Typowe

uszkodzenia sieci

lokalnej LAN

Typowe

uszkodzenia sieci

lokalnej LAN

Przygotowali:

Dariusz Stamski

Jacek Szczepański

Sprawdzanie sieci

Poprawne i niezawodne funkcjonowanie

połączonych sieci telekomunikacyjnych i

komputerowych wymaga wszechstronnej

wiedzy merytorycznej administratora, wspartej

współczesnymi narzędziami do wyszukiwania

uszkodzeń w sieciach komputerowych, także

analizy i diagnozy za pomocą testerów

sieciowych, sond i analizatorów

Jeszcze kilkanaście lat temu powszechne usługi

telekomunikacyjne były świadczone przy użyciu

tylko jednej technologii przekazu, a mianowicie

połączenia kablem miedzianym. Obecnie

istnieje wiele innych technologii, (chociaż

upadek telekomunikacji tradycyjnej wcale nie

nastąpił) umożliwiających wzajemne połączenia

między rozproszonymi abonentami. Łącznie z

przekazem tradycyjnym można je sklasyfikować

w trzech kategoriach:

-Sieci bezprzewodowe wykorzystujące fale

radiowe, mikrofale lub podczerwień do

indywidualnej lub zbiorowej komunikacji;

-Sieci kablowe - w których jako medium

transportowe stosuje się bądź połączenia

miedziane (przekazy sygnału elektrycznego w

tradycyjnej telefonii i łączach telewizji

kablowej), bądź światłowodowe do prowadzenia

sygnałów optycznych;

- Sieci satelitarne - traktowane oddzielnie ze

względu na specyfikę transportu sygnałów

radiowych, korzystających z pośrednictwa

krążących na orbicie okołoziemskiej satelitów

komunikacyjnych.

Sposób testowania lokalnych sieci

komputerowych LAN w zasadzie nie podlega

standaryzacji, lecz ma zapewnić utrzymanie

ciągłości działania sieci z określoną

przepływnością (od 4 Mb/s do 100 Mb/s, a

nawet do 1 Gb/s w sieciach Ethernetu),

nieprzerwany dostęp do zasobów lokalnych,

wysoką jakość transmisji (stopa błędu od 8-10

do 10-11) w zależności od wymagań - przy

zachowaniu odpowiedniej efektywności (czasu

reakcji) oraz bezpieczeństwa sieci (wierność i

poufność informacji).

Do najczęściej stosowanych procedur

lokalizujących uszkodzenia i diagnozujących

sieci komputerowe należą:

- testowanie okablowania;

- dekodowanie strumienia danych wraz z

analizą pakietów i protokołów;

- testowanie połączeń między wybranymi

węzłami sieci;

- statystyczna analiza trafiku sieciowego;

- analiza konfiguracji i bieżącego stanu

sieci;

- testowanie funkcji i realizacja procedur

samotestowania

Testowanie okablowania

Jeszcze do niedawna jedynym celem

pomiarów okablowania miedzianego za

pomocą różnych rodzajów testerów

kablowych było określenie i

zlokalizowanie awarii kabla

teletransmisyjnego z możliwie dużą

dokładnością, początkowo nie gorszą niż

kilkanaście metrów na łącznym dystansie

do kilkuset metrów. Najprostsze pomiary

pary przewodów miedzianych za pomocą

miernika rezystancji, choć niekiedy

stosowane awaryjnie, nie dają

wystarczającej dokładności i ogólnego

poglądu na stan łącza miedzianego.

W szczególności w przewodowych sieciach LAN

istnieje zapotrzebowanie na złożone i bardziej

zaawansowane, najlepiej uniwersalne testery

okablowania - działające wyłącznie w technice

cyfrowej, lecz z analogową lub cyfrową

prezentacją informacji o znacznie większej

dokładności - określane jako cyfrowe

analizatory kablowe. Służą one do ustalenia

zgodności parametrów instalacji kablowych z

odpowiednimi normami EIA/TIA - 568/589, także

w odniesieniu do wymagań odpowiednich

kategorii okablowania 3, 4, 5 i wyższych. W

większości są to mikroprocesorowe analizatory

uniwersalne, zwykle przenośne, automatycznie

wykonujące kompletne sekwencje pomiarowe i

prezentujące w postaci cyfrowej lub tekstowej

ostateczne wyniki pomiarów. Pomiary te

dotyczą głównie następujących parametrów:

- tłumienności i pojemności pary

przewodów w ujęciu częstotliwościowym;

- bezwzględnej wielkości odbieranego

poziomu sygnału;

- odstępu sygnału od szumu SNR (Signal to

Noise Ratio), mierzonego w funkcji

częstotliwości;

- występowania przesłuchów, a zwłaszcza

przeniku zbliżnego NEXT w telefonicznych

kablach wieloparowych;

- poziomu innych zakłóceń zewnętrznych.

Pomiary optyczne

Światłowodów, stosowanych początkowo

do instalacji łączy dalekosiężnych o

dużej przepływności, zaczęto używać

również do budowy komputerowych sieci

lokalnych LAN o mniejszym zasięgu,

opartych na włóknach światłowodowych

wielomodowych, a następnie do budowy

sieci rozległych WAN z włókami

jednomodowymi i źródłem światła

laserowego. We wszystkich tych

sytuacjach istnieje olbrzymie

zapotrzebowanie na optyczne przyrządy

pomiarowe o wielkiej precyzji,

przeznaczone nie tylko dla

długodystansowej techniki

światłowodowej.

Zaawansowane wersje reflektometrów optycznych

winny umożliwiać testowanie z rozdzielczością nie

gorszą niż 1 ns, dla co najmniej następujących

pomiarów fizycznych:

- pomiar podstawowych parametrów źródła światła:
mocy, długości fali i szerokości widmowej nadajnika

optycznego;

- pomiar charakterystyki przenoszenia i badanie

fluktuacji fazy sygnału w badanym włóknie

światłowodowym;

- pomiar czułości odbioru sygnałów optycznych;

- pomiar tłumienności spawów i złączy

światłowodowych w torze, wraz z lokalizacją ich

odległości od źródła;

- badanie strat związanych z dyspersją w

światłowodzie;

- badanie tolerancji toru i urządzeń końcowych na

zmiany częstotliwości zegara;

- badanie kształtu impulsów elektrycznych na

wyjściu urządzenia końcowego

Diagnozowanie sieci

Jednymi z najczęściej stosowanych narzędzi do

sprawdzania poprawności przebiegu transmisji w

sieci teleinformatycznej są przenośne testery

sieciowe, będące prostym rozszerzeniem

klasycznych testerów kablowych. Łączą one

tradycyjne funkcje testerów kablowych z

możliwością posadowienia w nich agenta

platformy zarządzania protokołu SNMP (Simple

Network Management Protocol), dostarczającego

na żądanie systemu dodatkowych informacji o

otaczającym je środowisku. Zmienne te są

definiowane w specjalnych zbiorach MIB

(Management Information Base), z podziałem na

część wspólną dla wielu urządzeń i część

prywatną - specyficzną dla danego urządzenia.

Niekwestionowaną, naczelną pozycję w

testowaniu sieci teleinformatycznych

zajmują obecnie analizatory protokołów

sieciowych, prezentujące najwyższy poziom

metrologii sieci komunikacyjnej. Każdy

współczesny analizator protokołów

powinien umieć przechwytywać, analizować

i filtrować pakiety danych, a następnie na

życzenie operatora prezentować na ekranie

podstawowe dane o dowolnie wybranych

przez niego pakietach. Rejestracja i analiza

czasu przepływu poszczególnych pakietów

przez dowolnie wybrane stacje i węzły

pośredniczące, łącznie z prezentacją

fizycznych i sieciowych adresów stacji, jest

podstawową funkcją tych analizatorów.

Testowanie medium radiowego

Do rozwiązywania problemów występujących

podczas transmisji i propagacji sygnałów radiowych

zarówno w bezprzewodowej komunikacji

stacjonarnej (DECT), jak i sieci ruchowej (GSM)

służą analizatory widma. Ze względu na olbrzymi

zakres używanych częstotliwości do komunikacji za

pośrednictwem fal radiowych (od 0,1 MHz do 300

GHz) w praktyce istnieje wiele rodzajów

analizatorów widma, z przeznaczeniem do

rejestracji i analizy sygnałów konkretnych aplikacji

bezprzewodowych. Przenośne i lekkie analizatory

do pracy w terenie powinna cechować pewna

uniwersalność pomiarowa, lecz pozbawiona

nadmiernej przesady w liczbie oferowanych funkcji

i szerokości testowanych pasm.

Przydatność analizatora widma do

konkretnych aplikacji określa dokładność i

powtarzalność jego pomiarów, wymaganych

dla co najmniej następujących parametrów

sygnału radiowego:

- pomiar mocy w kanale radiowym;

- szerokość zajmowanego pasma;

- poziom sygnałów zakłócających w kanale

radiowym i poza nim;

- pomiar częstotliwości sygnału i

zniekształceń harmonicznych;

- pomiar głębokości modulacji lub dewiacji;

- pomiar tłumienia toru;

- pomiar natężenia sygnałów pokrycia

obszarowego w celu rejestracji

charakterystyk antenowych

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ