WŁASNA STRONA WWW ;)
Zapewne wielu z was chciałoby mieć własną stronę WWW. Jednak uważacie, że operacja ta jest dla was zbyt trudna? Nic bardziej zwodniczego. Już sama nazwa WWW (Wklej, Wkręć, Wydłub) wskazuje na raczej prostą pracę manualną. Do wykonania prostej strony WWW wystarczy około 5 metrów deski heblowanej o szerokości około 25-30 cm, rolka szpagatu i stare magazyny lub gazety. Deskę tniemy za pomocą piły ręcznej (masochiści nożem) na 10 równych półmetrowej długości odcinków. Najładniejszy kawałek posłuży nam do wykonania strony głównej tzw. indeksowej. Drewno ma to do siebie, że w sposób naturalny pokryte jest teksturą (drewno.jpg lub wood.gif) jeżeli tekstura nam się nie podoba możemy ją zmienić pokrywając stronę indeksową np. ceratą (cerata.bmp) lub materiałem ze starego T-shirta (old_podkoszulek.jpg). Możemy także zrezygnować z tekstur na rzecz jednego konkretnego koloru. Używamy wtedy olejna.gif lub spray.jpg. Ponieważ przykład budowy strony ma być jak najprostszy używamy deski czystej oheblowanej. Strona tytułowa jak każda tego typu po winna zawierać teksty zdjęcia i odwołania do stron następnych, czyli tzw. linki. Najpierw na brudno piszemy tekst który zamierzamy umieścić na stronie. Potem razem ze Słownikiem Języka Polskiego sprawdzamy pisownię. Jeżeli tekst będzie po tej korekcie zamazany i niezrozumiały przepisujemy go na nowo. Z gazet lub kolorowych magazynów wycinamy literki do potrzebnego tekstu. Przed rozpoczęciem budowy strony WWW radzę się zaopatrzyć w znaczne ilości prasy. Następnie wycinamy z gazet zdjęcia które chcemy umieścić na stronie. Możemy użyć także zdjęć własnych (z wakacji, z okresu niemowlęctwa, z pogrzebu cioci). Pierwszym krokiem będzie przyklejenie klejem biurowym wybranych fotografii na deskę. Potem należy umieścić tekst przyklejając literki wycięte z gazet. Kiedy proces schnięcia kleju dobiegnie końca, we wcześniej wybranych miejscach za pomocą wiertarki lub innego ostrego narzędzia wiercimy dziurki. Przez wywiercone otwory przewlekamy szpagat i łączymy go z pozostałymi deskami. Tak stwarzamy połączenie zwane linkiem. Z linkami nie należy przesadzać, bo możemy podziurawić całą stronę główną i nie będzie nic widać. Następne strony zaklejamy tekstem i zdjęciami podobnie jak stronę główną. Pozostaje nam teraz tylko opublikować naszą stronę. Aby ją upowszechnić tak, by każdy użytkownik miał do niej dostęp wynosimy naszą stronę (w całości) na wyjątkowo ruchliwy chodnik. Korzystanie ze strony WWW jest niezwykle proste. Każdy z zainteresowanych po przeczytaniu witryny głównej pociąga za konkretny kawałek szpagatu co powoduje przyciąganie dechy z następną stroną. Należy uważać, aby nie publikować site'u w późnych godzinach wieczornych, bo hałas powstały podczas korzystania z linków może sprowadzić nam na głowę służby miejskie. Po rozpowszechnieniu jako webmaster musimy pilnować, aby przypadkiem nie zerwano nam szpagatu (mogą wystąpić próby korzystania z tego samego linka w rożnych kierunkach jednocześnie) i uważać na tych którzy chcieliby coś do naszej strony dokleić (hakerzy), co niekoniecznie by się nam podobało. Przypominam, że publikowanie strony przed własnym domem jest bezpłatne (darmowy serwer) natomiast za zainstalowanie jej pod urzędem miasta trzeba już niestety zapłacić (serwer komercyjny). Jeżeli chcemy wiedzieć ilu gości obejrzało naszą stronę najlepiej zainstalować licznik (puszka z napisem 1 zł za oglądanie ). Potem w domu liczymy monety i już znamy liczbę odwiedzających. W następnej lekcji opowiem jak używać tzw. gifów animowanych. Proszę więc o przygotowanie butelki, korka, rybki tak małej, aby przeszła przez szyjkę butelki i małego transparentu reklamowego, który można jej przyczepić do płetwy ogonowej.