Substancje i preparaty

chemiczne w świetle

polskiego prawa, norm

i rozporządzeń

Ania Sidorowicz

Beata Kuciejczyk

Piotr Godlewski

Dokumenty dotyczące
substancji i preparatów
chemicznych w Polsce:



Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 o
substancjach i preparatach chemicznych



Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11
lipca 2002 w sprawie kryteriów i sposobu
klasyfikacji substancji i preparatów
chemicznych

Ustawa określa warunki, zakazy lub ograniczenia

produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania

substancji i preparatów chemicznych

Celem ustawy o substancjach i preparatach chemicznych

jest

ochrona człowieka i środowiska przed szkodliwym

wpływem substancji chemicznych lub preparatów.

Rozporządzenia

mają na celu zapewnienie wysokiego

poziomu ochrony zdrowia i środowiska, propagowanie

alternatywnych metod oceny zagrożeń stwarzanych przez

substancje, a także swobodnego obrotu substancjami na

rynku wewnętrznym przy jednoczesnym wsparciu

konkurencyjności i innowacyjności.

Preparat chemiczny-

mieszanina lub roztwór składający się, co najmniej, z

dwóch substancji.

Art. 2 ust. 1 punkt 10 ustawy z dnia 11 stycznia 2001 o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11 poz. 84)

Substancja chemiczna-

pierwiastki chemiczne i ich związki w stanie, w jakim

występują w przyrodzie lub zostają uzyskane za

pomocą procesu produkcyjnego, ze wszystkimi

dodatkami wymaganymi do zachowania ich

trwałości, oprócz rozpuszczalników, które można

oddzielić bez wpływu na stabilność i skład substancji,

i wszystkimi zanieczyszczeniami powstałymi w

wyniku zastosowanego procesu produkcyjnego.

Art. 2 ust. 1 punkt 1 ustawy z dnia 11 stycznia 2001 o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11 poz. 84)

Inne pojęcia:



substancja zgłoszona

: oznacza substancję, która została zgłoszona i

która może być wprowadzona do obrotu zgodnie z dyrektywą
67/548/EWG;



wyrób:

oznacza przedmiot, który podczas produkcji otrzymuje

określony kształt, powierzchnię, konstrukcję lub wygląd zewnętrzny,
co decyduje o jego funkcji w stopniu większym niż jego skład
chemiczny;



rejestrujący:

oznacza producenta lub importera substancji lub też

wytwórcę lub importera wyrobu przedkładającego wniosek o
rejestrację;



produkcja:

oznacza wytwarzanie albo ekstrakcję substancji w stanie,

w jakim występują w przyrodzie;



producent:

oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na

terytorium Wspólnoty, wytwarzającą substancję na terytorium
Wspólnoty;



importer:

oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na

terytorium Wspólnoty i odpowiedzialną za import;



wprowadzenie do obrotu:

oznacza odpłatne lub nieodpłatne

dostarczenie lub udostępnienie stronie trzeciej. Import jest
równoznaczny z wprowadzeniem do obrotu;



dalszy użytkownik:

oznacza osobę fizyczną lub prawną

mającą siedzibę na terytorium Wspólnoty i nie będącą
producentem ani importerem, która używa substancji w jej
postaci własnej lub jako składnika preparatu, podczas
prowadzonej przez siebie działalności przemysłowej lub innej
działalności zawodowej. Dystrybutor ani konsument nie są
uważani za dalszych użytkowników;



dostawca substancji lub preparatu

: oznacza każdego

producenta, importera, dalszego użytkownika lub
dystrybutora wprowadzającego do obrotu substancję w jej
postaci własnej lub jako składnik preparatu, lub też preparat;



Dobra Praktyka Laboratoryjna

- to system zapewnienia

jakości badań, określający zasady organizacji jednostek
organizacyjnych wykonujących niekliniczne badania z
zakresu bezpieczeństwa i zdrowia człowieka i środowiska, w
szczególności badania substancji i preparatów wymagane
ustawą, i warunki w jakich te badania są planowane,
przeprowadzane i monitorowane, a ich wyniki są
zapisywane, przechowywane i podawane w sprawozdaniu;

Karta charakterystyki-

dokument zawierający opis zagrożeń,

które może spowodować określona substancja lub preparat
chemiczny, a także podstawowe dane fizyko-chemiczne na ich
temat. Jej podstawowym celem jest informowanie o
potencjalnych zagrożeniach związanych z daną substancją
(preparatem), metodach ich zapobiegania i procedurach jakie
należy wykonać w razie wystąpienia skażenia opisywaną
substancją (preparatem).

Dokument ten w krajach UE i wielu innych musi być
obowiązkowo stworzony przez producentów chemikaliów do
sprzedawanych przez nich substancji chemicznych i
przekazywany dalej każdemu nabywcy. Karta charakterystyki
powinna być zawsze dostępna w trakcie transportu i
przechowywania tych substancji. Odbiorcy substancji mają
obowiązek przechowywać kartę w taki sposób, aby każda
osoba mająca do czynienia z tymi substancjami mogła się w
każdej chwili zapoznać z zagrożeniami opisanymi w karcie.

Karta charakterystyki
zawiera datę sporządzenia
oraz:

1 identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja przedsiębiorstwa;
2 identyfikacja zagrożeń;
3 skład/informacja o składnikach;
4 pierwsza pomoc;
5 postępowanie w przypadku pożaru;
6 postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska;
7 postępowanie z substancją/mieszaniną i jej/jego magazynowanie;
8 kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej;
9 właściwości fizyczne i chemiczne;
10 stabilność i reaktywność;
11 informacje toksykologiczne;
12 informacje ekologiczne;
13 postępowanie z odpadami;
14 informacje o transporcie;
15 informacje dotyczące przepisów prawnych;
16 inne informacje.

Ustawa o substancjach

i preparatach chemicznych

Rozdział I

Przepisy ogólne

Rozdział II

Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów

Chemicznych

Rozdział III

Substancje istniejące

Rozdział IV

Informowanie o niebezpiecznych preparatach

Rozdział V

Badania substancji preparatów

Rozdział VI

Oznakowanie, opakowania, obrót i stosowanie

substancji niebezpiecznych i preparatów

niebezpiecznych

Rozdział VII

Przepisy o nadzorze

Rozdział VIII

Przepisy karne

Rozdział I

Przepisy ogólne

Ustawa określa zadania administracyjne i

obowiązki organów wynikające z:

-

Rozporządzenia (WE) nr 1907\2006 Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006r. w

sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i

stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów

(REACH);

-

Rozporządzenia (WE) nr 648\2004 Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004r. w

sprawie detergentów;

-

Rozporządzenia (WE) nr 689\2008 Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008r.

dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych

chemikaliów;

Ustawa reguluje:

- warunki, zakazy i ograniczenia produkcji;
- wprowadzenia do obrotu, stosowania lub

nabywania substancji chemicznych;

Ustawa nie dotyczy:

-warunków transportu substancji i preparatów,

Przepisów ustawy nie
stosuje się do:

-

substancji i preparatów stanowiące źródła
promieniotwórcze;

-

substancji i ich mieszanin w formie
odpadów;

-

substancji i preparatów w postaci gotowych
produktów przeznaczonych dla końcowego
użytkownika (produkty lecznicze, środki
spożywcze, pasze, środki ochrony roślin,
kosmetyki, wyroby medyczne);

-

przywozu substancji i preparatów na
terytorium RP na użytek własny;

Ustawa zawiera klasyfikację
substancji niebezpiecznych i
preparatów niebezpiecznych

Minister właściwy do spraw zdrowia z ministrami
właściwymi do spraw gospodarki, środowiska, pracy
oraz rolnictwa określa w drodze rozporządzenia,
kryteria i sposób klasyfikacji substancji i preparatów
oraz wykaz substancji niebezpiecznych z ich
klasyfikacją i oznakowaniem.

Minister Pracy i

Polityki Społecznej

Jolanta Fedak

Minister

Gospodarki

Waldemar Pawlak

Minister

Rolnictwa i

Rozwoju Wsi
Marek Sawicki

Minister Środowiska

Maciej Nowicki

Ewa Kopacz

Minister Zdrowia

Niektóre substancje w ich postaci własnej,
będące składnikami preparatów lub wyrobów
niezbędnych dla potrzeb obronności państwa
mogą być zwolnione przez Ministra Obrony
Narodowej ze stosowania w stosunku do nich
przepisów rozporządzenia 1907/ 2006
(REACH).

Osoba wprowadzająca do obrotu substancje
lub preparaty niebezpieczne ma obowiązek
ustanowić, prowadzić i aktualizować ich spis.

Obowiązek informowania Inspektora do

Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych o

wprowadzeniu do obrotu preparatów

niebezpiecznych (art. 23 ustawy z 11

stycznia 2001 o substancjach i preparatach

niebezpiecznych, Dz.U. 2001.11.84 z późn.

zm.) dotyczy tylko pierwszego uczestnika

łańcucha dostaw na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, a więc

producenta preparatu lub osoby

sprowadzającej preparat zza granicy.



Wprowadzającym do obrotu jest każda osoba dokonująca

wprowadzenia substancji lub preparatu do obrotu. Zgodnie z

przepisami wprowadzenie do obrotu jest to udostępnienie (także

bezpłatne) substancji lub preparatu osobom trzecim na

terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej oraz

terytorium Islandii, Liechtensteinu i Norwegii. Jest to również

wprowadzenie substancji lub preparatu spoza tego terytorium,

na jego obszar celny. Wprowadzenie substancji lub preparatu do

obrotu może (ale nie musi) być związane z jego sprzedażą. Może

to być przekazanie w celach reklamowych lub informacyjnych.



Wprowadzenie do obrotu preparatu sklasyfikowanego jako

niebezpieczny wymaga poinformowania Inspektora do Spraw

Substancji i Preparatów Chemicznych. Nie ma jednak takiego

obowiązku w przypadku wprowadzania do obrotu preparatu nie

sklasyfikowanego jako niebezpieczny, nawet jeżeli sporządza się

dla niego kartę charakterystyki.

Przepisy wdrażają system wprowadzania
substancji chemicznych do obrotu, a w
szczególności:



wprowadzają przejrzysty system klasyfikacji substancji

i preparatów chemicznych na podstawie ich

właściwości fizykochemicznych i biologicznych



nakładają na osoby wprowadzające te substancje i

preparaty do obrotu obowiązek poszukiwania lub

generowania informacji o niebezpiecznych

właściwościach substancji i preparatów oraz ich

klasyfikowania na podstawie posiadanej informacji



nakładają na osoby wprowadzające substancje i

preparaty chemiczne do obrotu obowiązek

informowania ich odbiorców o ich niebezpiecznych

właściwościach poprzez oznakowanie opakowań oraz

sporządzanie kart charakterystyki



dla części niebezpiecznych substancji chemicznych

wprowadzają urzędową klasyfikację i oznakowanie, co

zwalnia z obowiązku samodzielnego klasyfikowania



w przypadku nowych substancji chemicznych, które nie

były stosowane we Wspólnocie przed 1981 rokiem,

wprowadzają obowiązek wykonania badań ich

toksyczności, ekotoksyczności i właściwości

fizykochemicznych oraz przedłożenia wyników tych badań

we właściwym urzędzie danego państwa członkowskiego



na podstawie oceny i społeczno-ekonomicznej analizy

ryzyka dla kilku substancji chemicznych wprowadzają

zakazy ich produkcji i wprowadzania do obrotu, a dla

szeregu innych ograniczenia ich stosowania lub

poszczególnych zastosowań, albo występowania w

określonych produktach



obowiązek zgłaszania Inspektorowi do Spraw Substancji i

Preparatów Chemicznych (powołany ustawą) nowych

substancji chemicznych (w rozumieniu przepisów Unii

Europejskiej) wraz z wynikami badań takiej substancji w

zakresie określonym przez przepisy ustawy

W ramach z Rozporządzenia Ministra

Zdrowia substancje i preparaty

chemiczne dzielimy ze względu na:



właściwości fizykochemiczne;



toksyczność;



analizę skutków specyficznych dla
zdrowia człowieka;



analizę skutków działania na środowisko;



zawartość niebezpiecznych składników;

KLASYFIKACJA NA PODSTAWIE

WŁAŚCIWOŚCI

FIZYKOCHEMICZNYCH



Substancje i preparaty wybuchowe



Substancje i preparaty o właściwościach
utleniających



Substancje i preparaty skrajnie łatwopalne



Substancje i preparaty wysoce łatwopalne



Substancje i preparaty ∏łatwopalne



Inne właściwości fizykochemiczne

KLASYFIKACJA NA

PODSTAWIE
TOKSYCZNOŚCI



Substancje i preparaty bardzo toksyczne



Substancje i preparaty toksyczne



Substancje i preparaty szkodliwe



Substancje i preparaty żrące



Substancje i preparaty drażniące

- Działanie drażniące na skórę
- Działanie drażniące na oczy
- Działanie drażniące na układ oddechowy



Substancje i preparaty uczulające

- Działanie uczulające na układ oddechowy
- Działanie uczulające na skórę
- Immunologiczna pokrzywka kontaktowa



Inne właściwości toksyczne

KLASYFIKACJA NA PODSTAWIE ANALIZY

SKUTKÓW SPECYFICZNYCH DLA

ZDROWIA CZŁOWIEKA



Substancje rakotwórcze
- Symbole i zwroty wskazujące
rodzaj zagrożenia



Substancje mutagenne



Substancje działające
szkodliwie na rozrodczość

KLASYFIKACJA NA PODSTAWIE

ANALIZY SKUTKÓW DZIAŁANIA

NA ŚRODOWISKO



Środowisko wodne



Biosystemy inne niż
środowisko wodne

KLASYFIKACJA PREPARATÓW NA

PODSTAWIE ZAWARTOŚCI

NIEBEZPIECZNYCH SKŁADNIKÓW



Preparaty bardzo toksyczne



Preparaty toksyczne



Preparaty szkodliwe



Preparaty żrące



Preparaty drażniące



Preparaty uczulające



Preparaty rakotwórcze



Preparaty mutagenne



Preparaty działające szkodliwie

na rozrodczość

Rozdział II
Inspektor do Spraw Substancji i
Preparatów Chemicznych

-

podlega ministrowi właściwemu do spraw
środowiska,

-

w ustawie określono wymagania stawiane
kandydatom na Inspektora, zasady naboru i
osoby go przeprowadzające,

-

ustawa zawiera zadania Inspektora i sposób
ich realizacji,

dr Jerzy Majka



Inspektora powołuje Minister Właściwy do spraw zdrowia
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i
konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii ministrów
właściwych do spraw gospodarki i do spraw środowiska.



Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych
jest centralnym organem administracji rządowej.



Inspektor realizuje swoje zadania przy pomocy Biura do
Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych, którym kieruje
i reprezentuje je na zewnątrz.



Do decyzji i postanowień wydawanych przez Inspektora
stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego, z tym że organem odwoławczym w
stosunku do Inspektora jest minister właściwy do spraw
zdrowia.

1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne

przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co

najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;

7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw

należących do właściwości Inspektora.

O stanowisko Inspektora
może ubierać się osoba,
która:

Do zadań Inspektora
należy:

1) gromadzenie danych dotyczących preparatów niebezpiecznych

oraz dostarczanych przez Agencję informacji dotyczących
substancji;

2) udostępnianie danych dotyczących substancji niebezpiecznych i

preparatów niebezpiecznych służbom medycznym i ratowniczym;

3) współpraca z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej

oraz z Komisją Europejską jako właściwy urząd wyznaczony do
wykonywania zadań administracyjnych określonych w przepisach
Unii Europejskiej dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych
chemikaliów;

4) współpraca z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej,

Konfederacją Szwajcarską lub państwami członkowskimi
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — stronami
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Komisją
Europejską, jako właściwy urząd wyznaczony do wykonywania
zadań administracyjnych określonych w przepisach Unii
Europejskiej dotyczących detergentów;

5) pełnienie funkcji właściwego organu określonego w art. 121

rozporządzenia nr 1907/2006 i w art. 8 rozporządzenia nr
648/2004 oraz wyznaczonego organu krajowego określonego
w art. 4 rozporządzenia nr 689/2008;

6) utworzenie i prowadzenie Krajowego Centrum

Informacyjnego zgodnie z art. 124 rozporządzenia nr
1907/2006;

7) współpraca z organizacjami międzynarodowymi dotycząca

substancji i preparatów;

8) przyjmowanie i gromadzenie danych dotyczących

prekursorów kategorii 2 określonych w przepisach o
przeciwdziałaniu narkomanii;

9) wykonywanie innych zadać nałożonych przez ministra

właściwego do spraw zdrowia.

Rozdział III
Substancje istniejące

-

listę substancji występujących w produkcji
lub w obrocie ogłasza minister właściwy do
spraw zdrowia, w drodze obwieszczenia,

-

lista ta powinna obejmować Europejski
Wykaz istniejących substancji o znaczeniu
komercyjnym (EINECS),

Rozdział IV
Informowanie o niebezpiecznych
preparatach

-

pierwszy uczestnik łańcucha dostaw na
terytorium RP ma obowiązek informować
inspektora o wprowadzeniu do obrotu
preparatu niebezpiecznego,

-

informacja ta powinna zawierać nazwę, adres
i telefon osoby wprowadzającej preparat,
nazwę handlową preparatu niebezpiecznego
oraz kartę charakterystyki,



W razie stwierdzenia, że karta charakterystyki nie
zawiera wymaganych informacji, Inspektor
zobowiąże, w drodze decyzji osobę, która
wprowadza preparat niebezpieczny do obrotu, do
jej uzupełnienia w określonym terminie.



Inspektor może zażądać ujawnienia
szczegółowego składu chemicznego preparatu.
Informacja taka stanowi tajemnicę służbową i
może zostać wykorzystana wyłącznie w celach
medycznych do zapobiegania i postępowania
leczniczego.

Rozdział V
Badania substancji i
preparatów

Minister właściwy do spraw zdrowia, gospodarki i

środowiska określa w drodze rozporządzenia :

-

kryteria, które muszą spełniać jednostki wykonujące

badania;

-

jednostkę do kontroli i weryfikacji kryteriów oraz

nadawania i cofania uprawnień;

-

sposób dokonywania kontroli i weryfikacji

-

tryb nadawania i cofania uprawnień;

Jednostki badawcze wnoszą stałą opłatę roczną za

kontrolę i weryfikację spełniania kryteriów oraz

nadanie im uprawnień. Wysokość i sposób wnoszenia

opłat jest ustalany przez ministra właściwego do

spraw zdrowia

Rozdział VI
Oznakowanie, opakowania, obrót i
stosowanie substancji niebezpiecznych i
preparatów niebezpiecznych

Wg ustawy opakowanie substancji i preparatu

niebezpiecznego powinno zawierać:

- nazwę substancji lub preparatu;

-

nazwę substancji niebezpiecznych zawartych w

preparacie;

-

dane osoby wprowadzającej substancję lub

preparat do obrotu;

-

znaki ostrzegawcze;

-

informacje o postępowaniu z opróżnionym

opakowaniem;

Oznakowanie opakowania substancji lub

preparatu niebezpiecznego wprowadzonych do

obrotu w RP powinno być sporządzone w języku

polskim



Ustawa reguluje oznakowanie pojemników i

zbiorników służących do przechowywania substancji

i preparatów niebezpiecznych oraz do pracy z nimi i

ich właściwości.



Ustawa zabrania reklamy substancji niebezpiecznej

bez wymienienia kategorii niebezpieczeństwa

związanej z tą substancją.



Ustawa uprawnia ministrów właściwych ds.

gospodarki, zdrowia i środowiska do wycofania

substancji lub preparatu niebezpiecznego z

produkcji, obrotu i stosowania gdy negatywnie

wpływa na stan środowiska lub zagraża zdrowiu

człowieka.

Obrót określonymi kategoriami substancji
niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych
wymaga posiadania kwalifikacji stwierdzanych przez
właściwego

inspektora sanitarnego

.

Pojemniki i zbiorniki służące do przechowywania
substancji niebezpiecznych i preparatów
niebezpiecznych oraz do pracy z nimi, rurociągi
zawierające substancje niebezpieczne i preparaty
niebezpieczne oraz miejsca, w których składowane
są znaczące ilości substancji niebezpiecznych lub
preparatów niebezpiecznych, powinny być należycie
oznakowane.

Opakowania substancji niebezpiecznych
i preparatów niebezpiecznych
wprowadzanych
do obrotu powinny:

1) mieć konstrukcję uniemożliwiającą wydostanie się zawartości z

opakowania w sposób przypadkowy; wymóg ten nie ma
zastosowania, jeżeli wymagane są szczególne techniczne środki
bezpieczeństwa;

2) być wykonane z materiałów odpornych na niszczące działanie

ich zawartości i uniemożliwiających tworzenie się substancji
niebezpiecznych w wyniku chemicznego oddziaływania
zawartości na materiał opakowania;

3) zachowywać szczelność w warunkach działających na

opakowanie obciążeń i napięć w trakcie jego normalnej
eksploatacji;

4) w przypadku opakowań z zamknięciami wielokrotnego użytku,

gwarantować zachowanie ich szczelności podczas wielokrotnego
otwierania i zamykania w warunkach normalnej eksploatacji.

Substancjom i preparatom należącym do
określonych kategorii niebezpieczeństwa
przypisuje się symbole określające
zagrożenie:

Zagrożenie

Symbol zagrożenia

substancje i preparaty

wybuchowe

E

s. i p. utleniające

O

s. i p. skrajnie łatwopalne

F+

s. i p. wysoce łatwopalne

F

s. i p. bardzo toksyczne

T+

s. i p. toksyczne

T

s. i p. szkodliwe

Xn

s. i p. żrące

C

s. i p. drażniące

Xi

s. i p. niebezpieczne dla

środowiska

N

Substancjom i preparatom o działaniu
uczulającym przypisuje się symbole

Xn

lub

Xi

. Substancjom i preparatom

rakotwórczym, mutagennym i działającym
szkodliwie na rozrodczość przypisuje się
symbole

T

lub

Xn

.

Symbole zagrożeń określające rodzaje
materiałów niebezpiecznych (piktogramy w
kolorze żółto-pomarańczowym)

Materiał wybuchowy (E)

Materiał utleniający (O)

Materiał nadzwyczaj
łatwopalny (F+)

Materiał łatwopalny (F)

Materiał szkodliwy (Xn)

Materiał drazniący (Xi)

Materiał bardzo toksyczny (T)

Materiał toksyczny (T)

Materiał żrący (C)

Materiał niebezpieczny dla
środowiska (N)
Produkt stwarzający zagrożenie
biologiczne

Rozdział VII Przepisy o
nadzorze



Nadzór nad przestrzeganiem przepisów

ustawy oraz przepisów rozporządzeń

regulujących zadania organów sprawuje :

-

Państwowa Inspekcja Sanitarna;

-

Inspekcja Ochrony Środowiska;

-

Państwowa Inspekcja Pracy;

-

Inspekcja Handlowa;

-

Państwowa Straż Pożarna;

-

organy celne;



Minister właściwy do spraw zdrowia określa w

drodze rozporządzenia:

-

tryb pobierania i badania próbek substancji i

preparatów z nadzorem Państwowej Inspekcji

Sanitarnej;

-

wzór protokołu pobierania próbki;

-

sposób zabezpieczania próbek;

-

wzór sprawozdania z badań;

-

sposób postępowania z pozostałościami po

próbkach;

Ma to na celu zapewnienie wysokiej jakości badań i

bezpieczeństwo osób przeprowadzających badania.

Rozdział VIII Przepisy karne

Ustawa zawiera przepisy karne

dotyczące :



wprowadzających do obrotu

preparaty stwarzające zagrożenie dla

człowieka lub środowiska lub detergenty mogące stwarzać zagrożenie

dla bezpieczeństwa lub zdrowia człowieka lub zagrożenie dla środowiska

oraz środki powierzchniowo czynne przeznaczone do stosowania w

detergentach (kara grzywny, kara ograniczenia wolności lub kara

pozbawienia wolności do lat 2);



producentów

wprowadzających do obrotu detergenty bez wymaganego

oznakowania, nie udostępniających wymaganych informacji służbom

medycznym, Inspektorowi ds. Substancji i Preparatów Chemicznych oraz

w Internecie (kara grzywny);



wywożących chemikalia

(kara grzywny, kara ograniczenia wolności lub

kara pozbawienia wolności do lat 2);



osób

produkujących, wprowadzających do obrotu lub stosujących

substancje niebezpieczne, wyroby lub preparaty zawierające takie

substancje wbrew zakazom i ograniczeniom (kara grzywny, kara

ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności do lat 2);



rejestrujących

wykonujących lub zlecających badania na kręgowcach

(kara grzywny, kara ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności

do roku);



użytkowników

nie stosujących i nie zalecających odpowiednich środków

w celu właściwej kontroli ryzyka (kara grzywny);



wprowadzających do obrotu

substancję lub preparat

niebezpieczny bez wymaganego oznakowania oraz osób nie

zapewniających odpowiednich opakowań substancji i

preparatów niebezpiecznych, ich oznakowania i miejsc

składowania (kara grzywny);



rejestrujących

reklamujących substancję lub preparat

niebezpieczny bez umieszczenia informacji o zagrożeniach i

kategorii niebezpieczeństwa (kara grzywny);



dostawców

(czyli producentów, importerów, dalszych

użytkowników lub dystrybutorów) substancji lub preparatu,

który nie sporządza, nie dostarcza lub nie przekazuje

wymaganej karty charakterystyki, sporządza, dostarcza lub

przekazuje nieaktualną kartę charakterystyki (kara grzywny);



dostawcy

nie przekazującego konsumentowi na jego żądanie

wymaganej informacji (kara grzywny);



pracodawców

, nie zapewniających swym pracownikom i ich

przedstawicielom dostępu do informacji o substancjach lub

preparatach, które stosują lub na które mogą być narażeni w

trakcie swojej pracy (kara grzywny);

Orzekanie w sprawach o wymienione czyny następuje w trybie

przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks

postępowania w sprawach o wykroczenia.

Podsumow
anie



Nieprawidłowe użytkowanie substancji i
preparatów chemicznych może stanowić
zagrożenie dla zdrowia człowieka i
bezpieczeństwa środowiska, dlatego ważne
jest ujednolicenie przepisów dotyczących
tych związków oraz przestrzeganie ich przez
osoby wymienione w ustawie.