Wierszyk o miłości do pracy

>> Kocham swoją robotę, zarobek kocham też!
>> Kocham je coraz mocniej, czy słońce jest, czy deszcz.
>> Kocham mego szefa, on przecież jest wspaniały.
>> Kocham też jego szefów - i wszystkich pozostałych.
>> Kocham swoje biuro i jego pochodzenie,
>> Na urlopowy wyjazd go nigdy nie zamienię.
>> Kocham biurowych mebli ponury szary kolor
>> I sterty dokumentów rosnące wciąż na nowo.
>> Wydajność mojej pracy wzrasta wręcz nadzwyczajnie
>> I nie znam innych przyczyn, by było mi tak fajnie.
>> Ja kocham też obecność mych współpracowników,
>> Pełna złośliwych uwag, uśmiechów, wykrzykników.
>> Kocham mój komputer, kocham jego programy.
>> Przytulam je do siebie, chociaż nie bez obawy.
>> Ja kocham każdy program i wszystkie jego pliki
>> Zwłaszcza, jeśli ich praca przynosi mi wyniki.
>> Szczęśliwy jestem tutaj! Tu zródło mej radości,
>> Niewolnik swojej Firmy - to pełnia szczęśliwości!
>> Kocham tę robotę, kocham swe zadania.
>> I kocham tych nudziarzy, co ględzą na zebraniach.
>> Kocham swoją pracę; być może Was to nudzi.
>> I również bardzo kocham przybyłych właśnie ludzi.
>> Tych dwóch przyjaznych ludzi, wcale nie żadnych głupków,
>> Co w śnieżnobiałych kitlach wywożą mnie........do czubków