POZYCJA
ZAWODOWA
KOBIET I MĘŻCZYZN
W POLSCE
ZRÓŻNICOWANIE SPOŁECZNE
WSH TWP Szczecin 2011/212
Ćwiczenia prowadzone przez
dr R.L.
POZYCJA ZAWODOWA KOBIET
I MĘŻCZYZN W POLSCE
UDZIAŁ KOBIET W RYNKU PRACY
POZYCJA EKONOMICZNA KOBIET
i MĘŻCZYZN W POLSCE
KOBIETA - DZIECKO – a ASPIRACJE
ZAWODOWE
WSPÓŁCZESNY OBRAZ MĘŻCZYZNY
w POLSCE
UDZIAŁ KOBIET W
RYNKU PRACY
*
UDZIAŁ KOBIET W RYNKU
PRACY
Pozycja kobiet na rynku pracy w Polsce wciąż pozostawia wiele do
życzenia.
Nasz kraj zajmuje
26 miejsce
spośród 34 państw europejskich
zbadanych w rankingu oceniającym sytuację kobiet na rynku pracy,
przygotowanym przez ośrodek badawczy Economist Intelligence Unit.
Wyniki badania wskazują, że paniom najlepiej pracuje się w Szwecji,
Belgii, Norwegii, Finlandii i Niemczech.
Na końcu rankingu znalazły się m.in. Ukraina, Serbia, Mołdawia i Rosja.
W przeprowadzonym badaniu pod uwagę wzięto m.in. politykę rządu,
dostęp do źródeł finansowania, wykształcenie i szkolenia, prawny
i społeczny status kobiet oraz otoczenie biznesowe.
KOBIETA NA RYNKU
PRACY
„Sytuacja kobiet na europejskich rynkach pracy jest zróżnicowana. Pogląd,
iż kobiety są mniej aktywne od mężczyzn powoli się zmienia. Nadal jednak
w przypadku kobiet istnieje większe ryzyko znalezienia się w niekorzystnej
sytuacji na rynku pracy. Kobiety, które utraciły posadę są obarczone większym
ryzykiem nie znalezienia pracy niż mężczyźni, bowiem wielu pracodawców
postrzega je jako mniej dyspozycyjne, na przykład z powodu łączenia pracy
zawodowej z obowiązkami rodzinnymi. Kluczowe więc stają się działania w ramach
aktywnej polityki pracy, które zmierzają do poprawienia sytuacji kobiet na rynku
pracy, np. dostępność do usług opiekuńczych (żłobki, przedszkola), wprowadzenie
elastycznych form zatrudnienia z zachowaniem ochrony zatrudnienia i dochodów
czy odpowiednich systemów urlopowych”.
Fiona Harvey Szef ds. Rozwoju CIMA (Chartered Institute of Management Accountants) w Polsce.
UDZIAŁ KOBIET W RYNKU
PRACY
Od najmłodszych lat kobieta jest przygotowywana
do pełnienia skutecznie roli żony i matki.
Jest
to
szczególnie
widoczne
w
społeczeństwach
tradycyjnych,
z
charakterystycznymi
tendencjami
patriarchalnymi (np. świat muzułmański, Afryka, Ameryka
Południowa, ale także np. wysoko rozwinięta Japonia).
W nowoczesnym świecie Zachodu tak już często nie jest.
Coraz częściej uważa się tam, że kobieta ma takie samo
prawo do edukacji, pracy zawodowej i kariery jak mężczyzna.
Tym samym nie wpaja się jej często wspomnianych
tradycyjnych poglądów i zasad.
Zgodnie z wymaganiami ról podstawowych kobieta „idealna”
ma naturę raczej ugodową niż nastawioną na konkurowanie
(charakterystyczne dla mężczyzn).
POLSKA A EUROPA
W krajach Europy Zachodniej kobiety stanowią przeważający
odsetek absolwentów studiów wyższych, coraz częściej obejmują
również kierownicze stanowiska nie tylko w małych lub średnich
firmach, ale również międzynarodowych korporacjach.
W Polsce kobieta na rynku pracy ma sytuację trudniejszą
niż mężczyzna. Według kwartalnej informacji o aktywności
ekonomicznej ludności opracowanej przez GUS, w I kwartale 2010r.
wśród osób biernych zawodowo przeważały kobiety.
Prawie połowa z nich (44,8 proc.) była w wieku produkcyjnym,
czyli między 18, a 59 rokiem życia. Większość kobiet biernych
zawodowo to kobiety posiadające niski poziom wykształcenia.
KOBIETA NA RYNKU
PRACY
„Przed rządami wielu europejskich państw, w tym
Polski, stoi wyzwanie, aby wyeliminować nierówności
płci w zatrudnieniu i ułatwić kobietom i mężczyznom
godzenie
życia
zawodowego
i rodzinnego. Dlatego tak ważne jest wprowadzanie
inicjatyw i programów, które maja na celu
wyrównywanie szans kobiet i mężczyzn na rynku
pracy, bowiem im więcej w danym kraju osób pracuje,
tym wyższy jest wzrost gospodarczy. Pozytywnym
sygnałem są dane pochodzące z raportu Komisji
Europejskiej Równość kobiet i mężczyzn – rok 2010,
które mówią, że udział kobiet w rynku pracy i ich
wkład we wzrost gospodarczy UE od 1995 roku wzrósł
o jedną czwartą”.
FionaHarvey.
KOBIETA NA RYNKU
PRACY
Zgodnie z wymaganiami ról podstawowych kobieta
„idealna” ma naturę raczej ugodową niż nastawioną na
konkurowanie
(charakterystyczne
dla
mężczyzn).
Częściej skupia się wychowywaniu dzieci niż na
rządzeniu (manipulowaniu).
Mimo, że jej działania nie zawsze realizowane są w
domu,
to jednak są zazwyczaj nakierowane na sprawy
domowe - przynajmniej rodzina i jej oczekiwania brane
są
pod
uwagę.
W takim ujęciu kobieta jest raczej „pomocnikiem”
mężczyzny,
twórczynią
i
strażniczką
ogniska
domowego.
KOBIETA NA RYNKU
PRACY
O ile kobieta już pracuje, to lepiej wywiązuje się ze
swoich
obowiązków
w
zawodach
nieco
nawiązujących do jej domowych zadań i ze
wspomnianą powyżej „kobiecością”.
Tym można tłumaczyć, że niektóre zawody mają
typowo kobiecy charakter (np. przedszkolanki,
opiekunki do dzieci, pracownice pomocy społecznej,
pielęgniarki itp.). Mężczyźni także pojawiają się w
tych zawodach, ale rzadziej.
Mężczyźni – w większości - nie są tak ograniczani
przez rolę rodzicielską i dlatego pełniej uczestniczą w
świecie poza domem i w życiu zawodowym. Z uwagi
na to można stwierdzić, że rola mężczyzny to
głównie rola żywiciela, który realizuje się w życiu
zawodowym.
MOIM ZDANIEM …
Marcin, l.26, wyższe wykształcenie, w
wolnym związku.
Magda, l.29, wyższe wykształcenie,
w wolnym „stałym związku.
„Wydawać by się mogło, że pewne zawody
są nieatrakcyjne dla danej płci (kierowcy
ciężarówek, mocno fizyczne zawody czy
typu programista (uważane za zawody dla
nerdów kontra wymienione wyżej zawody
czy zawody, w których pomaga empatia
(uważana za przypadłość kobiet). Nie wiem
czy dyskryminacją można nazwać odmowę
przyjęcia filigranowej kobiet do noszenia
cegieł w miejsce dobrze zbudowanego
mężczyzn (i w drugą stronę, wolałbym, żeby
moim dzieckiem opiekowała się jakaś miła
pani niż wytatuowany mięśniak). Poprzednie
zdanie świadczy, że wszyscy poddajemy się
stereotypom i dyskryminujemy innych.
Myślę, że zamiast zacierać różnice warto je
uwypuklać i wykorzystywać jako nasze silne
strony w zajęciach do których mamy lepsze
predyspozycje i nie chodzi mi tutaj o
„kobiety do garów”.
Pozycja zawodowa kobiet
„Uważam, ze pomimo coraz
szerszych
kampanii
przeciwko
dyskryminacji
kobiet w miejscach pracy, a
w szczególności w procesie
rekrutacji,
nadal
istnieje
problem „innego spojrzenia”
na kobietę - matkę jako
przyszłego pracownika.
Co
do
wykorzystanych
zawodów – coraz mniej
pozostaje
obszarów,
w
których
kobieta
–
pracownik
nie
próbowała
swoich sił”.
(Nerd – pochodzące z języka angielskiego
negatywne określenie osoby pasjonującej się
naukami
ścisłymi,
informatyką,
grami
komputerowymi).
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
*
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET
Praca kobiet jest wykorzystywana, ale ich interesy niedostatecznie
zabezpieczane. Być może rozwiązania proponowane przez organizacje
kobiece (np. „emerytura” dla kobiet nie pracujących zawodowo a
zajmujących się wychowywaniem dzieci) nie są doskonałe i mogą być
zakwestionowane z punktu widzenia sprawiedliwości społecznej.
Jednak z drugiej strony, scenariusz prezentowany czasem
w
czasopismach
kobiecych
-
w
ramach
dyskusji
o rolach społecznych kobiet i godzeniu pracy zawodowej
z obowiązkami domowymi., w którym kobieta zostaje sama, po
dwudziestu latach małżeństwa, z dzieckiem (dziećmi), marnymi
alimentami, bez środków do życia, bez ubezpieczenia i składki
emerytalnej, bez zawodu, bez kwalifikacji dającej jakiekolwiek szanse
na rynku pracy - jest scenariuszem tragicznym ale, jak wynika z
doświadczeń społecznych – prawdziwym, zdarzającym się wcale
nierzadko.
Niemal 6 milionów kobiet w Polsce pracuje tylko w domu. Świadczy to
o
tym,
że
mimo
zmian
społecznych
w znacznej części społeczeństwa utrzymują się ciągle tradycyjne
tendencje, z jasnym podziałem ról małżonków.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET
Następujące zmiany społeczne związane z rozwojem
cywilizacyjnym człowieka (globalizacja) wpłynęły także na
zasady egzystencji kobiet.
Już w XIX wieku feministki wskazywały, że konieczność
nagięcia się do narzuconych wzorców patriarchalnego
systemu społecznego ograniczała zdolności i aspiracje
kobiet. Ze zróżnicowania płci wynikała istotna nierówność –
brak w życiu społecznym, gospodarczym, kulturalnym
miejsca
na
zrealizowanie
ambicji
„uczestniczenia”,
„tworzenia”, „decydowania” itd.
Wszystkie „wartościowe”, godne uznania, przynoszące sławę,
pieniądze, władzę sfery – polityka, gospodarka, edukacja,
nawet sztuka w znacznym zakresie są ciągle „męskie”.
Doskonale podkreśla to stwierdzenie R. Duelli-Klen – mimo,
że kobiety stanowią połowę populacji świata i wykonują 2/3
godzin pracy, to otrzymują tylko 1/10 dochodu świata
i posiadają mniej niż 1/100 własności świata.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Według danych GUS z 2010 r. w Polsce pracuje 70% mężczyzn
i 61,8% kobiet w wieku produkcyjnym. Proporcje zmieniają się, gdy mowa
o pracownikach, którzy mają dzieci.
Z raportu Eurostatu wynika, że zatrudnionych jest 90% Polaków
w wieku 24-54 lata posiadających dwójkę dzieci i tylko 70% Polek.
Sytuację ma zmienić uchwalona niedawno tak zwana ustawa żłobkowa.
Dzięki rządowym pieniądzom z programu „Maluch 2011", w Warszawie
powstanie 299 nowych miejsc w żłobkach, w Wielkopolsce – 330, w Łodzi
– 50, a w Krakowie – 30.
W Polsce do żłobków chodzi tylko 2,5% najmłodszych dzieci, więc wiele
jest jeszcze do zrobienia. Według planów Ministerstwa Pracy i Polityki
Społecznej do końca 2011 r. w całej Polsce ma powstać 10 tys. nowych
miejsc
w
placówkach
opieki
nad
najmłodszymi,
a w następnych dwóch latach kolejne 30 tys. za 150 mln zł.
We Francji – jedynym dużym kraju UE, gdzie nie występuje ani problem
demograficzny, ani dyskryminacja kobiet na rynku pracy – pracuje 78%
kobiet z dwójką dzieci. Również w tym kraju 50% dzieci w wieku do lat
trzech jest objętych instytucjonalną opieką.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
W 2009 r. 65% wszystkich absolwentów studiów licencjackich i
magisterskich stanowiły kobiety.
W latach 2000-2009 liczba absolwentów uczelni wyższych płci
żeńskiej wzrosła o 71%. O ile w 2000 r. na rynku pracy pojawiło
się 166 tys. absolwentek, o tyle w 2009 r. było ich już 284,5
tys. Wzrost liczby mężczyzn kończących studia wyższe był
nieco niższy i wyniósł 65%.
Przewaga kobiet na uczelniach wyższych nie dotyczy
wszystkich kierunków studiów. Największy udział procentowy
kobiet odnotowują takie kierunki, jak opieka społeczna (94%)
oraz medycyna (82%).
Kobiety stanowią także ponad 70% absolwentów kierunków
humanistycznych,
pedagogicznych,
biologicznych
oraz
związanych z dziennikarstwem.
... i zarabiają mniej niż mężczyźni
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Jak wynika z Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń, w 2010 r.
kobiety na wszystkich szczeblach zarządzania zarabiały mniej
niż mężczyźni. Różnica sięgała od 330 zł miesięcznie w
przypadku pracowników szeregowych, do 3 000 zł w
przypadku stanowisk dyrektorskich.
(min przeprowadzone przez firmę Sedlak&Sedlak we współpracy
z „Gazetą Wyborczą”, wykazuje, iż Polki na wszystkich
szczeblach zarządzania
zarabiały mniej niż mężczyźni).
Różnica sięgała od 330 zł brutto miesięcznie w przypadku
pracowników szeregowych, do 3000 zł brutto w przypadku
stanowisk dyrektorskich.
POZYCJA EKONOMICZNA
Wśród 1 286 menedżerów zasiadających w 2009 r. w zarządach
spółek giełdowych były tylko 152 kobiety (11,8%). Podobnie było w
przypadku rad nadzorczych, gdzie ich udział oscylował w granicach
12%. Kobiet nie tylko było zdecydowanie mniej, ale także
otrzymywały
niższe
wynagrodzenia.
W przypadku zarządów różnica sięgała 160 tys. zł!
Należy zauważyć, że jest to badanie internetowe, które z racji
technologii częściej dociera do osób skomputeryzowanych,
statystycznie wykształconych wyżej niż przeciętna krajowa,
posiadających
regularny
dostęp
do
Internetu
i częściej zajmujących średnie i wyższe stanowiska.
W tak profilowanej grupie respondentów różnice będą mniejsze,
niestety, pomimo niskiego wskaźnika GPG, Polska najwyraźniej ma
problem
z równością płac.
WŚRÓD KOBIET JEST
WIĘCEJ BEZROBOTNYCH
W 2010 r. stopa bezrobocia wśród kobiet wyniosła 10%.
W przypadku mężczyzn wskaźnik ten był niższy.
Z kolei współczynnik aktywności zawodowej kobiet osiągnął poziom
49%.
Dla mężczyzn wskaźnik ten wynosi 65%, co oznacza, że znacznie
więcej mężczyzn jest aktywnych zawodowo. Udział pracujących
pań w ogólnej liczbie mieszkanek Polski wyniósł 44%.
Ten tzw. wskaźnik zatrudnienia wśród panów okazał się również
znacząco wyższy (59%).
Kobiety w porównaniu z mężczyznami pracują krócej średnio
o 4 lata. Szybciej także przechodzą na emeryturę.
Ustawowy wiek emerytalny kobiet to 60 lat, mężczyzn – 65 lat. Jak
podaje Eurostat, przeciętny wiek, w którym Polacy faktycznie
przechodzą na emeryturę to w przypadku pań 57 lat, w przypadku
panów – 61 lat. Przeciętny wiek dla UE, w którym kobiety
opuszczają rynek pracy to 60,8 lat, w przypadku mężczyzn – 62
lata.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Kobiety lubią być niezależne
WEDŁUG BADAŃ EUROSTATU Eurostatu, wśród ponad 200 milionów
gospodarstw domowych, które funkcjonowały w 2009 roku w 27 krajach
Europy, aż 17% prowadzonych było samodzielnie przez bezdzietne
kobiety (tylko 13% przez bezdzietnych mężczyzn).
Najwięcej samodzielnych kobiet mieszka w Finlandii, która jednocześnie
ma najniższy udział gospodarstw prowadzonych przez samotne matki
(1,5%) i w której Dzień Matki jest świętem obchodzonym
z podniesionymi na masztach flagami narodowymi.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET IMĘŻCZYZN
Równie wysokie udziały gospodarstw prowadzonych samodzielnie
przez kobiety znajdziemy na Litwie i w Niemczech (21%) czy
w Austrii i Francji (20%). Prowadzenie niezależnego gospodarstwa
domowego najmniej popularne jest wśród kobiet na Cyprze (9%
domów), w Hiszpanii, na Malcie oraz w Portugalii (po 11%).
Jednak we wszystkich 27 krajach Europy odsetek kobiet
mieszkających samodzielnie jest wyższy niż samodzielnie
żyjących mężczyzn. W Polsce stosunek ten wynosi 2,2 przy
14,2%
udziale
kobiet
i
6,4%
mężczyzn.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Wynagrodzenia zupełnie różne
Kobiety są bardziej skłonne od mężczyzn do
podejmowania wyzwań wynikających z prowadzenia
samodzielnego finansowo gospodarstwa domowego,
związanych z ponoszeniem kosztów zakupu lub
wynajmu
mieszkania,
jego
urządzeniem
i utrzymaniem.
Tymczasem według GUS Polki są statystycznie
bardziej zagrożone ubóstwem ze względu na różne
czynniki – wskaźnik zagrożenia ubóstwem wyniósł
17,4% dla kobiet i 16,4% dla mężczyzn, choć
potencjalna głębokość ubóstwa w wypadku kobiet jest
o ok. 9% niższa niż w wypadku mężczyzn.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Według Eurostatu Europejki w 2008 r.
zarabiały 17,5% mniej niż mężczyźni,
a różnica wynagrodzeń ze względu na
płeć (Gender Pay Gap – GPG) była dość
wysoka
w krajach skandynawskich,
Niemczech i Wielkiej Brytanii (Finlandia -
20%, Wielka Brytania: 21,4%, Niemcy:
23,2%),
a stosunkowo niska w Polsce (9,8%),
Portugalii (9,2%), we Włoszech (4,9%) i na
Malcie (8,6%).
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Kobiety w Polsce znajdują się w dużo mniej korzystnej
sytuacji. W UE wskaźniki ilustrujące sytuację polskich
kobiet na rynku pracy wyraźnie obrazują pogorszenie się
ich pozycji.
Dotyczy to zarówno aktywności zawodowej Polek (wskaźnik
aktywności zawodowej kobiet spadł w Polsce poniżej 50%),
poziomu bezrobocia, jak i poziomu wynagrodzenia za pracę
czy stopnia feminizacji zawodów. Przyczyny tego stanu
rzeczy tkwią zarówno w historii polskiego rynku pracy, jak i
rozwoju współczesnych instytucji odpowiedzialnych za
definiowanie sytuacji kobiet w Polsce.
Wykształcenie bardzo pomogło kobietom w dostępie do
lepszego zatrudnienia.
W dużej liczbie krajów uprzemysłowionych udział kobiet
w lepszym zatrudnieniu względnie szybko wzrasta.
POZYCJA EKONOMICZNA
KOBIET I MĘŻCZYZN
Zjawisko to częściowo jest zaciemniane przez
segregację
zawodową,
która
wydawała
się wskazywać, że nic się nie zmieniło.
W rzeczywistości ta pozorna stabilność zawiera dwie
przeciwstawne tendencje - dostęp coraz większej liczby
kobiet do zatrudnienia na wysokim szczeblu
z jednej strony, a z drugiej - wzrastająca feminizacja
w dużym zakresie stanowisk podrzęd nych w biurach
i w usługach, rozwijających się wskutek zmian
w gospodarce.
Od lat, w wielu krajach wysoko rozwiniętych
praktycznie standardem jest, że kobiety podejmują
studia medyczne, prawnicze, w dziedzinie księgowości
i handlu, które to kierunki studiów stanowiły uprzednio
głównie przywilej mężczyzn.
NAJBOGATSI POLACY W
2011 ROKU
1.
Jan
Kulczyk
-
8,5
mld
złotych
Przedsiębiorca już po raz trzeci jest liderem listy "Wprost". Inwestuje w
energetykę,
infrastrukturę
(fragment
A2
Nowy Tomyśl-Świecko), surowce. Właściciel firm Kulczyk Holding, Kulczyk
Investments. Pierwszy kapitał na rozpoczęcie interesów Jan Kulczyk
otrzymał od ojca. Za te pieniądze założył w 1981 polonijną firmę
handlową – Interkulpol, jedną z pierwszych firm zagranicznych
powstałych
w
Polsce
po
II
wojnie
światowej.
2.
Zygmunt
Solorz-Żak
-
7,9
mld
złotych
Właściciel kilku przedsiębiorstw działających na rynku mediów
i finansów, m.in. platformy telewizyjnej Cyfrowy Polsat. Jedną
z części grupy kapitałowej Solorza-Żaka jest także Invest Bank.
3.
Leszek
Czarnecki
-
7,57
mld
złotych.
Biznesmen z Wrocławia, inżynier, doktor ekonomii. Od 2002 tworzy grupę
spółek Getin Holding S.A., zajmujących się działalnością na rynku usług
bankowych,
ubezpieczeniowych
i leasingowych.
Prywatnie od 2008 roku mąż dziennikarki Jolanty Pieńkowskiej.
NAJBOGATSI POLACY W
2011 ROKU
4.
Michał
Sołowow
-
6
mld
złotych
Jest znaczącym akcjonariuszem następujących firm giełdowych:
Synthos (branża chemiczna), Cersanit (ceramika sanitarna i płytki
ceramiczne), Echo Investment (działalność developerska),
Barlinek (producent deski podłogowej). W maju 2008 roku
nastąpiła
fuzja
Cersanitu
z innym notowanym na GPW producentem płytek ceramicznych –
firmą Opoczno.
Biznesmen
jest
także
kierowcą
radiowym.
5. Roman i Grażyna Karkosikowie - 3,56 mld złotych.
Przedsiębiorcy, inwestorzy giełdowi. W sierpniu 2005 byli
większościowymi akcjonariuszami spółki Boryszew, kontrolowali
także giełdowe spółki: Impexmetal, Skotan, Alchemia i Hutmen.
Pod koniec roku 2006 Roman Karkosik zdecydował się zostać
głównym udziałowcem KS Toruń Unibax S.A. i sponsorować
toruński żużel. Drużyna od sezonu 2007 występuje pod nazwą
Unibax
Toruń.
NAJBOGATSI POLACY W
2011 ROKU
6. Jerzy Starak - 2,7 mld. złotych
7. Rodzina Wejchertów - 2,42 mld złotych
8. Dariusz Miłek - 1,97 mld złotych
9. Grażyna Kulczyk - 1,85 mld złotych
10. Tadeusz Chmiel - 1,8 mld złotych
...
14. Aleksander Gudzowaty (1,4 mld złotych)
28. Mariusz Walter (850 mln złotych)
29. Ryszard Krauze (815 mln złotych)
69. Roman Kluska (300 mln złotych)
RANKING NAJBOGATSZYCH
POLAKÓW
http://100najbogatszychpolakow.forbes.p
l/
http://biznes.onet.pl/lista-najbogatszyc
h-polakow,18858,4506363,1,fotoreportaze-
detal-galeria
MOIM ZDANIEM …
Marcin, l.26, wyższe wykształcenie, w
wolnym związku.
Magda, l.29, wyższe wykształcenie,
w wolnym „stałym związku.
„Bez podawania źródeł - badania wskazują nadal
dysproporcję w zarobkach kobiet KOB) i mężczyzn
(MEN) spowodowaną stereotypowym
postrzeganiem przez pracodawców przymiotów
KOB i MEN (no i chyba przede wszystkim strach
przed ciążą – czyli utratą wdrożonego pracownika).
Ponadto widać też różnicę w zasiedleniu
konkretnych zawodów. KOB dominują raczej w
zawodach słabiej płatnych (opiekun,
przedszkolanek, pielęgniarka etc). Wśród rad
zarządów częściej spotykani są MEN, np. w
Niemczech (chyba) próbuje się temu
przeciwdziałać przez parytety w dużych firmach
(one z kolei protestują, że mają brać słabiej
przygotowanych kandydatów tylko dlatego, że są
kobietami). Mimo, że to raczej kobiety mają lepiej
rozwinięte zdolności (nie pamiętam tego słowa ale
chodzi o to, że kobiety lepiej mogą sterować grupą
(ale to zależy od typu zadań postawionych przed
zespołem) niż MEN (tak jak MEN mają z kolei lepszą
wyobraźnię przestrzenną). Ogólnie wydaje mi się,
że tutaj gorzej mają kobiety. W przypadku zawodu
wymagającego większych kwalifikacji, bycia na
czasie z branżą w przypadku gdy powróci z urlopu
macierzyńskiego i straci prace może być jej bardzo
ciężko wrócić na rynek (po x latach przerwy)”.
Pozycja ekonomiczna kobiet
i mężczyzn.
„Pozycja ekonomiczna kobiet i mężczyzn
charakteryzuje się pewną dysproporcją.
Mężczyzna ma „lżejszą” drogę czy to
awansu – cz pozyskania pozycji w
miejscu, w którym pracuje. Nadal
zdarzają się przypadki , gdy kobieta
wykonując tą samą pracę jest – albo
traktowana inaczej lub jej wynagrodzenie
jest niższe, niż gdyby wykonywał ją
mężczyzna.
Jednak
zauważyłam
tendencję spadkową takich zachowań –
czyli jest poprawa pozycji ekonomicznej
kobiet.
KOBIETA, DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
*
KOBIETA, DZIECKO
A ASPIRACJE ZAWODOWE
Ciągle najbardziej „kobieca” ze wszystkich
rodzajów
pracy,
czyli
praca
domowa,
wykonywanie
obowiązków
związanych
z prowadzeniem gospodarstwa domowego,
wychowywaniem dzieci, oszczędzaniem na
usługach jest pracą mającą wyraźne cechy
charakterystyczne.
Przede wszystkim jest wykonywana stale, ma
charakter powtarzalny, nie ma wyznaczonych
godzin.
Jest jednak nie tylko „niekończąca się”, ale
jest także „niewidzialna”, zdegradowana oraz
nisko wartościowana.
KOBIETA DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
Oficjalnie, praca domowa, czyli zajęcia
związane z przygotowywaniem jedzenia
dla
rodziny,
wychowaniem
dzieci,
prowadzeniem
gospodarstwa
domowego, uprawianiem ogródka itd.
nie jest pracą.
KOBIETA DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
Dobitnie świadczy o tym określenie „kobieta
niepracująca” (czy bardziej archaicznie -
„przy mężu”) w stosunku do kobiety
zajmującej
się
prowadzeniem
domu,
wychowywaniem
dzieci
itp.
Praca
ta
traktowana jest jako praca nieproduktywna.
Jednak można - i tak robią przedstawiciele
orientacji feministycznej w rozważaniach
zagadnień społecznych - pracę domową,
a także rodzenie i wychowywanie dzieci
określić,
jako
prace
produktywne
dla
społeczeństwa, a zwłaszcza bezpośrednio dla
mężczyzn.
MATKI (NIE ZAWSZE)
NA RYNKU PRACY
Statystyczna Matka-Polka jest znacznie bardziej
skłonna ograniczyć swoją aktywność zawodową od
statystycznego ojca – nie dziwi to mając na uwadze
uwarunkowania społeczne i kulturowe, lecz czy musi
tak być i czy kobietom naprawdę tak trudno jest wejść
na rynek pracy po przerwie związanej z wychowaniem
dzieci?
Na tle innych krajów Unii Europejskiej Polska ma jeden
z niższych poziomów zatrudnienia kobiet mających
małe dzieci.
KOBIETA DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
Różnica okazuje się szczególnie duża dla grupy kobiet
i mężczyzn do 35. roku życia, a więc do momentu, kiedy
pod
opieką
w
rodzinie
pozostają
małe
dzieci.
Konsekwencją są słabsza pozycja kobiet na rynku pracy,
przeciętnie niższe ich zarobki i przeciętnie niższe ich
przyszłe emerytury.
Nie dziwi zatem wzrastający wiek Polek rodzących
pierwsze dziecko i odkładanie macierzyństwa „na później”.
W 1992 roku młoda pierworódka w Polsce miała ok 22,6
roku, a w 2009 r. 26,3.
KOBIETA DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
Współczynnik dzietności Polek w 2003 roku wyniósł niewiele ponad
1,2 (i był najniższy od 1960 roku), – obecnie wynosi on niespełna
1,4, lecz daleko mu do wartości obserwowanych we wczesnych
latach 80. (ponad 2,4).
Co gorsza wzrost dzietności w debatach publicznych jawi się jako
zagrożenie dla aktywizacji zawodowej matek, tymczasem
doświadczenia z wielu krajów (USA, Szwecji, Wielkiej Brytanii,
Holandii, Belgii, Francji, Australii) pokazują, że można mieć
jednocześnie wyższy niż Polska poziom dzietności i wyższy poziom
aktywności zawodowej kobiet – tłumaczy Anna Kurowska na łamach
„Rzeczpospolitej” .
KOBIETA DZIECKO A
ASPIRACJE ZAWODOWE
Podnoszenie dzietności w skali kraju można
zrealizować jednak tylko przy zapewnionych
właściwych warunkach godzenia życia
rodzinnego i zawodowego, a jest to o tyle
istotne, że z roku na rok (od dekady) maleje
liczba kobiet w wieku rozrodczym (15–49
lat) i wynosi obecnie 9 540 tys.
ASPIRACJE ZAWODOWE
KOBIET
Umożliwiając kobietom dostęp do zatrudnienia na
wyższych
stanowiskach,
wykształcenie
i przygotowanie zawodowe ochrania również kobiety
przed ryzykiem utraty zatrudnienia, na jakie są one
szczególnie narażone zwłaszcza, gdy opuszczają
rynek pracy, aby mieć dzieci i nimi się zajmować.
Niemniej jednak, prawo do urlopu macierzyńskiego
i urlopu rodzicielskiego lub pomoc, aby wychowywać
dzieci nie zawsze są uregulowane prawnie, a niekiedy
prawo jest źle stosowane. W takich przypadkach
możliwość dla kobiety utrzymania pracy w czasie
ciąży i po porodzie zależy wyłącznie od dobrej woli
pracodawcy i jest generalnie związana z ich sytuacją
na rynku pracy.
ASPIRACJE ZAWODOWE
Te, które zajmują wyższe stanowiska dzięki
wysokiemu poziomowi wykształcenia
i przygotowania zawodowego, są zazwyczaj
bardziej
faworyzowane
niż
pozostałe
kobiety,
które
pracują
w
wielkich
organizacjach,
a szczególnie jeżeli zajmują wysokie
stanowisko mogą liczyć na wszelkiego
rodzaju pomoc taką, jak: urlop macierzyński
lub rodzicielski, długookresową pomoc
w opiece nad dziećmi, możliwość wyboru
elastycznego czasu pracy.
KODEKS PRACY
Prawo
do
urlopu
macierzyńskiego
przysługuje pracownicy, która w trakcie
trwania stosunku pracy urodziła dziecko.
Z prawa do urlopu macierzyńskiego nie
może skorzystać osoba zatrudniona na
podstawie umowy o dzieło, umowy
zlecenia.
W określonych okolicznościach prawo do
urlopu macierzyńskiego przysługuje ojcu
dziecka.
Muszą zostać spełnione odpowiednie
warunki, po pierwsze matka musi mieć
prawo do urlopu macierzyńskiego.
KODEKS PRACY CD
Jeśli nie jest pracownikiem i nie przysługuje jej urlop
macierzyńskie również ojciec dziecka nie skorzysta
z urlopu macierzyńskiego po matce dziecka.
Matka musi przebywać na urlopie macierzyńskim
minimum 14 tygodni.
Dopiero
wtedy
może
zrezygnować
z przysługującej jej dalszej części urlopu.
W takim przypadku ojciec dziecka może złożyć do
swojego pracodawcy wniosek o udzielenie mu
urlopu macierzyńskiego, a matka dziecka składa
swojemu pracodawcy wniosek o rezygnację
z urlopu.
KODEKSU PRACY
W
przypadku
udzielania
podstawowego
urlop
macierzyńskiego
nie
jest
potrzebny
wniosek
pracownicy o urlop.
Dzieje się tak ponieważ dzień porodu automatycznie
rozpoczyna urlop macierzyński. Skorzystanie
z prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego
wymaga,
aby
pracownica
złożyła
wniosek
o urlop.
Co ważne we wniosku musi wskazać, że chce
skorzystać z urlopu dodatkowego bezpośrednio po
wykorzystaniu podstawowego prawo do urlopu.
W
przypadku
bowiem
dodatkowego
urlopu
macierzyńskiego należy go wykorzystać bezpośrednio
po
podstawowym
macierzyńskim,
a nie w innym terminie.
W
trakcie
urlopu
macierzyńskiego,
jaki
i dodatkowego pracownik pozostaje pod szczególną
ochroną. Co oznacza, że pracodawca nie może
w tym czasie wypowiedzieć mu umowę o pracę.
URLOP MACIERZYŃSKI W
2012 R.
Wymiar podstawowego
urlopu macierzyńskiego
w 2012 roku
Wymiar dodatkowego
urlopu macierzyńskiego w
2012 roku
Łączny wymiar urlopu
macierzyńskiego
podstawowego oraz
dodatkowego w 2012 roku
20 tygodni w przypadku
urodzenia jednego
dziecka
przy jednym porodzie,
4 tygodni w przypadku
urodzenia jednego dziecka
przy jednym porodzie,
24 tygodni w przypadku
urodzenia jednego dziecka
przy jednym porodzie,
31 tygodni w przypadku
urodzenia dwojga dzieci
przy jednym porodzie,
6 tygodni w przypadku
urodzenia dwojga dzieci przy
jednym porodzie,
37 tygodni w przypadku
urodzenia dwojga dzieci przy
jednym porodzie,
33 tygodni w przypadku
urodzenia trojga dzieci
przy jednym porodzie,
6 tygodni w przypadku
urodzenia trojga dzieci przy
jednym porodzie,
39 tygodni w przypadku
urodzenia trojga dzieci przy
jednym porodzie,
35 tygodni w przypadku
urodzenia czworga dzieci
przy jednym porodzie,
6 tygodni w przypadku
urodzenia czworga dzieci przy
jednym porodzie,
41 tygodni w przypadku
urodzenia czworga dzieci
przy jednym porodzie,
37 tygodni w przypadku
urodzenia pięciorga i
więcej dzieci przy jednym
porodzie.
6 tygodni w przypadku
urodzenia pięciorga i więcej
dzieci przy jednym porodzie.
43 tygodni w przypadku
urodzenia pięciorga i więcej
dzieci przy jednym porodzie.
OJCOWIE NIE WYKORZYSTUJĄ SWOICH PRAW
Zgodnie z polityką Unii Europejskiej wprowadzenie
urlopów ojcowskich może przyczynić się, do
rzeczywistej równości kobiet i mężczyzn na rynku
pracy.
Mężczyznom w Polsce urlopu ojcowski, który od 2012
r. został wydłużony do dwóch tygodni.
Niestety, w ciągu ostatniego roku skorzystało z niego
tylko 7% ojców.
Z danych Państwowej Inspekcji Pracy wynika, że żaden
ojciec nie skorzystał z części urlopu tacierzyńskiego
w firmie, którą skontrolowała ta instytucja.
Dobrym pomysłem byłaby ogólnopolska kampania
informacyjna, ponieważ oprócz zmiany prawa trzeba
też zmieniać świadomość.
MOIM ZDANIEM …
„Sam byłem wychowywany w domu gdzie mama zajmowała się dziećmi
a ojciec zarabiał na utrzymanie rodziny. Pamiętam ten okres kiedy
zawsze mama była w domu , stąd w swoim związku małżeńskim chciałem
by było podobnie. Nie udało mi się to zrealizować w 100%. Żona podjęła
prace zawodową kiedy syn miał 6 lat – wtedy poszedł do przedszkola.
Wynikało to nie ze względów ekonomicznych a z chęci „wyrwania się”
żony z domu .
Dla mnie jest oczywiste że jeśli kobieta decyduje się posiadać
potomstwo powinna mu się „oddać” bez reszty. Dlatego cenię dzisiejsze
związki młodych ludzi , którzy potrafią o tym rozmawiać wprost. I przed
podjęciem decyzji o posiadaniu dzieci potrafią o tym szczerze rozmawiać
a nie zostawiać tej sprawy „ że jakoś „ się rozwiąże. Szanuje kobiety ,
które potrafią powiedzieć głośno że nie chcą mieć dzieci , bo pragną
robić karierę zawodową., ale to powinien usłyszeć partner przed
związaniem się z taką kobietą. Wszystko jest wtedy dla mnie jasne,
oczywiste i zrozumiałe. Dla niektórych ten model rodziny może być
„staroświecki” ale dla mnie kobieta powinna być w domu z dziećmi
najdłużej jak się da, tzn. do czasu kiedy dziecko nie potrzebuje
całodobowej opieki. Później niech się realizuje zawodowo, niech rozwija
swoje pasje zawodowe”.
Łukasz l.53,wykształcenie wyższe, żonaty
, 1 dziecko dorosłe.
MOIM ZDANIEM …
Kobieta – dziecko, a aspiracje zawodowe
„Żłobki są po to aby z nich korzystać .
Jeśli kobieta czuje potrzebę pracy po
urodzeniu
dziecka,
należy
jej
to
umożliwić. Fakt, że obecna ciężka
sytuacja
ekonomiczna
praktycznie
zmusza dwoje rodziców do pracy.
Należy też zauważyć, że wychowanie
dziecka to trudna sprawa, nie raz
cięższa niż praca zawodowa”.
Michał, l.26, wyższe wykształcenie,
kawaler.
WSPÓŁCZESNY
OBRAZ MĘŻCZYZNY
*
WSPÓŁCZESNY OBRAZ
MĘŻCZYZNY W POLSCE
„Można bez obawy- o popełnienie błędu -
stwierdzić, że feminizm jest odpowiedzialny
za powstanie studiów nad mężczyznami
i męskością. (…) krytyczna analiza podziału
świata na dwie strefy – prywatną, do której
przypisywane były kobiety i – publiczną,
z której kobiety były wykluczane, pociągnęła
za sobą niejako „symetryczną” refleksję nad
męskością, społeczną sytuacją mężczyzn
i skutkami, jakie dla mężczyzn wynikają
z takiego dualistycznego spojrzenia na
kulturę, społeczeństwo, ludzką kondycję”.
Małgorzata Fuszara
KRYZYS MĘSKOŚCI?
„W rezultacie poszukiwań w popularnej wyszukiwarce stron
internetowych Google okazało się, że problemowi kryzysu męskości
poświęconych jest niemal 20 000 adresów.
W USA i Wielkiej Brytanii „kryzys męskości” stał się pojęciem
socjologicznym, zagadnieniu temu poświęcono wiele książek i
artykułów, był tez tematem konferencji. Część uczestników debat
twierdzi, iż kryzys męskości nie tylko istnieje, lecz przybiera formę
społeczno – kulturowej epidemii (stawiana jest nawet teza o „końcu
męskości”). Inni utrzymują, że kryzysu męskości nie ma, kategoria
ta stanowi wyraz dążenia do potwierdzenia istniejącej dominacji
mężczyzn w obliczu zagrożeń, które wynikają z emancypacji kobiet.
Jest jednak faktem, iż dyskusja na temat współczesnej męskości jest
coraz bardziej gorąca. W Polsce problem ten (za wyjątkiem kilku
artykułów w popularnej prasie) zdaje się niedostrzegany.”
Zbyszko Melosik
„
Kryzys męskości w kulturze współczesnej ”Kraków 2006
STEREOTYPOWY
MĘŻCZYZNA?
Badania pilotażowe przeprowadzone przez
mgr Magdalenę Truchanowicz
nt.: funkcjonowania stereotypów płci.
W czerwcu 2008 roku przebadała 102 studentów II roku Wyższej Szkoły
Humanistycznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Szczecinie, na kierunku
pedagogika w systemie niestacjonarnym. Badani byli w wieku od 21 do 41 lat.
Wśród osób badanych zdecydowaną większość stanowiły kobiety w liczbie 97
osób, co daje 95% respondentów.
Ze względu na dominację kobiet w badaniach, otrzymane wyniki dają możliwość
orientacji w postrzeganiu społecznym ról związanych z płciowością
z punktu widzenia kobiet.
Stereotypowy mężczyzna - najczęściej opisywany następującymi określeniami:
- pracujący, głowa rodziny, opiekun;
- praca, piwo, TV, mecz piłki nożnej;
- silny (zarówno fizycznie, jak i psychicznie), twardziel;
- zasadniczy, dominujący;
- o wyglądzie: silny, wysoki, wąsaty;
- wrażliwy, czuły, ciepły, kulturalny.
WSPÓŁCZESNY MĘŻCZYZNA
– JEST KOBIECY?
Badania M.Truchanowicz
Współczesny mężczyzna jawi się jako:
- metroseksualista, dbający o wygląd;
- zajmujący się domem i dziećmi;
- bezradny, niepewny, słaby, zniewieściały;
- nieodpowiedzialny, nieobowiązkowy;
- dbający o wykształcenie;
- opiekuńczy, wrażliwy, mniej powściągliwy
w okazywaniu uczuć.
BADANIA CD
Współczesny mężczyzna jest postrzegany
jako kobiecy przez 60,8% osób
badanych. Swoją odpowiedź
respondenci argumentują w następujący
sposób:
- mężczyzna przesadnie dba o wygląd;
- zajmuje się domem i opiekuje dziećmi;
- czuje się bezradny, użala się nad sobą;
- okazuje emocje.
WSPÓŁCZESNY
MĘŻCZYZNA
Badania M.Truchanowicz
Mężczyzna w roli seksualnej według
respondentów :
- zaspokaja siebie, myśli o sobie, jest
egocentryczny;
- zaspokaja partnerkę;
- jest delikatny, czuły, namiętny;
- zmienia partnerki;
- eksperymentuje, wprowadza urozmaicenia;
- dominujący;
- szybki, biorca.
WNIOSKI MAGDALENY
TRUCHANOWICZ:
„Odnosząc się do wyników moich badań ujawnia się tradycyjny
opis stereotypowego mężczyzny i stereotypowej kobiety.
Na tej podstawie można wnioskować o mocno zakorzenionym
w
wyobrażeniach
o
świecie
wzorcu
postrzegania
standardowego mężczyzny i kobiety. Jednocześnie ciekawym
jest fakt, że opis współczesnego mężczyzny i współczesnej
kobiety jest różny od opisu cech stereotypowych.
Powoduje to w pewien sposób zderzenie dwóch różnych
światów: tego, który został przystosowany przez struktury
poznawcze i w wyniku socjalizacji w sposób uproszczony
utrzymuje
sądy
o
świecie
oraz
tego,
który
jest
odzwierciedleniem bezpośredniego kontaktu z innymi ludźmi.
W sposób automatyczny uruchomiły się u osób badanych
kategorie płci rozumiane w sposób stereotypowy, natomiast
w opisie współczesnych kobiet i mężczyzn badani odwołali się
do materiału dostępnego im bezpośrednich relacjach
i wynikających z własnych doświadczeń i przeżyć”.
MOIM ZDANIEM …
Magda, l.29, wyższe wykształcenie, w
wolnym „stałym” związku.
Michał, l.25, wyższe wykształcenie,
kawaler.
„Charakterystyczne cechy
mężczyzny
mojego
pokolenia, to bez wątpienia
–
zatracenie
instynktu
walki i zdobywania.
Mężczyźni stali się bardziej
zniewieściali
(synek
mamusi).
Odpowiedzialności unikają,
lub wykształcili w sobie
umiejętność skutecznego
przerzucania jej na innych
(… na kobiety)”.
„Współczesny mężczyzna,
według
mnie,
charakteryzuje
się
następującymi cechami:
- zapatrzony w siebie
- mało odważny
- cichy, „bez ikry”
- nastawiony na własne
przyjemności
- mało samodzielny”.
MOIM ZDANIEM …
Dzisiejszy mężczyzna jest zniewieściały (zarówno kobiety jak i mężczyźni upodobniają się
do siebie). Dzięki temu coraz więcej młodych mężczyzn ubiera się i zachowuje jak kobiety
natomiast kobiety u kobiet jest to widoczne w przekleństwach, piciu, przestępstwach (nie
mam linków do badań ale jeżeli jest to potrzebne to poszukam). Znacznie wzrosła liczba
przestępstw wśród nastolatek oraz ich brutalność. Z drugiej strony w związku z coraz
większą liczbą kobiet pracujących (w zawodach dotychczas męskich) coraz większym
problem społecznym jest zagubienie mężczyzn (często żona zarabia więcej od męża lub to
ona jest jedynym żywicielem rodziny). O ile dla młodszych wydaje się to już normalne, to
dla starszych wychowanych w innej kulturze (mężczyzny opiekującej się kobietą) jest to
niepojęte (gdy mój tata był zagrożony utratą pracy, mama powiedziała: „że jak to ma być,
że kobieta będzie utrzymywać takiego „konia””, (bardzo taktowne swoją drogą)).
Może to powodować spore stresy i napięcia, czasem kończy się alkoholizmem
i zniechęceniem Z jednej strony mężczyźni sobie z tym nie radzą, z drugiej kobiety często
pogarszają sytuacje .
Marcin – lat 26 wyższe, programista, kawaler, bezdzietny.
A
TWOIM ZDANIEM …
Współczesny mężczyzna jest ….
?
BIBLIOGRAFIA
Gawrycka M., Wasilczuk J., Zwiech P., Szklany sufit i ruchome schody –
kobiety na rynku pracy, Wydawnictwa Fachowe CeDeWu.pl, Warszawa
2007.
Fuszara M. praca zbiorowa, Nowi mężczyźni? Zmieniające się modele
męskości
we współczesnej Polsce, Wydawnictwo Trio Warszawa 2008.
Machaj I., Suchocka R. praca zbiorowa, Męskość i kobiecość czy walka płci,
WSNHiD Poznań 2009.
Melosik Z., Kryzys męskości, Wydawnictwo Impuls Kraków 2006.
Ossowska M. praca zbiorowa, Nowi mężczyźni? Zmieniające się modele
męskości we współczesnej Polsce, Wydawnictwo Trio Warszawa 2008.
http://praca.wieszjak.pl/urlopy-pracownicze/289334,3,Urlop-macie
rzynski-w-2012-roku.html
http://bezrobocie.org.pl/wiadomosc/628153.html
http://www.egospodarka.pl/55328,Rynek-pracy-trudna-sytuacja-kob
iet,1,39,1.html
DZIĘKUJEMY
ZA UWAGĘ
*