała
„daleką podczerwienią”



nieustabilizowana choroba niedokrwienna serca i
choroba nadciśnieniowa,



niewydolność krążenia,



stany po udarze mózgu,



zaawansowana choroba niedokrwienna kończyn dolnych
(powyżej II stopnia według Fontaine’a),



zakrzepica żył,



owrzodzenia żylakowe goleni,

Q.Light



Q.Light jest nowoczesnym urządzeniem

przeznaczonym do światło- i koloroterapii.



Przy długości fal od około 400 do około 780 nanometrów

światło Q.Light nie zawiera w ogóle promieni

ultrafioletowych i niemal nie ma udziału promieni

podczerwieni.



Niewielkie promieniowanie podczerwone wpływa jednak

korzystnie na efekt leczenia.



Spolaryzowane światło lampy Q.Light znajduje

zastosowanie zarówno w terapii, jak i profilaktyce,

medycynie i kosmetyce.



Posiada wysoką aktywność biologiczną i leczniczą.

Podstawowe działanie:



przeciwzapalne



przeciwbólowe - stymulujące



bakteriostatyczne



leczenie problemów skórnych, takich jak skóra sucha,

zanieczyszczona, cellulitis, alergia



poprawa elastyczności i napięcia skóry, pobudzenie tworzenia

kolagenu



optymalizacja zaopatrzenia skóry w tlen



stymulacja metabolizmu komórki i regeneracja komórek



stymulacja ukrwienia i czerwonych ciałek krwi



wzmocnienie sił obronnych organizmu oraz osłabionego

systemu odpornościowego



pobudzenie sił regeneracyjnych organizmu, leczenie

przeziębień i infekcji



leczenie w chorobach żołądka i jelit



pomoc w gojeniu ran, działanie antyseptyczne



uśmierzanie ataków migreny



leczenie bólu, również natury chronicznej



leczenie depresji, zaburzeń snu



Ruchome filtry polaryzacyjne i

kolorowe umożliwiają

uzyskanie światła w czterech

wariantach:



1) światło białe



2) światło białe

spolaryzowane



3) światło kolorowe



4) światło kolorowe

spolaryzowane

Koloroterapia



Barwa jest zjawiskiem fizycznym, które ściśle związane

jest z różnymi długościami fal w widzialnym zakresie

widma elektromagnetycznego.



Gdy wszystkie długości fal zakresu widzialnego widma

występują z podobną intensywnością pojawia się światło

białe.



Każdej długości fali odpowiada określony odcień barwy,

który spostrzega oko ludzkie.



Od 780 nanometrów ukazuje się światło czerwone, fiolet

zaczyna się od około 380 nanometrów. Między fioletem a

czerwienią leżą długości fal dla światła niebieskiego,

zielonego, żółtego i pomarańczowego:



380 –450nm Fiolet



575 - 585 nm Żółty



450 - 500 nm Niebieski



585 - 620 nm Pomarańczowy



500 - 575 nm Zielony



620 - 780 nm Czerwony

czerwony



Działania ogólne



Pobudzenie krążenia i systemu nerwowego



Podniesienie ukrwienia



Wspomaganie przemiany materii, a w rezultacie aktywacja rezerw

energii



Efekt kosmetyczny



Pobudzenie metabolizmu komórek skóry



Poprawa ukrwienia skóry



Regeneracja skóry zmęczonej



Wskazania medyczne



Osłabiony system immunologiczny, bóle, zmniejszenie ukrwienia

tkanek lub organów, odmrożenia , zmęczenie i wyczerpanie

pomarańczowy



Działania ogólne



Wspomaga kształtowanie się tkanek organicznych ,



ożywienia i ociepla, pobudza funkcję

mięśni (relaksujące),



bodziec dla psychiki (poprawa nastroju)



Efekt kosmetyczny



Wspomaganie odbudowy włókien kolagenowych,

poprawa wytrzymałości skóry zwłaszcza w przypadku

występowania skórki pomarańczowej (cellulitis)



Wskazania medyczne



Napięcie mięśni, bóle głowy związane z napięciem,

reakcje alergiczne, stany depresyjne, zmniejszona

czynność gruczołów

Żółty



Działania ogólne



Wzmocnienie i pobudzenie układu trawiennego,



wzmocnienie mięśni, pobudzenie układu limfatycznego,



stymulacja sensorycznego i motorycznego

układu nerwowego,



ograniczenie stanów depresyjnych



Efekt kosmetyczny



Rozluźnienie i uspokojenie podrażnionej skóry, wzmocnienie

naturalnego systemu ochronnego skóry, pobudzenie

metabolizmu komórkowego



Wskazania medyczne



Zaburzenia żołądkowe



Zmęczenie



Stany depresyjne

Zieleń



Działania ogólne



Wzmocnienie serca, systemu immunologicznego i układu krążenia,



stymulacja systemu hormonalnego,



antyseptyczne,



zharmonizowanie pracy organów, kształtowania się tkanek,



uspokojenie i odprężenie mózgu



Efekt kosmetyczny



Uśmierzenie ogólnych problemów skórnych, wiązanie wilgoci,



uspokojenie skóry, zmniejszenie zmarszczek spowodowanych

przesuszeniem skóry



Wskazania medyczne



Osłabiony system immunologiczny, świeże rany i blizny,



napięcie, bóle, zwłaszcza bóle głowy,



początkowe stadia wysypek skórnych

Fiolet



Działania ogólne



Regulacja przebiegu przemiany materii, pobudzenie systemu

odpornościowego,



uspokojenie systemu nerwowego,



kojący wpływ na organy (z wyjątkiem

śledziony),



obniżenie gorączki,



relaks

Efekt kosmetyczny



Uspokojenie skóry,



wzmocnienie naczyń krwionośnych,



ustępowanie zaczerwienień,



ochrona przeciw wolnym rodnikom,



nawilżanie skóry



Wskazania medyczne



Stres

Zakłócenia układu krążenia

Niebieski



Działania ogólne



Uspokajające i uśmierzające ból

Antyseptyczne,



hamujące stany zapalne



Relaksujące i usypiające



Dobre dla oczu



Efekt kosmetyczny



Nawilżanie skóry,



znormalizowanie produkcji łoju skóry zanieczyszczonej

i podrażnionej, ukojenie przy podrażnieniach skóry



Wskazania medyczne



Gorączka, bóle, migreny, niepokój nerwowy, zaburzenia snu,

zapalenia, zaczerwienienia skóry, opryszczka, trądzik, alergie,

oparzenia słoneczne

Biel



Działanie ogólne



Wzmocnienie systemu immunologicznego



pobudzenie metabolizmu i regeneracja komórek,



zharmonizowanie układu trawiennego,



stymulacja procesu tworzenia czerwonych

krwinek,



wspomaganie gojenia się ran,



rozluźnienie



Efekt kosmetyczny



Poprawa elastyczności i sprężystości skóry , regulacja

gospodarki płynami, stymulacja zaopatrzenia

skóry w tlen, pobudzenie tworzenia kolagenu



Wskazania medyczne



Rany i blizny, zakłócenia przemiany

materii, depresje, również depresje uwarunkowane

sezonowo

Helioterapia
Helioterapią określa się wykorzystanie do celów
leczniczych promieniowania słonecznego.



Promienie słoneczne są dla nas codziennością, umilają

nasze życie, lecz z drugiej strony są bardzo złożonym

zjawiskiem.



Słońce – eliksir życia. Bez jego światła nie powstałoby i

nie istniałoby życie na Ziemi.



Od miliardów lat Słońce nieustannie wytwarza ogromną

ilość energii, której tylko niewielka część dociera w

postaci promieni słonecznych na Ziemię, ale ta ilość i

jakość promieniowania wystarcza do zachowania życia

roślin, zwierząt i ludzi.

Helioterapia
(widmo ciągłe 300 – 2000 nm)



IR 59 – 65%



Prom widzialne 33 – 40 %



UV 1 – 2%

Widmo promieniowania słonecznego w swej
drodze do ziemi ulega zmianie w zależności od:



pory roku i dnia. W różnych porach roku i dnia zmienia

się skład promieniowania słonecznego co jest związane z

kątem padania. Im mniejszy jest kąt padania promieni

słonecznych tym bardziej muszą one przebijać się przez

grubsze warstwy atmosfery. Z kolei w godzinach rannych

i popołudniowych ilość promieniowania ultrafioletowego

jest niewielka, największa, gdy słońce jest w zenicie,



wysokości nad poziomem morza. Na większych

wysokościach ilość promieniowania ultrafioletowego jest

wyższa, co jest związane głównie z czystością i

przejrzystością powietrza,



pozycji na ziemi,



zachmurzenia, a także zanieczyszczenia powietrza (od

zawartości w powietrzu pary wodnej i pyłów),



siły odbicia (piasek, śnieg).

Działanie korzystne



wzmożenie przemiany materii,



pobudzenie mechanizmów krwiotwórczych,



zwiększenie odporności organizmu na zakażenia,



pobudzający wpływ na gruczoły wydzielania
wewnętrznego,



działanie odczulające



działanie przeciwkrzywicze (zwiększenie zawartości
wapnia i fosforanów w surowicy krwi)



poprawa zaopatrzenia tkanek w

tlen

Działania niekorzystne



Będą one występować w przypadku niewłaściwego

dawkowania, a co za tym idzie w przypadku pochłonięcia

zbyt dużej ilości energii promieniowania.



nadmierny rumień fotochemiczny



udar słoneczny, uczucie ogólnego rozbicia,



bóle głowy,



gorączka



Poparzenia



długotrwała ekspozycja (rolnicy, rybacy): utrata

elastyczności skóry, zmarszczki



Anhelioza – choroba wywołana brakiem światła( ludzie

mizerni, bladzi, wyniszczeni, mają obrzęki)

Sposoby podawania



Solaria – zorganizowane naświetlania w uzdrowiskach



Opalanie zaczynamy od 15 – 20 minut



Dzieci , ochrona głowy, czapka, okulary ( zaczynamy od
2-4 minut , max 2 h)



Starsi – ostrożnie , unikanie godzin o największym
natężeniu prom słonecznego

Helioterapię stosuje się w leczeniu



gruźlicy kostno-stawowej,



gruźlicy dróg moczowych,



gruźlicy węzłów chłonnych,



przewlekłych stanów zapalnych stawów,



przewlekłych nieżytów dróg oddechowych,



łuszczycy,



czyraczności,



trądziku pospolitego



oraz zaburzeń wzrostu kości u dzieci

Przeciwwskazaniem do stosowania kąpieli
słonecznych jest:



gruźlica płuc,



niewydolność krążenia,



choroba nowotworowa,



skłonność do krwawień z narządów wewnętrznych,



nadczynność tarczycy



oraz zaawansowana miażdżyca.

Reakcje skóry na promieniowanie słoneczne;
typy karnacji



I Celtycki :

jasna skóra, włosy rude

lub blond, niebieskie
oczy, liczne piegi ,
ciemniejsze po
nasłonecznieniu, bardzo
jasne brodawki piersi



Reakcje skóry żywe,

rumień występuje w lecie

po 5-10 minutach



Oparzenia występują

łatwo, bardzo bolesne ,

łuszczenie się skóry



Brązowienie skóry słabe



II Jasnoskórego
Europejczyka :

skóra nieco ciemniejsza,

niż w typie I, rzadkie
piegi, oczy niebieskie lub
brązowe, włosy ciemny
blond,

brodawki piersi

jasne



Reakcje skóry żywe,
rumień w lecie po 10 -20
minutach



Oparzenia występują
łatwo, bardzo bolesne



Brązowienie skóry słabe



III ciemnoskórego
Europejczyka :

skóra jasna do

jasnobrązowej, piegi
występują pod wpływem
słońca, włosy szatyn,
oczy jasne lub ciemne,
brodawki piersi ciemne



Reakcje skóry słabe,
rumień latem po 20 -30
minutach



Oparzenia występują
rzadko



Brązowienie skóry
przeciętne



Śródziemnomo

rski wschodni

Skóra śniada,

piegów brak, włosy

ciemny szatyn lub

czarne, oczy

ciemne, brodawki

piersi ciemne



Reakcje skóry

słabe, rumień po

45 minutach



Oparzenia rzadko



Brązowienie skóry

– opalają się łatwo

przy niewielkim

nasłonecznieniu



V Indianie z
Ameryki Północnej

brązowa skóra



Reakcje skóry słabe



Oparzenia występują
rzadko



Brązowienie skóry -
opalają się szybko przy
małym natężeniu



VI Afryka , Ameryka
Południowa( Australi
a, Indie)

czarna skóra



Reakcje skóry słabe



Oparzenia w normalnych
warunkach nigdy



Brązowienie skóry – nie
opalają się



Objawem

najwcześniejszym i

najpowszechniej

występującym są

zmarszczki. Najpierw

pojawiają się drobne

zmarszczki, następnie

głębokie bruzy.

Zmarszczki wywołane są

nieprawidłowymi

zmianami budowy

kolagenu i związaną z

nimi wiotkością tkanki

łącznej podporowej.



Skóra romboidalna karku
(cutis rhomboidalis
nuchae) występuje
zazwyczaj na tylnej
powierzchni szyi
robotników pracujących
na dworze. Skóra
przybiera
charakterystyczny
wygląd, staje się szorstka,
twarda i zaczerwieniona,
ulega po-bruzdowaniu w

romboidalne pola.



Piegi są to małe,

niezłośliwe plamy

barwnikowe,

zlokalizowane w

miejscach narażonych na

działanie promieniowania

słonecznego.

Długotrwałe przebywanie

na słońcu sprawia, że

piegi ciemnieją i

zwiększa się ich liczba.

Promieniowanie nadfioletowe



Ze względu na zróżnicowane działanie biologiczne,

promieniowanie ultrafioletowe dzieli się na:



promieniowanie UV-A, tzw. długofalowe o długości fali

400-315 nm (działanie biologiczne)



promieniowanie UV-B, tzw. średniofalowe, o długości fali

315-280 nm (melanogeneza)



promieniowanie UV-C, tzw. krótkofalowe, o długości fali

280-200 nm. (działanie bakteriobójcze)



Przenikanie promieniowania krótkofalowego jest małe i

wynosi 0,1-0,5mm, tak więc jest pochłaniane przez

warstwę naskórka.



Z kolei promieniowanie długofalowe przenika głębiej, do

warstwy 0,5-2mm.



Przenikliwość wzrasta wprost proporcjonalnie do długości

fali.



Promienie ultrafioletowe są pochłaniane przez warstwę

naskórka w 20%, przez warstwę skóry w 50%, a pozostała

część promieniowania ulega odbiciu.



Ilość promieniowania odbitego od powierzchni skóry

zależy od kąta padania promieni, stanu skóry oraz od

długości fali.



Promienie ultrafioletowe są pochłaniane przez

protoplazmę komórek a skutkiem ich działania są odczyny

fotochemiczne i biologiczne.



Wielkość odczynu zależy, zgodnie z prawem Grotthusa-

Drapera, od ilości pochłoniętej energii.



Biologiczne działanie promieniowania UV jest

następstwem jego działania fotochemicznego.



Pod wpływem promieni UV w tkankach i ich elementach

zdolnych do absorpcji (np. w karotenie, kwasach

nukleinowych, histydynie, tyrozynie, lipoproteinach,

melaninie, hemoglobinie), zachodzą różne reakcje

chemiczne, takie jak



synteza,



utlenianie,



redukcja



rozpad.



Są one przyczyną występowania odczynu

fotochemicznego, tworzenia pigmentu czy wytwarzania

witaminy D.

Odczyn fotochemiczny



Rumień fotochemiczny, to odczyn skóry, objawiający się

jej zaczerwienieniem w wyniku rozszerzenia naczyń

krwionośnych.



Rumień fotochemiczny powstaje w dwóch etapach:

W wyniku pochłonięcia energii promieniowania UV przez

białko komórek warstwy kolczystej naskórka, dochodzi do

jego denaturacji, czego następstwem jest uszkodzenie

tych komórek.

Z uszkodzonych komórek wydzielają się związki

histaminopodobne, które przenikają do skóry właściwej

gdzie powodują rozszerzenie naczyń włosowatych.



Przy właściwym dawkowaniu promieni UV nie występują

żadne niepożądane skutki, ale w sytuacji

przedawkowania pojawia się przebarwienie, natomiast

przy znacznym przedawkowaniu może dojść do

powstania pęcherzy śródskórnych i podskórnych oraz

nadżerek.



Następstwem rumienia jest zwiększenie

przepuszczalności naczyń, co powoduje przejście osocza

do przestrzeni międzykomórkowych naskórka i skóry

właściwej, a to z kolei powoduje obrzęki.



W przypadku nagromadzenia się płynu przesiękowego

między warstwami naskórka powstają pęcherze

wypełnione płynem surowiczym.



Innym następstwem jest złuszczenie naskórka. Przy

częstych kontaktach z promieniami UV, powstają

znaczne zgrubienia warstwy rogowej naskórka

(hyperkeratoza), które bardzo często są punktem

wyjścia nowotworów skóry.

Cechy rumienia fotochemicznego:



Okres utajenia (1-6 godzin po zadziałaniu promieniowania),



Okres narastania i szczytu (6-24 godzin)



Okres zanikania (po słabych dawkach kilka godzin a po dużych może to

być nawet kilka dni).



Jest on jednolity, równomierny i ściśle ograniczony do naświetlanej

powierzchni skóry.



Na stopień odczynu fotochemicznego wpływają takie czynniki jak

      - długość fali promieniowania ultrafioletowego,
      - natężenie źródła promieniowania,
      -  czas naświetlania,
      - odległość pomiędzy powierzchnią naświetlaną a źródłem

promieniowania,

      - kąt padania promieni na powierzchnię naświetlaną,
      - wrażliwość skóry w miejscu naświetlanym
      -  indywidualna wrażliwość pacjenta.



Do czynników współdziałających zaliczamy porę roku, wiek pacjenta,

przebyte choroby i leki, które pacjent zażywa bądź zażywał.

Tworzenie pigmentu

- melanogeneza

(290- 300nm)



W skórze poddanej napromieniowaniu, zwłaszcza

promieniami UV-B, dochodzi do pigmentacji (brunatne

przebarwienia).



Pigmentacja skóry zależy od gromadzenia się barwnika

melaniny w warstwie podstawowej naskórka, dawki

promieni UV oraz długości ich fali.



Największe właściwości wytwarzania pigmentu posiada

wiązka UV B.



Pigment powstaje w melanoblastach, komórkach

znajdujących się w naskórku.



Propigment –tyrozyna



utlenianie (enzym tyrozynaza)



DOPA (3,4 dwuhydroksyfenyloalanina)



Dopa- oksydaza + jony Cu (utlenianie)



melanina

Wytwarzanie witaminy D

(poniżej 320 nm)



Skóra bierze czynny udział w syntezie steroli.



Substratem witaminy D jest

7-dehydrocholesterol.



hydroksylacja w wątrobie



25 HCC (25 hydrocholekalcyferol)



hydroksylacja w nerkach



1,25 DHCC (1,25 dwuhydrocholekalcyferol)



Hormon ułatwiający wchłanianie wapnia

Niedobór witaminy D



Osteoporoza



Krzywica



Zmiękczanie kości długich( kolana koślawe, szpotawe)



Skoliozy



Zniekształcenia klatki piersiowej

Wpływ promieniowania ultrafioletowego na
organizm



Wpływ promieni UV na skórę.



Skóra staje się lepiej unaczyniona, odżywiona, staje się elastyczna,

sprężysta, zwiększa się odporność skóry na zakażenia, odczyn

rumieniowy zwiększa dopływ leukocytów do skóry, w związku z

czym owrzodzenia, ubytki skóry goją się stosunkowo szybko

poprzez pobudzenie ziarninowania.



Nadmiar światła UV powoduje wysychanie skóry, jej zgrubienie,

pękanie a przy szczególnie długim działaniu może dojść do

tworzenia nowotworów skóry.



Działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne (UV C).



zahamowanie podziału komórek bakterii, (np. prątek gruźlicy,

paciorkowce, maczugowiec błonicy, pałeczka okrężnicy). Promienie

UV działają również na wirusy (półpasiec), grzybice skórne,

drożdżaki i pleśniowce.



Bakteriobójcze działanie promieniowania polega na uszkodzeniu

struktury białek bakterii przez powstające bezpośrednio w komórce

reakcje biochemiczne, które równocześnie mogą prowadzić do

zahamowania wzrostu i podziału bakterii, a także blokadą syntezy

DNA, jak również powstawaniu w procesie utleniania pod wpływem

promieni UV substancji toksycznych dla bakterii.



Wpływ na szpik kostny



Promienie UV posiadają właściwości stymulujące produkcję

erytrocytów, hemoglobiny, okresowo zwiększają ilość płytek

krwi.



W leczeniu promieniowaniem UV anemii wtórnej w licznych

badaniach stwierdzono poprawę stanu krwi.



Przy prawidłowej ilości erytrocytów nie ulegają one

zwiększeniu natomiast gdy ich liczba jest obniżona wówczas

po naświetlaniu następuje wzrost ilości erytrocytów.



Należy pamiętać, że u ludzi starszych naświetlanie

promieniami UV może doprowadzić do powstania zakrzepicy.



Wpływ na gruczoły wewnętrznego wydzielania.



Promienie UV zwiększają produkcję hormonów takich
gruczołów jak przysadka mózgowa, tarczyca, nadnercza,
trzustka i jajniki.



Wpływ na układ nerwowy .
Przy właściwym dawkowaniu obserwuje się korzystny
wpływ na stan psychiczny (uspokojenie, powraca sen i
stabilność układu nerwowego).



Wpływ na przemianę materii.



Po naświetlaniu następuje przyspieszenie ogólnej przemiany

materii. Poziom cholesterolu wyraźnie spada w surowicy krwi

(miażdżyca jest przeciwwskazaniem).



Wpływ na gospodarkę mineralną ustroju



Promienie UV wytwarzają w skórze witaminę D2 i D3, które

przechodząc do układu krążenia, zwiększają przyswojenie

wapnia i fosforu z przewodu pokarmowego oraz utrzymują ich

prawidłowy poziom we krwi, zabezpieczając kości przed

odwapnieniem.



Naświetlania ogólne powodują okresowo obniżenie ciśnienia

krwi (nadciśnienie jest przeciwwskazaniem, ponieważ pod

wpływem naświetlania występuje duże obciążenie mięśnia

sercowego i może dojść do zapaści).



Wpływ na układ oddechowy.



Promieniowanie ultrafioletowe zwiększa możliwości

wykorzystania tlenu.

Efekt fotodynamiczny



Zwiększanie wrażliwości na UV



Stanowi przyczynę wielu chorób skóry



Substancje i leki zwiększające wrażliwość: pochodne
kumaryny, barwniki, naturalne olejki , związki niektórych
metali, antybiotyki, leki przeciwbakteryjne,
przeciwgrzybicze, przeciwcukrzycowe

Wskazania do stosowania promieniowania
ultrafioletowego



UV stosuje się w:



chorobach uszu, nosa, gardła, nawracających anginach,

alergicznych nieżytach nosa, przewlekłych zapaleniach oskrzeli;



krzywicy;



wszystkich anemiach z wyjątkiem złośliwych – niski poziom żelaza

we krwi, zmniejszona ilość hemoglobiny i erytrocytów;



chorobach gośćcowych (wskazaniem będą wszystkie destrukcyjne

i zwyrodnieniowe formy gośćca, przeciwwskazaniem ostre

zapalenie stawów);



ZZSK;



gośćcu tkanek miękkich,



neuralgiach;



stanach po półpaścu;



trudno gojących się ranach;



trądziku pospolitym;



łysieniu plackowatym;



utrudnionym zroście kości;



niedoczynności gruczołów wewnętrznego wydzielania, jak

tarczyca, jajniki.

Przeciwwskazania do naświetlania
promieniami ultrafioletowymi



nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych;



zaawansowana miażdżyca;



stany gorączkowe bez względu na pochodzenie;



osoby powyżej 70 roku życia;



fotosensybilizacja, obojętnie czym jest spowodowana;



nadczynność tarczycy;



cukrzyca wieku średniego i starczego;



choroby psychiczne przebiegające z nadmierną

pobudliwością;



padaczka;



niewydolność mięśnia sercowego;



wodobrzusze;



choroby nerek.

Sztuczne źródła promieni UV



Ciała ogrzane do wysokiej temperatury



Łuki elektryczne



Wyładowania jarzeniowe (rurka ze szkła kwarcowego
opróżniona z powietrza , wypełniona rozrzedzonym
argonem ,w której znajduje się niewielka ilość rtęci, z
wtopionymi elektrodami)

Metodyka naświetlań. Ogólne zasady wykonywania
naświetlań



Przed rozpoczęciem zabiegu należy określić najmniejszą dawkę

promieniowania, która wywołuje u danego pacjenta odczyn

rumieniowy – tzn. dawkę progową MED określaną także jako

test biologiczny.



Określenie dawki progowej wykorzystuje się również jako test

palnika, umożliwiający ocenę jego zdolności emisyjnej.



Po ustaleniu dawki progowej MED można rozpocząć serię

naświetlań; naświetlanie rozpoczyna się od ½ lub 1 dawki

progowej, stopniowo zwiększa się czas naświetlania w

kolejnych zabiegach o 25-50% wartości czasu pierwszego

naświetlania, uzyskując po każdym zabiegu jednakowy stopień

odczynu, aż do osiągnięcia górnego limitu czasu, który zależy

od typu lampy i rodzaju terapii do maksymalnie 10 dawek

progowych. Zwiększanie czasu naświetlań (dawki) musi być tak

prowadzone, aby na skórze nie wystąpiły odczyny silniejsze od

zaleconych.



Zabiegi wykonuje się codziennie lub co drugi dzień w

serii do 20 zabiegów.



W przypadku 2-3 dniowej przerwy w naświetlaniach

należy zmniejszyć dawkę następnego naświetlania o ok.

25% czasu ostatniego zabiegu; przy bardzo długiej

przerwie należy kurację rozpocząć od nowa, ustalając na

wstępie biodozę (dawkę progową MED) wg której ustala

się dalsze dawkowanie.



Podczas naświetlań całego ciała, okolice szczególnie

wrażliwe na promienie należy osłonić. Do obszarów

nadwrażliwych zalicza się: męskie narządy płciowe,

okolice sutków u kobiet i wypukłe części ciała tj. nos,

brzuch, pośladki w zależności od ułożenia pacjenta.



W czasie naświetlań miejscowych, pacjent odsłania tylko

okolicę ciała poddawaną zabiegowi; do przykrywania części

ciała nie poddawanej naświetlaniu należy używać gęstej

tkaniny bawełnianej (tkaniny z tworzywa sztucznego

steelon przepuszczają promienie nadfioletowe)



Przed zabiegiem należy dokładnie oczyścić skórę w miejscu

naświetlania (szczególnie dokładnie w wypadku

uprzedniego stosowania maści lub innych leków, które

mogą powodować uczulenie lub zmienić wrażliwość skóry).

Obszary naświetlane można pokrywać maściami na

specjalne zlecenie lekarza.



Pacjent podczas naświetlania nie może zmieniać pozycji

ciała.



Naświetlania (serie) musza być wykonywane tą

sama lampą, w czasie konieczności zastosowania

innej lampy, trzeba wykonać na nowo test

biologiczny.



W czasie naświetlań pacjent i osoba obsługująca

lampę są zobowiązani do noszenia okularów

ochronnych.



Należy pamiętać, że osoba obsługująca aparat

otrzymuje dodatkową dawkę promieniowania

odbitego od ścian, prześcieradeł i sprzętu,

zwłaszcza jeżeli w ciągu jednego dnia wykonuje

dużo zabiegów, dlatego po ustawieniu odległości

lampy powinna niezwłocznie opuścić obszar

promieniowania bezpośredniego i chronić własną

skórę przed działaniem promieniowania

nadfioletowego.



Częste wyłącznie i włączanie lampy wpływa ujemnie na

żywotność palników. Naświetlanie najlepiej prowadzić w

systemie ciągłym bez wyłączania aparatu. W przerwach

między poszczególnymi zabiegami można promienie

skierować na ścianę lub przesłonę, przy naświetlaniu

pojedynczym



Nie wolno dotykać zimnego palnika gołą ręką, palniki należy

myć czystym spirytusem.



Pomieszczenie, w którym wykonuje się naświetlania należy

dokładnie wietrzyć ze względu na jonizację powietrza

dookoła palnika i powstanie szkodliwego ozonu i tlenków

azotu.



Należy prowadzić kartę eksploatacji palnika.



Test biologiczny



Pacjent w pozycji siedzącej, osłonięty z

rumieniomierzem umieszczonym na przedniej stronie

przedramienia. Lampę umieszczamy tak aby

promieniowanie padało na przedramię pod kątem

prostym z odległości 50cm. Po rozgrzaniu lampy

naświetlamy skórę przez 15 s w kolejno odsłanianych

otworach rumieniomierza (pierwsze pole naświetlane

będzie więc przez 75 s a ostatnie przez 15).



Jako dawkę progową przyjmuje się czas którym

naświetlano pole bez dostrzegalnego odczynu

rumieniowego, znajdujące się obok pola z widocznym

odczynem rumieniowym. Odczytu dokonuje się po 24

godzinach.

Naświetlania ogólne



Naświetlania ogólne wykonuje się z odległości 1m.



Czas zabiegu zależy od wrażliwości osobniczej. Rozpoczyna

się od ½ lub jednej dawki progowej, stopniowo zwiększa się

czas do stopnia takiego, by odczyn nie był zbyt silny.

Zwykle zwiększa się o ¼ lub ½ dawki progowej.



Naświetlania wykonuje się codziennie, seria stanowi 15-20

zabiegów.



Naświetlania ogólne wykonuje się w pozycji leżącej, pacjent

musi mieć okryte intymne części ciała.



Podczas zabiegu pacjent ma okulary ochronne i nie może

zmieniać pozycji.



Naświetlania wykonuje się tak by z przodu wiązka światła

padała na wyrostek mieczykowaty, a z tyłu na L1.

Naświetlania miejscowe



Przed naświetlaniem należy określić dawkę progową z

odległości 50cm.



Należy osłonic nienaświetlane części skóry.



Stosuje się dawki 2,3 MED.



Podczas naświetlania ran należy każdorazowo stosować

jałowe okłady.



Naświetlania u dzieci. Dla ustalenia dawki progowej

należy wykonać test biologiczny na skórze łopatki z

odległości 1m. Zabiegi wykonuje się codziennie lub co

drugi dzień, stosując mniejsze dawki. U dzieci nie stosuje

się naświetlań ogólnych. Należy pamiętać o zakrywaniu

okolicy głowy i krocza. Naświetlania u dzieci wykonuje się

w obecności rodzica (opiekun podczas zabiegu również

stosuje okulary ochronne).

Zagrożenia zdrowia na skutek promieni UV



reakcje fotoalergiczne



stan zapalny skóry, plamisty, pęcherzykowaty rumień z

obrzękiem; w cięższych przypadkach występują

pęcherze i martwica tkanek



objawy ogólne: złe samopoczucie, dreszcze, nudności,

stan podgorączkowy lub gorączka, niepokój



reakcja paradoksalna- skurcz naczyń (u chorych z

zaburzeniami naczynioruchowymi) występuje np.:

drętwienie kończyn



zapalenie spojówek, łzawienie, przekrwienie,
swędzenie , zaćma, zapalenie

tęczówki

BIOPTRON (480 – 3400 nm )



BIOPTRON

emituje światło o widmie podobnym do tej części widma

elektromagnetycznego, która jest wytwarzana w naturze

przez słońce, ale bez promieniowania UV.



Terapia światłem BIOPTRON może w sposób naturalny

wzmacniać regeneracyjne i utrzymujące równowagę

zdolności organizmu, przez co pomaga organizmowi

wyzwalać jego własny potencjał leczniczy.



Po dojściu do tkanek energia światła wspomaga proces

biostymulacji ( stymuluje różnorodne procesy biologiczne

w organizmie a tym samym wzmaga funkcje organizmu).



EFEKTY BIOSTYMULACYJNE

stymuluje światłoczułe struktury międzykomórkowe i molekuły.



To inicjuje reakcje łańcuchowe w komórkach i wyzwala tak zwane

reakcje wtórne, które nie ograniczają się wyłącznie do obszaru

skóry poddanego kuracji ale mogą obejmować cały organizm.

STYMULUJE I MODULUJE

Terapia światłem BIOPTRON stymuluje i moduluje procesy

naprawcze i regeneracyjne, jak również procesy systemu

obronnego organizmu człowieka.

DZIAŁA W SPOSÓB NATURALNY

Terapia światłem BIOPTRON działa w sposób naturalny przez

wzmacnianie zdolności regeneracyjnych organizmu, a tym

samym pomaga organizmowi wyzwolić jego własny potencjał

leczenia.

Cechy promieniowania lampy
bioptron



POLARYZACJA



światło BIOPTRON jest

światłem

spolaryzowanym: jego

fale poruszają się

(oscylują) w

równoległych

płaszczyznach.



światło emitowane przez

urządzenia BIOPTRON

osiąga stopień

polaryzacji powyżej 95%.



POLICHROMIA



Światło BIOPTRON jest

światłem

polichromatycznym. Oznacza

to, że zawiera ono nie jedną

długość fali (jak światło

laserowe) lecz szeroki zakres,

obejmujący światło widzialne

i część zakresu podczerwieni



Zakres długości fal światła

BIOPTRON wynosi od 480 nm

do 3400 nm.



Widmo elektromagnetyczne

BIOPTRON nie zawiera

promieniowania

ultrafioletowego



NIEKOHERENCJA

W odróżnieniu od światła laserowego, światło BIOPTRON

jest światłem niekoherentnym, lub "nie w fazie".

Oznacza to, że fale świetlne nie są zsynchronizowane.

NISKA ENERGIA

Światło BIOPTRON ma niską gęstość energii. Ta gęstość

energii wywiera efekty biostymulacyjne i pozwala

światłu na pozytywne stymulowanie różnych procesów

biologicznych w organizmie.

ZASTOSOWANIE TERAPII ŚWIATŁEM
BIOPTRON



Terapia światłem BIOPTRON musi być planowana

indywidualnie.



Czas trwania każdej sesji, jak również całego cyklu

terapeutycznego zależy przede wszystkim od problemu

zdrowotnego oraz stanu okolicy poddawanej zabiegowi.



Zależnie od wskazania, terapia światłem BIOPTRON

może być stosowana tylko kilka minut raz, dwa razy

dziennie.



Terapia światłem powinna być aplikowana podczas

relaksu, aby w ten sposób doświadczać

biostymulacyjnego wpływu.

Metodyka zabiegu



Przed użyciem terapii światłem oczyść miejsce, które chcesz

poddać terapii.

Uwaga: Jakiekolwiek ubranie lub okrycie musi być usunięte

przed rozpoczęciem zabiegu.



Należy się odprężyć i skierować strumień światła na miejsce

poddane terapii. Urządzenie powinno być trzymane pod

odpowiednim kątem 90° i w optymalnej odległości około 10

cm .



Podczas zastosowania strumień światła powinien pozostawać

nieruchomo. Zastosowanie na dużych powierzchniach odbywa

się poprzez naświetlanie punkt po punkcie aż do pokrycia całej

przestrzeni.



Terapię światłem BIOPTRON stosuje się raz lub dwa razy

dziennie, np. codziennie rano i/lub wieczorem przez 4 do 10

minut,



Po użyciu urządzenie musi zostać odłączone od zasilania!

Zastosowanie lampy Bioptron



GOJENIE RAN



Leczenie Światłem Lampy BIOPTRON można stosować,

jako monoterapię i/lub leczenie uzupełniające w gojeniu

ran, przy następujących schorzeniach:



* Rany pourazowe (uszkodzenia ciała)

* Oparzenia

* Rany pooperacyjne

* Żylaki nóg

* Odleżyny



Fizykoterapia



bóle kręgosłupa

lędźwiowego

* bóle ramion i szyi

* zespół urazowy

nadgarstka

* bliznowce

*uszkodzenia mięśniowo-

kostne



Medycyna sportowa



urazy tkanki miękkiej

mięśni, *ścięgien i

więzadeł:

*skurcze mięśni

* zwichnięcia

* zerwanie więzadeł i

mięśni

* przemieszczenia

* kontuzje

* łokieć tenisisty

Terapia Światłem BIOPTRON może:

* Poprawić mikrokrążenie

* Harmonizować procesy przemiany materii
* Wzmacniać system obronny organizmu
* Stymulować procesy regeneracji i naprawy w
całym

organizmie

* Wspomagać gojenie się ran
* Złagodzić ból lub zmniejszyć jego natężenie

SOLARIA



Urządzenia do indywidualnego naświetlania

całego ciała promieniami nadfioletowymi.



Uzasadnieniem do opalania się w tych

urządzeniach według ich producentów jest przede

wszystkim możliwość podtrzymania nabytej latem

opalenizny oraz utrzymanie jej do następnego

lata, co pozwala od razu, z początkiem sezonu,

długo opalać się na plażach bez obawy oparzenia.



Wyraźnie więc podkreśla się kosmetyczne, a nie

zdrowotne cele opalania się w solariach. Podaje

się, że zgrubienie naskórka uzyskuje się w

solariach po 4-6 tygodniach codziennych

zabiegów.



Obowiązuje indywidualnie dobrane dawkowanie,

uwzględniające typ skóry. W kolejnych dniach dawki

zwiększa się stopniowo.



Na serię składa się 10-12 zabiegów, po czym należy

zrobić 4-tygodniową przerwę.



W ściankach łóżka opalającego lub kabiny do

naświetlań całego ciała znajduje się od kilkunastu do

kilkudziesięciu niskociśnieniowych lamp - świetlówek,

które charakteryzują się stosunkowo niską

temperaturą promienników.



Świetlówki te są pokryte luminoforową warstwą

ograniczającą promieniowanie do pożądanej długości

fal w zakresie UVA i UVB (ok. 3%) stosunek 200:1



Ich działanie jest barwnikotwórcze z maksymalnym

ograniczeniem szkodliwego działania rumieniowego.



Przeciwwskazania do korzystania z łóżek opalających:

fotodermatozy, nowotwory złośliwe, nadciśnienie

tętnicze, niewydolność krążenia, gruźlica, nadczynność

tarczycy, leki światłouczulające, antybiotyki i hormony,

klaustrofobia.



Na skutek maksymalnego wyeliminowania

promieniowania UV B, solarium nie wywołuje

niebezpiecznego rumienia, jest dużo bezpieczniejsze

od słońca, co nie oznacza, że mogą z niego wszyscy

korzystać.



Opalanie może pogłębić skłonność do powstawania

przebarwień pigmentacyjnych i bielactwa.



Długotrwałe i często powtarzane naświetlania

prowadzą na ogół do znacznego wysuszenia skóry,

nasilenia się zmarszczek i różnych stanów zapalnych

skóry.

Efekty uboczne



Tanoreksja to uzależnienie od opalania. Osoby uzależnione

od promieni słonecznych mają wrażenie, że ich skóra jest

ciągle blada - w ich mniemaniu są nieatrakcyjni, gdyż to

opalenizna powoduje u nich poczucie wartości.

W Stanach Zjednoczonych aż 90 proc. zachorowań na raka

skóry (np. na czerniaka złośliwego) powoduje uzależnienie od

solarium



W pojęciu "uzależnienie" mieści się cotygodniowe chodzenie

na solarium, przy zwiększonych dawkach czasowych. Problem

tanorektyków polega na nieświadomości zagrożenia oraz

całkowitym braku przyjęcia do wiadomości tego, że jest się

uzależnionym.



Oprócz takich efektów ubocznych opalania się na solarium,

jak szybkie starzenie się skóry, uszkodzenie wzroku,

intensywny trądzik, czy też zakażenia skóry, promienie UV w

dużych dawkach mogą powodować nowotwór skóry.

Zasady korzystania z solarium



Korzystaj z solarium nie częściej niż 3 razy w tygodniu.



Między seansami rób przerwy - dla skóry normalnej

jednodniowe, dla skóry wrażliwej minimum dwudniowe.

Twoja skóra musi wypocząć i zregenerować się. Biologiczny

proces uzyskania pełnej opalenizny trwa około 48 godzin.



Utrwalanie opalenizny gwarantują 1-2 wizyty w tygodniu.



Dostosuj rodzaj urządzenia, czas i częstotliwość opalania do

twojego fototypu skóry oraz stopnia zaawansowania

opalenizny



Zacznij od krótkich seansów - twoja skóra powinna się

oswoić z promieniami UV. Stwórz swój indywidualny

program opalania, a w razie problemów poproś o pomoc

obsługę solarium.



Do opalania w solarium używaj specjalnych

kosmetyków. Zapewniają one ochronę i pielęgnację

opalonej skóry oraz zwiększają szybkość, intensywność i

skuteczność opalania.



Dobierz odpowiedni kosmetyk do rodzaju karnacji,

stopnia zaawansowania opalenizny i intensywności

oczekiwanej opalenizny. W razie problemów, poproś o

pomoc obsługę solarium.



Kosmetyki stosuj bezpośrednio przed opalaniem w

solarium. Rozprowadzaj je równomiernie i dokładnie na

skórze, zwracając uwagę na najbardziej delikatne i

trudne do opalenia miejsca (twarz, dekolt, piersi, kolana,

łokcie, wew. powierzchnie ramion i nóg).



Do pielęgnacji opalonej skóry, używaj kosmetyków

specjalnie do tego przeznaczonych. Skóra po opalaniu

wymaga szczególnej uwagi i troski. Stosuj kosmetyki

regenerujące, nawilżające i przedłużające opaleniznę.

Kosmetyki pielęgnujące po opalaniu stosuj najlepiej po

kąpieli.



Nie używaj kosmetyków z filtrami UV w solarium.

Również do opalania na słońcu nie używaj kosmetyków

przeznaczonych do opalania w solarium. Przed

opalaniem w solarium usuń makijaż, oczyść dokładnie

skórę twarzy i dekoltu za pomocą mleczka do

demakijażu. Nie używaj perfum ani dezodorantów,

zdejmij zegarek i biżuterię.



Podczas opalania w solarium zamknij oczy i włóż

specjalne okulary ochronne.



Jeżeli posiadasz na skórze znamiona barwnikowe

zabezpiecz je przed opalaniem. Jeśli masz inne problemy

ze skórą, skonsultuj się z lekarzem dermatologiem



Jeżeli zażywasz lekarstwa lub doustne środki

antykoncepcyjne, przeczytaj przed opalaniem znajdującą

się w ich opakowaniu ulotkę lub skonsultuj się z lekarzem.



Jeżeli jesteś chora/chory, w okresie rekonwalescencji, w

ciąży lub niedawno urodziłaś dziecko, przed opalaniem

skonsultuj to ze swoim lekarzem.



Jeśli miałaś wykonywane zabiegi kosmetyczne, skonsultuj

się ze swoją kosmetyczką



W solarium zawsze stosuj się do zaleceń i rad personelu



Personel ma prawo odmówić obsługi osobom, których
stan zdrowia budzi zastrzeżenia, nieletnim oraz osobom
nieprzygotowanym do opalania w solarium, a w
przypadku rezygnacji z zastosowania się do rad
personelu, klient zobowiązany będzie do podpisania
stosownego oświadczenia.

Przeciwwskazania do opalania w
solarium



Bardzo jasna karnacja (fototyp I - celtycki).



Uczulenie na słońce, nadwrażliwość skóry na promienie

słoneczne.



Bielactwo.



Rozległy trądzik, trądzik różowaty, opryszczka.



Rozszerzone naczynka na twarzy lub ciele.



Liczne znamiona barwnikowe skóry, blizny.



Świeże tatuaże.



Ciąża, karmienie piersią.



Miesiączka.



Gorączka, stany zapalne



Przebyta niedawno operacja (okres rekonwalescencji)



Choroby serca i układu krążenia, nerek, tarczycy,

epilepsja i inne poważne choroby przewlekłe.



Zabiegi kosmetyczne i medycyny estetycznej (z

zastosowaniem retinolu, kwasów owocowych,

glikolowych, środków wybielających, zabiegi

oczyszczające i depilujące.



Stosowanie kosmetyków z retinolem, kwasami

hydroksylowymi(AHA, BHA), szamponu z dziegciem,

perfum i dezodorantów bezpośrednio przed opalaniem.



Stosowanie środków fotouczulających.

Podsumowanie

1. Prawo Grotthusa–Drapera mówi ,

że efekt biologiczny, zależy od
wielkości :

  A pochłoniętej energii
  B interferencji energii
  C odbitej energii
  D energii ,która uległa dyfrakcji

3. Całkowita ilość energii emitowanej

przez ciało w jednostce czasu

rośnie z czwartą potęgą jego

temperatury., zgodnie z prawem :

   A  Viena
   B Stefana – Boltzmanna
   C Dastre - Morata
   D du Bois Reymonda

6.Promieniowanie podczerwone

krótkofalowe wywołuje reakcję

narządów położonych głęboko w

wyniku :

A odruchów ze stref Heada
B odruchów skórno-trzewnych
C reakcji konsensualnych
D wszystkie wymienione

8. Wskazaniem do stosowania IR nie

jest :

    A  przewlekłe stany zapalne zatok
         przynosowych
    B  stany po zapaleniu bakteryjnym,
        odmrożeniu
    C zapalenie pęcherza moczowego
    D  nieustabilizowana choroba

nadciśnieniowa

11. Do zasad bhp stosowania IR nie należy:
     A  zabiegi w obrębie głowy mogą być
         wykonywane w dowolnej pozycji
     B przed zabiegiem należy sprawdzić czy
       nie występują u pacjenta zaburzenia czucia
     C terapeuta podczas naświetlań , powinien
         kontrolować stan pacjenta
     D  po zabiegu pacjent powinien odpocząć w
         poczekalni około 20 minut

13. Do podstawowego działania lampy

Q Light należy :

     A  poprawa elastyczności i napięcia skóry,
         pobudzenie tworzenia kolagenu
     B optymalizacja zaopatrzenia skóry w tlen
     C  stymulacja metabolizmu komórki i
         regeneracja komórek
     D  wszystkie wymienione