O Flisaku i żabach

Scenariusz zajęć z edukacji regionalnej pt.: Zabawy muzyczno - ruchowe zainspirowane legendą "O Flisaku i żabach"


Cele operacyjne:

Dzieci:
– utrwalają znajomość legendy „O Flisaku i żabach”,
– rozwijają wrażliwość muzyczną,
– doskonalą sprawność ruchową,
– przestrzegają reguł zabaw,
– odczuwają satysfakcję ze wspólnej zabawy.

1. Dzieci podzielone na grupy zamieniają się w różne zwierzęta, np. żaby, koty, psy, kury itp. Siadają w rozsypce w sali. Wydają charakterystyczne dla danego zwierzęcia odgłosy. Wybrane dziecko-Flisak spacerując po sali odnajduje żabki. Dotyka je i idzie dalej. Dotknięte dziecko łapie Flisaka za ramiona i podąża za nim.
Tworzy się pociąg. Po odnalezieniu wszystkich żabek Flisak odprowadza je w wyznaczone miejsce w sali – kałużę (pętlę lub chustę).

2. Po krótkim przypomnieniu legendy „O Flisaku i żabach” dzieci gromadzą się w jednym miejscu. Nauczyciel zawiązuje kolejnym dzieciom-żabkom oczy a następnie grając na dowolnym instrumencie przeprowadza je pojedynczo na drugą stronę sali. Dzieci podążają za dźwiękiem instrumentu. Dla utrudnienia można ustawić na trasie żabek przeszkody, które muszą one ominąć.

3. Dzieci-żaby zajmują miejsca w szarfach – kałużach. Nauczyciel gra na wybranych instrumentach (lub puszcza nagranie). Gdy dzieci usłyszą dźwięk skrzypiec wyskakują z kałuż i skaczą (omijając po drodze wszystkie kałuże) do wyznaczonego miejsca w sali. Gdy skrzypce umilkną i zagra inny instrument dzieci nieruchomieją. Scenariusz zajęć: Rozwijanie słuchu fonematycznego, umiejętności analizy i syntezy słuchowej - zabawy głoskami, sylabami i literami


I Część wstępna

1. Powitanie. Nauczyciel w szczególny sposób wita wszystkich uczestników, tak aby wszyscy czuli się powitani indywidualnie.
2. Zabawa integracyjna: „Przekaż uśmiech sąsiadowi”
3. Zabawa integracyjna ze śpiewem „Ojciec Abraham”.
4. Zabawa „Przymarzamy”. Nauczyciel podaje polecania do wykonania w parach związane z bliskością ciała np.: palec do palca, kolano do kolana, kolano do łokcia itp. Na hasło „Ludzie do ludzi” wszyscy zmieniają partnerów tworząc nowe pary.
5. Zabawa dydaktyczna rozwijająca pamięć: „Domki”. Dzieci w kolejnych etapach zabawy szukają sobie „domków” na terenie sali, nadając im numery od 1 do np. 5, zapamiętują położenie kolejnych „domków”.

II Część główna

ĆWICZENIA W SYLABIZOWANIU

1. Dokończ słowo. Nauczyciel mówi pierwszą sylabę słowa rzucając piłkę do dziecka, które musi dokończyć słowo, np.: ba – lon.

2. Melorecytacja rymowanek, przysłów, zdań ułożonych przez dzieci z podziałem na sylaby i użyciem gestodźwięków, np.: klaskanie, tupanie, pstrykanie palcami itp.; lub skakanie.

3. Zabawa „Kogo wołam”. Nauczyciel sylabizuje lub głoskuje imię dziecka. Wołana osoba przybiega do nauczyciela.

ZABAWY GŁOSKAMI

4. Szukanie głosek. Dzieci siedzą lub stoją w kółku. Nauczyciel mówi dowolny wyraz. Jeżeli w tym wyrazie występuje poszukiwana głoska dzieci łapią się za swoje ucho, w przeciwnym wypadku łapią się za ucho sąsiada.

5. Zabawa ruchowa „Pociąg liter”. Dzieci biegają po sali w różnym tempie, przy wtórze tamburyna. Na przerwę w muzyce robią przysiad. Nauczyciel zbiera dzieci podchodząc i dotykając je – dziecko wypowiada wtedy słowo, w którym słychać daną głoskę – powstanie połączony pociąg.

6. Wyszukiwanie przedmiotów w sali rozpoczynających się podaną głoską.

7. Smutna królewna.
Nauczycielka zaprasza dzieci na środek sali.
Dzieci w dogodnej dla nich pozycji słuchają opowieści.
Nauczycielka: Opowiem wam historię o zamku pełnym tajemnic. Otóż bardzo dawno temu spod wód oceanu wyłonił się piękny, okazały zamek. Widziały go podobno tylko trzy osoby, ale żadna z nich nie wiedziała dokładnie, kto w tym zamku mieszka. Mówili tylko, że jakaś piękna królewna, która była smutna, bo była bardzo samotna. Nigdzie nie wychodziła, nikt jej nie odwiedzał i niczego nie miała. Nie słyszała śpiewu ptaków, muzyki, nie widziała kolorowych kwiatów. Jej serce było również smutne, bo nie mogła odnaleźć swego ojca i jego wiernego przyjaciela. Może wy pomożecie królewnie odnaleźć zagubionych przyjaciół? Zastanówcie się również, co byście podarowali samotnym mieszkańcom zamku. Może coś znajdziecie luk kogoś spotkacie w drodze na zamek? Podobno kluczem do odnalezienie przyjaciół królewny jest ona sama. Może coś lub ktoś kryje się w słowie królewna?
Nauczycielka pokazuje dzieciom napis KRÓLEWNA. Dzieci szukają w wyrazie ukrytych słów: król i lew. Znani są już mieszkańcy zamku; dzieci dobierają odpowiednie napisy. Cała trójka zajmuje miejsca w zamku.
Nauczycielka: Pomogliście już królewnie odnaleźć przyjaciół. Spróbujmy teraz zbudować drogę do zamku, by odwiedzić jego mieszkańców i wręczyć im prezenty, które pomogą odkrywać i poznawać świat.
Dzieci układają drogę z obręczy. Do każdej nauczyciel wkłada różne przedmioty. Wybrane dzieci losują kartoniki z liczbą oczek i cyfrą im odpowiadającą, a następnie przeskakują tyle pól (obręczy) ile oczek wylosowały. Z pola, na którym stoją mogą zabrać tylko przedmiot rozpoczynający się na daną głoskę. Podczas wręczana królewnie podarku dzieci podpowiadają możliwe jego zastosowania.

8. Grupowanie przedmiotów rozpoczynających się tą sam głoską.

9. Kto pierwszy stanie obok przedmiotu, którego nazwa zaczyna się daną głoską.
Kto pierwszy powie nazwę przedmiotu rozpoczynającego się tą samą głoską, co przedmiot trzymany przez nauczyciela.

10. Jaką głoskę słyszysz na końcu wyrazu?

11. Nauczyciel prosi dzieci, by powiedziały wyraz, który zaczyna się na tę głoskę, jaką kończy się wyraz, np.: nagle – ekran – narty.

12. Czy podane wyrazy np. „błoto”, „bagno”, „jutro” kończą się tę samą głoską?

13. Mówię wyraz „mrówka”. Jaką głoską kończy się ten wyraz? Powiedz inny wyraz, który kończy się tą samą głoską.

14. Odkrywanie wyrazów ukrytych w wyrazach, np.: las – laska, lis – lista, oko – okolica, but – butelka, rak – brak; schowaj np. „kra” w innym wyrazie.

15. Zabawa fonacyjna na samogłoskach: a, e, i, o, u, y z różnym natężeniem głosu.

16. Nauczyciel podaje wyraz. Dziecko ma za zadanie przegłoskować dane słowo i policzyć głoski w wyrazie (analiza wyrazów).

17. Nauczyciel głoskuje wyraz. Dziecko ma za zadanie odgadnąć o jaki wyraz chodzi (synteza wyrazów).

18. Układanie schematów wyrazów z klocków lub innych liczmanów (sylaby i głoski).

19. Powiedz „kot” bez ostatniej głoski; powiedz „las” bez pierwszej głoski; powiedz „sto” bez środkowej głoski

20. Mówię „ak”, dodaj coś, zrób z tego wyraz.

21. Daję ci trzy wyrazy: „lalka”, „aparat”, „ser”. Ułóż nowy wyraz z ich pierwszych głosek.

ĆWICZENIA NA MATERIALE OBRAZKOWYM I LITEROWYM

22. Dzieci podzielone na zespoły układają na podłodze litery z własnych ciał. Pozostałe dzieci odgadują, jakie to litery.

23. Literowe puzzle. Nauczyciel rysuje na czterech arkuszach wzory liter. Następnie tnie arkusze na kilka kawałków tak jak puzzle. Tak pocięte kawałki chowa w różnych miejscach sali. Następnie dzieli dzieci na grupy. Każdej grupie przyporządkowuje jeden kształt litery. Zadaniem dzieci jest odnalezienie wszystkich części podzielonej litery i ułożenie z nich gotowego wzoru.

24. Literowe bingo. Uczniowie otrzymują karty z polami, w których wpisane są różne litery. W pudełku ukryte są kartoniki z wpisanymi literami. Nauczyciel wyjmuje litery z pudełka na chybił trafił i prosi uczniów lub sam odczytuje głośno widniejące na nich litery. Uczeń, który ma dana literę na swojej karcie, kładzie na niej żeton (guzik). Osoba, która pierwsza nakryje wszystkie swoje pola woła: „bingo!”

25. Pogrupuj obrazki przedstawiające przedmioty, których nazwy rozpoczynają się (kończą) daną głoską.

26. Zakreśl daną literę w tekście.

27. Dobierz obrazek do odpowiedniej litery.

28. Wyszukiwanie liter wśród napisów znajdujących się w sali.

29. Zabawa ruchowa „Jestem wielką literą A”. Dziecko „zamienia” się w literę podaną przez nauczyciela.

30. Zakreśl (wytnij, pokoloruj) obrazki przedstawiające przedmioty, których nazwy rozpoczynają się (kończą) daną głoską.

III Część końcowa

1. Zabawa „Zapominalska w sklepie”. Nauczyciel zapowiada: Miałam kupić coś, co zaczyna się na głoskę m. Zapomniałam.
Wszyscy uprzejmie zgadują.

2. Zabawa integracyjna „Iskierka przyjaźni – iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech przyjazna i ciepła trafi do mych rąk”

UWAGI DLA RODZICÓW
1. Litera jest znakiem graficznym, a głoska jej odpowiednikiem słuchowym. Litery widzimy i piszemy, głoski słyszymy i wymawiamy (liter w wyrazie może być więcej niż głosek, np.: sz, cz, dz).

2. Spółgłoski należy wymawiać w miarę możliwości bez przygłosu w postaci „y” który w późniejszym okresie może utrudniać dziecku naukę czytania.

3. Przy wyodrębnianiu pierwszej i ostatniej głoski w wyrazie najlepiej jest zaczynać od wyrazów rozpoczynających i kończących się samogłoskami.

4. Stopień trudności materiału językowego do analizy i syntezy głoskowej i sylabowej

I. jednosylabowe wyrazy 2-głoskowe typu ul,
II. jednosylabowe wyrazy 3-głoskowe typu las,
III. dwusylabowe wyrazy 4-głoskowe typu wo-da,
IV. dwusylabowe wyrazy 3-głoskowe typu o-sa,
V. jednosylabowe wyrazy 4- lub 5-głoskowe typu wilk, kret, sklep,
VI. dwusylabowe wyrazy 5-głoskowe typu bra-ma, pa-lec,
VII. dwusylabowe wyrazy 5-głoskowe typu lal-ka,
VIII. trzysylabowe wyrazy 6-głoskowe typu to-po-la.

Ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne


Warunkiem prawidłowego wymawiania wszystkich głosek jest sprawne działanie narządów mowy. Przyczyną wadliwej artykulacji wielu dźwięków mowy jest niska sprawność ruchowa narządów mowy. Wymawianie poszczególnych głosek wymaga innego ułożenia narządu artykulacyjnego i innej pracy mięśni.
Ćwiczenia artykulacyjne mają na celu wypracowanie zręcznych i celowych ruchów języka, warg i podniebienia. Dziecko musi mieć wyczucie danego ruchu i położenia poszczególnych narządów mowy. Ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne powinny być wykonywane nie tylko przy korekcji zaburzeń mowy, lecz także przy poprawianiu wyrazistości i płynności mowy oraz w profilaktyce zaburzeń.
Powinny być wykonywane bardzo dokładnie, bez pośpiechu. Należy pamiętać, aby czas trwania i liczba powtórzeń była dostosowana do indywidualnych możliwości dziecka. Wskazane jest prowadzenie tych ćwiczeń przed lustrem, aby dziecko najpierw mogło obserwować wzór prawidłowego ułożenia narządów artykulacyjnych, a później go naśladować i wykonać samodzielnie.
DRODZY RODZICE!!! Poniżej przedstawiam przykłady zabaw, które każdy z Was może wykorzystać w domu. Zachęcam, bo niejednokrotnie już sama gimnastyka artykulacyjna wystarczy do zlikwidowania prostych wad wymowy. Również przydaje się dzieciom, u których nie stwierdzono odchyleń od normy. Większość z nich mówi niedbale, nie otwiera dostatecznie ust, nie wykorzystuje w stu procentach swoich możliwości, co obserwujemy potem u dorosłych.

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ JĘZYKA
Wysuwanie i chowanie języka – język wąski i szeroki
Kierowanie języka w kąciki ust: w prawo i w lewo przy szeroko otwartych ustach
Unoszenie języka na górną wargę – język wąski i szeroki (usta szeroko otwarte). Ćwiczenia wykonujemy bez pomocy dolnej wargi.
Unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego
Dotykanie językiem poszczególnych zębów po kolei
Język to szczoteczka do zębów i po kolei czyścimy zęby górne od strony zewnętrznej i wewnętrznej, a następnie zęby dolne z dwóch stron. Następnie naśladujemy płukanie buzi wodą – powietrze z jednego policzka przechodzi do drugiego
Oblizywanie zębów, warg ruchem okrężnym
Mlaskanie czubkiem języka, mlaskanie środkiem języka, przyssanie języka do podniebienia przy szeroko otwartych ustach
Rozpłaszczenie języka – „łopata”
Wypychanie językiem policzków

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ WARG
Szerokie otwieranie ust i zamykanie. Wysuwanie warg do przodu ( jak przy samogłosce „u”), rozchylanie warg (jak przy samogłosce „e”). Ruchy wysuwania i rozchylania wykonywać naprzemiennie
Złączyć wargi płasko. Rozciąganie warg poprzez cofnięcie kącików ust (jak przy samogłosce „i”)
Układanie dolnej wargi na górną i górnej na dolną
Wysunąć wargi do przodu, ściągnąć je i przesuwać w kąciki ust: w prawo, w lewo; następnie wykonywać ruch okrężny
Dolną wargą zasłonić dolne zęby; górną – górne zęby
Ssać wargę górną, a potem dolną
Gwizdanie
Cmokanie
Przesyłanie „całusków”
Pokazujemy jaki pyszczek ma rybka – wysuwamy wargi do przodu i rozszerzamy na końcu
Utrzymać między wargami słomkę

ŻYCZĘ MIŁEJ ZABAWY!!!!!!

LITERATURA:
G. Demel „Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola”
E. M. Minczakiewicz „Mowa – rozwój – zaburzenia – terapia”
Materiały zebrane drogą internetową




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Legenda o flisaku i żabach, PRZEDSZKOLE, Legendy
O Flisaku i zabach
Gimnazjaliści o żabach i kijankach, Dokumenty różne różniaste
Flisak VB

więcej podobnych podstron