RACHUNEK
KOSZTÓW
DLA
INŻYNIERÓW
semestr letni 2012/2013
PODSTAWOWE
POJĘCIA DOTYCZĄCE
KOSZTÓW
KOSZTY
Df. Wg ustawy o rachunkowości (art.. 3 ust. 1, pkt 31-3 ( i MSR):
O ile mowa w ustawie o:
31) kosztach i stratach - rozumie się przez to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie
sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie,
zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą
do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie
środków przez udziałowców lub właścicieli;
32) pozostałych kosztach i przychodach operacyjnych - rozumie się przez to koszty i przychody
związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, a w szczególności koszty I przychody
związane:
a) z działalnością socjalną,
b) ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych I prawnych, a
także nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji,
c) z utrzymywaniem nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do
inwestycji, w tym także z aktualizacją wartości tych inwestycji, jak również z ich
przekwalifikowaniem odpowiednio do środków trwałych oraz wartości niematerialnych I prawnych,
jeżeli do wyceny inwestycji przyjęto cenę rynkową bądź inaczej określoną wartość godziwą,
d) z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem
należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów,
e) z utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi,
f) z odpisami aktualizującymi wartość aktywów i ich korektami, z wyjątkiem odpisów obciążających
koszty finansowe,
g) z odszkodowaniami i karami,
h) z przekazaniem lub otrzymaniem nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny aktywów, w tym także
środków pieniężnych na inne cele niż dopłaty do cen sprzedaży, nabycie lub wytworzenie środków
trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych;
Df. [Sawicki]
Koszty stanowią wyrażone w pieniądzu zużycie środków produkcji oraz siły roboczej,
związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz wszelkie niezbędne
zmniejszenia majątku w celu doprowadzenia produktów i towarów do sprzedaży.
KLASYFIKACJA KOSZTÓW
Kryterium klasyfikacji
Podział kosztów
Rodzaj działalności
Koszty działalności operacyjnej
Koszty działalności finansowej
Koszty działalności inwestycyjnej
Koszty związane z funduszami specjalnymi
Sfera działalności (cel
poniesienia)
Koszty zakupu
Koszty produkcji
Koszty zarządzania
Koszty sprzedaży
Działalność gospodarcza
Koszty normalnej (zwykłej) działalności
operacyjnej
Pozostałe koszty operacyjne
Koszty finansowe
Struktura wewnętrzna kosztów
Koszty proste
Koszty złożone
Rodzaj kosztów
Zużycie materiałów i energii
Usługi obce
Wynagrodzenia
Świadczenia na rzecz pracowników
Podatki i opłaty
Amortyzacja
Pozostałe koszty
KLASYFIKACJA KOSZTÓW - cd
Miejsce powstawania kosztów
Koszty wydziałów podstawowych
Koszty wydziałów pomocniczych
Koszty zarządu
Koszty zakupu
Koszty sprzedaży
Sposób odnoszenia kosztów na
produkty
Koszty bezpośrednie
Koszty pośrednie
Sposób ujęcia w sprawozdaniu
finansowym
Koszty produktów (aktywa bilansu)
Koszty okresu (rachunek zysków i strat)
Stopień zależności od wielkości
produkcji (rozmiarów działalności)
Koszty stałe
Koszty zmienne
Koszty mieszane
Tryb ustalania kosztów
Koszty ustalone ex ante (z góry)
Koszty ustalone in tempora (bieżąco)
Koszty ustalane ex post (po ich poniesieniu)
Celowość i możliwość kontroli
Koszty kontrolowane
Koszty niekontrolowane
Związek kosztów z produktami pracy
Koszty indywidualne
Koszty wspólne
Związek z osiągniętymi przychodami
według prawa podatkowego
Koszty uzyskania przychodu
Koszty niestanowiące kosztów uzyskania
przychodów
KLASYFIKACJA KOSZTÓW - cd
Istotność kosztów przy
podejmowaniu decyzji
Koszty decyzyjne (istotne)
Koszty niedecyzyjne (nieistotne)
Stopień wykorzystania zdolności
produkcyjnej
Koszty stałe użyteczne (wykorzystywane w
danym okresie zdolności produkcyjne)
Koszty stałe nieużyteczne (posiadane,
utrzymane w gotowości –
niewykorzystane)
Stan dokonania
Koszty zapadłe (nieodwracalne, przesądzone)
Koszty przyszłe (nieprzesądzone)
Inne cele decyzyjne
Koszty utraconych korzyści (alternatywne)
Koszty krańcowe
Koszty uznaniowe
Koszty rozliczane w czasie
Fazy cyklu życia produktu
Koszty fazy projektowania
Koszty fazy wytwarzania
Koszty fazy posprzedażnej
Łańcuch tworzenia wartości
Koszty funkcji pomocniczych (infrastruktury
firmy, zarządzania zasobami ludzkimi,
badania i rozwoju, zaopatrzenia)
Koszty logistyki wewnętrznej
Koszty marketingu i sprzedaży
Koszty usług posprzedażnych
KOSZTY PODSTAWOWEJ
DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ
• KOSZTY PRODUKTÓW – koszty przypisane do
produktu, znajdują odzwierciedlenie w wyniku
finansowym, gdy zostaną sprzedane,
• KOSZTY OKRESU – koszty przypisane do okresu, w
którym są ponoszone
Koszty
produkcyjne
Koszty
nieprodukcyjne
KOSZTY
PRODUKTÓW
KOSZTY
OKRESU
Wykazywane
jako zapasy w
aktywach
bilansu
Wykazywane
jako koszt
okresu
sprawozdawczeg
o w rachunku
zysków i strat
sprze
dany
ch
niesprzedanyc
h
PODZIAŁ KOSZTÓW
KOSZTY STAŁE KOSZTY ZMIENNE
KOSZTY MIESZANE
total
koszt
jednostkowy
KOSZTY STAŁE
np.
koszt dzierżawy pomieszczeń
[zł] [zł/jednostka]
[ilość] [ilość]
total
koszt
jednostkowy
KOSZTY ZMIENNE
np.
koszt surowca
[zł] [zł/jednostka]
[ilość]
[ilość]
total
KOSZTY MIESZANE
np.
płace przedstawiciela handlowego
[zł]
koszt
całkowity
element
zmienny
element stały
[ilość]
PRÓG RENTOWNOŚCI
KOSZTY I PRZYCHODY
[zł]
przychody
koszt
całkowity
element
zmienny
element
stały
BEP [ilość]
próg rentowności
koszty stałe + koszty zmienne = przychody = ilość x cena
jednostkowa
k
st
+ k
zm
= il
BEP
x cena
jedn
k
zm
= il
BEP
x k
zm jedn
k
st
+ il
BEP
x k
zm jedn
= il
BEP
x cena
jedn
k
st
il
BEP
=
cena
jedn
– k
zm jedn
il
zabudżetowana
– il
BEP
margines bezpieczeństwa = x 100%
il
zabudżetowana
ANALIZA KOSZTÓW - etapy
1) OKREŚLENIE OBIEKTU KOSZTÓW I
WYBÓR NOŚNIKA KOSZTÓW
2) ZEBRANIE DANYCH DOTYCZĄCYCH
OBIEKTU KOSZTÓW I NOŚNIKA
KOSZTÓW,
3) ANALIZA RELACJI: OBIEKT-NOŚNIK
KOSZTÓW,
4) ANALIZA KOSZTÓW -
INTERPRETACJA WYNIKÓW.
OBIEKTY KOSZTÓW – NOŚNIKI
KOSZTÓW
• obiekt kosztów - dowolny przedmiot odniesienia,
grupowania i kalkulacji kosztów (np. wyrób, klient,
dostawca, kooperant, budynek, projekt badawczy,
pracownik, maszyna, jednostka organizacyjna firmy, etc)
• Nośniki kosztów to parametry, pozwalające przypisać
koszty zasobów do obiektów kosztowych oraz koszty
jednych obiektów do innych. Służą za klucze
rozliczeniowe kosztów.
• Musi między nimi istnieć związek przyczynowo-skutkowy
obiekt kosztów
nośnik kosztów
koszty paliwa
kilometry
koszty konserwacji
maszynogodziny, roboczogodziny
koszty kontroli jakości
liczba kontroli, godziny testowania
EWIDENCJA
I ROZLICZENIA KOSZTÓW
KOSZTY W SYSTEMIE
PRZEDSIĘBIORSTWA
KOSZTY W SYSTEMIE FINANSOWO-KSIĘGOWYM: gdzie
prowadzona jest ewidencja kosztów faktycznie
poniesionych w ośrodkach kosztów działalności
podstawowej, pomocniczej i zarządu. Ewidencja jest
prowadzona w sposób umożliwiający sporządzenie
sprawozdania finansowego.
MODULE KONTROLINGOWYM: służącym do kalkulacji
planowanych kosztów różnych obiektów. W module tym są
identyfikowane i gromadzone obok finansowych także
niezbędne dane niefinansowe.
AKTYWA
Aktywa
trwałe
.................
Aktywa
obrotowe
.......
Środki
pieniężne
PASYWA
Kapitały
własne
...................
.......
Wynik
finansowy
Kapitały
obce
BILANS
ZESTAWIENIE ZMIAN
KAPITAŁU/FUNDUSZU
WŁASNEGO
Kapitał własny na początek
okresu
Zwiększenia / zmniejszenia
Kapitał własny na koniec okresu
RACHUNEK ZYSKÓW I
STRAT
Przychody
Koszty
Wynik finansowy
INFORMACJA DODATKOWA
informacja o przyjętych zasadach rachunkowości oraz dane
objaśniające
BEZPIECZEŃSTWO I NIEZALEŻNOŚĆ
RENTOWNOŚĆ
I EFEKTYWNOŚĆ
RACHUNEK
PRZEPŁYWÓW
PIENIĘŻNYCH
WPŁYWY
WYDATKI
Stan
środków na
koniec
okresu
WYPŁACALNOŚĆ
SPRAWOZDANIA FINANSOWE
UJĘCIE KOSZTÓW W PLANIE KONT
konta 4 ZPK
(przykład):
400
Amortyzacja
411
Zużycie materiałów
419
Zużycie energii
426
Usługi transportowe
427
Usługi remontowe
428
Pozostałe usługi obce
431
Wynagrodzenia
440
Składki ZUS i zrównane z nimi
450
Odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych
451
Świadczenia na rzecz pracowników (pozostałe)
452
Koszty bezpieczeństwa i higieny pracy
461
Podatki i opłaty zrównane z nimi
463
Podróże służbowe
470
Koszty reklamy i wydatki reprezentacyjne
471
Pozostałe koszty
490
Rozliczenie kosztów
UJĘCIE KOSZTÓW W PLANIE KONT
501
Produkcja podstawowa
509
Koszty braków
513
Koszty handlowe
521
Koszty wydziałowe
523
Koszty zakupu
527
Koszty sprzedaży
531
Koszty działalności pomocniczej
551
Koszty zarządu
580
Rozliczenie Kosztów
701
Sprzedaż wyrobów
502
Sprzedaż usług
703
Sprzedaż usług działalności pomocniczej
711
Koszt sprzedanych wyrobów
712
Koszt sprzedanych usług
713
Koszt sprzedanych usług działalności
pomocniczej
konta 5 ZPK
(przykład):
konta 7 ZPK
(przykład):
Etapy ewidencji i rozliczania
kosztów
I.
Wstępna ewidencja kosztów w układzie
rodzajowym na podstawie dokumentów
źródłowych.
II.
Rozliczenie - podział zaewidencjonowanych
kosztów rodzajowych wg celu ich poniesienia na
koszty (głównie „5-ek”):
-
dotyczące kilku okresów sprawozdawczych,
-
zakupu,
-
działalności podstawowej,
-
działalności pomocniczej,
-
zarządu,
-
sprzedaży.
Rozliczenie kosztów
a) Koszty dotyczące kilku okresów ujmuje się na
kontach:
-
Koszty zakupu – bezpośrednie koszty zaopatrzenia
materiałowego,
-
Rozliczenia międzyokresowe kosztów – inne koszty
podlegające międzyokresowemu rozliczeniu w
czasie
b) Koszty działalności podstawowej danego okresu
ujmuje się:
-
Produkcja podstawowa – koszty bezpośrednie
produkcji podstawowej,
-
Braki – koszty naprawy i wytworzenia naprawionych
produktów,
-
Koszty wydziałowe – koszty pośrednie wydziałów
produkcji podstawowej,
-
Koszty sprzedaży – bezpośrednie i pośrednie koszty
fazy zbytu
Rozliczenie kosztów – c.d.
c) Bezpośrednie i pośrednie koszty działalności
pomocniczej danego okresu ujmuje się na
koncie:
- Produkcja pomocnicza
d) Bezpośrednie i pośrednie koszty działalności
handlowej ujmuje się na koncie:
- Koszty handlowe
e) koszty zarządu, komórek ogólnych, pośrednie
koszty zaopatrzenia dotyczące danego
okresu:
- Koszty zarządu.
Rozliczenie kosztów – c.d.
• Przekształcenie kosztów z układu
rodzajowego na inne układy
dokonywane jest za pomocą konta
rozliczenie kosztów.
• Suma kosztów na kontach kosztów
rodzajowych jest przenoszona na
strony kredytowe konta rozliczenie
kosztów na konta poszczególnych
rodzajów działalności
Ewidencja kosztów
działalności produkcyjnej
1. Do ewidencji kosztów produkcji służy konto „Koszty produkcji
podstawowej” (50).
2. Rozliczenie kosztów produkcji dokonuje się za pośrednictwem
konta „Rozliczenie produkcji” (58).
3. Wskaźnik odchyleń przeciętnych:
Wop = (O x 100%)/(S+Rw+Zk)
gdzie:
O- odchylenie od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych do
rozliczenia w danym miesiącu (stan początkowy +
zwiększenia w trakcie miesiąca),
S – rozchód produktów gotowych z tytułu sprzedaży w cenach
ewidencyjnych,
Rw – rozchód wyrobów gotowych w cenach ewidencyjnych do
własnych sklepów,
Zk – zapas wyrobów gotowych na koniec miesiąca w cenach
ewidencyjnych;
Odchylenie od cen ewidencyjnych przypadające na sprzedane
wyroby:
OS=S x Wop
Koszt wytworzenia
produktu
obejmuje:
•
Koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym
produktem:
-
wartość zużytych materiałów bezpośrednich,
-
koszty pozyskania i przetworzenia, związane bezpośrednio z
produkcją (np. robocizna bezpośrednia),
-
inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem
produktu do postaci i miejsca, w jakich znajduje się w dniu
wyceny (koszty zaprojektowania produktów dla konkretnych
klientów, koszty niezbędnego magazynowania w trakcie
procesu produkcyjnego, uzasadnione pośrednie koszty
pozaprodukcyjne, administracyjne i finansowe);
2) Pośrednio związaną z produktem część kosztów
uzasadnionych, odpowiednich do okresu wytwarzania
produktu, obejmujące:
-
zmienne pośrednie koszty produkcji,
-
tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które
odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym
wykorzystaniu zdolności produkcyjnych, tj. przy przeciętnej,
zgodnej z oczekiwaniami w typowych warunkach wielkości
produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy
uwzględnieniu planowych remontów.
Koszty niezaliczane do kosztów
wytworzenia produktów – koszty
okresu, w którym je poniesiono (MSR 2)
• Koszty będące konsekwencją niewykorzystanych zdolności
produkcyjnych, czyli ponadnormatywne stałe pośrednie
koszty produkcji (np. odpisy amortyzacyjne, wynagrodzenia
personelu kierowniczego, utrzymanie wyposażenia
produkcyjnego);
• Koszty wszelkich strat w zapasach (np. straty produkcyjne,
jak: zmarnowane surowce i materiały, zmarnowana
robocizna, uszkodzenia, kradzieże);
• Koszty ogólne zarządu, które nie są związane z
doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się
znajduje na dzień wyceny;
• Koszty magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów,
chyba, że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w
procesie produkcji;
• Koszty sprzedaży i dystrybucji produktów;
• Odpisy wartości zapasów do poziomu cen sprzedaży netto.
KALKULACJE
KOSZTÓW
KALKULACJE KOSZTÓW
• Kalkulacja jest to czynność obliczeniowa,
zmierzająca do ustalenia kwoty kosztów
przypadających na przedmiot kalkulacji (obiektu lub
grupy obiektów).
• Przedmiot musi być jednoznacznie określony i
wyrażony w odpowiedniej mierze naturalnej, czyli w
sztukach, metrach, kilogramach lub umownej:
tonokilometry lub, gdy nie da się określić w
racjonalny sposób jednostki miary.
• Przed ustaleniem jednostkowego kosztu
wytworzenia wyrobu dokonywane są
przeksięgowania kosztów zakupu, kosztów produkcji
i wydziałowych. Aby prawidłowo i dokładnie ustalić
jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu pod uwagę
bierzemy następujące czynniki:
zastosowanie odpowiedniej metody kalkulacji;
jakość ewidencji mierników;
szczegółowość i jakość kalkulacji kosztów;
ścisłe powiązania kalkulacji z całością kosztów.
KALKULACJE KOSZTÓW
• Zadaniem kalkulacji jest określenie efektywności wytworzenia określonych
produktów. Kalkulacja pokazuje nam nie tylko jednostkowy koszt wytworzenia
jak i poszczególne składniki kosztu wytworzenia, czyli pozycje kalkulacyjne np.:
materiały bezpośrednie, płace bezpośrednie, koszty wydziałowe, koszty
zarządu.
• Podsumowując zadanie kalkulacji jest dostarczenie informacji do:
określenia poziomu kosztów;
kontroli kosztów;
ustalenia cen;
• Celem kalkulacji jest obliczenie kosztu wytworzenia jednostki produktu
gotowego, wyrobu lub usługi. Najpierw trzeba ustalić:
zebrania na właściwie rozbudowanych kontach wynikowych kosztów
związanych z wytwarzanymi produktami;
wielkość produkcji wykonanej;
wielkość produkcji w toku;
przypisania kosztów do jednostki kalkulacyjnej za pomocą odpowiednich
metod;
• Rozróżniamy dwie kalkulacje ze względu na potrzeby.
1) Kalkulacja ewidencyjna- kalkulacja dokonywana na potrzeby ewidencyjne,
opiera się na przepisach o rachunkowości, a jej podstawą jest koszt
wytworzenia, którego zakres reguluje ustawa (art. 28 ust.2 pkt 2).
2) Kalkulacja decyzyjna- kalkulacja dokonywana na potrzeby decyzyjne, jest
sporządzana do obliczenia pełnego kosztu jednostkowego w celu weryfikacji
polityki cenowej, porównania rentowności w branży i innych potrzeb. Można
wtedy do jednostkowego kosztu wytworzenia doliczyć koszty ogólnozakładowe
oraz koszty sprzedaży według przyjętego klucza.
• Kalkulacja ewidencyjna oblicza nam techniczny koszt wytworzenia a kalkulacja
decyzyjna pełny koszt wytworzenia.
RODZAJE KALKULACJI
ze względu na czas oraz cel jej sporządzenia
wstępna:
Ex ante: sporządzana przed rozpoczęciem produkcji, opiera się na kosztach przewidywanych. Podstawą
kalkulacji wstępnej są normy i wskaźniki techniczno-ekonomiczne, taryfikatory, taryfy cen i ceł, zbiorowe
układy pracy, ceny średnie, koszty uznane za przeciętne dla danej branży czy produktu. Dlatego też
kalkulacja ta może przybierać postać ofertowej, planowej, normatywnej lub operatywnej.
- ofertowa
sporządzana głównie w przedsiębiorstwach o produkcji jednostkowej i małoseryjnej, wytwarzających duże i
skomplikowane urządzenia techniczne czy produkty. Celem tej kalkulacji jest ustalenie propozycji ceny;
ma wyłącznie charakter orientacyjny – jest sporządzana w czasie, kiedy nie ma jeszcze dokładnych
opracowań konstrukcyjnych i technologicznych. Ma ona podstawowe znaczenie decyzyjne, umożliwia,
bowiem powzięcie decyzji, czy jednostka może się podjąć wykonania zamówienia, mimo że jest za mało
dokładna, aby na jej podstawie można było kontrolować koszty rzeczywiste związane z wykonaniem
danego zamówienia.
- planowa
sporządzana w trakcie ustalania planów i budżetów. Jest ona oparta na założeniach przyjętych do
opracowania planów i budżetów dotyczących zużycia środków produkcji, norm wydajności pracy oraz
przewidywanych skutków usprawnień organizacyjno-technicznych. Kalkulacja ta odzwierciedla w
planowanym koszcie wytworzenia poszczególnych wyrobów przewidywane normy wykorzystania
zdolności produkcyjnej, zużycia materiałów, itp. przy założonej wielkości produkcji. Planowany koszt
jednostkowy służy przede wszystkim do tworzenia optymalnych planów produkcji i sprzedaży,
prowadzenia polityki zaopatrzenia, tworzenia podstaw do obniżenia kosztów.
- normatywna
wchodzi w skład ewidencji i rozliczeń w rachunku kosztów standardowych; tworzona jest na podstawie norm
technicznych i planowanych cen oraz budżetów kosztów pośrednich. W wyniku kalkulacji normatywnej
uzyskuje się normatywny koszt jednostkowy produktu. Jest ona sporządzana przede wszystkim dla
produkcji powtarzalnej, dla której możliwe i opłacalne normowanie zużycia.
- operatywna
jest odpowiednikiem kalkulacji normatywnej w produkcji niepowtarzalnej. Jest ona sporządzana po
zakończeniu opracowania konstrukcyjnego i technologicznego wyrobu, a przed przystąpieniem do
produkcji. Opiera się na obowiązujących w chwili jej zestawienia cenach i stawkach płac, normach
zużycia materiałów, czasu pracy i usług obcych oraz planowanych narzutach kosztów wydziałowych.
wynikowa
Ex post: jest oparta na danych rzeczywistych, ujętych w ewidencji księgowej. Jest ona sporządzana okresowo i
odzwierciedla faktyczne wykonanie założonych w kalkulacji wstępnej norm zużycia składników majątku i
pracy ludzkiej.
ze względu na kompletność kosztów uwzględnianych przy obliczaniu kosztu jednostkowego
k. kosztu pełnego
(całkowitego)
obejmuje wszystkie poniesione koszty włącznie koszty pośrednie;
k. kosztu
częściowego
wchodzi w skład rachunku kosztów zmiennych i uwzględnia jedynie koszty zmienne odnoszone
bezpośrednio lub pośrednio na jednostki kalkulacyjne. Pozostałe koszty są doliczane do wyniku
kalkulacji w razie określonych potrzeb, głównie na potrzeby ustalenia ceny lub porównań danych
rynkowych
METODY KALKULACJI
Uwzględniając organizację procesu produkcji
wyróżnia się:
1. Kalkulację podziałową
a) prosta,
b) współczynnikowa,
c) kalkulację podziałowa odjemna,
d) procesowa,
e) bezpółfabrykatowa.
2. Kalkulację doliczeniową
a) zleceniowa,
b) asortymentowa.
KALKULACJA PODZIAŁOWA
Kalkulacja podziałowa prosta - stosowana w przypadku produkcji masowej
jednego asortymentu wyrobów, wykorzystującej tę samą technologię,
maszyny i urządzenia.
Kalkulacja podziałowa ze współczynnikami - stosowana w przypadku
produkcji masowej różnych wyrobów produkowanych z tego samego surowca,
za pomocą takich samych zabiegów produkcyjnych i przechodzących przez te
same urządzenia produkcyjne, ale w wyniku otrzymuje się produkty różniące
się między sobą właściwościami, jakością i parametrami użytkowymi.
Kalkulacja podziałowa odjemna - w wyniku procesu produkcyjnego
otrzymujemy produkt główny oraz produkty uboczne.
Kalkulacja procesowa lub fazowa - stosowana w przedsiębiorstwach, w
których produkcja przechodzi kilka wyodrębnionych w kalkulacji, kolejnych faz
procesów produkcyjnych. Stosuje się ją, gdy materiał wyjściowy czy surowiec
w kolejnych fazach ulega przeróbce i uszlachetnieniu, a wynikiem całego
procesu jest produkt finalny.
Kalkulacja doliczeniowa - polega na odrębnej ewidencji kosztów
bezpośrednich dla poszczególnych produktów oraz doliczeniu do nich, za
pomocą specjalnych kluczy rozliczeniowych, odpowiedniej części kosztów
pośrednich. W efekcie uzyskujemy koszt zbliżony do kosztu indywidualnego.
•
Pozwala ustalić koszt jednostkowy wyrobu przez podzielenie kosztu
całkowitego przez ilość wytworzonych wyrobów.
kj = KC/w
gdzie:
kj – koszt jednostkowy
KC – koszt całkowity
w – ilość wyprodukowanych wyrobów gotowych
KALKULACJA DOLICZENIOWA
•
Kalkulacja doliczeniowa - stosowana w produkcji złożonej i montażowej, przechodzące
skomplikowane procesy technologiczne w wielu wydziałach. Produkowane wyroby składają się z
wielu części wytwarzanych w różnych wydziałach. Podstawową zasadą jest grupowanie kosztów
według możliwości ich udokumentowania. W rezultacie mamy następująca strukturę kosztów:
- koszty bezpośrednie (udokumentowane),
- koszty pośrednie (nieudokumentowane) - rozliczane proporcjonalnie do kosztów
bezpośrednich za pomocą kluczy podziałowych.
•
Klucz podziałowy - wielkość stanowiąca podstawę proporcjonalnego podziału kosztów
pośrednich na poszczególne jednostki kalkulacyjne.
Do rozliczania kosztów pośrednich można stosować następujące klucze podziałowe:
1. płace bezpośrednie - przy wyrównanym poziomie pracochłonności,
2. koszty bezpośrednie - przy wyrównanej materiałochłonności produkcji,
3. roboczogodziny - przy wyrównanym poziomie pracochłonności,
4. maszynogodziny - przy wyrównanym technicznym uzbrojeniu pracy.
Etapy kalkulacji doliczeniowej:
1. Dla każdego zlecenia ustala się kartę kalkulacyjną.
2. Na tę kartę nanosi się koszty bezpośrednie.
3. Koszty pośrednie dolicza się za pomocą kluczy podziałowych.
4. Sumuje się koszty bezpośrednie i koszty pośrednie, ustalając techniczny koszt wytworzenia
danego zlecenia.
•
Wyróżnia się dwie odmiany kalkulacji doliczeniowej:
Kalkulacja doliczeniowa zleceniowa - stosowana w przypadku produkcji jednostkowej i
małoseryjnej, a więc produkcji niepowtarzalnej w długich odstępach czasu, przy czym dla
każdej produkcji otwiera się zlecenie produkcji. Wówczas dla każdego zlecenia produkcyjnego
nanosi się koszty bezpośrednie natomiast koszty pośrednie rozlicza się za pomocą
odpowiedniego klucza podziałowego.
Kalkulacja doliczeniowa asortymentowa - stosowana w przypadku produkcji średnio i
wielkoseryjnej, a więc produkcji powtarzalnej produktu w długich odstępach czasu. W kalkulacji
tej nie otwiera się zlecenia produkcyjnego, ale kalkuluje się w sposób analityczny koszty
bezpośrednio na produkowany wyrób. Natomiast koszt pośredni jest przypisany proporcjonalnie
do kosztu pośredniego za pomocą klucza podziałowego.
SYSTEMY
RACHUNKÓW
KOSZTÓW
RACHUNEK KOSZTÓW
Df.
• względnie wyodrębniony (przedmiotowo i
proceduralnie) w systemie informacyjnym podmiotu
gospodarczego (przedsiębiorstwa) zbiór informacji o
kosztach opracowywanych według określonego
modelu dostosowanego do potrzeb informacyjnych
użytkowników (odbiorców) informacji.
Przeprowadzany w rachunku kosztów pomiar kosztów
i ich transformacja mają na celu umożliwienie oceny
sytuacji decyzyjnych, podejmowania decyzji i kontroli
ich realizacji [Leksykon rachunkowości]
• Ujęcie, zgrupowanie i interpretacja w różnych
przekrojach kosztów własnych wytworzenia i zbytu
produktów pracy działalności przedsiębiorstwa,
mierzonych ilościowo i wartościowo, za pewien okres
– w celu uzyskania możliwie wszechstronnych
informacji potrzebnych do ustalenia wyników i
kierowania przedsiębiorstwem lub ich zespołem
[Sawicki]
FUNKCJE RACHUNKU KOSZTÓW
• DOWODOWA – ewidencja kosztów na podstawie dowodów
księgowych oraz kontrola legalności i rzetelności zdarzeń
gospodarczych,
• EWIDENCYJNA – ujęcie poszczególnych rodzajów kosztów w
odpowiednich urządzeniach księgowych,
• INFORMACYJNO-SPRAWOZDAWCZA – zestawienie i
pogrupowanie w odpowiednich przekrojach poszczególnych
kosztów na użytek wewnętrzny i zewnętrzny,
• PLANISTYCZNA – prezentacja kosztów planowanych czy
normatywnych, któa zapewnia wdrożenie zarządzania przez
cele,
• KONTROLNA – zestawienie kosztów rzeczywistych według
podmiotów i przedmiotów, które umożliwia ich ocenę,
• ANALITYCZNA – prezentacja kosztów w różnych przekrojach,
która ułatwia ocenę efektywności i racjonalności działania,
• CENOWA – jako determinanta tworzenia cen, gdyż ponoszone
koszty powinny mieć odzwierciedlenie w cenie produktów i
towarów,
• OPTYMALIZACYJNA – koszty są realnym kryterium wyboru
wariantu wielu działań, np. układania optymalnej wielkości i
struktury produkcji (sprzedaży), optymalizacji długości serii
zaopatrzenia.
[Buk]
MODELE RACHUNKU KOSZTÓW
Kryteria podziału
Modele rachunku kosztów
Zasięg czasu ustalania kosztów
Rachunek kosztów rzeczywistych
Rachunek kosztów postulowanych
Rachunek kosztów docelowych
Zakres rzeczowy kosztów
Rachunek kosztów pełnych (całkowitych)
Rachunek kosztów niepełnych (częściowych)
Przyjęty wzorzec kosztów
Rachunek kosztów normalnych
Rachunek kosztów planowanych
Rachunek kosztów normatywnych
Rachunek kosztów standardowych
Rachunek kosztów budżetowych
Wrażliwość na zmiany skali
działalności
Rachunek kosztów zmiennych
Rachunek kosztów stałych
Zakres podmiotowy kosztów
Rachunek kosztów działalności podstawowej
Rachunek kosztów działalności pomocniczej
Rachunek kosztów zarządu
Zakres objętych procesów
Rachunek kosztów działań
Zakres objętych kosztów
Rachunek uproszczony
Rachunek rozwinięty
[Buk]
Rachunek kosztów rzeczywistych
• Obejmuje się nim ex post koszty rzeczywiste wg
rzeczywistego zużycia i cen rzeczywistych nabycia;
Rachunek kosztów postulowanych
• Obejmuje się nim koszty ex ante; przyjmuje się wzorzec dla
przyszłych okresów, będący punktem odniesienia w analizie kosztów;
postulaty kosztów mogą wynikać z ponoszonych kosztów w
okresach ubiegłych, planów, norm technologicznych, założeń do
budżetów, itp. W tej grupie kosztów występują rachunki kosztów:
a) normalnych (normal costing) – za wzorce (postulaty) kosztowe
przyjmuje się przeciętne koszty, zarejestrowane w okresach
poprzednich;
b) planowanych – koszty ustala się na podstawie przewidywanego
zużycia zasobów i przewidywanych cen tych zasobów;
c) normatywnych – za wzorce kosztowe przyjmuje się określone
normatywy;
d) standardowych (standard costing) – bazuje na standardach, czyli
wzorcach i normach wskazujących na dopuszczalne (graniczne)
poziomy kosztów produkcji jednostki wyrobu;
e) budżetowanych (preliminowanych) – jego zasięg jest ograniczony do
jednostek odpowiedzialności, które są zarządzane w oparciu o
budżetowanie operacyjne – mają przyznane i są odpowiedzialne za
budżety kosztów
Rachunek kosztów docelowych (target
costing)
• Stosowany do planowania kosztów nowych bądź modernizowanych wyrobów,
jeszcze przed rozpoczęciem ich wytwarzania, w celu optymalizacji różnych pozycji
kosztów w trakcie całego cyklu życia wyrobów (powiązany z TQM, JIT); etapy:
- Ustalenie dopuszczalnego kosztu produktu (wyznaczonego przez rynek) i
docelowej ceny sprzedaży wprowadzanego na rynek produktu;
- Określenie docelowego (możliwego do osiągnięcia) kosztu produktu,
zapewniającego planowaną rentowność produktu;
- Ustalenie docelowych kosztów komponentów produktu (przy uwzględnieniu
wynegocjowanych cen dostawców materiałów); ewentualna modyfikacja
produktu;
- Wprowadzenie rachunku kosztów docelowych łańcucha dostawców, poprzez
wywieranie nacisku na poziom cen części wyrobu w dół łańcucha dostawców.
Pozycja
Faza cyklu życia produktu
cały
cykl
wprowadzenie
wzrost
dojrzałość
spadek
Cena
25
23
20
17
21,09
Sprzedaż [ilość]
180
300
350
220
1 050
Sprzedaż [wartość]
4 500
6 900
7 000
3 740
22 140
Koszty zmienne
3 150
4 830
4 900
2 618
15 498
Koszty stałe
1 100
1 100
1 100
1 100
4 400
Koszty docelowe
4 250
5 930
6 000
3 718
19 898
Koszt jednostkowy
23,61
19,77
17,14
16,90
18,95
Zysk
250
970
1 000
22
2 242
Zysk jednostkowy
1,39
3,23
2,86
0,10
2,13
[Buk
]
Rachunek kosztów pełnych
(absorpcyjny)
• Koszty dzieli się na: koszty bezpośrednie i pośrednie, a
rozmiar produkcji traktuje się jako podstawową
determinantę podziału kosztów pośrednich; do kosztów
sprzedanych produktów i kosztu zapasów produktów włącza
się wszystkie koszty bezpośrednie i koszty pośrednie
produkcji; nie bierze się pod uwagę stopnia wykorzystania
zdolności produkcyjnych;
Rachunek kosztów częściowych
• Do tej grupy zalicza się rachunki sporządzane dla
określonych grup działalności: podstawowej, pomocniczej
czy ogólnego zarządu
Rachunek kosztów zmiennych
• Cechuje go podział kosztów całkowitych oraz jednostek
wewnętrznych na koszty stałe i zmienne;
• Polega na przyporządkowaniu kosztów zmiennych produktów
do przychodów z ich sprzedaży oraz na pokrywaniu z marży
brutto kosztów stałych i zysku operacyjnego (lub ustaleniu
straty).
Wybrane mierniki dla rachunku kosztów
zmiennych
• Jednostkowa marża brutto i-tego wyrobu – mb
i
:
mb
i
= p
i
- kz
i
• Wskaźnik jednostkowej marży brutto i-tego wyrobu – wmb
i
:
wmb
i
= mb
i
/ p
i
• Całkowita marża brutto wyrobów – MB
n
:
n n
MB
n
=
Ʃ
p
i
Q
i
-
Ʃ
kz
i
Q
i
i = 1 i=1
• Wskaźnik całkowitej marży brutto wyrobów – wMB
n
:
wMB
n
= MB
n
/ P
gdzie:
p
i
– cena jednostkowa i-tego wyrobu (zł/szt)
kz
i
– koszty zmienne jednostkowe i-tego wyrobu (zł/szt)
Q
i
– wielkość produkcji/sprzedaży i-tego wyrobu (szt.)
P – wartość sprzedaży (zł)
RACHUNEK KOSZTÓW
STANDARDOWYCH
• Stosowany w przedsiębiorstwach o produkcji seryjnej lub
powtarzalnej, w organizacjach usługowych i non-profit;
• Kontrola przy stosowaniu tego rachunku kosztów sprowadza
się do analizy odchyleń kosztów rzeczywistych od
postulowanych (planowanych) kosztów standardowych;
• Koszty standardowe można wyznaczyć następującymi
metodami:
1) Ustalanie norm zużycia (standardów ilościowych) danego
czynnika produkcji (np. materiałów bezpośrednich,
wynagrodzeń bezpośrednich) na wytworzenie jednostki
wyrobu, na podstawie analizy danych historycznych;
2) Ustalanie standardów na podstawie analizy technicznej
poszczególnych operacji produkcyjnych, danych technicznych
maszyn i urządzeń, parametrów technologicznych, itp.
Koszt standardowy produkcji danego wyrobu:
postulowane
standardowe koszty
bezpośrednie
robocizny
Postulowane
standardowe koszty
pośrednie
+
materiałowe
STANDARDY KOSZTÓW
• BAZOWY STANDARD KOSZTÓW – ma charakter
stały, nie uwzględnia zmian technologii produkcji
czy poziomu cen;
• STANDARD IDEALNY KOSZTÓW – określa minimalny
poziom kosztów, możliwy do osiągnięcia w
optymalnych warunkach techniczno-
organizacyjnych, przy najwyższej wydajności,
najniższych możliwych cenach surowców,
najlepszej jakości materiałach, pracy bezawaryjnej;
• STANDARD BIEŻĄCO OSIĄGALNY (PRAKTYCZNY) -
dopuszczalny poziom kosztów, możliwy do
osiągnięcia przy zakładanych efektywnych
warunkach działania; uwzględnia wydajność w
normalnych warunkach, przy zakładanych
przerwach w pracy maszyn, stratach
produkcyjnych itp.
ANALIZA ODCHYLEŃ
ODCHYLENIE KOSZTÓW PRODUKCJI
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
BEZPOŚREDNICH
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
POŚREDNICH
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
MATERIAŁÓW
BEZPOŚREDNIC
H
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
ROBOCIZNY
BEZPOŚREDNIEJ
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
POŚREDNICH
ZMIENNYCH
ODCHYLENIE
KOSZTÓW
POŚREDNICH
STAŁYCH
Odchyleni
e cenowe
materiałó
w
Odchyleni
e zużycia
materiałó
w
Odchyleni
e
wydajnośc
i zużycia
Odchyleni
e
struktury
zużycia
Odchyleni
e
wydajnośc
i pracy
Odchyleni
e stawek
płac
Odchyleni
e
wydajnośc
i
Odchyleni
e
wydatków
Odchyleni
e
rozmiarów
działalnoś
ci
Odchyleni
e
wydatków
Odchyleni
e
wydajnośc
i
Odchylenie
wykorzystani
a zdolności
produkcyjnyc
h
OBLICZANIE WARIANCJI
• Wariancja – różnica pomiędzy planowanymi, standardowymi kosztami (lub
przychodami) oraz aktualnymi kosztami rzeczywistymi (lub przychodami);
Wariancje
materiałowe
Wariancja cen materiałowych
Cena standardowa (PLN/kg)
8,00
Cena rzeczywista (PLN/kg)
7,50
Ilość rzeczywista zakupiona (kg)
6.000
Oczekiwany koszt przy rzeczywistej ilości (PLN)
8,00 x 6.000
48.000
Koszt rzeczywisty (PLN)
45.000
wariancja ceny materiałów (PLN)
3.000
(zysk)
Wariancja zużycia materiałów
Standardowe zużycie materiałów na jednostkę (kg/szt.)
3
Cena standardowa (PLN/kg)
8,00
Rzeczywista produkcja (szt.)
4.600
Rzeczywiste zużycie materiałów (kg)
14.200
Standardowe zużycie dla rzeczywistej produkcji (kg)
4.600 x 3
13.800
różnica (kg)
400
wariancja zużycia materiałów (PLN)
400 x 8,00
3.200
(strata)
Wariancje
roboczogodzin
Wariancja stawek robocizny
Stawka standardowa [PLN/godz.]
5,00
Rzeczywiste godziny przepracowane [godz.]
9.400
Koszt wynagrodzeń [PLN]
45.120
Oczekiwany koszt rzeczywistych godzin [PLN]
9.400 x 5,00
47.000
Koszt rzeczywisty [PLN]
45.120
Wariancja stawek roboczogodzin [PLN]
1.880
(zysk)
Wariancja wydajności robocizny
Standardowe godziny na wykonanie szt. wyrobu
[godz./szt.]
2,00
Rzeczywista produkcja [szt.]
4.600
Rzeczywiste godziny [godz.]
9.400
Standardowe godziny dla aktualnej produkcji [godz.]
4.600 x 2,00
9.200
Różnica godzin [godz.]
200
Wariancja wydajności robocizny [PLN]
200 x 5
1.000
(strata)
Wariancje
zmiennych
kosztów
pośrednich
Wariancja zmiennych wydatków pośrednich
Standardowe zmienne koszty pośrednie na godzinę
[PLN/godz.]
4,00
Rzeczywista liczba godzin [godz.]
9.400
Rzeczywisty koszt zmiennych kosztów pośrednich [PLN]
37.400
Oczekiwany koszt rzeczywistych godzin [PLN]
9.400 x 4,00
37.600
Różnica kosztów – wariancja [PLN]
200
(zysk)
Wariancja wydajności zmiennych kosztów pośrednich
Standardowe zmienne koszty pośrednie na godzinę
[PLN/godz.]
4,00
Standardowe godziny na sztukę wyrobu [godz./szt.]
2,00
Rzeczywista produkcja [szt.]
4.600
Rzeczywista liczba godzin [godz.]
9.400
Standardowe godziny dla rzeczywistej produkcji [godz.]
4.600 x 2,00
9.200
Różnica godzin
200
Wariancja wydajności
200 x 4,00
800
(strata)
Wariancje
stałych
kosztów
pośrednich
Wariancja stałych wydatków pośrednich
Zabudżetowane stałe koszty pośrednie [PLN]
30.000
Rzeczywiste stałe koszty pośrednie [PLN]
28.000
Różnica – wariancja [PLN]
2.000
(zysk)
Wariancja wydajności zmiennych kosztów pośrednich
Zabudżetowane stałe koszty pośrednie [PLN]
30.000
Zabudżetowana produkcja [szt.]
5.000
Rzeczywista produkcja [szt.]
4.600
Standardowy wskaźnik kosztów na sztukę
[PLN/szt.]:
30.000
5,00
6,00
Różnica w ilości wyprodukowanej [szt.]
400
Wariancja [PLN]:
400 x 6,00
2.400
(strata)