Cytat




Księże! o nie! ty tego nie czujesz obrazu!
Ty cukrowych ust lubej nie tknÄ…Å‚eÅ› ni razu!
Niech ludzie świeccy bluźnią, szaleją młokosy,
Serce twe skamieniało na natury głosy.
O! luba, zginÄ…Å‚em w niebie,
Kiedym raz pierwszy pocałował ciebie!
(śpiewa)
Pocałunek jej, ach, nektar boski!
Jako płomień chwyta się z płomieniem,
Jak dwóch lutni zlewają się głoski
Harmonijnym ożenione brzmieniem.
(Chwyta Dziecię i chce pocałować; Dziecię ucieka)
(..)
I czegoż ona przede mną uciekła?
Czylim ją śmiałym przeraził wejrzeniem?
Czyli słówkiem lub skinieniem?
Muszę przypomnieć !
(przypomina)
Tak się w głowie kręci!...
Nie! nie! ja wszystko widzę jak na dłoni,
Nie zgubiłem żadnego wyrazu z pamięci;
Dwa tylko sÅ‚owa powiedziaÅ‚em do niéj.
(z żalem)
Księże, dwa tylko słowa!
«
Jutro! bÄ…dź zdrowa!»

«
BÄ…dź zdrów!...»
Gałązkę odrywa, podaje...
«
Oto jest, rzekła: co nam tu
(na ziemiÄ™ pokazuje)
zostaje!
BÄ…dź zdrów!»
- i w długiej ulicy
Niknie na kształt błyskawicy!