ANGIELSKIE CZASY

Present Simple

Jak tworzymy zdania w czasie Present Simple?

- Zdania oznajmujące - w czasie "present simple" czasownik przybiera formę podstawową we wszystkich osobach z wyjątkiem 3 os. l.poj., gdzie dodaje się końcówkę -es lub -s

- Zdania pytające tworzymy stawiając operator "do" lub "does" (w trzeciej osobie liczby pojedyńczej), przed podmiotem zdania, np.: Do you drink coffee?

* W zdaniach, w których występuje jeden z czasowników specjalnych, formę pytającą tworzymy stawiając ten czasownik przed podmiotem zdania, np.: Can you ride a bike?

- Zdania przeczące tworzymy dodając słówko "not" do operatora "do/does" lub czasownika specjalnego, np.: I don't drink coffee. I cannot use a computer.

Użycie czasu Present Simple

1.Stany Stałe:

Czasu "present simple" używamy kiedy mówimy o czymś co ma charakter stały lub nie zmieniający się, np. kiedy wyrażamy swoje uczucia, opinie lub wzajemne relacje. W tym sensie często używa się takich czasowników jak np.: love, belong, know, hate, like itd. This coat belongs to Mary. I don't like tomatoes.

2.Zjawiska i Prawa Fizyczne:

Czasu "present simple" używamy kiedy mówimy o zjawiskach i prawach fizycznych. The sun shines. 0° is the temperature at which water freezes.

3.Czasu "present simple" używamy by wyrazić ogólną prawdę o kimś lub na jakiś temat.

You drink too much.

4.Czynności Powtarzające się:

Czasu "present simple" używamy kiedy mówimy o czynnościach stale powtarzających się, takich jak nawyki, nałogi, czynności należące do codziennej rutyny. W tym przypadku często używa się wyrażeń czasowych, np.: always, often, usually, sometimes, ever, every day, twice a week, seldom, never rarely itd. I brush my teeth every morning.

5.Komentarze:

"Present simple" używamy kiedy komentujemy jakieś szybko następujące po sobie wyda-rzenia, np.: mecz piłki nożnej, np.: A player passes to another player and he scores a goal.

6.Instrukcje, Demonstracje, Przepisy:

Czasu "present simple" używamy kiedy dajemy komuś instrukcje lub o nie pytamy. Instrukcje i demonstracje to serie zakończonych wydarzeń następujących bezpośrednio po sobie i mogą być nimi przepisy kucharskie, instrukcje obsługi lub demonstracje wykonywania jakiejś czynności. I put two eggs into the bowl.

7.Rozkłady Jazdy, Czynności Zaplanowane - Odniesienie do Przyszłości:

Czasu "present simple" używamy w odniesieniu do przyszłości kiedy mówimy o wydarzeniach występujących planowo. Mogą to być rozkłady jazdy lub inne czynności mające mieć miejsce wg jakiegoś planu, np.: The train leaves at 7 o'clock. Tom starts school on Monday.

8.Opowiadanie:

Czasu "present simple" używamy dla czynności występujących jedna po drugiej w małych odstępach czasowych. Zabieg ten jest często stosowany w opowiadaniach kiedy chcemy aby nasza opowieść była bardziej ciekawa lub dramatyczna, np.: I get in and what I see? I see her with him. Can you imagine?

9.Obiecywanie:

"Present simple" używamy kiedy obiecujemy coś komuś, np.: I promise not to do it again.

10.Korespondencja Formalna:

Istnieje grupa utartych wyrażeń stosowanych w listach formalnych, które piszemy w czasie "present simple", np.: I write to you ... I look forward to hearing from you.

* Wyrażenia te mogą być stosowane także w czasie Present Continuous w mniej formalnej korespondencji.

11.Cytaty:

Czasu "present simple" używamy kiedy cytujemy czyjąś wypowiedź, np.: My professor says that I am the best of his students.

12.I hear, I see itd.

Zdania rozpoczynające się od wyrażeń typu "I hear, I gather, I see, I understand, I know" itd. mogą odnosić sie do przeszłości lub teraźniejszości, np.: I hear you're leaving. I hear you've had a lot of trouble with your doughter.

13.Here comes, There goes:

Należy pamiętać, że wyrażenia "here comes" i "there goes" występują w formie czasu "present simple", np.: Here comes my wife. nie: Here's coming my wife.

14.Czasowniki typu non-progressive

Istnieje grupa czasowników, które nie występują z końcówką -ing. Czasowniki te wyrażane są w formie właściwej dla czasu "present simple".

15.Tryby warunkowe:

Czasu "present simple" używany jest także w trybach warunkowych I typu.

Kiedy nie używamy czasu present simple?

Czasu "present simple" nie używamy, kiedy mamy na myśli długość trwania danej czynności. W takim przypadku używamy np. czasu Present Perfect lub Present Perfect Continuous.

Nie I work here for ten yeras tylko I have worked here for ten years.

Present Continuous

Jak tworzymy zdania w czasie Present Continuous?

- Zdania twierdzące tworzymy zestawiając odpowiednią formę czasownika "to be" z czasownikiem głównym z końcówką -ing.

- Zdania pytające w czasie "present continuous" tworzymy stosując tzw. szyk przestawny czyli czasownik "to be" stawiamy przed podmiotem zdania, np.: Am I writing?

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do czasownika "to be", np.: I am not writing.

Użycie czasu Present Continuous:

1.Czynności ciągłe:

Czasu "present continuous" używamy kiedy mówimy o czynności, która rozpoczęła się jakiś czas temu i nadal trwa w sposób nieprzerwany w chwili obecnej lub o czynności, którą wykonujemy właśnie teraz w momencie mówienia, np.: Indeed, I am writing now, with my book on my knee, and listening to the talk of three old men who are sitting beside me.

2.Stany przejściowe:

Czasu "present continuous" używamy kiedy mówimy o czymś co ma charakter przejściowy. Coś dzieje się obecnie, ale nie tylko w tej chwili, np.: I'm working too much lately.

3.Denerwujące sytuacje:

Czasu "present continuous" można użyć także kiedy mówimy o określonej sytuacji, która powtarza się bardzo często a nawet zbyt często. Sytuacja ta jest dla nas zazwyczaj denerwująca, np.: He is always making noise late at night.

4.Czynności powtarzające się:

Czasu "present continuous" używamy, kiedy mówimy, że o jakiejś porze jesteśmy zawsze w trakcie wykonywania jakiejś czynności, np.: At five I'm usually watching TV.

* Powyższe zdanie w czasie "present simple" miałoby trochę inne znaczenie. At five I usually watch TV oznacza, że jest to moja normalna pora na oglądanie telewizji.

5.Plany na przyszłość:

Czasu "present continuous" używamy także do mówienia o z góry zaplanowanych czynnościach, np.: I'm leaving tomorrow.

Be going to

1.Wydarzenia niezależne od naszej woli:

Wyrażenia "be going to" używamy kiedy przewidujemy wydarzenia, które nie są zależne od naszej woli, np.: It's going to rain.

2.Przewidywania oparte o to co widać:

Wyrażenia "be going to" używamy także kiedy mówimy o najbliższej przyszłości, kiedy widzimy już, że coś prawie na pewno sie wydarzy. Sytuacja taka może może mieć miejsce kiedy widzimy nadciągające chmury i mówimy It's going to rain lub kiedy widzimy, że ktoś się potknął i mówimy He's going to fall.

3.Wcześniej podjęte decyzje:

"Be going to" używamy także kiedy mówimy o wcześniej podjętych decyzjach lub intencjach działania. Kładziemy nacisk na to jaka decyzja została podjęta, co mamy zamiar zrobić, a nie na ustalone plany na przyszłość, np.: What are you going to do with this problem?

4.Stałość w przyszłości:

Wyrażenia "be going to" używamy także kiedy mamy na myśli coś co będzie w przyszłości miało charakter stały. Może tu być mowa zarówno o tym jaki kolor będzie miał nasz nowy pies albo ile pokoi będzie miał nasz nowy dom itd., np.: John's new car is going to be white.

Present Perfect

Jak tworzymy zdania w czasie Present Perfect?

- Zdania twierdzące - dodając do podmiotu zdania operator "have" lub w trzeciej osobie liczby pojedyńczej "has" oraz imiesłów czasu przeszłego czyli tzw. III forma czasownika, np.: I have broken my leg.

- Zdania przeczące - dodając "not" do operatora "have" lub "has" w formie twierdzącej, np.: I have not been there yet.

- Zdania pytające - stawiając operator " have" lub "has" przed podmiotem zdania, np.:

Have I been there?

Użycie słówek "yet", "just" oraz "already", "since" i "for":

- Słówka "yet" używamy na końcu zdania pytającego oraz na końcu zdania przeczącego. "Have you finished yet?", "I haven't finished yet".

- Słówka "already" i "just" na ogół używamy w zdaniach oznajmujących.

John has already come. John has just come in.

- "Since" używamy kiedy mamy na myśli określony moment w przeszłości, np.:

I haven't been there since my birthday.

- "For" używamy kiedy mamy na myśli okres czasu, np.: I have lived here for ten years.

Użycie czasu present perfect:

1.Związek pomiędzy teraźniejszością i przeszłością:

Czas " present perfect " jest swego rodzaju łącznikiem pomiędzy przeszłością i teraźniejszością. Obejmuje on okres czasu rozciągający się od pewnego momentu w przeszłości do chwili obecnej, np. I have lived here for ten years.

2.Czynności wciąż trwające:

"Present perfect" używamy mówiąc o czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i nadal trwa w chwili obecnej I have lived in this town since 1975 - zdanie to oznacza, że mieszkam w tym mieście od 1975 roku. Czynność nie została zakończona - nadal tam mieszkam.

3.Skutek w teraźniejszości:

Czasu "present perfect" używamy mówiąc, że jakaś czynność w przeszłości ma skutki w teraźniejszości, np.: I can't go to the party because I have broken my leg.

4.Czynności przed chwilą zakończone:

Czasu "present perfect" używamy mówiąc o czynnościach przed chwilą zakończonych, np.:

I have just eaten my sandwich.

5.Czynności stałe, niezakończone:

Czasu "present perfect" używamy mówiąc o czynności stałej, niezakończonej, która rozciąga się w nieokreślonym czasie, w przeszłości jak i teraźniejszości. I have never gone to church.

6.Brak powiązania z teraźniejszością:

Czasu "present perfect" nie używa się kiedy nie ma powiązania z teraźniejszością, np.:

I have been to California. My grandfather has been to California 100 years ago.

Present Perfect Continuous

Jak tworzymy zdania w czasie Present Perfect Continuous?

- Zdania oznajmujące - zestawiając wyrażenie "have been" lub, w trzeciej osobie liczby pojedyńczej, "has been" z imiesłowem czasu teraźniejszego czyli z czasownikiem z końcówką -ing, np.: I have been watching TV.

- Zdania przeczące - dodając słówko "not" do operatora "have" lub "has", np.:

I have not been watching TV.

- Zdania pytające - stawiając "have" lub "has" przed podmiotem zdania.

Have I been watching TV?

Użycie czasu Present Perfect Continuous:

1. Czasu "present perfect continuous" używamy kiedy mówimy o czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i nadal trwa lub dopiero co się zakończyła i widoczne są jej skutki.

Należy pamiętać, że czas "present perfect" nie może być użyty w zdaniach, które odnoszą się do określonego czasu w przeszłości, np.: At least you have come. I have been waiting for you for 30 minutes. I have been waiting for him until 6.00 o'clock.

Porównanie "present perfect continuous" i "present simple/continuous":

Wszystkich trzech czasów używa się by mówić o czynnościach lub wydarzeniach rozpoczętych w przeszłości i trwających do teraz. Różnica jest taka, że czas "present perfect continuous" używamy kiedy mówimy o wydarzeniu lub czynności mającej się w niedługim czasie zakończyć. Czas ten skupia się na czynności lub wydarzeniu trwającym aż do tej pory oraz kładzie nacisk na to jak długo dana sytuacja miała miejsce, np:

I have been learning english for five years. I was learning english for five years.

Porównanie "present perfect continuous" i "present perfect simple":

1. Obydwa czasy stosujemy kiedy mówimy o czynnościach, które mają skutki w chwili obecnej. Różnica polega na tym, że czas "present perfect continuous" kładzie nacisk na czynność samą w sobie i na ciągłość jej trwania, czas "present perfect simple" natomiast skupia się na rezultacie tej czynności, np.: I have been learning for three hours and I have learned a lot.

2. Czasu "present perfect continuous" używamy kiedy mówimy o czynnościach powtarzających się tylko wtedy gdy nie podajemy ile razy to robiliśmy, np.:

I have been watching a lot of TV lately. I have been watching TV three times this week.

3. Czasu "present perfect continuous" używamy kiedy mówimy o czynnościach lub wydarzeniach, które mają charakter okresowy. Do opisywania czynności lub zdarzeń długotrwałych używa się raczej "present perfect simple", np.:

I have been working very hard lately, because I want to keep up with Jonathan's studies, and I have been practicing shorthand very assiduously.

* Czasu "present perfect continuous" używamy jednak kiedy mówimy o czymś co ma charakter stały wtedy gdy jest to zdarzenie mające charakter ciągły i rozwijający się, np.: People have always been developing their skills.

Past Simple

Jak tworzymy zdania w czasie past simple?

- Zdania oznajmujące - w czasie "past simple" czasownik przybiera tę samą formę we wszystkich osobach liczby pojedyńczej i mnogiej (np.walked,played,saw,went,drove)

Czasowniki regularne w czasie "past simple" tworzymy poprzez dodanie końcówki -ed lub -d do czasownika w formie podstawowej,np.: played, walked.

Czasowniki nieregularne tworzy się na wiele sposobów i należy je opanować pamięciowo, np.: drive - drove, get - got, feed - fed.

- Zdania pytające - stawiając operator "did" przed podmiotem zdania. Czasownik określający czynność występuje w formie podstawowej, np.: Did you see him yesterday?

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do operatora "did". Czasownik pozostaje w formie podstawowej, np.: I did not see him yesterday.

* W mowie potocznej wyrażenie "did not" redukuje się do "didn't."

Użycie czasu "past simple":

1.Past Simple i czasowniki modalne:

Zdania pytające tworzymy stawiając czasownik przed podmiotem, a zdania przeczące tworzymy dodając słówko not do czasownika modalnego, np.: * Could Mary ride a bicycle when she was six? Mary couldn't ride a bicycle when she was six.

2.Czynności przeszłe, zakończone:

Czasu "past simple" używamy mówiąc o różnego rodzaju czynnościach lub wydarzeniach przeszłych, zakończonych. Mogą to być zarówno zdarzenia powtarzające sie w przeszłości jak i wydarzenia, które miały miejsce tylko jeden raz, czas wydarzenia może być podany ale nie musi, np.: I was there yesterday. I saw him two days ago.

3.Narracje, opisy:

Czas "past simple" stosujemy także we wszelkiego rodzaju narracjach o przeszłości także kiedy opisujemy osobę.

Past Continuous

Jak tworzymy zdania w czasie Past Continuous?

- Zdania twierdzące w czasie "past continuous" - zestawiając operator "was/were" z imiesłowem czasu teraźniejszego czyli z czasownikiem z końcówką -ing, np.: I was working.

- Zdania przeczące w czasie "past continuous" tworzymy dodając "not" do operatora "was" lub "were", np.: I was not working.

- Zdania pytające w czasie "past continuous" tworzymy poprzez inwersję, tzn. podmiot i orzeczenie zamieniamy miejscami, np.: Was I working.

Użycie czasu Past Continuous:

1.Czynności ciągłe:

Czasu "past continuous" używamy kiedy mówimy o czynności, która trwała w sposób ciągły w określonym czasie w przeszłości, np.: I was reading a book at seven o'clock.

* Czasu "past continuous" używamy także kiedy chcemy podkreślić, że robiliśmy coś nieprzerwanie przez jakiś okres czasu, np.: I was reading this book all day yesterday.

Porównanie "past continuous" i "past simple"

1. "Past continuous" i "past simple" często występują w zdaniu razem. "Past continuous" służy jako tło dla czasu "past simple" - czynność dłuższa jest wyrażona w czasie "past continuous", a krótsza w czasie "past simple", np.: While I was reading, the telephone rang.

2. Czasu "past continuous" używamy kiedy mówimy o czymś co ma charakter przejściowy lub okresowy. "Past simple" używa się kiedy jest mowa o dłuższych i bardziej stałych czynnościach, np.: When I got home, he was working. He worked there for ten years.

3. Czasu "past continuous" nie używamy kiedy mówimy o czynnościach powtarzających się, chyba że są one tłem dla innej czynności, np.: I tried three times.

Past Perfect

Jak tworzymy zdania w czasie Past Perfect?

- Zdania twierdzące w czasie "past perfect" tworzymy dodając do podmiotu zdania operator "had" oraz imiesłów czasu przeszłego czyli tzw. III forma czasownika (ang. past participle), np.: I had seen her somewhere before.

- Zdania przeczące i pytające w czasie "past perfect" tworzymy w ten sam sposób co w czasie "present perfect" tylko zamiast słówka "have" lub "has" stosujemy "had", np.:

I hadn't worked. Had I worked?

Użycie czasu Past Perfect:

1.Czasu "past perfect" używamy kiedy mówimy o czynnościach lub wydarzeniach, które wydarzyły się przed jakimiś innymi czynnościami bądź wydarzeniami. He and his wife, the old lady who had received me, looked at each other in a frightened sort of way.

2.Marzenia i nadzieje które się nie spełniły:

Czasu "past perfect" używamy kiedy mówimy o niezrealizowanych życzeniach, marzeniach lub intencjach albo nadziejach, np.: Two days of fog, and not a sail sighted. Had hoped when in the English Channel to be able to signal for help or get in somewhere.

* Czasu "past perfect" można użyć po "if", "wish" i "would rather" kiedy mówimy o czymś co się nie wydarzyło, np.: I am in hopes that we need have no inquest, for if we had it would surely kill poor Lucy, if nothing else did.

3.Wydarzenia i czynności następujące po sobie:

Czasu "past perfect" zazwyczaj nie używa się kiedy jest mowa o czynnościach następujących jedna po drugiej w krótkim czasie, chociaż jest to możliwe w sytuacji kiedy chcemy podkreślić, że ta pierwsza czynność jest czynnością odrębną i niezależną od tej drugiej, np.: When I had told him the facts and got his signature to the necessary papers, and had written a letter with them ready to post to Mr. Hawkins, he began to ask me how I had come across so suitable a place.

* Czasu "past simple" używamy kiedy czynność późniejsza jest efektem tej wcześniejszej lub istnieje między nimi powiązanie przyczynowo-skutkowe, np.: When I came close she bowed and said, "The Herr Englishman?"

Past Perfect Continuous

Jak tworzymy zdania w czasie past perfect continuous?

Zdania w czasie "past perfect continuous" tworzymy w ten sam sposób co w czasie "present perfect continuous" tylko zamiast operatora "have/has" używamy "had"

Użycie czasu Past Perfect Continuous:

Czasu "past perfect continuous" używamy kiedy mówimy o dłuższych czynnościach lub wydarzeniach, które trwały nieprzerwanie do pewnego momentu w przeszłości, np.:

He said that in his watch he had been sheltering behind the deckhouse, as there was a rain storm, when he saw a tall, thin man,(...)

Future Simple

Jak tworzymy zdania w czasie Future Simple?

- Zdania twierdzące - w czasie "future simple" zdania twierdzące tworzymy przy użyciu czasownika posiłkowego "shall/will", np.: I shall/will do it.

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do "will/shall" w zdaniu twierdzącym,np: I shall not/will not do it.

* Formy: "shall not" i "will not" w mowie zazwyczaj skracamy do "shan't" i "won't".

- Zdania pytające tworzymy stawiając "shall/will" przed podmiotem. Shall/Will I do it?

Różnica pomiędzy "shall" i "will":

"Shall" używane jest tylko w brytyjskiej angielszczyźnie w czasie "future simple" bez żadnej różnicy w znaczeniu. Używa się go coraz rzadziej.

Użycie czasu Future Simple:

1Przewidywanie/Przepowiadanie:

Czasu "future simple" używamy kiedy spekulujemy na temat tego jak będzie coś wyglądało w przyszłości lub coś będzie możliwe, a także kiedy przepowiadamy komuś przyszłość, np.: In the future people will travell to Mars. You will be happy.

2Prognozowanie pogody:

Czasu "future simple" używamy kiedy przewidujemy pogodę, np.: It will rain tomorrow.

3.Informowanie o przyszłości:

Czasu "future simple" używamy kiedy informujemy lub pytamy o coś co będzie miało miejsce w przyszłości w przypadkach kiedy nie ma powodu do użycia czasu "present continuous" lub wyrażenia "be going to", np.: I'll need your help.

4.Zdania warunkowe:

Czasu "future simple" używamy w zdaniach warunkowych I typu.

5.Spontaniczne decyzje:

Czasu "future simple" używamy kiedy podejmujemy szybką, spontaniczną decyzję, np. pod wpływem chwili. Może to być decyzja podejmowana w sklepie, np: Which dress do you like most? I think I'll take the black one. albo jakakolwiek inna tego typu decyzja, np: I'll take it for you. * W tym przypadku używamy operatora "will".

Future Continuous

Jak tworzymy zdania w czasie Future Continuous?

- Zdania twierdzące tworzymy przy użyciu wyrażeń "shall be/will be" oraz czasownika z końcówką "-ing", np.: I shall/will be having breakfast at 7 o'clock.

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do "will/shall" w zdaniu twierdzącym, np.: I shall/will not be having breakfast at 7 o'clock.

* Formy: "shall not" i "will not" w mowie zazwyczaj skracamy do "shan't " i "won't".

- Zdania pytające tworzymy stawiając "shall/will" przed podmiotem zdania, np.: Shall/Will I be having breakfast at 7 o'clock.

Użycie czasu Future Continuous:

1.Czynność w trakcie wykonywania w przyszłości:

Czasu "future continuous" używamy kiedy mówimy o czynności która będzie w trakcie wykonywania w określonym czasie w przyszłości, np.: I will be having breakfast at this time tomorrow.

2.Przewidywanie co dzieje się w chwili obecnej:

Czasu "future continuous" używamy kiedy wyrażamy nasze przewidywania dotyczące tego co się dzieje w chwili obecnej w innym miejscu niż my się znajdujemy, np: Don't go to him - he will be tidying his room.

3.Pytanie o plany:

Czasu "future continuous" używamy kiedy chcemy się kogoś zapytać bardzo uprzejmie co planuje zrobić. Pytanie takie nie sugeruje, że chcemy wpłynąć w jakikolwiek sposób na decyzję pytanej osoby . Chcemy tylko dowiedzieć się jakie ma plany, np: Will you be watching TV today?

Future Perfect

Jak tworzymy zdania w czasie Future Perfect?

Zdania twierdzące w czasie "future perfect" zdania twierdzące tworzymy przy użyciu wyrażenia "shall/will have" oraz imiesłowu czasu przeszłego czasownika (tzw. trzeciej formy czasownika), np: I will have finished this work by tomorrow.

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do "have" w zdaniu twierdzącym, np.: I will not have done it by tomorrow.

- Zdania pytające tworzymy poprzez inwersję, czyli podmiot i czasownik will zamieniamy miejscami, np.: Will you have done it by tomorrow?

Użycie czasu Future Perfect:

1.Mówienie o przyszłości:

Czasu "future perfect" używamy kiedy mówimy o tym, że jakaś czynność będzie już wykonana (ukończona) w danym momencie w przyszłości. Jest to odpowiednik polskich zdań typu: Jutro o tej porze będę już po pracy, np.: I will have finished this work by tomorrow.

2.Przewidywanie:

Czasu "future perfect" używamy także, kiedy przewidujemy, że jakaś czynność miała już miejsce, jest już zakończona. Należy także zauważyc, że czas ten odnosi się w takim przypadku do przeszłości, np.: He will have finished his work by now.

Future in The Past

Jak tworzymy zdania future in the past?

- Zdania twierdzące tworzymy tak samo jak w czasach typu "future" tylko czasowniki np,: "will" zamieniamy na formę przeszłą czyli "would", np.: I said to her that I would go.

- Zdania przeczące tworzymy dodając "not" do czasownika głównego, np.: I would not write.

* Formy "would not" i "should not" w mowie zazwyczaj redukujemy do postaci "wouldn't" i "shouldn't".

- Zdania pytające tworzymy przestawiając podmiot i orzeczenie, czyli stosujemy inwersję, np.: Would I write?

Użycie formy future in the past:

1.Przyszłość w przeszłości:

Formy "future in the past" stosujemy kiedy mówimy, że dana czynność w przeszłości miała się wydarzyć dopiero za jakiś czas. Np., kiedy mówimy, że wczoraj ktoś obiecał nam, że coś napisze, np.: He promised that he would write it.

2.Tryby warunkowe:

Formy "future in the past" używamy w II trybie warunkowym.

TRYBY WARUNKOWE

Tryb Warunkowy 1

W języku angielskim występują dwa rodzaje trybów warunkowych pierwszego typu. W obu przypadkach słówkiem łącznikowym jest "if" lub "when".

Tryb warunkowy typu 0:

Pierwszy rodzaj - czasami zwany także okresem typu 0 - używamy kiedy mówimy o jakiejś ogólnej prawdzie, o czymś co się dzieje zawsze w określonych warunkach, np.: If you heat water, it boils. My dog barks when he sees the postman.

* Obie części takiego zdania są w czasie "Present simple".

Tryb warunkowy 1:

Drugi rodzaj - są to zdania, których używamy kiedy mówimy, że aby coś się wydarzyło musi zostać spełniony odpowiedni warunek, np.: If I go to school, I will learn a lot of things. If you study hard, you'll pass the exam.

* Jak widać powyżej zdanie nadrzędne jest wyrażone w czasie "Future Simple", a zdanie podrzędne (po if) w czasie "Present simple".

Kolejność zdań w trybie warunkowym jest dowolna. Można napisać:

If you take an aspirin, you'll feel better lub You'll feel better If you take an aspirin.

* Należy tutaj zwrócić uwagę na przecinek. W pierwszym przykładzie oddzielał on zdanie podrzędne od zdania nadrzędnego, natomiast gdy zdanie nadrzędne występuje jako pierwsze przecinek opuszczamy.

Kiedy nie używamy "will" w zdaniu nadrzędnym?

1.Tryb rozkazujący:

Wtedy gdy zdanie nadrzędne przyjmuje formę trybu rozkazującego, np.: If you go to the shop, buy me a kilo of sugar.

2.Czasowniki modalne:

Kiedy w zdaniu nadrzędnym występuje jeden z czasowników modalnych, np.: If you tidy your room, you can go outside. If you go to Egypt, you must see the pyramids.

Kiedy używamy "will" w obu członach zdania?

1.Uprzejma prośba:

"Will" używamy w obu członach zdania gdy nasze zdanie jest uprzejmą prośbą, np.: If you will kindly pass me that book, I will give you the answer.

*Zamiast "will" w takim przypadku można zastosować "would". Prośba będzie wtedy nawet bardziej uprzejma.

Tryb Warunkowy 2

Tryb warunkowy drugiego typu stosujemy kiedy mówimy o tym co by było gdyby sytuacja była inna niż obecna. Słowko "if" w takich zdaniach tłumaczymy na język polski jako "gdyby", np.: If I were you, I wouldn't do that.

Zdanie nadrzędne wyrażone jest w czasie "Past Simple", a zdanie podrzędne (po if) w tzw. czasie "Future in the Past". Zdanie nadrzędne i podrzędne, tak samo jak w Trybie 1, mogą zmieniać kolejność, np.: If he was at school, he would know how to do the homework. lub

He would know how to do the homework if he was at school.

Szczegóły użycia:

1.If I were ...

W zdaniu podrzędnym zazwyczaj stosujemy "were" zamiast "was" zarówno w liczbie pojedyńczej jak i mnogiej. Forma ta, szczególnie w amerykańskim angielskim, jest uważana za bardziej poprawną. Stosuje się ją w języku formalnym i nieformalnym. If she were younger, I would marry her.

* Należy także pamiętać, że "were" nie występuje normalnie w zastępstwie "would be" w uprzejmych prośbach, np.:

If you would be so kind to deliver it as soon as possible, I would be grateful. nie

If you were so kind ...

2.Would/Should:

W brytyjskim angielskim można stosować "should" w miejsce "would" bez zmiany znaczenia. If I knew her address, I should visit her.

Tryb Warunkowy 3

Zdanie nadrzędne wyrażone jest w czasie "Future Perfect in the Past" (would/should have + trzecia forma czasownika), a zdanie podrzędne (po if) w czasie "Past Perfect". Zdanie nadrzędne i podrzędne, tak samo jak w Trybie 1 i Trybie 2 mogą zmieniać kolejność na tych samych zasadach.

Szczegóły użycia:

1.Niespełniony warunek:

Tryb warunkowy trzeciego typu stosujemy kiedy mówimy o tym, że gdyby został spełniony w przeszłości odpowiedni warunek to miałoby miejsce jakieś wydarzenie. Warunek ten jednak nie został spełniony i nie nastąpiło to określone wydarzenie Słowko "if" w takich zdaniach tłumaczymy na język polski jako "gdyby". If I had seen him, I would have stopped the car.

2.Styl literacki:

W stylu literackim można pominąć użycie spójnika "if" i zastosować szyk przestawny, np.: Had I known that, I wouldn't meet her.

Czasowniki Specjalne

Są dwie grupy czasowników specjalnych:

I. Czasowniki modalne:

can, could, must, may, might, will, would, shall, should, need, dare, used to, ought to

II. Czasowniki pomocnicze: to be, to have, to do.

Tworzenie zdań - zasady ogólne:

- Zdania pytające przy użyciu czasowników modalnych tworzymy stosując szyk przestawny, nie używamy do tego celu czasownika pomocniczego "do", np.: Can I go to the cinema?

- w zdaniach przeczących podobnie jak w zdaniach pytających nie używamy czasownika pomocniczego "do". Zamiast tego do czasownika modalnego w zdaniu dodajemy słówko "not", np.: I can't go to the cinema.

Can i Could

1.Czasowniki Can" i "could" są czasownikami modalnymi

2.Czasownik "can" w przeczeniu pisze się łącznie ze słówkiem "not", np.: I cannot go.

3. Czasowniki "Can" i "Could" używane są kiedy jest mowa o zdolnościach i możliwościach, gdy pytamy o pozwolenie lub je dajemy oraz kiedy prosimy o coś lub coś oferujemy.

Zakres użycia czasowników Can i Could:

1.Ability:

-czasowników "can" i "could" używamy kiedy mówimy o umiejętnościach w sensie ogólnym, w czasie teraźniejszym, np.: I can ride a bike. My brother can't swim.

-w czasach przyszłych "can" i "could" zazwyczaj są zastępowane przez wyrażenie "be able to", np.: In two months I will be able to drive a car., ale "can" można użyc w odniesieniu do przyszłości, gdy w tej chwili podejmujemy jakąś decyzję, np.: I can do it for you tomorrow.

-w czasach przeszłych używamy "could" kiedy mówimy ogólnie o tym co ktoś kiedyś potrafił, np.: He could walk when he was nine months old. W takim przypadku możliwe jest także użycie wyrażenia "was able to". Normalnie natomiast nie używamy "could" kiedy mówimy o jednorazowej czynności, w takim przypadku zamiast "could" używamy: "was/were able to", "managed" lub "succeeded (in + ing)" np.: The burglar was able to get in by the window. I succeeded in passing the exam.

2. Szczególne przypadki użycia:

-"Could" z czasownikami: hear, taste, feel, understand, smell, see, guess, remember: w połączeniu z tymi czasownikami "could" można użyć mówiąc o jednorazowej czynności, np.: I could feel something creeping on my hand.

-Could w trybie warunkowym może zastępować wyrażenie "would be able to", np.:

You could be slimmer if you ate less.

-"Could" może wystąpić w mowie zależnej w odniesieniu do przeszłości w miejscu, w którym było użyte "can" w mowie niezależnej, np.: I asked my mother if I could go to the party.

- W stronie biernej normalnie używamy "can", wyrażenie "be able to" nie jest stosowane, np.: A little fish can be swallowed by a bigger one.

-Użycie "could have + past participle":

--kiedy mówimy o możliwości wykonania jakiejś czynności w przeszłości, której jednak nie wykonaliśmy, np.: I could have earned more money.

--Kiedy krytykujemy kogoś za nie zrobienie czegoś, np.: You could have phoned me.

--W okresach warunkowych w znaczeniu "would have been able to", np.:

You could have passed the exam if you worked harder.

--Forma przecząca stosowana jest by wyraźić, że bez względu na nasz wysiłek i tak by nam się nie udało, np.: I couldn't have succeeded so i didn't try.

3. Possibility and Probability:

-Czasownika "can" używamy kiedy mówimy o sytuacji teoretycznie możliwej, np.: You can take it if you want. Odpowiednikiem "can" w czasie przeszłym jest "could".

-Kiedy spekulujemy na temat przyszłości używamy wyrażeń: "will be able to" lub "will be possible", np.: In the future people will be able to travel to the Mars. (it will be possible)

-Czasowników "can" i "could" używamy także kiedy mówimy o czymś co jest lub było typowe lub normalne, np.: He can be very rude.

-"Can" używamy kiedy mówimy o kilku możliwościach do wyboru lub o możliwości zrobienia czegoś zarówno teraz jak i w przyszłości, np.: You can buy a sweater, you can buy a shirt, or you can buy a blouse. I don't know what is this but we can ask Peter.

Użycie "could" w tym znaczeniu jest także możliwe, jednak "could" będzie mniej stanowcze.

-"Can" używamy w pytaniach i przeczeniach, kiedy mówimy o czymś co jest logicznie możliwe, np.: Who can it be so late in the night?, It can't be John, he has just left.

W zdaniach twierdzących w takiej sytuacji używamy "may", "might" lub "could". np.: It may be Richard. Istnieje możliwość użycia "can" w zdaniach tego typu ale tylko w połączeniu ze słówkami o ograniczającym znaczeniu tj.: hardly, only, np.: It can only be Richard.

-Wyrażenie "can/could have + past participle"

Wyrażenia "can/could have + past participle" używamy kiedy spekulujemy na temat tego co się wydarzyło i czy wogóle się wydarzyło, np.: When can he have returned? He could have returned yesterday. Zakres stosowania "can" jest taki sam

"Could have + past participle" można także użyć kiedy mówimy o czymś co mogło się wydarzyć w przeszłości ale się nie wydarzyło, np.: Why you didn't take that job? You could have earned much money.

4.Asking for and giving permission:

-"Can" używamy kiedy pytamy o pozwolenie lub kiedy dajemy pozwolenie, np.: Can I go to the party? No you can't. Kiedy pytamy o pozwolenie użycie "could" powoduje że nasza prośba jest bardziej grzeczna. Kiedy dajemy pozwolenie, nie używamy "could".

Must

1.Czasownik "must" jest czasownikiem modalnym

2.Czasownik "must" nie posiada form czasu przeszłego, ani formy bezokolicznika.

3.Czasownika "must" używamy kiedy chcemy wyraźić konieczność. W języku polskim "must" zazwyczaj tłumaczy się jako "musieć".

Zakres użycia czasownika must:

1.Mówienie o czymś co jest pewne:

Zdania oznajmujące - czasownika "must" używamy w zdaniach twierdzących kiedy jesteśmy pewni tego co mówimy na podstawie naszych doświadczeń lub na podstawie tego co wiemy albo widzimy, np.: The table service is of gold, and so beautifully wrought that it must be of immense value.

Zdania pytające i przeczące - w zdaniach pytających i przeczących normalnie nie używamy "must not/mustn't" kiedy chcemy powiedzieć że jesteśmy czegoś pewni. W zdaniach takich używamy zazwyczaj "can" lub "cannot/can't", np.: I didn't expect anybody, who can it be? It can't be John, he is abroad.

2. Konieczność i obowiązek - zdania oznajmujące:

Czasownika "must" używamy kiedy chcemy powiedzieć, że coś naszym zdaniem jest konieczne lub, kiedy wydajemy komuś polecenie albo stanowczo coś doradzamy.

W amerykańskim angielskim w takich przypadkach używa się zazwyczaj "have to", np.: In the meantime I must find out all I can about Count Dracula, as it may help me to understand. I must be very careful, however, not to awake his suspicion.

* W zdaniach, w których wyrażamy konieczność, z użyciem "must", konieczność ta pochodzi od osoby mówiącej. Osoba mówiąca wyraża tutaj swoje zdanie lub swoją wolę albo doradza. Natomiast w zdaniach, w których konieczność pochodzi z zewnątrz a nie od osoby mówiącej bardziej naturalne jest użycie "have to", np.: I have to wear a uniform in my job - jest bardziej naturalne niż - I must wear a uniform in my job.

3.Zapraszanie:

"Must" jest także używane kiedy kogoś zapraszamy lub gorąco do czegoś namawiamy, np.: You must visit me once again.

4.Wyrażenia need not/does not have to i must not:

Wyrażenia "need not" używamy kiedy chcemy powiedzieć, że coś wcale nie musi być prawdą chociaż może nią być. W takim przypadku można użyć "does not have to" natomiast "must not" w takim przypadku nie jest używane, np.: It doesn't have to be him.

5.Zdania pytające:

W pytaniach stosujemy "must" kiedy chcemy spytać się kogoś czy coś jest wg niego konieczne. W amerykańskim angielskim używa się "have to" w takim przypadku, np.:

Just before I was leaving, the old lady came up to my room and said in a hysterical way: "Must you go? Oh! Young Herr, must you go?"

6.Zdania przeczące:

"Must not/mustn't", w brytyjskim angielskim, stosuje się by powiedzieć, że coś jest zabronione lub, że nie powinno się czegoś robić. W amerykańskim angielskim używa się raczej "can't", np.: But this is heresy, and I must not say it.

7."Must" w mowie zależnej:

W brytyjskim angielskim "must" stosuje się w mowie zależnej po czasowniku odnoszącym się do przeszłości w ten sam sposób jak zwykły czasownik, np.: I thought at the time that I must be dreaming when I saw them, they threw no shadow on the floor.

8.Forma gramatyczna "must have + past participle":

Formy tej używamy, kiedy podsumowujemy jakieś wydarzenie z przeszłości lub wyciągamy wnioski na podstawie tego co wiemy. W pytaniach i przeczeniach używamy "can" i "can't", np.: I must have been asleep, for certainly if I had been fully awake I must have noticed the approach of such a remarkable place.

Should

1.Czasownik "Should" jest czasownikiem modalnym

Zakres użycia czasownika Should:

1.Obowiązek:

Czasownika "should" używamy kiedy mówimy o obowiązku lub kiedy chcemy powiedzieć, że ktoś powinien coś zrobić. W pytaniach "should" używamy kiedy pytamy się kogoś o radę. "Should" jest w takim przypadku mniej zdecydowaną formą "shall". "Should" występuje także jako odpowiednik "shall" w mowie zależnej.

2.Dedukowanie:

Czasownika "Should" używamy także by powiedzieć, że coś jest logicznie możliwe, np.: I asked the waiter, and he said it was called "paprika hendl," and that, as it was a national dish, I should be able to get it anywhere along the Carpathians.

3.Mówienie o przeszłości:

Czasownika "should" normalnie nie używamy kiedy mówimy o przeszłości, zamiast niego używamy wyrażenia "was/were supposed to".

* Should można użyć w mowie zależnej, np.: I found my smattering of German very useful here, indeed, I don't know how I should be able to get on without it.

4.Zdania podrzędne:

-Mowa o czymś waznym:

Czasownika "should" używamy, w języku formalnym, w połączeniu ze słówkiem "that", kiedy mówimy o czymś co jest ważne lub gdy chcemy wyraźić ważność czegoś, np.: He insisted that I should go with him. It is important that you should finish it before ten.

-Wyrażanie reakcji:

Czasownika "should" w połączeniu ze słówkiem "that" używamy także kiedy wyrażamy własną reakcję na jakieś wydarzenie lub osądzamy coś, np.: It is not normal that your wife should go there alone.

-Użycie "should" po wyrażeniach:

1.In case:

Wyrażenie "in case" + "should" ma podobne znaczenie do wyrażenia "by chance", np.:

In case he should find it out too soon, we should thus be still ahead of him in our work of destruction. He brought back the phonograph from my room, and I took a chair, and arranged the phonograph so that I could touch it without getting up, and showed me how to stop it in case I should want to pause.

2.So that:

Wyrażenia "so that" + "should" używamy kiedy mówimy o celu jakiejś czynności.

3.Lest:

Słówko "lest" nie jest już używane w nowoczesnej angielszczyźnie. Ma ono podobne znaczenie do wyrażenia "in case" lub "so that ... not", np.:

The blacksmith hammer which I took in the carriage from Veresti was useful, though the doors were all open I broke them off the rusty hinges, lest some ill intent or ill chance should close them, so that being entered I might not get out.

4.For fear that:

Podobne do "lest".

5.W połączeniu z "if":

Połączenia z "if" używamy kiedy mówimy o czymś co prawdopodobnie się nie wydarzy ale może się wydarzyć, np.: If he should come this very night I'd not refuse to answer his call.

6.Should have + past participle:

Konstrukcji tej używamy kiedy mówimy o sytuacji, która jest różna od sytuacji obecnej, np.: I think had there been any alternative I should have taken it, instead of prosecuting that unknown night journey. Only for it we should have overtaken the boat long ago, and by now my dear Mina would have been free.

May i Might

1.Czasowniki "May" i "Might" są czasownikami modalnymi.

2.Czasowniki "may/might" normalnie odnoszą się do przyszłości lub teraźniejszości.

Zastosowanie czasowników "May/Might":

1.Mówienie o prawdopodobieństwie:

Zarówno "may" jak i "might" można stosować kiedy mówimy o prawdopodobieństwie. Różnica polega na tym, że czasownik "may" z reguły oznacza większe prawdopodobieństwo niż "might". Proporcja ta to około 50% dla "may" i 30% dla "might".

2.Język akademicki lub naukowy:

"may" i "might" można użyć w języku naukowym kiedy mówimy o czymś co ma charakter stały i odnosi się do ogólnego stanu rzeczy. Opisują one typowe zdarzenia w danych sytuacjach, np.: Wolves may attack people when they are hungry.

* W tym przypadku można również użyć czasownika "can" w podobnym znaczeniu w języku mniej formalnym. Czasownik "might" w tym przypadku odnosi się do przeszłości.

3.Prawdopodobieństwo zdarzenia się czegoś:

"may" i "might" stosuje się kiedy jest mowa o możliwości, że dane twierdzenie lub sytuacja jest prawdziwa. W tym znaczeniu "may/might" są podobne do wyrażenia "It is possible that . . .", np.: He may be at home now.

* W tym przypadku możliwe jest użycie także czasowników "can" i "could" z tym, że "can" nie może być tu użyte w zdaniach twierdzących, np.: Can she be his daughter? He is so young.

4.Direct Questions:

Czasownika "may" nie używamy normalnie w "direct questions" tylko wyrażeń typu: "Do you think ...?" lub "Are you likely to...?", np.: Is he likely to finish it before Sunday?

* W języku formalnym można użyć "may" w takim przypadku w pytaniach negatywnych ale jest to forma rzadko spotykana, np.: May it not be his fault?

5.Prawdopodobieństwo zdarzenia się czegoś: - "may/might" vs "can"

Różnica pomiędzy "may/might " i "can" czasami jest trudna do uchwycenia. Czasownik "can" ma znaczenie bardziej ogólne, nie skupia się na pojedyńczych przypadkach tylko na występowaniu danego zjawiska w ogóle, np.: Dogs can bite. Natomiast "may/might" odnoszą się do pojedyńczego zjawiska, np.: Be careful, this dog may bite.

6.Pozwalanie:

Pytanie o pozwolenie:

Czasowników "may/might" można użyć kiedy pytamy o pozwolenie ale jest to forma używana bardzo rzadko i tylko w języku formalnym lub grzecznościowym, np.: May I interrupt you for a moment?

Dawanie pozwolenia:

Podobnie jak pytanie o pozwolenie, dawanie pozwolenia przy użyciu czasowników "may/might" ogranicza się tylko do stylu grzecznościowego lub formalnego, np.: Only members may enter this room.

7.Sugerowanie i Krytykowanie:

Czasownika "might" używamy także kiedy wyrażamy własne niezadowolenie z czyichś uczynków lub chcemy komuś coś zasugerować. W zdaniach takich możemy wyrażać naszą krytykę tego co dana osoba zrobila lub nie zrobiła. Zdania te odnoszą się do teraźniejszości. Do przeszłości używamy wyrażenia Might have + Past Participle, np.: You might help me.

8.May/Might have + Past Participle - wyrażanie przeszłości:

Formy "may/might have + Past Participle" używamy kiedy wyrażamy nasze przypuszczenia dotyczące tego co mogło wydarzyć się w przeszłości lub do krytykowania tego, co ktoś w przeszłości zrobił lub nie zrobił, np.: You might have helped him when he asked you.

* Uwaga: Forma gramatyczna "May/Might have + Past Participle " nie musi koniecznie odnosić się do przeszłości. Może ona odnosić się także do przyszłości lub teraźniejszości tak jak czasy "Present Perfect" , lub "Future Perfect".

9.Wyrażenia i zwroty z "may/might":

May/Might as well ...

używamy kiedy mówimy, że możemy coś zrobić w zamian czegoś innego z tym samym skutkiem, np.: You might as well kill him at once in spite of allowing him to go there.

May ... but:

używamy w tym samym znaczeniu co although = mimo że, np.: This car may be old but it is still reliable. Lub: This car is stil reliable, although it is old.

May you ...

używamy kiedy chcemy wyraźić nasze życzenie, pragnienie lub nadzieję, np.: May you live long. May he be alive.

It may be added/mentioned...

można by dodać…, np.: She, it may be added, used to play basketball in that times.

Po wyrażeniu "so that":

kiedy mamy na myśli konkretny cel jakiejś czynności, np.: I learn a lot so that I may have better future.

Kiedy nie używamy "may/might"

- kiedy mówimy o otrzymanym lub nie otrzymanym pozwoleniu. W takim przypadku używa się "can", np.: I can't go to the party.

- kiedy mówimy ogólnie o przywilejach jakie komuś przysługują lub kiedy mówimy o ogólnych panujących zasadach, np.: You are not allowed to park here. I can go to parties whenever I want.

Zdania niepoprawne: You may not park here. I may go to parties whenever I want.

Ought To

1.Czasownik "Ought to" jest czasownikiem modalnym

2.Czasownik "ought to" nie posiada form czasu przeszłego, ani formy bezokolicznika.

3.Po czasowniku "ought to" występuje czasownik w bezokoliczniku.

Zakres użycia czasownika ought to:

1.Obowiązek:

Czasownika "ought to" używamy kiedy mówimy o tym, że ktoś powinien lub ma obowiązek coś zrobić. Znaczenie jest bardzo podobne do czasownika "should", np.: A woman ought to tell her husband everything. Don't you think so, dear?

2.Dedukcja:

Czasownika "ought to" używamy także kiedy na podstawie naszych doświadczeń lub tego co wiemy, zgadujemy czy coś jest prawdą, np.: It seems to me that the further east you go the more unpunctual are the trains. What ought they to be in China?

3.Zdania przeczące i pytające:

Czasownik "ought to" w pytaniach i przeczeniach ma znaczenie raczej formalne. Aby zdania nie brzmiały formalnie można użyć czasownika "think" a dopiero po nim "ought to" lub czasownika "should"

4.Odniesienie do przyszłości:

Czasownika "ought to" używamy kiedy chcemy powiedzieć, na podstawie tego co wiemy, że coś powinno się wydarzyć w najbliższej przyszłości, np.: Another day and no tidings of the Czarina Catherine. She ought to be here by now.

5.Forma gramatyczna "ought to have + past participle"

Formy tej używamy, kiedy mówimy, że coś powinno się wydarzyć w przeszłości ale się nie wydarzyło, np.: I had to hurry breakfast, for the train started a little before eight, or rather it ought to have done so, for after rushing to the station at 7:30 I had to sit in the carriage for more than an hour before we began to move.

Shall

1.Czasownik "shall" jest czasownikiem modalnym.

Zakres użycia czasownika "shall":

1.Pytanie o instrukcje lub oferowanie pomocy:

Czasownika "shall" używamy kiedy chcemy spytać kogoś czy mamy coś zrobić lub kiedy oferujemy komuś pomoc, np.: What shall I do? Shall I open the window for you?

2.Sugerowanie:

Czasownika "shall" używamy w sugestiach. Shall we go to the cinema?

3.Obowiązek:

W dokumentach formalnych używa się czasownika "shall" w odniesieniu do 3 osoby w odniesieniu do jej obowiązków i zobowiązań. The undersigned shall obey the rules.

4.Groźby i obietnice:

W takim znaczeniu "shall" jest używane rzadko i tylko w brytyjskim angielskim. If the door be locked, I shall break it in. You will find it in my diary which I shall show you later.

Will

1.Czasownik "will" jest czasownikiem modalnym.

2.Zastosowanie czasownika "will" do wyrażania przyszłości patrz:

Future Simple, Future Continuous, Future Perfect, Future Perfect Continuous

Zakres użycia czasownika "will"

1.Pewność:

Czasownika modalnego "will" używamy kiedy jesteśmy pewni jakiejś obecnej lub przyszłej sytuacji, np.: I trust that your journey from London has been a happy one, and that you will enjoy your stay in my beautiful land.

2.Will have + Past Participle:

"Will have + Past Participle" używamy kiedy jesteśmy pewni czegoś co miało miejsce w przeszłości.

* Past participle to jest tzw. trzecia forma czasownika.

3.Willingness:

Czasownika "will" używamy by wyraźić chęć lub brak chęci wykonania czegoś, np.: I will do it for you. This wood won't burn.

4.Zwyczaje i nawyki oraz stany nieuniknione:

Czasownika "will" używamy także kiedy mówimy o zwyczajach lub nawykach. He will stand there for three hours every day. People will die.

5.Krytykowanie:

Czasownika "will" używa się także by skrytykować czyjeś typowe zachowanie. "Will" jest w takim przypadku akcentowane. He will always do that.

* "Would" w takich przypadkach stosuje się w odniesieniu do przeszłości.

6.Proszenie:

"Will" w zdaniach pytających stosowane jest do wyrażania prośby, np.: Will you go with me?

7.Rozkazywanie:

Czasu "Future Simple" używamy, szczególnie w wojsku, kiedy wydajemy rozkazy, np.: You will be there at twelve o'clock.

8.Prośby, groźby, obietnice i polecenia:

Czasowników "shall" i "will" używamy też kiedy: prosimy o coś, grozimy komuś, obiecujemy coś, wydajemy polecenia lub oferujemy pomoc. Will you do it for me? I'll kil him.

9.Wyrażenie "Will you...?":

-Pytanie o informację, np.: How will you do this work?

-Proszenie, nakazywanie - wyrażenie "will you..." może rozpoczynać zdanie, w którym prosimy kogoś o coś lub wydajemu komuś polecenie, np.: Will you let me be your friend, and will you come to me for comfort if you need it?

Shall & Will

Shall stosowany jest przy wyrażaniu obowiązku. Obowiązek wyrażony przy użyciu "shall" jest niezależny od osoby mówiącej, jest on nałożony zazwyczaj odgórnie lub przez inną osobę.

Will jest w pewien sposób powiązane z własną wolą. Zdania z użyciem "will" wyrażają wolę osoby mówiącej lub "rzeczy o której jest mowa"

---