Większe bezpieczeństwo podczas robót budowlanych
Wielu robotników budowlanych ulega wypadkom i nabywa dolegliwości zawodowe. Zdarzają
się wypadki spadnięcia z wysokości, przypadki pracy w nieprawidłowej pozycji, podnoszenia
ciężkich przedmiotów lub okaleczenia przez maszyny. Złe planowanie i pośpiech zwiększają
ryzyko wypadków.
Dobre środowisko pracy przynosi korzyść wszystkim. Ryzyko wypadków jest mniejsze, a praca
bardziej efektywna.
Ustawy oraz przepisy wydawane przez Urząd ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy regulują
warunki pracy na budowie. W niniejszej broszurze przedstawiono kilka wymogów
stanowiących konieczne minimum.
Regulacją ustawy o środowisku pracy oraz przepisami budowlanymi wydawanymi przez Urząd
ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy objęte są roboty polegające na budowie, przebudowie,
renowacji, konserwacji lub rozbiórce budynków bądź obiektów.
Ogranicz ryzyko spadnięcia z wysokości
Spadnięcie z wysokości to najczęstsza przyczyna wypadków na budowach, w tym również
śmiertelnych. W związku z tym kierownik nadzorujący roboty musi dopilnować, by ryzyko
spadnięcia z wysokości było możliwie najmniejsze. Jeżeli różnica wysokości wynosi ponad
dwa metry, wymagana jest jakaś forma zabezpieczenia. W pierwszym rzędzie należy stosować
poręcze zabezpieczające, platformy, kosze robocze, rusztowania i podobne zabezpieczenia.
Nawet przy mniejszej różnicy wysokości może być wymagane zabezpieczenie, np. gdy w dole
znajduje się zbiornik wodny lub ostre przedmioty.
Poręcze zabezpieczające muszą być trwale zamocowane i mieć co najmniej metr wysokości.
Powinny składać się z poręczy górnej, środkowej i dolnej. Mogą być skonstruowane inaczej,
o ile zapewniają równie dobre zabezpieczenie.
W przypadku robót dachowych powinny na ogół znajdować się poręcze zabezpieczające
lub inna konstrukcja zapewniająca takie samo zabezpieczenie. Zamontuj poręcz do okapu
dachu lub do rusztowania kończącego się tuż poniżej okapu. Może okazać się, że konieczna
jest wyjątkowo mocna poręcz, która byłaby w stanie zatrzymać człowieka ześlizgującego
się w dół po stromym dachu. Jeżeli zainstalowanie trwałego zabezpieczenia nie jest możliwe,
należy stosować indywidualne środki zabezpieczające przed spadnięciem, w postaci uprzęży
górnej. Nie należy używać pasa biodrowego, gdyż może powodować obrażenia. Zamocuj linę
do trwałego zamocowania na dachu. Sprawdź, czy zamocowanie jest pewne i bezpieczne.
Jeżeli liny nigdzie nie można trwale zamocować, należy owinąć ją na jakimś trwałym obiekcie,
a druga osoba musi trzymać ją w stanie naprężenia.
Jeżeli istnieje ryzyko zapadnięcia się niezbyt wytrzymałych powierzchni pod ciężarem ciała,
należy zidentyfikować takie miejsca zagrożenia. W razie konieczności wykonywania pracy
na takich powierzchniach należy stosować wyposażenie zabezpieczające.
Podczas wykonywania niektórych prac wskazane jest stosowanie siatki ochronnej. Konieczne
jest, by osoba o właściwych kwalifikacjach sprawdziła wytrzymałość siatki i sposób
jej zamontowania.Jeżeli pracownik ma wykonywać pracę na małej powierzchni dachu przez ponad cztery
godziny, a także gdy spadek dachu przekracza 1:4, konieczne jest zainstalowania poziomej platformy roboczej.Z reguły należy stosować kask ochronny i obuwie ochronne. Niekiedy konieczne są okulary
ochronne, ochronniki słuchu i rękawice.
Unoszenie ciężkich przedmiotów i nieprawidłowa pozycja przy pracy powoduje obciążenia ciała
Roboty budowlane są często ciężkie i powodują obciążenie ciała. W związku
z tym do przemieszczania materiałów budowlanych należy stosować odpowiedni sprzęt
dźwigowy. Maszyny i narzędzia muszą mieć ergonomiczną konstrukcję.
Praca na drabinie przez dłuższy czas nie jest korzystna dla ciała. Lepszą pozycję przy pracy
zapewnia płaska powierzchnia robocza, np. platformy o regulowanej wysokości.
Po odbytym wysiłku mięśnie ciała muszą się zregenerować. Należy unikać stałego obciążenia
tych samych mięśni zmieniając w tym celu rodzaj wykonywanych czynności.
Komunikacja między piętrami i transport
Na budowie musi być zapewniona bezpieczna komunikacja między piętrami, np. schody
lub pochylnie łączące różne poziomy. Gdy różnica poziomów przekracza 10 m musi znajdować
się winda, o ile jej brak oznaczałby dla pracowników konieczność częstego chodzenia
po schodach.
Na placu budowy należy zapewnić zabezpieczenia chroniące przed wejściem na drogę
dla samochodów lub wyznaczyć odpowiednio szeroką strefę bezpieczeństwa przy
samochodowych drogach transportowych.
Transport pionowy między różnymi poziomami musi być możliwy bez potrzeby usuwania
poręczy lub innych urządzeń zabezpieczających. Jeżeli nie jest to możliwe, transport należy
zorganizować przy zastosowaniu platform odbiorczych, otworów ładunkowych w fasadach,
ramp lub specjalnych systemów transportowych.
Instrukcje obsługi urządzeń dźwigowych, maszyn i niektórych innych produktów
Do maszyn i urządzeń dźwigowych dostarczanych lub oddawanych
do użytku w Szwecji musi być dołączona pisemna instrukcja obsługi w języku szwedzkim.
Odpowiedzialność za to ciąży na dostawcy. Na równi z dostawcą traktowany jest ten,
kto sprowadza maszynę w celu jej użytkowania w Szwecji. W wydawanych przez Urząd
ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy przepisach dotyczących maszyn podane są informacje
na temat tego, co powinna zawierać instrukcja obsługi.
W miejscu pracy powinny być także dostępne pisemne instrukcje użytkowania w języku
szwedzkim dołączane przy okazji dostaw gotowych rusztowań. W wydawanych przez Urząd
ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy przepisach dotyczących rusztowań podane są informacje
na temat tego, co powinna zawierać instrukcja obsługi.
Pracownicy korzystający ze znajdujących się na budowie maszyn, urządzeń dźwigowych,
rusztowań i in. powinni mieć dostęp do odpowiednich instrukcji obsługi. Instrukcje muszą
być w języku, który znają pracownicy.
Oznakowanie CE, zatwierdzenie typu i przeglądy urządzeń dźwigowych, maszyn
i niektórych innych produktów
Nowe urządzenia dźwigowe i maszyny powinny z reguły posiadać oznakowanie CE,
by mogły być stosowane na budowie.Dla wielu maszyn i urządzeń dźwigowych obowiązkowe są przeglądy okresowe, będące warunkiem ich użytkowania. Karalne jest użytkowanie maszyn i urządzeń dźwigowych bez przeglądu, a w razie ujawnienia uszkodzeń i niewłaściwości – bez ich usunięcia. Przeglądy muszą być przeprowadzane zgodnie z przepisami szwedzkimi.
O czym należy jeszcze pamiętać...
Przyczyną poważnych wypadków może być wprawienie w ruch składowanych materiałów
budowlanych, np. przez silny wiatr. W związku z tym ważne jest takie zabezpieczenie
materiału, które uniemożliwia jego niezamierzone przemieszczanie. Niekiedy wymagane
są zabezpieczenia chroniące robotników budowlanych przed wiatrem i chłodem.
Miejsca, w których istnieje ryzyko trafienia przez spadające przedmioty należy oznakować
i ogrodzić. Jeżeli konieczne jest chodzenie tamtędy, miejsce to musi być osłonięte daszkiem
zabezpieczającym.
Roboty gruntowe należy tak zaplanować, by grunt nie został obciążony powyżej swej
wytrzymałości. W razie potrzeby muszą znajdować się zabezpieczenia chroniące przed
obsuwaniem się gruntu. Należy skontrolować, czy w ziemi nie ma przewodów ani substancji
niebezpiecznych oraz czy nie istnieje ryzyko wpadnięcia do dołu lub obsunięcia się maszyn.
Ruch pojazdów powinien przebiegać w bezpiecznej odległości od wykopów.
Ruch pojazdów w bezpośrednim sąsiedztwie budowy stanowi zagrożenie dla pracowników. W
pierwszym rzędzie należy wyznaczyć objazd. Robotnicy pracujący w miejscach,
w których odbywa się ruch pojazdów muszą nosić odzież odblaskową w jaskrawych kolorach
ostrzegawczych.
W razie wypadku
Każdy powinien mieć możliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia miejsca pracy,
np. w razie pożaru. Drogi ewakuacyjne i punkty zbiorcze muszą być oznakowane za pomocą
tablic. Drzwi wyjść awaryjnych muszą otwierać się na zewnątrz. Sprzęt gaśniczy musi
być łatwo dostępny.
Zawsze musi istnieć możliwość udzielenia pierwszej pomocy. Miejsca udzielania pierwszej
pomocy oraz odpowiednie środki i artykuły pierwszej pomocy muszą być oznakowane
za pomocą tablic. Muszą także znajdować się tablice z numerami pogotowia ratunkowego
i służby ratownicze adresem miejsca pracy i ewentualnie z opisem drogi
dojazdowej. Należy pamiętać o tym, że osoba telefonująca musi potrafić porozumieć się ze Służbą Ratowniczą. Jeżeli przerwa w dopływie prądu mogłaby spowodować szczególne zagrożenia podczas pracy, musi znajdować się oświetlenie awaryjne, na przykład w miejscu wykonywania pracy przy
użyciu piły budowlanej lub w miejscu ustawiania rusztowania.
Plan dotyczący bezpieczeństwa i higieny pracy
Przed rozpoczęciem robót inwestor musi sporządzić plan dotyczący bezpieczeństwa i higieny
pracy, o ile roboty budowlane obejmują prace niebezpieczne wymienione w wykazie poniżej
lub gdy roboty są na tyle rozległe (powyżej 500 dni roboczych oraz w niektórych innych
przypadkach), że wymagane jest ich uprzednie zgłoszenie do Urzędu ds. Bezpieczeństwa
i Higieny Pracy. Kopia takiego zgłoszenia musi być wywieszona na budowie. Plan bhp musi
obejmować przepisy znajdujące zastosowanie na budowie oraz opis sposobów organizowania
czynności w celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy. Plan musi także obejmować
ocenę ryzyka i opisy czynności, które należy podjąć w celu zapewnienia bezpieczeństwa
i higieny pracy, gdy aktualne są następujące rodzaje robót:
• Roboty związane z niebezpieczeństwem spadnięcia z wysokości
• Roboty przy wykopach związane z ryzykiem obsunięcia się gruntu
• Roboty przy użyciu niektórych substancji chemicznych lub biologicznych
• Roboty związane z narażeniem na promieniowanie jonizacyjne
• Roboty w pobliżu linii wysokiego napięcia
• Roboty związane z ryzykiem utonięcia
• Roboty w studniach i pod ziemią
• Roboty podwodne, wykonywane w wyposażeniu dla nurków
• Roboty w kesonie przy zwiększonym ciśnieniu
• Roboty z użycie materiałów wybuchowych
• Roboty przy montażu ciężkich elementów budowlanych
• Roboty w miejscu lub na terenie, na którym odbywa się ruch pojazdów
• Roboty przy rozbiórce konstrukcyjnych elementów nośnych bądź przy usuwaniu
materiałów lub substancji szkodliwych dla zdrowia
Przedsiębiorstwo odpowiedzialne za koordynację musi dopilnować, by plan dotyczący
bezpieczeństwa i higieny pracy był dostępny na budowie oraz by był dostosowany
do sposobów wykonywania robót i zmian zachodzących na budowie.
Planowanie i informacja
Wszystkie prace muszą być zawczasu planowane i oceniane pod względem ewentualnych
zagrożeń, by mogły być później wykonane w sposób bezpieczny. W planowaniu należy
uwzględnić rozmieszczenie baraków, warsztatów, składowisk oraz dróg komunikacyjnych
i transportowych. Ważne jest rozwiązanie sposobów dostawania się do poszczególnych miejsc
pracy. Prace muszą tak zostać zaplanowane, by poszczególne roboty nie wchodziły ze sobą
w kolizję powodując ryzyko wypadków lub zagrożenie zdrowia. Gdy roboty są rozległe, a czas
ich wykonania krótki, szczególnie ważne jest ustalenie harmonogramu robót.
Należy wybrać takie metody pracy i takie wyposażenie, które przeciwdziałają wypadkom
wskutek spadnięcia z wysokości lub obsunięcia się gruntu. Powinny one także zapobiegać
szkodliwym dla organizmu obciążeniom ciała oraz zapewniać małe narażenie na hałas,
wibracje, działanie substancji niebezpiecznych lub zanieczyszczeń powietrza.
Pracownicy muszą zostać poinformowani o charakterze pracy, o podjętych lub zaplanowanych
czynnościach w celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz o obowiązujących
przepisach. W razie stosowania nowych produktów lub metod pracy, mogą oni być
w potrzebie otrzymania specjalnego przeszkolenia lub instrukcji.
Na budowie zachodzą ciągłe i szybkie zmiany pociągające za sobą wiele zagrożeń. W związku
z tym ważne jest regularne dokonywanie obchodów w celu sprawdzenia bezpieczeństwa.
Zakresy odpowiedzialności
Inwestor
to podmiot zlecający wykonanie robót budowlanych. Spoczywa na nim główna
odpowiedzialność za to, by w projektowaniu uwzględnione były aspekty bezpieczeństwa
i higieny pracy aktualne w trakcie budowy. Musi on także dopilnować, by istniał plan
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Na inwestorze ciąży również odpowiedzialność za koordynację w trakcie budowy. Oznacza
to m.in. obowiązek organizowania działań na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy. Podmiot
odpowiedzialny za koordynację musi m.in. dopilnować, by zainstalowane zostały ogólne
urządzenia zabezpieczające, np. zabezpieczenia wokół biegu schodowego. Musi on także
dopilnować, by w odpowiedniej ilości dostępne były pomieszczenia pracownicze
z urządzeniami sanitarnymi (np. umywalki, toalety). Odpowiedzialność za koordynację można
delegować któremuś z przedsiębiorstw wykonujących roboty we wspólnym miejscu pracy.
Należy wówczas wywiesić ogłoszenie informujące o tym, które z przedsiębiorstw sprawuje
odpowiedzialność za koordynację.
Inne przedsiębiorstwa
wykonujące roboty we wspólnym miejscu pracy muszą informować
podmiot, na którym spoczywa odpowiedzialność za koordynację o szczególnych rodzajach
zagrożeń związanych z działalnością przez nie prowadzoną. Wszyscy mają obowiązek
przestrzegania zasad porządkowych i zasad bhp ustalanych przez podmiot odpowiedzialny
za koordynację.Na każdym pracodawcy spoczywa główna odpowiedzialność za środowisko pracy swoich
pracowników.Podmioty pracujące na własny rachunek oraz pracujące w przedsiębiorstwach rodzinnych,
nie zatrudniających innych osób, muszą w zasadzie przestrzegać tych samych przepisów, które
obowiązują pracodawców i pracobiorców.Robotnicy budowlani muszą uczestniczyć w czynnościach na rzecz higieny i bezpieczeństwa pracy, przestrzegać ustaw, przepisów i zasad oraz korzystać z wymaganych urządzeń zabezpieczających.Producenci, importerzy i podmioty trudniące się wynajmem urządzeń technicznych lub produktów chemicznych i in. ponoszą odpowiedzialność za to, by ich produkty spełniały
wymogi bezpieczeństwa i by dołączona była do nich informacja o produkcie.
Rutyna i rażące naruszenie przepisów o bezpieczeństwie pracy, brak informacji o zagrożeniach, brak przeszkolenia z zakresu wykonywanych robót oraz brak środków ochrony stały się przyczyną śmierci dekarza.
Miejsce
upadku odcinanego masztu
W dniu wypadku
zatrudniony na podstawie umowy o pracę 44-letni dekarz-konserwator,
wraz z innymi pracownikami (dekarzami) pracował przy remoncie dachu
na dwupiętrowym budynku.
Na tym samym dachu pracowali
jeszcze dwaj murarze, którzy tynkowali ściany na niższej części
dachu. Po zakończeniu prac dekarskich poszkodowany wspólnie z dwoma
kolegami dekarzami przystąpił do wycinania stalowego masztu
odgromowego o wysokości 5 m.
Maszt ten był umieszczony
na środku płaskiego dachu i był zakotwiony czterema stalowymi
linkami do powierzchni dachu.
Przed
masztem widoczna linka odciągowa z nieodciętą kotwą. Z lewej
widoczna krawędź dachu. Odległość od zakotwienia linki do
krawędzi dachu wynosi ok. 2 m. Na krawędzi dachu nie ma barierek
lub attyki zabezpieczających przed upadkiem z dachu
Koledzy
poszkodowanego byli doświadczonymi dekarzami i wykonywali takie
demontaże kilkanaście lub wręcz kilkadziesiąt razy. Poszkodowany
był najmniej doświadczonym pracownikiem w tego typu
pracach.
Poszkodowany w pierwszej kolejności odciął
szlifierką kątową trzy linki od kotew, pozostawiając jedną linkę
nieodciętą. Była to linka zakotwiona w odległości około 2 m od
krawędzi dachu.
Po odcięciu trzech linek do pomocy
zawołano pracowników wykonujących prace murarskie. Pracownicy ci
złapali po jednej z odciętych linek, a poszkodowany szlifierką
kątową naciął rurę masztu. Podcięty maszt zaczął powoli
przechylać się w kierunku podłużnym dachu, co groziło upadkiem
na świeżo wyremontowane kominy.
W skutek
upadku z wysokości 9 m na betonowy chodnik poniósł
śmierć.
Ustalenia i wnioski pokontrolne
W trakcie
kontroli stwierdzono, że dach nie był zabezpieczony barierkami
bezpieczeństwa; nie był również zakończony attyką lub murkiem,
które zabezpieczałyby przed upadkiem z wysokości w przypadku
potknięcia lub przewrócenia się pracownika na płaszczyźnie
dachu.
Wzdłuż dachu nie stwierdzono również
zainstalowanej pomocniczej liny ochronnej, do której pracownicy
mogliby przypinać linki od szelek bezpieczeństwa, co stanowi rażące
naruszenie przepisów bhp
Widok
dachu wzdłuż jego osi z miejscem odcinania masztu. W tym kierunku
powinien być położony maszt (wg niektórych świadków)
Zgodnie
z §§ 133, 134, 136, 138 rozporządzenia ministra infrastruktury z
06.02.2003 r. w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych
(Dz.U. z 2003 r. nr 47, poz. 401) osoby przebywające na stanowiskach
pracy znajdujące się na wysokości co najmniej 1 m od poziomu ziemi
powinny być zabezpieczone przed upadkiem z wysokości (np.
balustradą, szelkami z linką i amortyzatorem przymocowanym do
pomocniczej liny lub stałych elementów konstrukcji budynku)
Widok
na maszt z drugiej strony
Bezpośrednią
przyczyną omawianego wypadku był upadek pracownika z wysokości
około 9 m na betonowy chodnik ustalono także, że pracodawca
naruszył szereg przepisów bezpieczeństwie pracy poprzez:
niezapewnienie poszkodowanemu ochrony zbiorowej lub środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości,
nieprzeprowadzenie szkolenia stanowiskowego bhp pracowników w zakresie bezpiecznego demontażu masztu,
brak opracowanej instrukcji demontażu stalowych masztów odgromowych,
niepoinformowanie pracowników o ryzyku zawodowym związanym z demontażem masztów na dachach budynków,
braku nadzoru i koordynacji pracy zbiorowej podczas demontażu masztu,
tolerowanie od dłuższego czasu przez nadzór techniczny faktu, że demontowanie masztów stalowych na dachach odbywało się w sposób niezgodny z przepisami o bezpieczeństwie pracy.