Wymagania dla instalacji gazowych

w świetle obowiązujących przepisów

INSTALACJE GAZOWE

Opracowanie: mgr inż. Bronisława
Słowik

Definicja instalacji gazowej



Instalacja gazowa zasilana z sieci gazowej to układ przewodów za kurkiem
głównym, prowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, wraz z
armatura, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzeniami do
pomiaru zużycia gazu, urządzeniami gazowymi oraz przewodami
spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli są one elementem
wyposażenia urządzeń gazowych.



Instalacja gazowa zasilana gazem płynnym ze stałych zbiorników lub baterii
butli znajdujących się na zewnątrz budynku to układ przewodów za
głównym zaworem odcinającym instalację zbiornikową, butle lub kolektor
butli wraz z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także
urządzenia do pomiaru zużycia gazu, urządzenia gazowe z wyposażeniem
oraz przewody spalinowe lub powietrzno-spalinowe odprowadzające spaliny
bezpośrednio poza budynek lub do przewodów
w ścianach.



Instalację gazową zasilaną gazem płynnym z indywidualnej butli,
znajdującej się wewnątrz budynku, stanowi butla gazowa, urządzenie
redukcyjne przy butli, przewód z armaturą, kształtkami i innym
wyposażeniem, a także urządzenie gazowe wraz
z przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli stanowią one
element składowy urządzeń gazowych.



Instalację zbiornikową gazu płynnego stanowi zespół urządzeń składający
się ze zbiornika albo grupy zbiorników z armaturą i osprzętem oraz z
przyłącza gazowego
z głównym zaworem odcinającym.

Ciśnienie w instalacji gazowej



W przewodach gazowych, doprowadzających gaz do
zewnętrznej ściany budynku mieszkalnego, zamieszkania
zbiorowego, użyteczności publicznej i rekreacji indywidualnej,
nie powinno być ciśnienia wyższego niż 500 kPa, a do ścian
zewnętrznych pozostałych budynków wyższego niż 1600 kPa.



Instalacja gazowa w budynku powinna zapewniać
doprowadzenie paliwa gazowego w ilości odpowiadającej
potrzebom użytkowników.



Ciśnienie gazu przed urządzeniami gazowymi nie powinno
być wyższe niż 5 kPa.

W skład instalacji gazowej wchodzą wszystkie jej elementy składowe zlokalizowane
za kurkiem głównym, także przewód spalinowy lub powietrzno – spalinowy
stanowiący element składowy urządzenia gazowego.

Do elementów składowych instalacji gazowych zalicza się więc przewody gazowe
wraz z armaturą, kształtkami instalacyjnymi, inne wyposażenie dodatkowe
zainstalowane na przewodach, urządzenia gazowe, a także urządzenia pomiaru
zużycia gazu pomimo to, że nie stanowią one własności właściciela budynku lub
zarządzającego.

W przypadku instalacji zasilanych gazem płynnym do elementów składowych
instalacji gazowej zalicza się układ przewodów za głównym zaworem odcinającym
zbiorniki, butle bądź baterie butli połączone z wykorzystaniem kolektora.

Elementy instalacji gazowej

Schemat instalacji gazowej zasilanej z sieci
gazowej

Sposoby zasilania budynków w gaz:

a/ z sieci gazowej

d/ ze zbiornika gazu

b/ z indywidualnych butli

c/ z baterii butli

Instalacje gazowe zasilane z sieci



Instalacja gazowa w budynku o wysokości większej niż 35
m ponad poziomem terenu może być doprowadzona tylko
do pomieszczeń technicznych, w których są zainstalowane
urządzenia gazowe, usytuowanych w piwnicy lub na
najniższej kondygnacji nadziemnej, a także na najwyższej
kondygnacji budynku lub nad tą kondygnacją, pod
warunkiem zastosowania urządzeń stabilizujących
ciśnienie gazu.



Zastosowanie instalacji gazowej w budynkach o wysokości
ponad 25 m wymaga uzyskania pozytywnej opinii wydanej
przez właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej
Straży Pożarnej.

Wykonywanie instalacji gazowej w budynkach
wysokich i wysokościowych

Budynki do 35m wysokości

Budynki o wysokości>35m

Instalacje gazu płynnego



Instalacje gazowe zasilane gazem płynnym mogą być
wykonywane tylko w budynkach niskich /do 12 m/.



Zabrania się stosowania w jednym budynku gazu
płynnego i gazu z sieci gazowej.



W budynku niskim, mającym w mieszkaniach instalację
zasilaną gazem płynnym, dopuszcza się usytuowanie
kotłowni gazowej zasilanej z sieci gazowej.



Instalacje gazowe zasilane gazem o gęstości większej od
gęstości powietrza nie mogą być stosowane w
pomieszczeniach, których poziom podłogi znajduje się
poniżej otaczającego terenu oraz w których znajdują się
studzienki lub kanały instalacyjne i rewizyjne poniżej
podłogi.

Dopuszczalny przypadek doprowadzenia do
budynku mieszkalnego dwóch rodzajów gazów

W jednym budynku nie można stosować różnych
rodzajów paliw gazowych z wyłączeniem
przypadku, gdy gaz doprowadzany jest z sieci
gazowej do kotłowni

Niedopuszczalne przypadki instalowania
urządzeń zasilanych gazem płynnym

Rozwiązania techniczne zasilania budynków, w których
w jednym z pomieszczeń zainstalowano urządzenie
gazowe o mocy>60 kW

Do pomieszczeń technicznych z zainstalowanymi kotłami o
łącznej mocy cieplnej powyżej 60 kW do 2.000 kW,
zlokalizowanych w budynku o innym przeznaczeniu niż
kotłownia, należy doprowadzić odrębny przewód gazowy, z
którego nie mogą być zasilane pozostałe urządzenia
gazowe w tym budynku.

Główny kurek gazowy



Instalacja gazowa budynku zasilanego z sieci gazowej powinna mieć
zainstalowany na przyłączu kurek główny, oddzielający instalację
gazową od sieci.



Podstawową funkcją kurka głównego jest możliwość odcięcia dopływu
gazu do budynku w przypadku katastrofy budowlanej, pożaru lub
konieczności wykonania prac remontowych.



Miejsce usytuowania kurka głównego powinno być jednoznacznie
oznakowane. Na budynku mającym więcej niż jeden kurek główny
należy umieścić informację o liczbie i miejscach ich zainstalowania.

Zasady lokalizowania głównego kurka gazowego

Kurek główny powinien być zainstalowany na zewnątrz budynku w
wentylowanej szafce co najmniej z materiału trudno zapalnego przy
ścianie, we wnęce ściennej lub w odległości nieprzekraczającej 10 m
od zasilanego budynku, w miejscu łatwo dostępnym i zabezpieczonym
przed wpływami atmosferycznymi, uszkodzeniami mechanicznymi i
dostępem osób niepowołanych.

W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej
dopuszcza się instalowanie kurka głównego w odległości większej niż
10 m od zasilanego budynku, w wentylowanej szafce, usytuowanej w
linii ogrodzenia od ulicy lub ogólnego ciągu pieszego z dostępem do
niej od strony zewnętrznej działki budowlanej.

W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej, gdy
kurek główny jest zainstalowany w linii ogrodzenia w odległości większej
niż 10 m, należy na ścianie budynku dodatkowo zastosować zawór
odcinający.

W przypadku gdy z jednego przyłącza jest zasilany więcej niż jeden budynek,

oprócz kurka głównego, należy zastosować odrębne zawory niebędące
kurkami głównymi, odcinające dopływ gazu do każdego z tych budynków.

Przykłady lokalizacji głównego kurka gazowego

a/ przy ścianie budynku /budynek z materiałów palnych i niepalnych/

b/ w ścianie budynku /budynek z materiałów niepalnych/

Odległość kurka głównego, montowanego przy ścianie lub we wnęce
ściany budynku, od poziomu terenu oraz najbliższej krawędzi okna,
drzwi lub innego otworu w budynku powinna wynosić co najmniej
0,5 m.

W zwartej zabudowie śródmiejskiej dopuszcza się instalowanie kurka
głównego przed budynkiem, poniżej poziomu terenu, pod warunkiem
zachowania wymagań właściwych dla armatury zaporowej
montowanej na gazociągach sieci gazowych.

W budynkach o charakterze monumentalnym dopuszcza się instalowanie
kurków głównych w miejscach łatwo dostępnych z zewnątrz, niebędących
pomieszczeniami, np. w podcieniach, prześwitach, bramach, w odległości
nie większej niż 2 m od lica zewnętrznego budynku.

Kurek główny w budynkach zabytkowych i monumentalnych

Przykłady instalowania reduktorów i kurków głównych

W przypadku instalacji gazowej, zasilanej z sieci gazowej o ciśnieniu do
500 kPa, z której korzysta więcej niż jeden odbiorca lub w której
nominalne zużycie gazu jest większe niż 10 m

3

/h, w przeliczeniu na gaz

ziemny wysokometanowy, przed urządzeniem redukcyjnym należy
zainstalować zawór odcinający, a za tym urządzeniem - zawór
odcinający będący kurkiem głównym.

W przypadku instalacji gazowej, zasilanej ze wspólnej sieci o ciśnieniu do 500 kPa
z której korzysta jeden odbiorca, a nominalne zużycie gazu jest mniejsze niż 10m

3

/h,

dopuszcza się, aby zawór odcinający zainstalowany przed urządzeniem redukcyjnym
był traktowany jako kurek główny.
Przepis ten stosuje się także jeżeli urządzenie redukcyjne jest połączone w jeden
zespół z gazomierzem

Zasady lokalizowania większej liczby
reduktorów

KONIEC PREZENTACJI