Zaczynamy pędzenie. Jeśli nasza aparatura stoi już na swoim miejscu, wszystko jest szczelne a zacier nam się grzeje to wystarczy czekać. Pędzić można śmiało bez termometru, kiedy zobaczymy że leci mocne to dobrze, trzymamy temperaturę. Kiedy zacier osiągnie już ponad 80o wystarczy ustawić taki płomień żeby prędkość kapania była stała. Warto co chwila smakować (palcem) alkohol i sprawdzać na oko jego moc. Jeżeli mamy alkoholomierz to niema problemu. Ja zawsze pędzę tak długo jak leci nawet do 15%. Potem wszystko mieszam razem tak aby moc ogólna nie spadła po niżej 45%.
W praktyce pierwsza destylacja składa się z kilku podstawowych faz.
Faza - 1 - Zawartość alkoholu wynosi od ok. 90% do ok. 70%. Ulatują wszystkie najlżejsze substancje takie jak aromaty owocowe i winne, etery, alkohole lżejsze niż etanol, substancje zapachowe, barwniki i inne.
Faza - 2 - Zawartość alkoholu spada powoli od ok. 70% do ok. 40%. Destylat z tego przedziału najbardziej nadaje się do bezpośredniego spożycia, zawiera najwięcej czystego alkoholu.
Faza - 3 - Zawartość alkoholu spada szybko od ok. 40% do ok. 0%. Podczas końcowego skraplania, zawartość alkoholu nie spada gwałtownie i nie spada całkowicie do zera. Jest to nie możliwe, niestety zawsze coś w zacierze zostanie. Wiadomo leci prawie woda.
Najkorzystniej jest środkowy destylat trzymać osobno, jest on najlepszy do spożycia i przechowywania. Początkowy i końcowy powinno się poddać rektyfikacji czyli ponownemu przepędzeniu. Można je dodać do następnego zacieru który mamy zamiar destylować. Jeżeli takiego nie mamy to łączymy je razem i destylujemy. Rektyfikować można również cały destylat bez segregacji.
Pędzenie trwa dość długo np. ja 15 litrów zacieru destyluję ok. 4-5 godzin. Jeżeli nalaliśmy chłodny zacier to możemy czekać dość długo aż się rozgrzeje. U mnie 15 litrów zacieru rozgrzewa się ponad godzinę. Zacier można na początku rozgrzewać w garnku doprowadzając go do nie więcej jak 50 stopni. Jeśli zagrzejemy go za mocno to zbyt wiele alkoholu uleci nam w atmosferę a tego nie chcemy.
Warto jest odpędzać wtórnie to znaczy dwa razy. Pierwszy raz pędzimy w kanie lub w ogólnie dużych naczyniach, do drugiego pędzenia nadają się już mniejsze naczynia takie jak czajniczek i szybkowar. Przy drugim pędzeniu należy bardziej uważać niż za pierwszym razem, z rurki leci na początku spirytus więc po pierwsze trzeba uważać z ogniem, po drugie trzeba koniecznie mieć alkoholomierz czy areometr. Podczas końcowego pędzenia gdy leci tak ok 50% czas kiedy zawartość alkoholu w tym co kapie spadnie niemal do 0 nie przekracza kilku, kilkunastu minut i należy to kontrolować aby nie nakapało zbyt dużo wody destylowanej. Potem trzeba także rozcieńczyć ten spiryt więc też nie można tego robić "na oko" a nie "na język".
Odrobina Mechaniki - czyli z jakich materiałów budować
1 - SZKŁO - jeden z lepszych (o ile nie najlepszy) materiałów do budowy destylatora. Szkło nie wchodzi w reakcje z niczym, jest kwasoodporne i super zdrowe dla Pana Kowalskiego i ma jedną ważną cechę jest przezroczyste i widać prze nie zachodzące procesy co pozwala je lepiej kontrolować. Oczywiście ma wady takie jak : szybko się tłucze, po pijaku ciężko je pozostawić w jednym kawałku, ciężko jest je modelować i dostosowywać do własnych potrzeb chyba że ktoś ma hutę szkła (ten ma dobrze).
2 - STAL NIERDZEWNA - STAINLESS STEEL - To jest chyba najlepszy materiał budulcowy, podobnie jak szkło nie reaguje z niczym, do tego ciężko ją rozwalić nawet będąc "pod wpływem", łatwo modelować i dostosowywać. Wadą może być cena która odpycha swą wielkością.
3 - MIEDŹ - Kolejny materiał łatwy do łączenia cięcia i spawania(spawać można tylko mosiądzem) jest tania ale nie używana utlenia się (zielony nalot - śniedź), do kolejnego użycia trzeba ją przepłukać gorącą wodą bo inaczej wszystek nalot pójdzie do destylatu.
4 - ALUMINIUM - Materiał który w ogóle nie nadaje się do pędzenia. Mój dziadek kiedyś z rurki antenowej zrobił spiralę, destylat był przezroczysty ale fioletowy, w smaku bez zmian a po spożyciu myślał że migdały mu wybuchną. Odradzam.
5 - ALUMINIUM SPOŻYWCZE - Materiał z którego wykonane są kany do mleka i stare szybkowary, skoro mleko ich nie zżarło to zacier też nie może
6 - PLASTIKI - Zależy co i gdzie. Wężyki są kwasoodporne jeśli kupicie w motoryzacyjnym te do paliwa można je bez problemu i obawy używać do prowadzenia par, podobnie zachowują się uszczelki. Jeśli używacie tworzywa np do jakichś chemikaliów to destylat może walić typowym chemicznym smrodem. Trzeba uważać co się w garażu znajdzie.
