POLSKI BIAŁY KRZYŻ
Polski Biały Krzyż - został powołany w maju 1918 roku w Nowym Jorku, dzięki staraniom Heleny Paderewskiej i polonijnych organizacji kobiecych, w celu niesienia pomocy i opieki wolontariuszom służącym w Polskiej Armii we Francji oraz ich rodzinom. Symbolizował ulgę w ,,cierpieniu, nieskazitelną przeszłość i nadzieję na przyszłość”.
Polski Biały Krzyż - wniósł istotny wkład w prowadzenie w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej działalności oświatowo-wychowawczej. Odegrał dużą rolę w rozbudzaniu patriotyzmu oraz świadomości narodowej i obywatelskiej żołnierzy. Było to bowiem drugie, po świadczeniu pomocy ofiarom wojny, najważniejsze zadanie statutowe tej organizacji. Prowadzono wśród żołnierzy kursy dokształcające, rozwijano czytelnictwo, organizowano imprezy artystyczne. Stowarzyszenie szybko zostało zarejestrowane, zdobyło osobowość prawną, z możliwością zakładania oddziałów i tworzenia związków . W ten sposób z organizacji lokalnej przekształciło się w powszechną instytucję społeczną, integrującą polski naród wokół idei niepodległości i ,,zwróconą ku przyszłości narodu”.
Zwierzchnictwo polityczne i programowe nad działalnością Polskiego Białego Krzyża sprawował Komitet Narodowy, którego przywódcą był Roman Dmowski.
W początku 1919 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, dokonano translokacji Polskiego Białego Krzyża do kraju. Obejmuje obejmie opiekę nad żołnierzem zdrowym Miał go utrzymywać w dobrej kondycji fizycznej, podnosić na duchu, oświecać i zapoznawać z obowiązkami obywatelskimi, kształtując postawy patriotyczno - narodowe.
Idea wychowania narodowego i patriotycznego:
kształtowanie nowego patriotyzmu, którego przedmiotem ma być sam naród oraz obrona jego cech i właściwości przed jakimkolwiek wpływami ze strony innych narodów i ”obcych” ideologii;
Wojsko Polskie jako narodowe miało być szkołą, w której doskonalono ,,tak ciało, jak i duch, aby w ten sposób wyzwolić największe wartości polskie i ludzkie”;
rozbudzenie postawy patriotycznej;
kształtowanie mocnego pionu moralnego;
wsparcie akcji Polskiego Białego Krzyża przez polskie duchowieństwo - gromadzono dary napływające z poszczególnych parafii i przesyłano je do Francji, ale również zajmowano się „produkcją” podstawowej garderoby dla żołnierzy (robiono z wełny ciepłe skarpety, szale, rękawice, swetry);
zachowanie polskiej tradycji wojskowej - ceremonie składania przysięgi wojskowej, wręczanie sztandarów oraz uroczystości nadania imienia patrona;
Likwidacja analfabetyzmu;
praca kulturalno - oświatowa: nauczanie systematyczne, doraźne, zakładanie świetlic i opieka nad nimi, organizowanie bibliotek żołnierskich i rozwijanie czytelnictwa