Technologia betonowania
podwodnego
Medody:
- metoda Contractor (układanie z użyciem lejów),
- metoda hydrozaworów (układanie z użyciem
hydrozaworów),
- metoda pompowa (układanie z użyciem pomp),
- metoda kubełkowa (układanie z użyciem kubełków),
- metoda Hydrocrete (beton spada swobodnie poprzez
wodę).
Metoda Contractor
Rurę spadową średnicy 20 do 30 cm najpierw zamyka się kulą
gumową, aby beton przy rozpoczynaniu betonowania nie stykał się w
rurze z wodą. Gdy lej już dostatecznie napełni się betonem, kulę
usuwa się i lekko podnosi rurę spadową. Przez to beton wychodzi z
rury i tworzy się rodzaj babki betonowej. Aby zapobiec wypłukaniu lub
rozsegregowaniu się, dolny koniec rury musi tkwić co najmniej na 1 m
w już włożonym (wydostałym) betonie. Stąd wynika, że metoda
Contractor nadaje się tylko do betonowania grubych części
konstrukcji, pali wielkośrednicowych i ścian szczelinowych.
Metoda hydrozaworów
Metoda ta jest podobna do metody Contractor. Zamiast
rury spadowej, przy leju zakłada się ściśliwy wąż spadowy,
który kończy się stalowym cylindrem o regulowanej
wysokości, podwieszonym do leja łańcuchami,.
Beton jest dostarczany nie w sposób ciągły, lecz porcjami,
gdyż dopiero większe jego ilości są w stanie poszerzyć wąż
przeciwko ciśnieniu wody. Ponieważ cylinder stalowy nie
jest zanurzony w betonie, lecz kończy się na jego
powierzchni, udaje się wytwarzać również cieńsze warstwy
(do około 20 cm) o całkiem dobrej równości.
Metoda pompowa
Popularna obecnie metoda pompowa jest dalszym
rozwinięciem metody Contractor. Beton jest pompowany
sztywną rurą spadową, zaczynającą się ponad
zwierciadłem wody; rura musi stale być zanurzona w
świeżo usypanym betonie. Ponieważ nowy beton jest stale
wtłaczany w uprzednio ułożony świeży beton i dlatego
absolutnie nie wchodzi w zetknięcie z wodą, praktycznie
nie następuje jego wypłukiwanie lub rozsegregowanie.
Tempo układania betonu podwodnego - zależnie od formy
geometrycznej i różnych warunków brzegowych - wynosi
między 80 a 100
m
3
/godz.
Metoda kubełkowa
Kubełek specjalnego typu napełnia się ponad wodą
betonem, a następnie prowadzi go poprzez wodę do
miejsca wbudowania i tam opróżnia. Beton ma wysypać
się bezpośrednio na dnie wykopu lub na już osadzonym
betonie. Ponieważ przy opróżnianiu cement może ulec
wypłukaniu, z reguły dodaje się do betonu stabilizatory
dla polepszenia jego spójności
Metoda Hydrocrete
W tej specjalnej metodzie układania, świeży beton
uodporniony na erozję za pomocą odpowiednich domieszek
zrzuca się swobodnie poprzez wodę (głębokość wbudowania
do około 4 m). Przy tym nie ma ani wypłukiwania cementu,
ani też beton nie rozsegregowuje się. Nie trzeba go
zagęszczać, a sam wyrównuje się przez swą rozpływność.
Taką metodą można wykonywać beton zarówno zbrojony, jak
i niezbrojony.
Keson
- stalowa lub żelbetowa skrzynia bez dna
umożliwiająca prowadzenie robót
hydrotechnicznych w warunkach
bezwodnych na dnie jezior, rzek i mórz.
Po zatopieniu kesonu, ustawieniu go na
dnie i uszczelnieniu od spodu,
wypompowuje się z niego wodę przez
wtłaczanie sprężonego powietrza o
ciśnieniu określonym głębokością
zanurzenia kesonu. Połączenie kesonu z
przestrzenią ponad powierzchnią wody
umożliwia przewód zaopatrzony w śluzy
powietrzne, którym odbywa się
transport ludzi, materiałów i narzędzi w
obu kierunkach.
Studnia opuszczana - jest to ciężka,
żelbetowa skrzynia, zagłębiająca
się pod wpływem własnego ciężaru
w wyniku stopniowego wybierania
gruntu ze środka i usuwania go na
zewnątrz. Studnie mogą być
jednokomorowe o przekroju
kolistym lub wielokomorowe o
przekroju kwadratowym, bądź
prostokątnym.