T: Czyny

miłości

Czyny miłości:

•MODLITWA

•POST

•JAŁMUŻNA

• Post, modlitwa, jałmużna czy inne

dzieła miłości powinny mieć miejsce w
życiu chrześcijanina każdego dnia.
Gorliwość w pełnieniu postnych praktyk
z jednej strony stanowi
odzwierciedlenie naszego stosunku do
Boga i ludzi w ciągu całego roku, z
drugiej zaś kształtuje w nas właściwe
postawy na przyszłość. Leon Wielki
umiejętnie łączy także Tajemnicę
Wcielenia z Tajemnicą Paschalną,
widząc w nich jedno Misterium Jezusa
Chrystusa.

•Ojcowie Kościoła mówią

o poście „miłym i doskonałym
w oczach Bożych”, który
obejmuje trzy elementy:
wstrzemięźliwość od zła (w
myśli, mowie i uczynkach),
wstrzemięźliwość od
pokarmów i napojów i dobre
uczynki. Św. Jan Chryzostom
pisze:

•Pościsz? Udowodnij to czynami.

Zapytasz jakimi? Gdy ujrzysz
biednego – ulituj się nad nim;
spotkasz nieprzyjaciela – pojednaj
się z nim; zobaczysz przyjaciela,
który coś dobrego czyni – nie
zazdrość mu; spotkasz piękną
niewiastę – nie zatrzymuj się.
Niech nie pości tylko podniebienie,
lecz także oko, ucho, nogi, ręce
i wszystkie członki naszego ciała”.

• Chrześcijański post jest postawą

wstrzemięźliwości całego człowieka,

obejmuje jego sferę fizyczną
i duchową. Nie można, jak to czyni się
obecnie, sprowadzać postu jedynie do
kategorii fizycznych i traktować jako
powstrzymanie się od pokarmów
mięsnych lub ograniczenie ich
przyjmowania. Ma on objąć całego
człowieka i dotyczyć jego życia we
wszystkich wymiarach: indywidualnym,
rodzinnym i społecznym.

• Według papieża Jana Pawła II post

może być praktykowany „w sposób
dawny i nowy, jako znak nawrócenia,
skruchy i osobistego umartwienia,
jednocześnie w łączności
z Chrystusem Ukrzyżowanym i
w solidarności z głodującymi
i cierpiącymi”. Współczesną formą
postu mogą być przykładowo:
ograniczenie oglądania telewizji (post
dla oczu), słuchania radia czy muzyki,
zwłaszcza typowo rozrywkowej (post
dla uszu), itp.

• Tylko czyny miłości pójdą za nami i

będą świadczyć na naszą korzyść.
Dlatego Jezus, szczególnie w ujęciu
Łukasza, zachęca do jałmużny, do
dzielenia się z potrzebującymi, żeby
nabyć już tutaj na ziemi, prawo wejścia
do wiecznych przybytków, czyli do
szczęśliwej przyszłości: "Ja też wam
powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół
niegodziwą mamoną, aby gdy
[wszystko] się skończy, przyjęto was
do wiecznych przybytków" (Łk 16,9).

•Jałmużna nie będzie

objawem chrześcijańskiej

miłości, jeżeli nie jest

darem samego siebie,

który sprawia, że

uczestniczysz w sytuacji

ubogiego (por. Rz 12,15).

•Nie dawaj jałmużny, trąbiąc

przed sobą, jak to czynią
obłudnicy, aby mieć chwałę u
ludzi. Zaprawdę mówię ci: już
otrzymali swoją nagrodę. Kiedy
ty natomiast dajesz jałmużnę,
niech ona będzie bez rozgłosu,
a Ojciec, który widzi w ukryciu,
odda tobie (por. Mt 6,2-40).

•Dawaj potrzebującemu z wielką

hojnością, abyś i ty otrzymał od
Boga wielkie miłosierdzie i
łaskawość. Ilekroć skruszony z
powodu popełnionego zła
udzielasz jałmużny, płacisz
karę za swoje grzechy.
Jałmużna jest lepsza od
modlitwy i postu (por. Dn 4,24).