Regulamin pracy organów dowodzenia w SZ RP (1996 r.); [zawiera wzory dokumentów, planów, map];
Określa szczegółowe zasady opracowywania dokumentów dowodzenia:
nazwy miejscowości pisze się dużymi literami i w zależności od potrzeb podaje się ich współrzędne (prostokątne, geograficzne lub biegunowe);
miejscowości i obiekty terenowe służące do wskazywania rejonów i rubieży położenia (rozmieszczenia) wojsk podaje się począwszy:
- od prawego skrzydła - dla wojsk własnych;
- od lewego skrzydła - dla wojsk przeciwnika;
rejony rozmieszczenia (ześrodkowania) i działania wojsk oznacza się przynajmniej trzema charakterystycznymi punktami terenowymi i podaje w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara, począwszy od położonego najbliżej lub na przednim skraju;
rubieże obrony, ataku i ogniowe wskazuje się co najmniej dwoma punktami, podając położenie ich prawego i lewego skraju;
pasy obrony, natarcia wskazuje się dwoma liniami rozgraniczenia w kolejności, prawa-lewa, a każdą z nich za pomocą co najmniej dwóch charakterystycznych punktów zaczynając od tyłu do przodu. Jeśli punkt nie wchodzi w pas działania wojsk, jego położenie (nazwę) poprzedza się słowem "wyłącznie" w postaci skrótu "wył.".
Linie rozgraniczenia wyznacza się na głębokość:
- zadania bojowego - w działaniach zaczepnych;
- zasięgu środków rażenia - w działaniach obronnych.
małe miejscowości i obiekty terenowe trudne do odnalezienia wskazuje się za pomocą współrzędnych lub większych miejscowości położonych w pobliżu;
brzegi kanałów, jezior, zalewów, stoki wzgórz, skraje lasów i miejscowości wskazuje się za pomocą stron świata, a brzegi rzek - słownie do kierunku prądu wody;
drogi marszu wskazuje się kilkoma punktami określającymi początek drogi, charakterystyczne punkty pośrednie na drodze marszu i punkt (rejon) docelowy;
kierunki natarcia wskazuje się kilkoma punktami na całą głębokość zadania, począwszy od przedniego skraju (rubieży ataku, rubieży wprowadzenia do działań).