Spoczywająca postać

Henry Moore

• Rzeźba organiczna

• Motyw odpoczywającej postaci pojawia się w wielu jego rzeźbach

• Dalekie echo formy kobiecej

• Dzieło upodobnione do form organicznych, do obłego, płynnego obrysu mięśni albo kości, całość jednolita, bogato ukształtowane bryły o formach okrągłych, złożonych na przemian z wypukłości i wklęsłości, a także z ażurów

• Całość toczona, słoje powtarzają formy rzeźby

• Brak ostrych kątów i załamań

• Ażury mają zadanie komunikujące z przepływającą przez nie przestrzenią

• Silna deformacja zmierzająca do abstrakcji, jednak tematem tej rzeźby jest postać ludzka ujęta w sposób syntetyczny

• Światło `ślizga się' po powierzchni dzieła, zmienia się modelunek światłocieniowy

• Moore pisał o rzeźbie a także ją tworzył:

• Prawda w stosunku do materii:

Współgranie właściwości materiału i rzeźby, np. kamień twardy i zwarty nie powinien być fałszowany do tego stopnia, aby wyglądał jak miękkie ciało.

• Pełne urzeczywistnienie trójwymiarowości:

Związek z przestrzenią otaczającą rzeźbę.

• Wizje i ekspresje:

Zespolenie w dziele __________ abstrakcyjnego z humanistycznym.

• Siła witalna i siła wyrazu:

Dzieło ma w sobie zamykać ładunek emocji

• `Tym, co zajmuje mnie najgłębiej jest postać ludzka, dla zasady formy i rytmu odnalezienie u studiach nad przedmiotami monumentalnymi, rąk jak i głowy, skały, kości, drzewa, rośliny itp.' (Henry Moore)

---