Technologia betonowania 

podwodnego

 

 

Medody:

- metoda Contractor (układanie z użyciem lejów),

- metoda hydrozaworów (układanie z użyciem 
hydrozaworów),

- metoda pompowa (układanie z użyciem pomp),

- metoda kubełkowa (układanie z użyciem kubełków),

- metoda Hydrocrete (beton spada swobodnie poprzez 
wodę).

 

 

Metoda Contractor

Rurę spadową średnicy 20 do 30 cm najpierw zamyka się kulą 
gumową, aby beton przy rozpoczynaniu betonowania nie stykał się w 
rurze z wodą. Gdy lej już dostatecznie napełni się betonem, kulę 
usuwa się i lekko podnosi rurę spadową. Przez to beton wychodzi z 
rury i tworzy się rodzaj babki betonowej. Aby zapobiec wypłukaniu lub 
rozsegregowaniu się, dolny koniec rury musi tkwić co najmniej na 1 m 
w już włożonym (wydostałym) betonie. Stąd wynika, że metoda 
Contractor nadaje się tylko do betonowania grubych części 
konstrukcji, pali wielkośrednicowych i ścian szczelinowych.

 

 

 

 

Metoda hydrozaworów

Metoda ta jest podobna do metody Contractor. Zamiast 
rury spadowej, przy leju zakłada się ściśliwy wąż spadowy, 
który kończy się stalowym cylindrem o regulowanej 
wysokości, podwieszonym do leja łańcuchami,.

Beton jest dostarczany nie w sposób ciągły, lecz porcjami, 
gdyż dopiero większe jego ilości są w stanie poszerzyć wąż 
przeciwko ciśnieniu wody. Ponieważ cylinder stalowy nie 
jest zanurzony w betonie, lecz kończy się na jego 
powierzchni, udaje się wytwarzać również cieńsze warstwy 
(do około 20 cm) o całkiem dobrej równości.

 

 

Metoda pompowa

Popularna obecnie metoda pompowa jest dalszym 
rozwinięciem metody Contractor. Beton jest pompowany 
sztywną rurą spadową, zaczynającą się ponad 
zwierciadłem wody; rura musi stale być zanurzona w 
świeżo usypanym betonie. Ponieważ nowy beton jest stale 
wtłaczany w uprzednio ułożony świeży beton i dlatego 
absolutnie nie wchodzi w zetknięcie z wodą, praktycznie 
nie następuje jego wypłukiwanie lub rozsegregowanie. 
Tempo układania betonu podwodnego - zależnie od formy 
geometrycznej i różnych warunków brzegowych - wynosi 
między 80 a 100 
m

3

 /godz.

 

 

 

 

Metoda kubełkowa

Kubełek specjalnego typu napełnia się ponad wodą 
betonem, a następnie prowadzi go poprzez wodę do 
miejsca wbudowania i tam opróżnia. Beton ma wysypać 
się bezpośrednio na dnie wykopu lub na już osadzonym 
betonie. Ponieważ przy opróżnianiu cement może ulec 
wypłukaniu, z reguły dodaje się do betonu stabilizatory 
dla polepszenia jego spójności

 

 

Metoda Hydrocrete

W tej specjalnej metodzie układania, świeży beton 
uodporniony na erozję za pomocą odpowiednich domieszek 
zrzuca się swobodnie poprzez wodę (głębokość wbudowania 
do około 4 m). Przy tym nie ma ani wypłukiwania cementu, 
ani też beton nie rozsegregowuje się. Nie trzeba go 
zagęszczać, a sam wyrównuje się przez swą rozpływność. 
Taką metodą można wykonywać beton zarówno zbrojony, jak 
i niezbrojony.

 

 

Keson

- stalowa lub żelbetowa skrzynia bez dna 
umożliwiająca prowadzenie robót 
hydrotechnicznych w warunkach 
bezwodnych na dnie jezior, rzek i mórz. 
Po zatopieniu kesonu, ustawieniu go na 
dnie i uszczelnieniu od spodu, 
wypompowuje się z niego wodę przez 
wtłaczanie sprężonego powietrza o 
ciśnieniu określonym głębokością 
zanurzenia kesonu. Połączenie kesonu z 
przestrzenią ponad powierzchnią wody 
umożliwia przewód zaopatrzony w śluzy 
powietrzne, którym odbywa się 
transport ludzi, materiałów i narzędzi w 
obu kierunkach.

 

 

 

 

Studnia opuszczana - jest to ciężka, 
żelbetowa skrzynia, zagłębiająca 
się pod wpływem własnego ciężaru 
w wyniku stopniowego wybierania 
gruntu ze środka i usuwania go na 
zewnątrz. Studnie mogą być 
jednokomorowe o przekroju 
kolistym lub wielokomorowe o 
przekroju kwadratowym, bądź 
prostokątnym.