SZKOLNE KOŁO CARITAS

SŁOWNICZEK:

Wolontariusz

to osoba

pracująca na zasadzie

wolontariatu.

Wolontariuszem jest ten,

kto

dobrowolnie

świadomie

oraz

bez

wynagrodzenia

angażuje

się w pracę na rzecz osób,

organizacji

pozarządowych, a także

rozmaitych instytucji

działających w różnych

obszarach społecznych

CARITAS

jest

organizacją

charytatywną

działającą

w Kościele

Słowo „

Caritas

” ma swoje

źródło w języku greckim i
oznacza „miłość”

Czym jest Szkolne Koło

Caritas?

Koło jest katolicką

organizacją uczniowską,

która włącza się na

zasadzie wolontariatu w

działalność charytatywną,

opiekuńczą i

wychowawczą

prowadzoną przez

Caritas

Koła Caritas mogą

powstawać w szkołach

podstawowych,

gimnazjach i w szkołach

średnich.

Cel Szkolnego Koła

Caritas:



uwrażliwienie młodych ludzi na drugiego człowieka,

na jego potrzeby, na krzywdę i cierpienie innych,



niesienie pomocy wszystkim potrzebującym,



rozpoznawanie konkretnych problemów

występujących w najbliższym otoczeniu,



uczenie się współpracy z organizacjami:

młodzieżowymi, społecznymi, państwowymi,

samorządowymi, fundacjami i stowarzyszeniami,



współpraca z Parafialnymi Zespołami Caritas,



włączanie się w akcje charytatywne Caritas Diecezji i

Parafii (Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, akcje

wielkopostne, Niedziela Miłosierdzia Bożego, Tydzień

Miłosierdzia)

Cel Szkolnego Koła

Caritas:

Praktyczna realizacja

przykazania miłości

bliźniego, bez

względu na jego

przekonania,

wyznanie,

narodowość czy

rasę.

Obszarem działania

Szkolnego Koła Caritas

staje się:



szkoła, a w niej np. chory kolega,

koleżanka, która nie jest

akceptowana w swoim zespole

klasowym lub dzieci z najmłodszych

klas; środowisko lokalne, a w nim

samotny chory człowiek czekający

na spotkanie, rozmowę, na uśmiech,

na konkretną pomoc np. zrobienie

zakupów, posprzątanie mieszkania,

ogródka;



parafia, a w niej ścisła współpraca

z Parafialnymi Zespołami Caritas w

podejmowaniu dzieł Miłosierdzia

oraz czynny udział w życiu Kościoła.

W sprawach wychowawczych

i organizacyjnych opiekę nad

Kołem sprawuje

Opiekun Koła

którym jest Nauczyciel Szkoły,

zatwierdzony przez Dyrektora Szkoły

w porozumieniu z dyrektorem

Caritas. Natomiast opiekę duchową

nad Kołem sprawuje

Asystent Koła

ORGANIZACJA

SZKOLNEGO KOŁA



2) Walne Zgromadzenie Członków Koła



3) Sąd Koleżeński (składa się z 3 członków

Koła, rozpatruje sprawy konfliktowe w

pracy Koła i naruszenie regulaminu Koła,

od jego decyzji przysługuje odwołanie do

Walnego Zgromadzenia Członków Koła)



4) Komisja Rewizyjna ( w jej skład wchodzi:

Dyrektor Caritas lub jego przedstawiciel,

Dyrektor szkoły, Opiekun Koła, 3 członków

Koła wybranych przez Walne

Zgromadzenie Członków Koła)

PATRON, ŚWIĘTO,

SYMBOLE:



Świętem patronalnym Caritas jest Niedziela

Miłosierdzia Bożego – I niedziela po Wielkanocy



Koło wybiera swojego Patrona spośród

Świętych i Błogosławionych, najlepiej tych,

którzy szczególnie zasłużyli się na polu

miłosierdzia



Koło ustanawia Święto Koła w dniu

liturgicznego wspomnienia Patrona Koła



Koło może ustalić pieśń, która będzie hymnem

Koła i modlitwę, która będzie wspólną

modlitwą Koła



Koło może się posługiwać znakiem Caritas

Bł. MATKA TERESA Z

KALKUTY



Matka Teresa uznała brak miłości za

największą chorobę współczesnego

świata, a niechcianym i odtrąconym

dawała miłość i przywracała godność



Matka Teresa - właściwie Agnes

Gonxha Bojaxhiu - urodziła się 26.

sierpnia 1910 r. w Skopje (dziś

Macedonia) w rodzinie albańskiej.

Mając 18 lat wstąpiła do irlandzkiego

zgromadzenia sióstr loretanek i

wyjechała do Indii. W 1937 złożyła

śluby wieczyste, przyjmując imię

Teresa. W 1946, podczas pobytu w

Indiach, zetknęła się z wielką biedą w

Kalkucie i wówczas postanowiła

założyć nowy instytut zakonny, który

zająłby się opieką nad najuboższymi.



W 1948 r., po 20 latach życia

zakonnego, postanowiła opuścić

mury klasztorne. Chciała

pomagać biednym i umierającym

w slumsach Kalkuty. Przez dwa

lata oczekiwała na decyzję władz

kościelnych, by w 1950 r. móc

założyć własne zgromadzenie

Misjonarek Miłości i zamienić

habit na sari - tradycyjny strój

hinduski. Szybko znalazła

dziewczęta z różnych krajów

chętne do współpracy.



W ciągu długiego życia

Matka Teresa przemierzała

niezmordowanie cały

świat, zakładając placówki

swej wspólnoty zakonnej

i pomagając na

różne sposoby

najuboższym i

najbardziej potrzebującym.

Otrzymała wiele nagród

i odznaczeń

międzynarodowych, m.in.

Pokojową Nagrodę Nobla

w 1979.



Zmarła w domu

macierzystym swego

zgromadzenia w

Kalkucie w opinii

świętości. Na prośbę

wielu osób i organizacji

Jan Paweł II już w 1999

r., a więc zaledwie w 2

lata po jej śmierci wydał

zgodę na oficjalne

rozpoczęcie procesu

beatyfikacyjnego,

chociaż przepisy

kościelne wymagają

minimum 5 lat na

podjęcie takich działań.

Proces ten na szczeblu

diecezjalnym

zakończono już w 2001 r.



Obecnie w ponad 560 domach w

130 krajach pracuje prawie 5

tys. sióstr. Gałąź męska

zgromadzenia liczy ok. 500

członków w 20 krajach. W Polsce

zgromadzenie jest obecne od

1983 r. Strojem zakonnym sióstr

jest białe sari z niebieskimi

paskami na obrzeżach.

Beatyfikacji Matki Teresy

dokonał w ramach obchodów 25-

lecia swojego pontyfikatu Jan

Paweł II 19 października 2003.

Wspomnienie bł. M. Teresy
         z Kalkuty obchodzimy
                5 września

Document Outline