potasu w osoczu) i kliniczynch objawów niepożądanych. Wykazano, że przyjmowanie tych leków może być korzystne dla pacjentów z przeby­tym zawałem serca. Korzyści ze stosowania inhibitorów enzymu prze­kształcającego angiotensynę odnoszą również chorzy na niewydolność serca. Leki te zmniejszają przerost lewej komory serca - jedno z istot­nych powikłań nadciśnienia. U niektórych pacjentów przyjmujących preparaty z tej grupy występuje kaszel. Jest to najczęściej powód do zmiany na lek z innej grupy.

ANTAGONIŚCI WAPNIA

(BLOKERY KANAŁÓW WAPNIOWYCH)

Leki te zmniejszają napięcie ściany naczyń krwionośnych, co powo­duje, że krew może przepływać przez nie swobodniej. W ciągu ostat­nich lat pojawiły się informacje sugerujące, że stosowanie krótko-działających antagonistów wapnia może być niekorzystne dla chorego. Z tego względu zaleca się ostrożność w ich stosowaniu. Leki nowej generacji o przedłużonym czasie działania są wolne od tych zagrożeń i skutecznie obniżają ciśnienie krwi. Mogą być stosowane zamiennie u chorych, którzy nie mogą przyjmować beta-blokerów i dla osób z zaburzeniami rytmu serca. Podczas stosowania antagonistów wapnia obserwuje się niekiedy zaparcia lub obrzęki wokół kostek.

ANTAGONIŚCI RECEPTORA DLA ANGIOTENSYNY II

Ich skuteczność w obniżaniu ciśnienia tętniczego i dodatkowe korzyści są podobne do inhibitorów enzymu przekształcającego angio­tensynę. Leki z tej grupy charakteryzują się natomiast występowa­niem mniejszej liczby lub mniej nasilonych objawów niepożądanych w porównaniu z innymi grupami leków przeciwnadciśnieniowych.

ALFA-BLOKERY

(BLOKERY RECEPTORÓW ALFA-ADRENERGICZNYCH)

Blokowanie receptorów alfa-adrenergicznych znosi obkurczające działanie adrenaliny i noradrenaliny na naczynia krwionośne. Efekt przeciwnadciśnieniowy występuje bardzo szybko - najczęściej już po przyjęciu pierwszej tabletki. W związku z tym w początkowym

m

---