OCENA ZGODNOŚCI

INSTALACJI DO SPALANIA ODPADÓW

MEDYCZNYCH W KRAKOWIE Z

WYMOGAMI NAJLEPSZEJ DOSTĘPNEJ

TECHNOLOGII ( BAT)

Dyrektywa 96/61/WE w sprawie zintegrowanego

zapobiegania i ograniczania (kontroli) zanieczyszczeń, zwana

popularnie Dyrektywą IPPC (ang. Integrated Pollution

Prevention and Control) jest jednym z najważniejszych aktów

prawnych Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony środowiska.

Angielskie słowo control jest w wielu polskich publikacjach

mylnie sprowadzane wyłącznie do kwestii nadzoru (inspekcji),

podczas gdy oznacza ono znacznie więcej - pełne rozpoznanie

szeroko pojętych oddziaływań na środowisko i panowanie nad

procesami produkcyjnymi w celu systematycznej redukcji emisji

zanieczyszczeń - przy zastosowaniu najnowszych osiągnięć

technologicznych, kodyfikowanych w postaci wytycznych dla

tzw. Najlepszych Dostępnych Technik (ang. BAT - Best Available

Techniques).

Ograniczenia emisyjne - z reguły niższe niż już

obowiązujące standardy - wprowadzane są poprzez tzw.

zintegrowane pozwolenia, stanowiące rodzaj szczegółowej

licencji na prowadzenie działalności ( cytat ze strony

Ministerstwa Środowiska - IPPC)

Najlepsza Dostępna Technika – BAT została ona została

zdefiniowana w Dyrektywie w sposób następujący:
„najlepsze dostępne techniki” to najefektywniejszy i najbardziej

nowoczesny stopień rozwoju danej działalności i metod jej

prowadzenia, wskazujący na praktyczną możliwość zastosowania

danych technik dla zapewnienia granicznych wartości emisji

ustalonych w celu zapobiegania i, tam gdzie to nie jest w

praktyce możliwe, w celu generalnego obniżenia emisji i jej

oddziaływania na środowisko jako całość:
„technika” oznacza zarówno stosowaną technologię, jak i

sposób, w jaki dana instalacja jest projektowana, wykonywana,

eksploatowana oraz likwidowana,
„dostępne” techniki oznacza techniki, opracowane w stopniu

pozwalającym na wdrożenie ich, na warunkach ekonomicznie i

technicznie uzasadnionych, przy uwzględnieniu kosztów i

korzyści, niezależnie od tego czy techniki te są czy też nie są

wykorzystywane i opracowywane w danym państwie

członkowskim, o ile są one rozsądnie dostępne dla danego

podmiotu,

Zgodnie z Dyrektywą IPPC standard BAT służyć ma

określaniu granicznych wielkości emisji dla większych

zakładów przemysłowych w UE. Nie jest natomiast

koniecznie, aby określony był rodzaj urządzenia, czy

konkretna technologia. Celem jest raczej

zaproponowanie limitów emisyjnych, które

odzwierciedlają właściwe proporcje pomiędzy kosztami i

korzyściami.

Szczegółowe wytyczne opisujące Najlepsze Dostępne

Techniki opracowywane są przez Europejskie Biuro IPPC

(EIPPCB) w Sewilli. Są to kompleksowe dokumenty

analizujące wielostronne aspekty techniczne. Dokumenty

referencyjne BAT (BREFs) dają podstawę do

sporządzania wniosków o wydanie zintegrowanego

pozwolenia.

Dokumenty referencyjne BAT (BREFy) nie mają

rangi aktów prawnych i nie są katalogiem jedynie

dopuszczalnych do stosowania technologii i

sposobów prowadzenia działalności.
BREFy zawierają dość ogólne zalecenia czy

wskazówki, nie określają granicznych wielkości

emisji, nie uwzględniają też warunków lokalnych,

warunków techniczno-ekonomicznych, czy np.

wieku instalacji. BREF-y

mogą zatem pomagać

przy określaniu poziomów odniesienia

dla

prawidłowego definiowania wymogów BAT dla

danej instalacji, ale nie są jedynym źródłem

wiedzy i przesłanką do podejmowania decyzji

odnośnie warunków pozwolenia zintegrowanego.

Na podstawie BAT określane są limity emisyjne,

które muszą brać pod uwagę techniczną

charakterystykę instalacji, jej lokalizację

geograficzną i lokalne warunki środowiskowe.

Wielkości limitów emisyjnych określane w

pozwoleniu muszą dotyczyć tych

zanieczyszczeń, które zakład będzie

prawdopodobnie odprowadzał w znacznych

ilościach, a szczególności zanieczyszczeń

priorytetowych wymienionych w Aneksie III do

Dyrektywy.

Dyrektywa IPPC wymaga, aby właściwe władze nakładały i

egzekwowały od operatorów instalacji określone i

adekwatne obowiązki, służące zintegrowanej ochronie

środowiska ukierunkowane na realizację, co najmniej

następujących wymagań:
podejmowania wszelkich niezbędnych kroków

zapobiegających

powstawaniu

zanieczyszczeń, w szczególności poprzez stosowanie

Najlepszych Dostępnych Technik (BAT);
nie powodowania znaczącego zanieczyszczenia

środowiska;
unikania wytwarzania odpadów;
efektywnego wykorzystywania energii;
podejmowania wszelkich niezbędnych działań i stosowania

koniecznych środków zapobiegających wypadkom oraz

służących ograniczaniu i usuwaniu ich skutków;

Przy określaniu wymagań Najlepszej Dostępnej Techniki

każdorazowo uwzględnia się:

rachunek kosztów i korzyści,
czas niezbędny do wdrożenia najlepszych dostępnych

technik dla danej instalacji,

zapobieganie zagrożeniom dla środowiska, lub ich

ograniczanie do minimum,
podjęcie środków zapobiegających poważnym

awariom przemysłowym lub zmniejszających do

minimum

powodowane przez nie zagrożenia dla

środowiska.
Dodatkowo, przy definiowaniu wymagań BAT dla

konkretnej instalacji należy wziąć pod uwagę także:
lokalne warunki i priorytety środowiskowe;
warunki techniczno-ekonomiczne.

Wymogi BAT odnoszące się do poszczególnych

instalacji określa się w sposób indywidualny,

uwzględniając również – oprócz wymogów

ogólnych – ich specyfikę, lokalne uwarunkowania

środowiskowe, rachunek kosztów-korzyści, koszty

ewentualnej modernizacji lub wdrożenia

usprawnień technologii, porównanie z innymi

zakładami z danej branży, odniesienie do

dokumentów referencyjnych itp. Warunki

korzystania ze środowiska, ustalane w

pozwoleniach

nie mogą zalecać stosowania

jednej konkretnej techniki lub technologii

.

Za prawidłowe ustalenie wymogów BAT i ich

odpowiednie przetransponowanie na wymogi

pozwolenia zintegrowanego odpowiada organ

wydający dane pozwolenie

.

W prawie ochrony środowiska zdefiniowano instalacje, które

muszą spełniać wymogi wymagające stosowania Najlepszych

dostępnych technologii. Są to instalacje, które wymagają

pozwolenia zintegrowanego. Główną cechą pozwoleń

zintegrowanych jest objęcie wszystkich emisji do środowiska,

środowiska traktowanego jako całość, jednym dokumentem.

Podstawowym instrumentem pozwoleń zintegrowanych jest

tzw. najlepsza dostępna technika (BAT), która m.in. służy do

ustalania dopuszczalnych poziomów emisji.
Art. 204. 1. Instalacje wymagające pozwolenia

zintegrowanego powinny spełniać wymagania ochrony

środowiska wynikające z najlepszej dostępnej techniki, a

w szczególności, z zastrzeżeniem art. 207 ust. 2, nie mogą

powodować przekroczenia granicznych wielkości emisyjnych.
2. Przez graniczne wielkości emisyjne rozumie się takie

dodatkowe standardy emisyjne, które nie mogą być

przekraczane przez instalacje wymagające pozwolenia

zintegrowanego.

Art. 206. 1. Minister właściwy do spraw środowiska

gromadzi informacje o najlepszych dostępnych

technikach oraz koordynuje przepływ tych

informacji na potrzeby organów właściwych do

wydawania pozwoleń oraz zainteresowanych

podmiotów korzystających ze środowiska.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, w

porozumieniu z ministrem właściwym do spraw

gospodarki, uwzględniając potrzebę zapewnienia

jednolitego podejścia do wydawania

zintegrowanych pozwoleń na obszarze całego kraju,

może określić, w drodze rozporządzenia,

minimalne wymagania wynikające z

najlepszej dostępnej techniki

, jakie muszą

spełniać instalacje, o których mowa w art. 201 ust.

2,

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002

r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować

znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów

przyrodniczych albo środowiska jako całości.

(dz.u.02.122.1055 z dnia 1 sierpnia 2002 r.) podaje w

załączniku podaje rodzaje instalacji mogących powodować

znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów

przyrodniczych albo środowiska jako całości oraz

wydajność instalacji, powyżej której wymagane jest

pozwolenie zintegrowane.
W załączniku w ust. 5, pkt 5
5. W gospodarce odpadami:
1) do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem

składowania, odpadów niebezpiecznych,

o zdolności

przetwarzania ponad 10 ton na dobę,

przy czym jest

to największa ilość określonego surowca lub surowców,

która może być przetworzona w jednostce czasu w

normalnych warunkach pracy instalacji

Weryfikacja technologii

zastosowanej w Spalarni w Krakowie

z dokumentami referencyjnymi

(BREF)

Sewilla 2005 lipiec

Rozdziały: 2.3.1.7; 4.2.16; 4.2.19; 5.1 poz.19, 5.6 poz. 82,
minimalna temperatura spalania dla odpadów

niebezpiecznych 1100 °C,

W komorze dopalania w Spalarni występują temperatury

rzędu 1150 °C - 1200 °C,

Rozdziały: 2.3.1.7; 2.3.2.2; 2.3.5.2; 4.2.19,
czas przebywania w komorze dopalania 2 sekundy po

ostatnim wtrysku powietrza,

Gazy w komorze dopalania przebywają od 6,6 s do 11,3 s ,

Rozdziały: 3.4.2; 4.2.1; 4.2.17; 4.2.18; 4.2.19,
zawartość węgla w popiele musi być < 3 %,

Całkowita zawartość węgla organicznego w żużlach i

popiołach nie przekraczająca 2 %,

Rozdziały: 2.8; 4.2.6; 4.8,
monitoring parametrów procesu oraz emisji do powietrza:
pyłów, HCl, SO2, CO, CxHy, NOx, HF, dioksyn, metali

ciężkich,

Ciągły pomiar temperatury w komorze spalania,

mierzonej w pobliżu jej ściany wewnętrznej w sposób

eliminujący wpływ promieniowania cieplnego płomienia,

Rozdziały: 2.3.1.6; 2.3.3; 2.3.5.2; 2.3.5.7; 2.4.3.1; 4.2.20,
wymagana instalacja palnika pomocniczego,

Dwa wbudowane palniki, jeden w komorze głównej

(pirolitycznej), drugi palnik pomocniczy do stałego

utrzymywania wymaganej temperatury procesu, palnik

wspomaga proces tak długo, dopóki w komorze spalania

będą pozostawały nieprzekształcone odpady, sterowanie

automatycznie

,

Rozdział: 5.6,
specjalne wymogi dla spalarni odpadów klinicznych:
- automatyczny załadunek odpadów, przechowywanie

odpadów w zamkniętych kontenerach, wyposażenie w

specjalne myjnie do odkażania kontenerów po odpadach,

Odpady w Spalarni ładowane są automatycznie,

przechowywane odpowiednich kontenerach i myte są

środkiem dezynfekującym

Rozdziały: 2.5.4; 2.5.4.1; 2.5.8.5; 2.5.8.6; 2.5.8.7; 2.5.10;

4.4,
oczyszczanie spalin, metody suche, metody mokre, metody

pół-mokre,

Cztery stopnie oczyszczania spalin. Pierwsze trzy stopnie

oczyszczania oparte są na metodach mokrych (płuczka

zwężkowa typu Venturi, wentylator mokry, kolumna

absorpcyjna). Czwarty etap - suchy składa się z filtra węgla

aktywnego pylistego oraz filtrów workowych

Rozdziały: 2.2.4.2; 2.3.1.9; 2.3.3.1; 4.1.6.1;

4.1.6.4; 5.1 poz. 14; 5.6 poz. 78,
automatyczny załadunek odpadów do komory

spalania

.

Automatyczny system podawania odpadów,

zastosowano przenośnik wywrotkowy, a odpady

wtłaczane do komory pirolitycznej