Rozważania Tajemnic Różańcowych w opowieściach

Tajemnice radosne

1. Zwiastowanie

Dawno temu, w mieście zwanym Nazaret, mieszkała młoda dziewczyna o imieniu Maria. Była wesoła, pracowita i bardzo szczęśliwa, bo niedługo miało odbyć się jej wesele. Mężem Marii miał zostać Józef. Znany był on w Nazarecie z uczciwości i pracowitości. Jako cieśla, wykonywał potrzebne wszystkim narzędzia i sprzęty z drewna. Maryja cieszyła się na swój wielki dzień, kiedy to ubrana w piękne szaty zasiądzie za weselnym stołem jako panna młoda. Jednak pewnego dnia, kiedy Maryja odpoczywała po pracy, w chatce jej zaszumiało, zajaśniało i stanął przed nią anioł. Maryja przestraszyła się, a anioł powiedział do niej, że zostanie Matką Syna Bożego. "Oto ja Służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego Słowa"(Łk 1,38).Maryja wyraziła zgodę, aby Bóg decydował o wszystkim co ma być w jej życiu. Jak wielkie to miało znaczenie, nie tylko dla Niej ale dla nas wszystkich, pokażą przyszłe zdarzenia.

2. Nawiedzenie świętej Elżbiety

Wśród wzgórz i oliwnych gajów, w niewielkim domu, mieszkała krewna Marii, Elżbieta, wraz z mężem Zachariaszem. Oboje bardzo pragnęli mieć dziecko, lecz lata mijały, oni starzeli się, a dziecka nadal nie mieli. I wtedy stał się cud, Bóg obdarzył ich synem. O tym radosnym zdarzeniu Maria dowiedziała się od anioła w dzień zwiastowania, aby przekonać się że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. To była tak radosna nowina, że Maryja postanowiła odwiedzić Elżbietę: "A skąd mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?" (Łk 1,44).Elżbieta jako pierwsza ujrzała w Maryi przyszłą Matkę Boga.

3. Narodzenie Pana Jezusa

Minęło parę miesięcy gdy do Nazaretu dotarły niezwykłe nowiny. Cezar August ogłosił w całym państwie spis ludności. Ruszyli więc wszyscy aby się zapisać, każdy w swoim mieście rodzinnym. Udał się także Józef z Marią, swoją małżonką z Nazaretu w Galilei do miasta Betlejem w Judei. Kiedy tam przybyli nie mogli znaleźć miejsca w gospodzie, udali się za miasto i znaleźli stajenkę. To tam Maryja urodziła Jezusa, Syna Bożego: "Dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan" (Łk 2,11).

4. Ofiarowanie Pana Jezusa

Każde pierworodne dziecko płci męskiej należało zanieść do świątyni, aby ofiarować je Bogu. Tak też uczynili Józef i Maryja, zanieśli Jezusa do świątyni jerozolimskiej. Tam spotkali starca Symeona, który natchniony przez Ducha Świętego, wziął na ręce ich syna, błogosławiąc Bogu powiedział: "Oto światło na oświecenie pogan i chwała ludu Twego, Izraela"(Łk 2,32).

5. Odnalezienie Jezusa w świątyni

Od tamtego zdarzenia minął rok, potem następny i następny. Jezus rósł uczył się i pomagał świętemu Józefowi, aż przyszedł ten długo oczekiwany dwunasty rok życia, kiedy to Jezus wraz z dorosłymi mógł czynnie uczestniczyć w Święcie Paschy. Po zakończonych uroczystościach wszyscy wracali do domów, jednak Jezus pozostał w świątyni, tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczali że wraca z krewnymi, szukali go aż wrócili do Jerozolimy. Po trzech dniach znaleźli Go w świątyni wśród uczonych, z którymi rozmawiał zadając pytania.

Tajemnice światła

1. Chrzest Jezusa w Jordanie

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara, gdy nad rzeką Jordan zaczął nawoływać do nawrócenia się ludzi niezwykły człowiek, Jan zwany Chrzcicielem. Nazwano go tak, bo namawiał ludzi do zmiany swego życia, poprawy i obmycia się ze swoich win, przez chrzest w rzece. Uważany był za proroka. Przyszedł do niego również Jezus aby pokazać, że jest w pełni nie tylko Bogiem ale i człowiekiem i kazał się również ochrzcić: "Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest" (Łk 3,21).

2. Objawienie Jezusa na weselu w Kanie

Jezus został zaproszony na wesele w Kanie Galilejskiej. Zaproszono także Matkę Jego i uczniów. Wszyscy cieszyli się ze wspaniałego przyjęcia. Jednak z powodu zbyt dużej ilości gości, którzy na weselu się zjawili, zabrakło wina. Było to wielka niezręcznością i mogło skompromitować młodą parę. Maryja to zauważyła, a znając moc Jezusa, poprosiła Go by pomógł młodym. Jezus zamienił wodę znajdującą się w naczyniach w wino. "Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie" (J 2,11).

3. Nauczanie Pana Jezusa

Pan Jezus rozpoczął swoje posłannictwo. Przyszedł przecież po to, aby zbawić ludzi, nauczał więc ubogich, uzdrawiał chorych: "Jezus przyszedł do Galilei i głosił tam Ewangelie Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1,14).To w Jezusie wypełniła się obietnica proroków, że przyjdzie Mesjasz który zbawi świat. Jezus uczył miłości i sam był miłością, bo z miłości przyszedł na świat.

4. Przemienienie Pańskie

Jezus wraz z uczniami przemierzał wsie i miasta, nauczając i uzdrawiając chorych. Dobiegała końca Jego misja na ziemi, zbliżał się czas Jego męki i śmierci. Wprawdzie uczniowie byli świadkami Jego niezwykłej mocy ale potrzebowali siły by wierzyć głębiej: "Jezus wziął ze sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę... gdy się modlił, wygląd Jego twarzy odmienił się, a Jego odzienie stało się lśniąco białe...Z obłoku odezwał się głos: to jest Syn mój umiłowany, Jego słuchajcie"(Łk 9,28).

5. Ustanowienie Eucharystii

Jezus będąc Bogiem i jednocześnie człowiekiem wiedział jak bardzo jesteśmy słabi, jak łatwo tracimy wiarę i nadzieję. Wiedział, że kiedy odejdzie, w apostołach upadnie wiara w znaczenie Jego misji. Wiedząc o tym pozostał z ludźmi pod postacią Chleba w Eucharystii "To jest ciało moje, które za was będzie wydane"(Łk 22,19). Tak jak zwykły chleb daje siłę fizyczną, tym którzy go spożywają, tak chleb Eucharystii daje siłę duszy, by mogła przezwyciężyć wszelkie przeciwności.

Tajemnice Bolesne

1. Modlitwa Jezusa w Ogrójcu

Jezus wiedział że wkrótce nastąpi najważniejszy moment w Jego życiu, śmierć na krzyżu. To przecież po to stał się człowiekiem, aby w ten sposób dokonać zbawienia ludzi. Wiedział jak bardzo będzie cierpiał. Chociaż był Bogiem ale lękał się w zwyczajny ludzki sposób. Po ostatniej wieczerzy poszedł do Ogrodu Oliwnego, modlić się o siłę do Ojca: "Ojcze, jeśli chcesz zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz twoja niech się stanie1"(Łk 22,42).

2.Biczownie Chrystusa

Jezus został pojmany i oskarżony o to, że mówił o sobie, że jest Synem Bożym. Za to że nauczał, aby kochać każdego człowieka, nawet wroga. To nie podobało się Żydom i faryzeuszom. Postanowili skazać Jezusa na śmierć. Namiestnik Piłat nie chciał Jego śmierci ,skazał Go więc na ubiczowanie, mając nadzieję że tłum widząc cierpienie Jezusa daruje mu życie. Tak jednak się nie stało, Lud zdecydował: "Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!".

3. Ukoronowanie cierniem Jezusa

Chociaż Jezus w swoim nauczaniu mówił o Królestwie Bożym, ludzie Go nie rozumieli. Zakpili z Niego w okrutny sposób, zakładając mu na głowę koronę z cierni. Jak bardzo bolesne to było, jak wiele cierpień sprawiło Jemu: "Ja na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie" (J 18,17).

4. Dźwiganie krzyża na Kalwarię

Za wszyskie dobro, które Jezus uczynił dla ludzi, spotkało go najgorsze co mogło. Został skazany na śmierć i to na najbardziej okrutną, śmierć na krzyżu. Na jego ubiczowane ramiona włożono ciężkie drzewo krzyża aby dźwigał je na górę Golgotę.

5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa

Straszliwe cierpienia znosił Jezus, jednak do ostatniej chwili kochał wszystkich wielką miłością. Nawet wisząc na krzyżu, prosi Ojca aby wybaczył ludziom, to co mu uczynili mówiąc: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią" (Łk23,34). To jego miłość do nas kazała mu się stać człowiekiem, znosić biedę i poniżenie, wyszydzenie i ból. A na końcu straszliwą śmierć przez którą dokonało się nasze zbawienie.

Tajemnice Chwalebne

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Chrystus był Bogiem i tak jak zapowiedział trzeciego dnia zmartwychwstał. Po to przecież przyszedł na świat aby zmienić dotychczasowe poglądy, dać ludziom nadzieję życia wiecznego. Pokazał że każdy człowiek może osiągnąć wieczne zbawienie, żyjąc tak jak uczył nas Jezus: "Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie" (Łk 24,45).

2. Wniebowstąpienie Jezusa

Po zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się wiele razy. Najpierw Marii Magdalenie, później uczniom idącym do Emaus, a następnie apostołom zgromadzonym w Wieczerniku. I przyszedł wreszcie dzień, gdy wyprowadził uczniów swoich ku Betanii ":A kiedy błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba" (Łk 24,51)

3. Zesłanie Ducha Świętego

Chociaż apostołowie widzieli zmartwychwstałego Chrystusa, choć rozmawiali z Nim, nie rozumieli jednak w pełni tego co się stało. Przyjmowali to po ludzku, w nieudolny sposób. Aby mogli w pełni stać się świadkami wszystkich tych wydarzeń, musiało stać się coś niezwykłego. Musieli zostać oświeceni przez Ducha Świętego. Zdarzyło się to pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa, gdy trwali zgromadzeni na modlitwie wraz z Maryją, zstąpił na nich Duch Święty: "Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił się cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym" (Dz 2,2-4).

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

To dzięki słowom Maryi, wypowiedzianym podczas zwiastowania: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa" (Łk 1,38), współuczestniczyła Maryja w naszym odkupieniu. Wolna od jakiegokolwiek grzechu za życia, nie musiało jej ciało oczekiwać dnia zmartwychwstania. To grzechy ciała stają się przyczyną naszej śmierci. Maryja bez winy, mogła więc z ciałem i duszą być wzięta do nieba.

5. Ukoronowanie Maryi w niebie

Maryja jako Matka Jezusa troszczyła się o Niego. Jezus będąc człowiekiem wiedział jak wiele dla Niego znaczyła, a odchodząc obiecywał, że nie zostawi nas samych. Nie tylko sam został w Najświętszym sakramencie ale swą Matkę Maryję, uczynił królową, dając jej władzę nad światem, aby mogła stać się Matką wszystkich ludzi, jako królowa w niebie.

4

---