DYSLEKSJA
DYSLEKSJA
ROZWOJOWA
ROZWOJOWA
DYSLEKSJA ROZWOJOWA
to specyficzne trudności
w nauce czytania i pisania u
dzieci
o prawidłowym rozwoju
umysłowym.
Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów
zaburzeń:
dysleksja
- trudności w czytaniu (zaburzenia tempa i techniki
czytania,
oraz stopnia rozumienia treści)
dysortografia
- trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
( dziecko
popełnia błędy ortograficzne mimo
dobrej znajomości
zasad pisowni)
dysgrafia
- niskiego poziomu graficznego pisma (brzydkie, koślawe
litery,
trudności z utrzymaniem się w linijce, litery w wyrazach
nierówne)
PRZYCZYNY DYSLEKSJI
PRZYCZYNY DYSLEKSJI
genetyczna
-
przyczyną zaburzeń i podłożem trudności w czytaniu i
pisaniu są geny przekazywane z pokolenia na pokolenie,
opóźnionego dojrzewania ośrodkowego układu nerwowego
-
zaburzenia dyslektyczne są związane ze spowolnieniem dojrzewania
układu ośrodkowego układu nerwowego, spowodowane przez takie
czynniki jak geny, hormony,
organiczna
-
przyczyną są mikrouszkodzenia tych okolic mózgu,
które szczególnie uczestniczą w procesie czytania i pisania; związane
jest to ze szkodliwymi czynnikami chemicznymi, fizycznymi i
biologicznymi oddziałującymi na ośrodkowy układ nerwowy w okresie
okołoporodowym
hormonalna
-
niedokształcenie struktury niektórych okolic kory
mózgowej i nieprawidłowy model rozwoju mózgu, tzn. zablokowanie
rozwoju lewej półkuli mózgowej, czyli tej, która jest związana z mową,
psychogenna
-
zaburzenia emocjonalne spowodowane przez urazy
psychiczne i stres.
OBJAWY „RYZYKA
DYSLEKSJI”
WIEK PRZEDSZKOLNY ( 3 – 5 lat )
opóźniony rozwój mowy,
słabe umiejętności językowe,
trudności z wypowiadaniem złożonych wyrazów,
zapamiętywaniem nazw, budowaniem wypowiedzi,
opóźniony rozwój ruchowy,
mała sprawność ruchowa i koordynacja ruchów
podczas czynności samoobsługowych, rysowania czy
zabaw ruchowych.
wadliwa wymowa, błędy gramatyczne,
trudności z zapamiętaniem wiersza czy piosenki,
trudności z różnicowaniem podobnych głosek
(zaburzenia
słuchu
fonemowego)
oraz
z
wydzielaniem z wyrazów sylab i głosek i ich
syntetyzowaniem (zaburzenia analizy i syntezy
głoskowej i sylabowej),
niechęć do rysowania, trudności z odtwarzaniem
wzorów graficznych i szlaczków,
niechęć do układanek,
oburęczność, mylenie prawej i lewej ręki,
trudności z używaniem określeń: prawo – lewo,
nad - pod itp.,
trudności w nauce czytania
KLASA „0” ( 6 – 7 lat )
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM
motoryka duża, czyli mała sprawność ruchowa całego
ciała, która objawia się tym, że dziecko:
ma trudności z opanowaniem jazdy na hulajnodze,
dwukołowym rowerze, wrotkach, łyżwach, nartach
niechętnie uczestniczy w zabawach ruchowych i
lekcjach w-f
motoryka mała, czyli obniżona sprawność ruchowa
rąk - zauważamy, że dziecko:
nie opanowało w pełni czynności samoobsługowych
związanych z ubieraniem się, myciem, jedzeniem
(nożem i widelcem)
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM
koordynacja wzrokowo - ruchowa - zaburzenia
objawiają się:
trudnościami z rzucaniem do celu i chwytaniem,
niechęcią do rysowania i pisania
trudnościami z rysowaniem szlaczków w liniaturze
zeszytu, odtwarzaniem złożonych figur
geometrycznych
poprzez niski poziom graficzny rysunków i pisania -
dziecko "brzydko„ pisze (nie mieści się w liniaturze,
zagina "ośle uszy" na rogach kartek zeszytu, pisze
wolno)
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM – cd.
funkcje wzrokowe - objawy zaburzeń to:
trudności z wyróżnianiem elementów z całości i z
ich syntetyzowaniem w całość, np. układanie
mozaiki
trudności z wyodrębnianiem szczegółów
różniących dwa obrazki
trudności z odróżnianiem kształtów podobnych
liter, np. m-n, l-t-ł lub identycznych, lecz inaczej
położonych w przestrzeni, np. p-g-d-b
niechęcią do rysowania i pisania
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM – cd.
funkcje językowe -objawy zaburzeń to:
wadliwa wymowa
przekręcanie złożonych wyrazów - przestawianie
głosek i sylab np. sosa lub szosza
używanie sformułowań niepoprawnych pod
względem gramatycznym
trudności z nazywaniem i zapamiętywaniem liter
alfabetu i cyfr
trudności z pamięcią fonoligiczną, sekwencyjną,
czyli trudności dotyczące zapamiętywania:
- sekwencji nazw, np. nazw dni tygodnia,
- sekwencji czasowej: wczoraj-dziś-jutro
- wierszy, piosenek,
- więcej niż jednego polecenia w tym samym
czasie
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM – cd.
orientacja w schemacie ciała i przestrzeni
-przejawy zaburzeń to:
trudności z jednoczesnym wskazywaniem na sobie
części ciała i określania ich terminami: prawe - lewe,
trudności z określaniem położenia przedmiotów
względem siebie, np. droga na prawo, drzwi na lewo
zwierciadlane pisanie liter i cyfr
lateralizacja -
utrzymywanie się oburęczności
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM – cd.
czytanie - nasilone trudności w czytaniu można
dostrzec, jeżeli dziecko:
bardzo wolno czyta - prymitywna technika
(głoskowanie lub sylabizowanie) ale mało błędów,
bardzo szybko czyta, lecz popełnia błędy - dziecko
domyśla się treści na podstawie kontekstu (pomija
lub dodaje wyrazy, zniekształca je),
często gubi miejsce, w którym czyta,
ma trudności w dzieleniu dłuższych wyrazów na
sylaby
ma trudności w wyszukiwaniu istotnych myśli
w danym fragmencie tekstu,
niewłaściwie i słabo rozumie przeczytany tekst
.
OBJAWY DYSLEKSJI
W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM – cd.
pisanie - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
objawiają się:
opuszczaniem, dodawaniem, przestawianiem,
podwajaniem liter i sylab,
nasilonymi trudnościami podczas pisania ze słuchu,
myleniem liter podczas pisania,
zapisywaniem wyrazów na różne sposoby, np.: szyja,
szja, szyia,
słabym poziomem prac pisemnych w porównaniu z
odpowiedziami ustnymi,
niskim poziomie graficznym i estetycznym prac
pisemnych: (liczne przekreślenia, kilkakrotne próby
zapisania wyrazu),
złym rozmieszczeniem pracy pisemnej w przestrzeni
DEKALOG DLA
DEKALOG DLA
RODZICÓW
RODZICÓW
I NAUCZYCIELI
I NAUCZYCIELI
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
Nie traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego,
złego lub leniwego.
Nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, że zmobilizujesz go do
pracy.
Nie łudź się, że "sam z tego wyrośnie", "weźmie się w
garść", "przysiadzie fałdów" lub, że ktoś go z tego
"wyleczy".
Nie spodziewaj się, że kłopoty dziecka pozbawionego
specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i
skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
Nie ograniczaj uczniowi zajęć pozalekcyjnych, aby miał
więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go z
systematycznych ćwiczeń i pracy nad sobą.
autorstwa prof. dr hab. M. Bogdanowicz
NIE
DEKALOG DLA RODZICÓW
DEKALOG DLA RODZICÓW
I NAUCZYCIELI
I NAUCZYCIELI
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
Staraj się zrozumieć swojego ucznia, jego potrzeby, możliwości i
ograniczenia, aby zapobiec pogłębianiu się jego trudności
szkolnych i wystąpieniu wtórnych zaburzeń nerwicowych.
Spróbuj, jak najwcześniej, zaobserwować trudności dziecka: na
czym polegają i co jest ich przyczyną. Skonsultuj problemy
dziecka ze specjalistą (psychologiem, logopedą, pedagogiem, a
w razie potrzeby z lekarzem).
Aby jak najwcześniej pomóc uczniowi:
- ustal kontrakt pomiędzy sobą, rodzicami i dzieckiem,
który określa reguły współpracy:
dziecko uczyń odpowiedzialnym za pracę nad sobą,
rodziców za pomaganie dziecku,
a nauczyciela za bycie doradcą,
TAK
DEKALOG DLA RODZICÓW
DEKALOG DLA RODZICÓW
I NAUCZYCIELI
I NAUCZYCIELI
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
- zaobserwuj podczas codziennych lekcji, co najskuteczniej
pomaga dziecku,
- bądź w stałym kontakcie z jego nauczycielem - terapeutą
i korzystaj z jego wskazówek.
Nagradzaj dziecko za wysiłek i pracę, a nie za jej efekty.