Przeciwpożarowe

zaopatrzenie wodne

i drogi pożarowe.

PRZEPISY

Rozporządzenie

Ministra Spraw Wewnętrznych

i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku

( Dz. U. Nr 121, poz. 1139;

z dnia 11.07.2003 r.)

Rodzaje obiektów wymagających zapewnienia

zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego gaszenia

pożaru

Jednostki osadnicze o liczbie mieszkańców przekraczającej 100
osób, nie stanowiące zabudowy kolonijnej, a także znajdujące
się w ich granicach budynku użyteczności publicznej i
zamieszkania zbiorowego oraz obiekty budowlane produkcyjne i
magazynowe.

Budynki użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz
obiekty budowlane produkcyjne i magazynowe, nie znajdujące się
w granicach jednostek osadniczych wym. w pkt. 1, o kubaturze
brutto przekraczającej 2 500 m sześć. Lub o powierzchni
przekraczającej 500 m kw., z wyjątkiem stacji paliw ze zbiornikami
podziemnymi i stacji gazy płynnego.

Obiekty budowlane nie będące budynkami, przeznaczone dla
potrzeb użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w
których znajduje się strefa pożarowa przeznaczona do
jednoczesnego przebywania ponad 50 osób na powierzchni do 2
000 m kw.

Obiekty budowlane gospodarki rolnej o powierzchni strefy
pożarowej przekraczającej 1 000 m kw.

Wymaganą ilość wody do celów

przeciwpożarowych dla jednostek

osadniczych określa poniższa tabela:

L.p.

Liczba
mieszkańców
jednostki
osadniczej

Wydajność
wodociągu

[dm

/s]

Równoważny zapas

wody

w zbiorniku [m

]

do 5

000

100

5 001 – 10

000

150

10 001 – 25

000

200

25 001 – 100

000

400

ponad 100

000

600

Sposoby określania wymaganej ilości wody do celów

przeciwpożarowych określa rozdz. 3 w/w

rozporządzenia.

Wodociąg stanowiący źródło wody do celów przeciwpożarowych w
jednostce osadniczej powinien zapewniać:

- wydajność nie mniejszą niż 5 dm sześć./s

5 dm sześć./s

;

- ciśnienie na hydrancie zewnętrznym min. 0,1 MPa

0,1 MPa

, przez

co najmniej 2 godz.

2 godz.

W przypadkach, gdy w jednostce osadniczej zasoby wody są

ograniczone, wykonuje się co najmniej 1 z nw. uzupełnień źródeł
wody, znajdujące się w odległości max. 250 m

250 m

od skrajnej zabudowy

jednostki osadniczej lub chronionego obiektu budowlanego:

1) Studnię o wydajności nie mniejszej niż 10 dm sześć/s;

10 dm sześć/s;

2) Punkt czerpania wody o pojemności zapewniającej odpowiedni zapas

wody albo na cieku wodnym o stałym przepływie min. 20 dm sześć./s

20 dm sześć./s

przy najniższym stanie wód.

3) Przeciwpożarowy zbiornik wodny spełniający wymagania PN.

Uzupełniające źródło wody powinno zapewniać możliwość

pobierania wody z głębokości nie większej niż

6 m

6 m licząc od osi pompy

licząc od osi pompy

i być wyposażone w:

1) Studzienkę ssawną lub inne urządzenie umożliwiające pobór wody

zabezpieczone przed zamuleniem i zamarzaniem;

2) Stanowisko czerpania wody wraz z dojazdem.

Wymagana ilość wody do celów ppoż dla budynków

użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz innych

obiektów budowlanych o takim przeznaczeniu, służąca do

zewnętrznego gaszenia pożaru, wynosi:

1) Dla budynku o kubaturze 2 500 m sześć. I o powierzchni wewn. do

500 m kw., położonego na terenie jednostki osadniczej – 10 dm

10 dm

sześć./s

sześć./s,

z co najmniej 1 hydrantu o średnicy 80 mm lub zapas wody

100 m sześć. w ppoż. zbiorniku wodnym.

2) Dla budynków nie wymienionych w pkt. 1 – 20 m sześć./s

20 m sześć./s

łącznie, z co

najmniej 2 hydrantów o średnicy 80 mm

80 mm

lub zapas wody 200 m sześć

200 m sześć

w ppoż. zbiorniku wodnym.

3) Dla obiektów budowlanych nie będących budynkami, w których

znajduje się strefa pożarowa przeznaczona do jednoczesnego
przebywania ponad 50

osób na powierzchni do 2 000 m kw

2 000 m kw

. – 10 dm

10 dm

sześć./s

, z co najmniej 1 hydrantu o średnicy 80 mm

80 mm

lub zapas wody

100 m sześć

. w ppoż. zbiorniku wodnym.

Dopuszcza się uzupełnienie brakującej wymaganej ilości wody z
innych źródeł tj.:

1) Studnię o wydajności nie mniejszej niż 10 dm sześć/s;

10 dm sześć/s;

2) Punkt czerpania wody o pojemności zapewniającej odpowiedni zapas

wody albo na cieku wodnym o stałym przepływie min. 20 dm sześć./s

20 dm sześć./s

przy najniższym stanie wód.

W przypadkach gdy budynki użyteczności publicznej

przekraczają w/w wielkości ilość wody do gaszenia pożaru oblicza się
biorąc pod uwagę obciążenie ogniowe (w MJ/m kw.)

Woda dla obiektów budowlanych produkcyjnych i magazynowych

w ilości wymaganej do celów ppoż., powinna być dostępna z urządzeń
służących do jej dostarczania do celów bytowo – gospodarczych i
technologicznych lub z innych zasobów służących di tego celu.

Wymagana ilość wody do celów ppoż. Dla stacji paliw i

stacji gazu płynnego wynosi

10 dm sześć./s.

Wymagana ilość wody do celów ppoż. dla obiektów

budowlanych gospodarki rolnej powinna być zapewniona z
sieci, w ilościach:

1) Dla obiektów o powierzchni strefy pożarowej do

2 000 m kw

. co

najmniej 10 dm sześć./s.

10 dm sześć./s.

2) Dla obiektów o powierzchni strefy pożarowej przekraczającej

2 000 m

kw.

co najmniej 15 dm sześć./s.

15 dm sześć./s.

Dopuszcza się uzupełnienie brakującej wymaganej ilości

wody z innych źródeł wymienianych wcześniej.

Wodociąg, który służy nie tylko do celów ppoż., powinien
mieć wydajność zapewniającą łącznie wymaganą ilość wody
dla potrzeb:

1) przeciwpożarowych;

2) Bytowo – gospodarczych, ograniczonych do 15 %;

3) Przemysłowych, ograniczonych do niezbędnej obsługi urządzeń

technologicznych.

W przypadku braku źródła wody zapewniającego

wymaganą ilość wody do celów ppoż., właściwy komendant

powiatowy/miejski PSP może wskazać, na czas określony,

zastępcze źródło wody.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy

spełnienie wymagań w/w nie jest możliwe ze względu na
uwarunkowania lokalne dopuszcza się stosowanie rozwiązań
zamiennych, uzgodnionych z właściwym Komendantem
Wojewódzkim PSP, zapewniających niepogorszenie już
istniejących warunków

Wymagania dotyczące projektowania i budowy sieci

wodociągowych, zbiorników ppoż. oraz dojazdów określają PN.

Sieć wodociągowa przeciwpożarowa

Siecią wodociągową przeciwpożarową są urządzenia do

rozprowadzania wody, z których woda ta pobierana jest do celów

przeciwpożarowych.Warunki jakim powinna taka sieć odpowiadać zawiera

PN-B-02863

Typ sieci

Każda sieć zewnętrzna wodociągowa dla celów

przeciwpożarowych powinna być wykonana jako sieć obwodowa.

Dopuszcza się budowę sieci rozgałęzieniowej poza obszarami

miejskimi oraz tam, gdzie łączna wymagana ilość wody nie przekracza 20

/s.

Dopuszcza się budowę odgałęzień z sieci obwodowej w celu

zasilania hydrantów zewnętrznych.

Gdy zapotrzebowanie wody przekracza 30 dm

/s, sieć obwodową

zasila się w dwóch punktach usytuowanych w możliwie największej

odległości od siebie.

Źródła zasilania

Sieć wodociągowa przeciwpożarowa powinna być zasilana w wodę z

pompowni przeciwpożarowej, zbiornika wieżowego, studni lub innych

urządzeń, zapewniających wymaganą wydajność i ciśnienie na najbardziej

niekorzystnie położonych hydrantach zewnętrznych przez co najmniej 2

godz.

Wymiarowanie (

dobór

dobór) przewodów

wodociągowych

- Q =

Q =

10 dmVs

dla hydrantów o średnicy Dnom. -

80;

- Q =

15 dmVs

dla hydrantów o średnicy Dnom. -

100;

b) ciśnienia :

- co najmniej 0,1 MPa

0,1 MPa

przy poborze wody przez pompy pożarnicze,

- co najmniej 0,2 MPa

0,2 MPa

przy bezpośrednim poborze wody z hydrantu.

Natomiast najmniejsze średnie przewodów, na których mogą być

zainstalowane hydranty zewnętrzne powinny wynosić odpowiednio:

- dla sieci obwodowej Dnom. = 100;

Dnom. = 100;

- dla sieci rozgałęzieniowej i odgałęzieniach sieci obwodowej Dnom. =

Dnom. =

125.

Sieć wodociągowa przeciwpożarowa może być wymiarowana przy

uwzględnieniu zróżnicowanego poboru wody do celów
przeciwpożarowych z uwzględnieniem stref pożarowych zakładu pracy.

Sieć powinna być tak zwymiarowana, aby woda mogła być pobierana
jednocześnie z dwóch sąsiednich hydrantów przy zachowaniu
następujących nominalnych parametrów technicznych:

wydajności:

Na sieciach wodociągowych przeciwpożarowych zewnętrznych

hydrant powinny być nadziemne. Można stosować hydranty

podziemne w przypadkach szczególnych np. utrudnienie ruchu.

Hydranty

zewnętrzne podziemne powinny mieć średnią nominalną Dnom.

80, a nadziemne Dnom. 80 i Dnom. 100.

Hydranty Dnom. 100 należy stosować tam, gdzie zapotrzebowanie

na wodę przekracza 30 dm

/s oraz w zakładach rafineryjno

-petrochemicznych, itp.

Rozmieszczenie hydrantów zewnętrznych powinno odpowiadać

następującym warunkom:

a) odległość pomiędzy hydrantami nie powinna przekraczać 150 m, a

poza obszarami miast powinna być dostosowana do istniejącej i
planowanej gęstości zabudowy;

lokalizacja hydrantów zewnętrznych powinna odpowiadać

następującym warunkom :

* ich rozmieszczenie powinno być wzdłuż dróg i ulic oraz przy ich

skrzyżowaniach;

* odległość od krawędzi drogi lub ulicy nie powinna przekraczać 15

* odległość w kierunku prostopadłym od ściany budynku nie może

być mniejsza

od 5 m.

Hydranty instalowane na sieci rozgałęzieniowej powinny być odcięte
od tej sieci zasuwami.Hydranty i ich rozmieszczenie powinno być
oznakowane zgodnie z PN-M-51520

PN-M-51520

Hydranty zewnętrzne

W celu sprawdzenia parametrów techniczno-użytkowych

hydrantów zewnętrznych zainstalowanych na sieciach
wodociągowych przeciwpożarowych, należy przeprowadzać
pomiary hydrauliczne pozwalające na ustalenie wydajności i
ciśnienia roboczego.

Do wyznaczenia parametrów techniczno-użytkowych sieci

wodociągowej przeciwpożarowej z hydrantami zewnętrznymi
nadziemnymi najczęściej stosuje się metodę opartą na pomiarach
wydajności za pomocą wylotów pobierczych ustaloną przez PN-

PN-

65/M-53950

Pomiar strumienia przepływu za pomocą zwężek.

Zasady przeprowadzania pomiarów i

obliczeń parametrów sieci hydrantów

zewnętrznych

Takie urządzenie pomiarowe składa się z następujących

elementów:

- krócica pomiarowego z obwodową komorą ciśnienia;

- manometru klasy

1,5

1,5;

- dyszy wypływowej (wylot pobierczy) o średnicy d = 26
mm;

- zaworu kulowego.

Przeprowadzone pomiary i obliczenia rejestruje się

w następujący przykładowy sposób:

Pomiary ciśnienia hydrostatycznego:

Natomiast wydajność hydrantu zewnętrznego oblicza się z

następującego wzoru :

Q = 2,0 d

[dm

/min]

gdzie

d - średnica otworu dyszy pomiarowej w mm;
Hd - ciśnienie robocze (dynamiczne) w czasie wypływu wody przez

dyszę w MPa

Pomiary ciśnienia roboczego i obliczanie

wydajności hydrantów zewnętrznych:

Objaśnienie symboli zawartych w powyższej tabeli:

Hs - ciśnienie hydrostatyczne;
Hm - ciśnienie robocze;
Hn2 – ciśn. robocze przy jednoczesności poboru wody z 2 sąsiednich
hydrantów;
Q1- wyd. hydrantu tylko z badanego (bez poboru wody z hydrantu
sąsiedniego);
Q2 - wydajność hydrantu przy jednoczesności poboru z dwóch
hydrantów;
l/ - oznaczenie braku wymaganej wydajności w danym hydrancie.

W ten sposób zbadane parametry sieci wodociągowej

przeciwpożarowej pozwalają na stwierdzenie jej przydatności do
celów przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego do
zewnętrznego gaszenia pożaru, a także do obliczania ilości wody
uzupełnienia stwierdzonych braków np. poprzez zaprojektowanie
i wykonanie odpowiedniego zbiornika.

W ten sposób zbadane parametry sieci wodociągowej

Tę brakującą ilość wody (

zapas wody

zapas wody) wylicza się z

zależności:

Qw x tp

gdzie

- wymagany zapas wody na uzupełnienie;

- brakująca wydajność wodociągu dm

/s;

tp - względny czas trwania pożaru.

1000

INSTALACJA WODOCIĄGOWA

PRZECIWPOŻAROWA

Szczegółowe wymagania dotyczące projektowania w budynkach

instalacji wodociągowej przeciwpożarowej oraz źródeł jej zasilania
reguluje PN-B-02865

PN-B-02865

Ochrona przeciwpożarowa budynków.

Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Instalacja wodociągowa
przeciwpożarowa.

Budynki lub ich części, w których wymagana jest nawodniona
instalacja hydrantowa wewnętrzna. Instalowanie hydrantów
wewnętrznych 52

Hydranty wewnętrzne 52 instaluje się w budynkach i ich

częściach , a mianowicie:

strefach pożarowych produkcyjnych i magazynowych o powierzchni

całkowitej
powyżej 200 m

i obciążeniu ogniowym wyższym niż 500 MJ/m

- piwnicach i częściach techniczno-magazynowych o łącznej powierzchni
i całkowitej znajdujących się w nich pomieszczeń przekraczającej 200
m

i obciążeniu ogniowym tych pomieszczeń przekraczającym 500 MJ/m

nie
stanowiących odrębnej strefy pożarowej zaliczonej do kategorii
zagrożenia
ludzi w budynkach niskich i średniowysokich ZL II, ZL III i ZL V,

— w częściach magazynowych jednokondygnacyjnych
budynków handlowych o łącznej powierzchni całkowitej
znajdujących się w nich pomieszczeń przekraczającej
200m

i o średnim obciążeniu ogniowym tych pomieszczeń

przekraczającym 500 M J/m

— w strefach pożarowych produkcyjnych i magazynowych
o obciążeniu ogniowym niższym niż 500 MJ/m

jeżeli

znajdują się w nich pomieszczenia o powierzchni
całkowitej powyżej 100 m

, w których obciążenie ogniowe

jest wyższe niż 1000 MJ/m

, w budynkach handlowych

wielokondygnacyjnych,

— na scenach i zapleczach sal widowiskowych, teatrów,
domów kultury itp., jeżeli liczba miejsc na widowni
przekracza 200,

— w garażach jednoprzestrzennych,
jednokondygnacyjnych o więcej niż 10 stanowiskach oraz
garażach wielokondygnacyjnych zarówno zamkniętych, jak
i otwartych.

Instalowanie zaworów hydrantowych 52

Zawory hydrantowe

52 należy instalować na wszystkich

kondygnacjach oraz w piwnicach budynków wysokich i
wysokościowych niezależnie od ich funkcji, oraz na suchych
pionach zgodnie z PN-B-02861

PN-B-02861

Instalowanie hydrantów wewnętrznych 25

Hydranty wewnętrzne 25 instaluje się:

* na wszystkich kondygnacjach budynków wysokich i wysokościowych
niezależnie od ich funkcji, z wyjątkiem budynków zaliczonych do
kategorii
zagrożenia ludzi ZL IV,

* na wszystkich kondygnacjach i piwnicach niżej wymienionych
budynków,

jeżeli nie są one tymczasowe i nie są objęte obowiązkiem

wyposażania w
hydranty wewnętrzne

52:

- w budynkach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL I i ZL II z

wyjątkiem

budynków jednokondygnacyjnych o powierzchni całkowitej do

200 m

- w budynkach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL III i ZLV
niskich o powierzchni całkowitej powyżej 1000 m

średniowysokich.

Wydajność nominalna hydrantów wewnętrznych i

zaworów hydrantowych przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa
mierzona na zaworze hydrantowym podczas poboru wody nie
powinna być mniejsza niż:

— dla hydrantu wewnętrznego 52 - 2,5 dm

/s ;

— dla hydrantu wewnętrznego 25 - 1,0 dm

/s ;

— dla zaworu hydrantowego 52 - 2,5 dm

/s .

Instalacja powinna być wykonana z uwzględnieniem

jednoczesnego poboru wody z dwóch sąsiednich hydrantów
wewnętrznych lub zaworów hydrantowych, usytuowanych
najniekorzystniej pod względem hydraulicznym, zainstalowanych na
jednej kondygnacji lub w jednej strefie pożarowej.

W budynkach wysokich z jedną klatką schodową dopuszcza się

wykonywanie instalacji wodociągowej wewnętrznej przeciwpożarowej, z
uwzględnieniem jednoczesnego poboru wody z dwóch zaworów
hydrantowych.

W przypadku budynków niskich i średniowysokich dopuszcza się

wykonywanie instalacji wodociągowej przeciwpożarowej z
uwzględnieniem poboru wody z jednego hydrantu, jeżeli powierzchnia
kondygnacji lub strefy pożarowej nie przekracza 500 m

Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe powinny być

tak rozmieszczone, aby w ich zasięgu znajdowało się każde
miejsce w budynku lub jego części.

Zawory hydrantowe powinny być umieszczone na

wysokości 1,35 ± 0,05 m od poziomu podłogi. Nasada tłoczna
powinna być skierowana do dołu.

Usytuowanie nasady tłocznej oraz pokrętła zaworu

względem ścian lub względem obudowy powinno umożliwić łatwe
przyłączenie węża tocznego o wielkości zgodnej z wielkością
nasady klucza do łączników, odkręcane i zamykanie zaworu oraz
umieszczenie w szafce węża i prądownicy.

Przed hydrantem lub zaworem powinna być dostateczna

przestrzeń do rozwinięcia linii gaśniczej.

Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe na pionach

nawodnionych powinny być oznakowane tablicą informacyjną wg

PN-92/N-01256/01

oraz wyposażcie w instrukcję postępowania na

wypadek konieczności ich użycia - dotyczy to również zaworów
hydrantowych instalacji suchej.

U W A G A :

Każda instalacja przed dopuszczeniem do eksploatacji

powinna być przebadana w zakresie oględzin

zewnętrznych oraz sprawdzenia:

Każda instalacja przed dopuszczeniem do eksploatacji

powinna być przebadana w zakresie oględzin

zewnętrznych oraz sprawdzenia:

— zgodności z projektem technicznym,
— wymiarów,
— podłączenia węża,
— wydajności wodnej,
— wydajności podczas jednoczesnego poboru wody,
— sprawdzenia ciśnienia.

Z przeprowadzonego badania należy sporządzić

protokół zawierający:

— datę badania,
— skład komisji,
— opis instalacji,
— wykaz przedłożonych dokumentów,
— stwierdzenia zgodności z wymaganiami normy PN-B-02865.

Sposoby przystosowania i wykorzystania naturalnych

zbiorników i cieków wodnych do

przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego.

Sposoby przystosowania i wykorzystania naturalnych

zbiorników i cieków wodnych do

przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego.

1. Warstwa ziemi,
2. Płyta stropowa prefabrykowana,
3. Studzienka włazowa,
4. Prefabrykowana ściana zbiornika,
5. Płyta denna ze studzienką czerpalną

1. Ścianka prefabrykowana,

2. Wewnętrzny
tynk wodoszczelny,
3. Dno z chudego betonu,

4. Na przewodzie Zasuwa doprowadzającym wodę ,
5.
Zasuwa na przewodzie zasilającym studzienkę czerpalną,
6. Przewód zasilający
studzienkę,
7. Przewód doprowadzający wodę do
zbiornika,
8. Ogrodzenie zbiornika,
9. Rura przelewowa,

10. Pół łącznik ,

11. Studzienka czerpalna,
12. Pokrywa
studzienki.

Zbiornik otwarty

Usytuowanie zbiorników. Przeciwpożarowy zbiornik wodny

należy sytuować możliwie centralnie w stosunku do chronionych
obiektów.

Zasięg jednego przeciwpożarowego zbiornika wodnego powinien

obejmować obszar w promieniu do 250 m.

Warunki szczególne lokalizacji dla zbiorników

podziemnych. Zaleca się sytuowanie zbiorników podziemnych pod
trawnikami lub placami. Jeżeli zbiornik kryty podziemny jest usytuowany
pod placem, na którym jest przewidziany duży ruch pojazdów, należy
zapewnić odpowiednie miejsce na stanowisko czerpania wody i swobodny
dojazd.

Stanowisko czerpania wody. Przy każdym przeciwpożarowym

zbiorniku wodnym należy przewidzieć stanowisko czerpania wody
ułatwiające pobór wody ze zbiornika pompami pożarniczymi. Stanowisko
czerpania wody powinno mieć wymiary co najmniej 20 X 20 m,
dopuszcza się stanowisko czerpania wody o wymiarach co
najmniej 3 X 3 m, przeznaczone do ustawienia motopompy.

Stanowisko czerpania wody powinno znajdować się w odległości

nie większej niż 3 m. od punktu poboru wody ze zbiornika.Zarówno
odległość stanowiska czerpania wody jak i punktu poboru wody ze
zbiornika lub studzienki ssawnej, od najbliższego chronionego obiektu nie
powinna być mniejsza niż 25 m.

Głębokość minimalna, liczona od lustra wody do dna
zbiornika w miejscu czerpania, nic może wynosić
mniej niż 0,5m.

Głębokość maksymalna powinna być taka, aby
odległość pionowa mierzona od osi nasady pompy
pożarniczej po stronie ssawnej do dna zbiornika lub
studzienki ssawnej w miejscu czerpania wody nie
przekraczała 6 m.

Pojemności wodne zbiorników należy ustalać
zgodnie

z PN-71/B-02864.

Nominalna pojemność

przeciwpożarowego zbiornika wodnego powinna
wynosić co
najmniej 50 m

Podstawowe, wymiary głębokości

zbiorników.

Prostokątna kładka spiętrzająca wodę

Zastawka trójkątna i trapezowa

Punkt czerpania wody ze stanowiskiem na

motopompę

Czerpanie za pomocą studzienki

1. Studzienka

czerpalna,

2. Przewód

doprowadzający,

3. Wlot.

Studzienka ssawna na strumieniu o

niskim stanie wody

1. Krąg cementowy,

2. Dno betonowe,

3 . Pokrywa drewniana

1. Zejście z

prowadnicami,

2. Stanowisko pompy z

progiem.

Drogi pożarowe.

Wymagania.

Warunki sytuowania.

Drogi pożarowe.

Wymagania.

Warunki sytuowania.

Obowiązki w zakresie zapewnienia drogi

pożarowej i przeciwpożarowego zaopatrzenia

wodnego

Właściciel, zarządca lub użytkownik powinien

zapewnić drogi pożarowe o utwardzonej i odpowiednio
wytrzymałej nawierzchni umożliwiający dojazd do obiektu
o każdej porze roku oraz zapewnić odpowiednie
zaopatrzenie wodne do celów przeciwpożarowych.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji drogi pożarowe o utwardzonej i odpowiednio
wytrzymałej nawierzchni umożliwiającej dojazd o każdej
porze roku powinny być doprowadzone do :

- budynków zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL I i ZL II,

- budynków średniowysokich, wysokich i wysokościowych zaliczonych
do
kategorii zagrożenia ludzi ZL III, ZL IV i ZL V,

- budynków produkcyjnych, magazynowych i usługowych, urządzeń

technologicznych, placów składowych i wiat o powierzchni ponad
1000 m

w których występują materiały palne, z wyjątkiem obiektów o
obciążeniu
ogniowym nie przekraczającym 500 MJ/m

- obiektów, w których występują pomieszczenia zagrożone wybuchem,

- naturalnych i sztucznych zbiorników oraz ujęć wodnych służących
celom
przeciwpożarowym.

Drogi pożarowe

wzdłuż dłuższego boku budynku możliwie od struny wejść do klatek

schodowych,

co najmniej z dwóch stron budynku, którego szerokość jest większa niż
60 m.

Odległość drogi pożarowej od wejścia do dźwigu pożarowego nie

powinna przekraczać 50 m.

Minimalna szerokość dróg pożarowych na całej długości obiektu

oraz na odcinku 10 m przed i za obiektem powinna wynosić 4 m. Na
odcinku tym należy dodatkowo zapewnić utwardzone pobocze o
szerokości co najmniej 1 m , które może być wykorzystywane do ruchu
pieszych.

Pomiędzy obiektem , a drogą pożarowa nie powinny występować

stałe elementy zagospodarowania terenu oraz drzewa i krzewy o
wysokości przekraczającej 3 m.

Droga pożarowa

powinna umożliwić przejazd pojazdu bez

zawracania. Drogę pożarową bez możliwości takiego przejazdu należy
zakończyć placem manewrowym o wymiarach co najmniej 20 x 20 m,
objazdem pętlicowym lub rozwiązaniem równorzędnym.

Najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi pożarowej

powinien wynosić co najmniej 11 m.

Droga pożarowa powinna

przebiegać :

Na terenach gospodarstw rolnych, hodowlanych i leśnych, jako

drogi pożarowe do budynków, stacji transformatorowych oraz innych
urządzeń wymagających ochrony przeciwpożarowej, dopuszcza się drogi
o nawierzchni utwardzonej lub drogi gruntowe o szerokości co najmniej
3 m.

Przebieg i wymagania dla dróg pożarowych na obszarach

leśnych regulują przepisy o zabezpieczeniu przeciwpożarowym lasów.

Odległość krawędzi drogi pożarowej od ścian poszczególnych

rodzajów budynków oraz związanych z nimi urządzeń technologicznych,
placów składowych i wiat przeznaczonych do składowania materiałów
ustala się dla każdej drogi odrębnie w granicach 5—25 m.

Przy ustalaniu odległości krawędzi drogi należy brać pod uwagę

wielkość obciążenia ogniowego i stopień przeszklenia obiektu, a
ponadto inne okoliczności istotne dla ochrony przeciwpożarowej.

Drogi pożarowe doprowadzone do budynków i urządzeń powinny

odpowiadać wymaganiom określonym w poniższej tabeli.

Przejazdy na dziedzińce i inne tereny obudowane

powinny

odpowiadać następującym warunkom:

- wysokość przejazdu w świetle powinna wynosić co najmniej 4,2 m,

a w budownictwie jednorodzinnym 3,2 m - szerokość przejazdu w świetle
powinna wynosi co najmniej 3,6 m, w tym szerokość jezdni co najmniej;

- 3 m, odległość między przejazdami na jeden dziedziniec nie może być większa
niż 150 m.

W przejazdach, których jezdnie są oddzielone od chodników słupami lub

ścianami, jezdnia powinna mieć szerokość co najmniej 3,6 m. Jeżeli przejazd jest
wykorzystywany jako stałe przejście dla pieszych, powinien być w nim zapewniony
chodnik o szerokości co najmniej l m.

Wiadukty, estakady, przejścia i inne podobne urządzenia, usytuowane

ponad drogami pożarowymi, powinny mieć prześwit o szerokości co najmniej 4,5
m i wysokość w świetle co najmniej 4,5 m.

Na teren ogrodzony o powierzchni przekraczającej 5 ha, na którym

znajdują się wyżej wymienione obiekty oraz na place targowe i wystawowe należy
zapewnić co najmniej dwa wjazdy odległe od siebie o 75 m.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy wymagania

dotyczące usytuowania drogi pożarowej nie mogą być spełnione,
dopuszcza się stosowanie innych rozwiązań, uzgodnionych z właściwym
miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej.