Wysadzinowość gruntów

Wysadzinowość gruntów

Wysadzinowość gruntów

Wysadzinowość gruntów

Głębokość przemarzania gruntów

w Polsce

Kryteria wysadzinowości

• Casagrande’go

(1934) według którego zalicza

się do wysadzinowych grunty bardzo

różnoziarniste (U>15), które zawierają pow. 3

% cząstek mineralnych od 0.02 mm oraz

grunty różnoziarniste (U<5) zawierające pow.

10 % ww. cząstek.

• Kryterium Beskowa

(1935), wg którego

uwzględnia się wpływ geologicznego

pochodzenia gruntu, wielkość średnicy d

50

,

procentową zawartość o średnicy mniejszej od

0.062 mm i 0.125 mm oraz kapilarność bierną

przy wilgotności równej granicy płynności.

Kryteria wysadzinowości

Kryterium Wiłuna

(1958), wg którego uwzględnia się

uziarnienie i kapilarność bierną gruntu H

kb

. Wiłun dzieli

grunty na 3 grupy:

GRUPA A–grunty niewysadzinowe

o H

kb

< 1.0 m,

bezpieczne w każdych warunkach wodno-gruntowych i
klimatycznych; są to grunty zawierające pon. 20 %
cząstek mniejszych od 0.05 mm i pon. 3 % cząstek
mniejszych od 0.02 mm (należą tu czyste żwiry, pospółki
i piaski).

GRUPA B–grunty wątpliwe

(mało wysadzinowe) o H

kb

<

1.3 m, zawierające 20 ÷30 % cząstek mniejszych od 0.05
mm i 3 ÷10 % cząstek mniejszych od 0.02 mm (należą
tu piaski bardzo drobne, pylaste i próchnicze).

GRUPA C–grunty wysadzinowe

o H

kb

> 1.3 m; są to

grunty zawierające pow. 30 % cząstek mniejszych od
0.05 mm i pow. 10 % cząstek mniejszych od 0.02 mm
(należątu wszystkie grunty spoiste i namuły organiczne).