Te cudowne Święta

Bożego Narodzenia

„Dlaczego siedzisz tak długo w
nocy przy tej świecy?”-spytał żonę
mąż, budząc się w noc wigilijną.

„Widzisz w świecy odkryłam to,
czego brakuje naszej miłości:
czuwania, by nie zgasła;

Ogrzewania rąk i serc przy
jednym płomieniu;

Długiego patrzenia sobie w oczy

Rozjaśnione tym płomykiem i...

Modlitwy do Źródła Miłości,

Jak świeca modli się do żywych
gwiazd”.

„Ja tam wolę elektryczność,

Bo jest jaśniejsza i wygodniejsza”

-burknął mąż.

„Ale martwa”-szepnęła żona.

„Patrz na te małe, jak któryś już
dzień z kolei palą świece i zerkają
w okno jakby kogoś wyglądały”

- powiedziała stara kobieta do
swego męża.

„Słyszałem jak szczebiotały, że
czekają na Jezusa”-odpowiedział.

„Jak można czekać na Kogoś,
kogo nie ma?”

-fuknęła stara.

„Nigdy nic nie wiadomo”-
powiedział

„Patrz jak to czekanie je
uszczęśliwia.

Są takie piękne, jak ty niegdyś,
gdy jeszcze wierzyłaś i
oczekiwałaś na nas w oknie.”

Kobieta spuściła głowę i
wyszeptała:

„Najgorzej gdy nie ma już na
kogo czekać.

A może jednak...”-nie skończyła

Patrząc na dwie twarzyczki w
oknie jak urzeczona.

„

Za co lubisz zimę,? Babciu?”-

spytała mała,

Wyglądając przez okno przez
zamarznięte jezioro.

‘Zimę lubię tak jak swoją starość-
za spokój;

Za pogodzenie rożnych kolorów
życia

W jednym białym;

Za to, że przybliża ona do siebie
ludzi...

Widzisz, lód połączył dwa brzegi
jeziora

I można biec do siebie nie po
wodzie,

Lecz po lodzie pokrytym śniegiem

Białym i łagodnym,

Jak opłatek pomiędzy ludźmi

W wigilijny wieczór”

Stała z nim na przystanku i
przypatrywała się,

Jak każdy płatek śniegu-ledwie
dotknął jej dłoni-

Natychmiast topniał

„Szkoda że tak szybko tracą swą
urodę”-powiedziała

„Czasem trzeba wybierać między
urodą a miłością”-powiedział
zamyślony.

„Ale dlaczego?”-spytała

„Widzisz czasem miłość musi stracić
urodę, by otrzymać piękno.

Popatrz, ta najświeższa kropla
błyszczy jak żywy diament.

To tak jak Ty-
najpiękniejsza/najpiękniejszy/ jesteś
wtedy,

Gdy tak kochasz, że zapominasz o tym
by się podobać”.

NIECH TE ŚWIĘTA BĘDĄ CZASEM MILOŚCI
DOBROCI I UFNOŚCI,

NIECH TA GWIAZDKA CO NA NIEBIE ŚWIECI
BĘDZIE DLA NAS DOBRĄ NOWINĄ,

NIECH TO BĘDZIE CZAS GDZIE SPEŁNIAJĄ SIĘ
MARZENIA ,

NIECH NIE BRAKNIE CZASU DLA NAJBLIŻSZYCH,

DLA TYCH KTÓRYCH KOCHAMY I TYCH
KTÓRYCH KOCHAMY JESZCZE ZA MAŁO,

NIECH BĘDĄ PELNE ŻYCZLIWOŚCI, UFNOŚCI I
CIEPŁA DOMOWEGO OGNISKA,

NIECH NIE BRAKNIE DODATKOWEGO NAKRYCIA
DLA NIEOCZEKIWANEGO GOŚCIA,

NIECH NIE BRAKNIE ŚPIEWANIA KOLĘD I
PACHNĄCEJ CHOINKI, ZAPACHU CIASTA I
UŚMIECHU.

NIECH TE ŚWIĘTA BĘDĄ NAJCUDOWNIEJSZE.

A NOWY ROK NIECH BĘDZIE PELEN NADZIEI I
UFNOŚCI NA LEPSZY ŚWIAT

Wesołych Świąt

Agnieszka P.