Polityka Unii Europejskiej
w obszarze spraw wewnętrznych
i wymiaru sprawiedliwości wobec
walki z terroryzmem
i przestępczością zorganizowaną
Funkcje organizacji
międzynarodowej
Regulacyjna –
tworzenie norm i
wzorców o charakterze politycznym i
prawnym.
Kontrolna –
proces ustalania stanu
faktycznego oraz kontrolowania go z
treścią przyjętych norm i wzorców.
Operacyjna –
świadczenie usług
przez organizację na podstawie
własnych decyzji, jej personelu i
zasobów materiałowych.
Podział funkcji według zasięgu
terytorialnego
zewnętrzna,
wewnętrzna,
Funkcja wewnętrzna to:
zapewnienie bezpieczeństwa i
porządku publicznego
ochrona mienia i zdrowia obywateli,
zabezpieczenie systemu własności.
Polityka UE - definicja
Polityka Unii Europejskiej w obszarze
spraw wewnętrznych i wymiaru
sprawiedliwości –
działania
podejmowane przez instytucje UE na
rzecz tworzenia struktur, jak również
mechanizmy współpracy państw
członkowskich w zakresie
zapewnienia bezpieczeństwa i
porządku publicznego.
Elementy ograniczające walkę
z przestępczością
podziały polityczne,
granice,
suwerenność terytorialna państw,
Kompetencje policji, służb granicznych,
imigracyjnych, sądów, wymiaru
sprawiedliwości zawsze ograniczały się
do jednego państwa
(korzystna sytuacja
dla przestępców).
Rozwój współpracy
1956 r. – powstanie Międzynarodowej
organizacji Policji Kryminalnej
Interpol.
1971 r. – powstanie Grupy Pompidou
(zwalczanie narkomanii i nielegalnego
handlu narkotyków).
Przełom lat 60-tych i 70-tych – okres
zagrożenia terrorystycznego w Europie
zachodniej.
1971-1972 - dyskusje o zagrożeniu
terrorystycznym dla Wspólnoty.
Rozwój współpracy
1975 r. – powstanie z inicjatywy
Wielkiej Brytanii
Grupy TREVI
(zwalczanie terroryzmu na terenie
państw członkowskich wspólnoty
Europejskiej).
System TREVI był oparty na
współpracy międzyrządowej.
Podejmowanie decyzji – w drodze
konsensusu.
Rozwój współpracy
Grupy robocze TREVI:
TREVI – I: zwalczanie terroryzmu,
TREVI – II: wymiana informacji dotyczących:
wyposażenia policji,
porządku i bezpieczeństwa publicznego,
szkoleń funkcjonariuszy policji,
medycyny sądowej,
programów badawczych,
analizy wyników konferencji i seminariów organizowanych przez
TREVI,
TREVI – III: przeciwdziałanie międzynarodowej przestępczości,
TREVI – IV: ochrona i bezpieczeństwo instalacji i urządzeń
nuklearnych,
TREVI – V: działalność przy klęskach żywiołowych,
Rozwój współpracy
W ramach państw EWG powstały n/w
grupy robocze:
TREVI 92
(stworzenie systemu
komputerowego na potrzeby
współpracy policji),
Grupa Ad Hoc ds. migracji
(uzgadnianie
narodowych strategii dotyczących
podań o imigrację wydawania wiz,
przyznawania azylu, wydaleń),
Rozwój współpracy
Europejska Jednostka Łącznikowa
(łączność
z jednostkami specjalnymi policji w ramach
Wspólnoty),
Grupa Robocza Policji ds. Terroryzmu,
Grupa Ad Hoc w sprawie Europolu
(przygotowanie przepisów do powołania
Europolu),
Grupa Wzajemnej Pomocy (MAG)
– (przemyt
narkotyków, komputerowy system informacyjny,
granice zewnętrzne, wspólne ćwiczenia),
Rozwój współpracy
Unijna grupa zadaniowa "Atlas"
Inicjatorem stworzenia Grupy Atlas była belgijska
jednostka DSU, zaś jej formalne powstanie datuje się od
szczytu 15 dowódców europejskich jednostek
antyterrorystycznych w Brukseli w październiku 2001 roku.
Na spotkaniu tym zdefiniowano główne założenia Grupy
oraz zasady jej funkcjonowania.
Grupa Atlas, zrzeszająca centralne jednostki
antyterrorystyczne Policji państw Unii Europejskiej, została
powołana celem zapewnienia jej mieszkańcom wysokiego
poziomu bezpieczeństwa poprzez wzajemną współpracę,
wymianę informacji oraz doświadczeń pomiędzy
odpowiednimi siłami policyjnymi.
Rozwój współpracy
Unijna grupa zadaniowa "Atlas"
Do głównych założeń Atlasu należy stałe
podnoszenie poziomu profesjonalizmu należących do
niego jednostek, wzajemne wsparcie, prowadzenie
wspólnych projektów oraz operacji, w przypadku
zagrożenia terrorystycznego na dużą skalę.
Przed powołaniem Grupy Atlas współdziałanie
europejskich jednostek rozwijało się pomyślnie,
jednakże z braku ustrukturyzowanych zasad
współpracy oraz stałych konsultacji, kontakty te
miały zasadniczo charakter dwustronny bądź były
ograniczone do niewielkiej liczby państw.
Rozwój współpracy
Unijna grupa zadaniowa "Atlas"
Przypieczętowaniem współdziałania jednostek zgrupowanych w Atlasie
jest formalizacja austriackiej inicjatywy, wyrażona w Decyzji Rady Unii
Europejskiej z dnia 23 czerwca 2008 roku w sprawie usprawnienia
współpracy pomiędzy specjalnymi jednostkami interwencyjnymi państw
członkowskich Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych.
Powyższa Decyzja z dniem 1 stycznia 2009 roku umożliwia udzielenie
pomocy przez jednostkę policyjną należącą do Atlasu innemu państwu
europejskiemu, w przypadku wystąpienia danego państwa z prośbą o
pomoc bądź ekspertyzę.
Jednostka przybywająca z pomocą jest zobowiązana przestrzegać
prawa obowiązującego w goszczącym ją państwie, natomiast koszty
wynikające z jej interwencji pokrywa państwo zapraszające.
Choć Decyzja weszła już w życie, jeszcze nigdy nie została
zastosowana.
Rozwój współpracy
Unijna grupa zadaniowa "Atlas"
W chwili obecnej w skład Atlasu wchodzi 35
specjalnych jednostek policyjnych z 27 państw Unii
Europejskiej, powołanych do fizycznego zwalczania
terroryzmu.
Jednostki z Norwegii oraz Szwajcarii uczestniczą w
pracach Atlasu , jednakże jako reprezentanci państw
spoza Unii Europejskiej nie mają prawa głosu oraz nie
korzystają z unijnych środków finansowych.
Polskę w Atlasie reprezentuje Biuro Operacji
Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji
(BOA).
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)
CEPOL – powstało z myślą o wyższych
funkcjonariuszach policji z całej Europy.
Jego zadaniem jest promowanie
międzynarodowej współpracy na polu
zwalczania przestępczości, a także
utrzymywania prawa i porządku oraz
bezpieczeństwa publicznego.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
CEPOL organizuje rocznie 80 do 100
szkoleń, seminariów i konferencji o
różnorodnej tematyce, które
odbywają się w szkołach policyjnych
państw członkowskich.
Jego roczny budżet wynosi około 7,5
mln euro
(dane na rok 2007).
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Komitety CEPOLU:
Komitet Programowy
Komitet Administracyjno-Budżetowy
Komitet Strategii
Komitet ds. Badań i Szkolenia
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Zadaniem
Europejskiego Urzędu ds.
Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
jest:
ochrona interesów finansowych Unii
Europejskiej,
walka z oszustwami, korupcją i jakąkolwiek
niewłaściwą działalnością, włączając w to
niewłaściwe postępowanie w obrębie Instytucji
Europejskich.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
OLAF wypełnia swoją misję, prowadząc niezależnie
wewnętrzne i zewnętrzne dochodzenia.
Organizuje bliską i regularną współpracę pomiędzy
właściwymi władzami w państwach członkowskich,
mając na celu koordynację ich działalności.
OLAF dostarcza krajom członkowskim niezbędnej
pomocy i wiedzy technicznej w zakresie zwalczania
oszustw.
Wspomaga przy tworzeniu strategii walki z oszustwami
w Unii Europejskiej i podejmuje inicjatywy wzmocnienia
odpowiedniego ustawodawstwa.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Europejskie Centrum Monitorowania
Narkotyków i Narkomanii
- to
zdecentralizowana agencja Unii Europejskiej,
której zadaniem jest dostarczanie UE i jej
państwom członkowskim obiektywnych,
rzetelnych i porównywalnych informacji o
narkotykach i narkomanii.
Centrum działa od 1995 roku.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Monitorowaniu przez centrum podlegają:
profilaktyka,
lecznictwo,
skala używania narkotyków,
sposoby używania narkotyków,
dostępność narkotyków,
problemy związane z narkotykami,
przestępczość związana z narkotykami,
postawy społeczne wobec narkotyków i narkomanii.
Centrum udostępnia zebrane dane publikując co roku raport.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Europejskie Centrum
Monitorowania Rasizmu i
Ksenofobii
- obecnie
Agencja
Praw Podstawowych Unii
Europejskiej
jest niezależną
agencją Unii Europejskiej
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
ZADANIA:
Zbiera i rozpowszechnia w formie publikacji i raportów obiektywne i
wiarygodne informacje o przestrzeganiu praw podstawowych w
państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Prowadzi prace badawcze, w ramach których analizowane są
przyczyny, przejawy i skutki zjawisk antyspołecznych
(m.in. rasizmu,
ksenofobii, homofobii czy antysemityzmu).
Wskazuje kierunki działań w celu minimalizacji tych zjawisk w
poszczególnych krajach członkowskich.
EUMC publikuje dwa raporty roczne, z których
pierwszy opisuje wyniki
działalności EUMC w danym roku,
drugi zaś dostarcza informacji na
temat zjawiska rasizmu i ksenofobii we Wspólnocie i poszczególnych
krajach członkowskich, uwypuklając przykłady dobrej praktyki.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Frontex – Europejska Agencja
Zarządzania Współpracą
Operacyjną na Zewnętrznych
Granicach Państw Członkowskich
Unii Europejskiej
Aby zapewnić spójność działań agencja jest w stałym kontakcie z takimi
instytucjami jak:
- EUROPEJSKI URZĄD POLICJI
- EUROPEJSKIE KOLEGIUM POLICYJNE
- EUROPEJSKI URZĄD DS. ZWALCZANIA OSZUSTW
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Zintegrowane zarządzanie granicami
zewnętrznymi Unii Europejskiej:
• Zapewnienie koordynacji działań państw
członkowskich
• Ujednolicenie na wysokim poziomie
kontroli granicznej
• Bardziej skuteczna ochrona granic
zewnętrznych UE
Działania instytucji
wyspecjalizowanych
wynikające
z polityki wewnętrznej UE
• Zapewnienie komisji UE i Państwom
Członkowskim wsparcia technicznego
i eksperckiego z zakresie zarządzania
granicami
• Promowanie solidarności pomiędzy
Państwami Członkowskimi
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
ZADANIA FRONTEXU
Koordynowanie współpracy operacyjnej
pomiędzy Państwami Członkowskimi w
zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony
granicy na granicach zewnętrznych.
Wspieranie Państw Członkowskich w
szkoleniu narodowych Straży Granicznych.
Przeprowadzanie analizy ryzyka.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Prowadzenie bieżącej obserwacji rozwoju badań w zakresie kontroli ruchu granicznego i ochrony granicy na granicach
zewnętrznych.
Wspieranie Państw Członkowskich w przypadkach, w których wymagana jest zwiększona pomoc techniczna i operacyjna na
granicach zewnętrznych.
Koordynowanie współpracy operacyjnej pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie wydaleń obywateli państw
trzecich nielegalnie przebywających w Państwach Członkowskich.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
EUROPOL
powstał z przekształcenia
EAN i uzyskał nowy, większy niż
dotychczas zakres obowiązków.
Od Stycznia 1999 r. zajmuje się już nie
tylko wyłącznie sprawami
narkotykowymi, ale również
zorganizowaną przestępczością
międzynarodową.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Zakres działań i cele EUROPOLU:
Oficerowie danej jednostki są uprawnieni tylko do prowadzenia
szkoleń instruktażowych, pracy wywiadowczej i analiz; nie mogą
natomiast prowadzić śledztw i zatrzymywać podejrzanych.
Cele:
• walka z terroryzmem i jego finansowaniu;
• zwalczanie przestępczości międzynarodowej;
• przeciwdziałanie prania brudnych pieniędzy;
• zapobieganie handlu narkotykami;
• zwalczanie sieci imigracyjnych;
• zapobieganie fałszowaniu pieniędzy;
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Współpraca z organami Policji:
EUROPOL przewiduje 3 poziomy współpracy
operacyjnej z organami policji poszczególnych
państw:
• Pierwszy poziom to współpraca techniczna i
prowadzenie szkoleń.
• Drugi poziom to wymiana informacji i doświadczeń
z zwalczaniu przestępczości zorganizowanej.
• Trzeci poziom to wymiana danych osobowych.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
System Informacyjny Europolu
Jeden z trzech systemów (obok
Systemu Informacji Celnej i Systemu
Informacyjnego Schengen)
stworzonych z myślą o potrzebie
współpracy policyjnej na poziomie
europejskim.
Działania instytucji
wyspecjalizowanych wynikające
z polityki wewnętrznej UE
Eurojust -
Jest to organ Unii Europejskiej,
który ustanowiono w 2002 roku w celu
usprawniania współpracy między
organami sądowymi państw
członkowskich Unii Europejskiej w
zakresie dochodzeń i ścigania
przestępstw w przypadku przestępczości
międzynarodowej i zorganizowanej.
Literatura
• Wawrzyk P.(2007). Sprawy wewnętrzne i wymiar sprawiedliwości w Unii
Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
• Wawrzyk P.(2007). Polityka Unii Europejskiej w obszarze spraw
wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości. Warszawa: Wydawnictwo
Akademickie i Profesjonalne.
• Pływaczewski E.(2004). Przestępczość zorganizowana. Świadek koronny,
terroryzm w ujęciu praktycznym. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
• Michalska-Warius A.(2006). Przestępczość zorganizowana i prawnokarne
formy jej przeciwdziałania. Lublin: Oficyna Wydawnicza Verba.
• Shakir Mahmoud Amin (2002). Współpraca w zakresie wymiaru
sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w Unii Europejskiej, zarys
zagadnienia. Toruń: Wydawnictwo Dom Organizatora.