Naturalna nauka języka
program nauki czytania

powstały z inicjatywy W. Pye

Naturalna metoda nauki
języka

Podstawą nauki czytania w naturalnej nauce

języka jest wykorzystanie rozwoju procesów
poznawczych dziecka, zwłaszcza
spostrzegania i pamięci, które pomagają w
zapamiętywaniu wyrazów, zdań, a następnie
w zrozumieniu czytanych treści.

W tej metodzie wykorzystywane jest również

spostrzeganie globalne przedmiotów, które
wykorzystuje się do ujmowania wyrazów jako
całych jednostek językowych, by kolejno móc
przejść do rozróżniania ich elementów
składowych.

.

Cele naturalnej nauki języka



Celem naturalnej nauki jeżyka jest opanowanie

nauki czytania ze zrozumieniem. Nie jest
istotna technika czytania, lecz czytanie ze
zrozumieniem nawet najmniejszych fragmentów
tekstu.



Metoda ta zakłada, że samodzielnie przeczytany

przez dziecko tekst, zdanie lub wyraz zachęcają
dziecko do dalszych poszukiwań. W związku z
tym drugim istotnym celem naturalnej nauki
języka jest pobudzenie dziecięcej ciekawości.

W naturalnej nauce języka nauka czytania
i pisania przebiega w trzech etapach:



zapoznanie dziecka z całością, którą jest cały

tekst, zdanie, wyraz;



zapoznanie dziecka ze szczegółami: budową

zdania, litery, znaków interpunkcyjnych



przechodzenie do budowania całości z

wykorzystanie zdobytej wiedzy

Jak wygląda nauka czytania i
pisania?



Punktem wyjścia w nauce czytania i pisania jest cały tekst – krótki,
prosty, ale zrozumiały – oraz jego atrakcyjny kontekst, który stanowią
ilustracje ściśle związane z tekstem.



Do naturalnej nauki jeżyka służą specjalnie opracowane materiały
książkowe, noszące nazwę „Słoneczna Biblioteka”.



Każda książeczka z serii „Słonecznej Biblioteki” to zestaw trzech
krótkich historyjek. Zazwyczaj pierwsza historyjka zawiera tekst o
odpowiednio dobranych nowych struktur językowych. Kolejne dwie
służą utrwaleniu wcześniej poznanemu materiału.



Istotnym elementem tych książek jest obraz, który powinien być
zgodny z tekstem, ponieważ podstawą czytania jest skojarzenie
obrazu z jego zapisem graficzny



Dziecko zainspirowane fabułą czytanego

utworu dopowiada jego zakończenie w
dowolnej formie, np. opowiada koniec historii
słowami lub wypowiada się korzystając z
różnorodnych technik plastycznych lub
stosując jeszcze inne środki wyrazu.



Czasami po prostu samo czyta dalszy ciąg

opowieści zawarty w książce, by dowiedzieć
się, jak naprawdę zakończyła się historia.

W procesie nauki czytania i pisania
występują równolegle następujące
rodzaje czytania i pisania:



czytanie wspólne,



czytanie zespołowe,



czytanie indywidualne – samodzielne,



czytanie dzieciom,



pisanie wspólne,



pisanie samodzielne,



pisanie dla dzieci



Czytanie wspólne z dzieckiem ma na celu wzbudzenie jego
zainteresowania treścią, poznanie jej i przyswojenie, a więc zrozumienie
przez dziecko czytanego tekstu.



Czytanie zespołowe służy wzajemnej stymulacji dzieci, ponieważ każde
z nich inspiruje innych.



Czytanie samodzielne to stworzenie możliwości czytania
spontanicznego, w dowolnym czasie, w dowolnie wybranej pozycji bez
pomocy innej osoby.



Pisanie pod wpływem czytania staje się integralną częścią naturalnej
nauki języka. Kreślenie znaków graficznych stanowi dla dziecka nową
formę komunikacji. Umiejętność pisania jest spostrzegana przez dziecko
jako jeszcze jedna możliwość przekazywania informacji, a także sposób
wyrażania własnych myśli



Naturalna nauka języka to przede wszystkim
specyficzny sposób organizacji oddziaływań
edukacyjnych sprzyjających zdobywaniu przez
dziecko określonej wiedzy i potrzebnych mu
umiejętności zgodnie z jego poziomem rozwoju oraz
zainteresowaniami.



Wyklucza się „jednakową” pracę ze wszystkimi
dziećmi, gdyż założeniem naturalnej nauki języka jest
wspomaganie ochoty do nauki oraz tworzenie
podstaw do wyłaniania się umiejętności pisania i
czytania.