Wydział: M i IM |
1.Jarosław Indra 2.Marcin Groń |
ROK II |
Grupa: 2 |
Zespól: 6 |
|||
Pracownia Fizyczna I |
Temat: Interferencja fal akustycznych. |
Numer ćwiczenia 13 |
|||||
Data wykonania: 10-11-1998 |
Data oddania: 17-11-1998 |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
Ocena: |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w gazach metodą interferencji fal akustycznych, przy użyciu rury Quinckiego. Wyznaczenie wartości Cp / Cv dla badanych gazów.
Wprowadzenie:
Zaburzenie mechaniczne rozchodzi się w ośrodku ciągłym w postaci fali.
W ciałach stałych mogą to być fale poprzeczne i podłużne, w cieczach i w gazach wyłącznie podłużne - polegające na przenoszącym się przez ośrodek po sobie na przemian jego lokalnych zagęszczeń i rozrzedzeń. Za fale dźwiękowe uważamy fale o częstotliwościach od 20 Hz do 20 kHz, gdyż są one słyszalne przez ludzkie ucho. W przypadku gdy źródłem fali jest układ wykonujący drgania harmoniczne, powstaje fala sinusoidalna; odchylenie y lokalnego ciśnienia w ośrodku od stanu równowagi, rozchodzące się wzdłuż drogi x, dane jest wzorem:
y = ym sin(kx - wt)
gdzie: k = 2p/l w = 2p/T l- długość fali ym - amplituda fali
Wyznaczenie długości fali l ze zjawiska interferencji umożliwia, przy znajomości częstotliwości f, obliczenie prędkości rozchodzenia się fali ze wzoru:
V = f * l
Prędkość dźwięku w gazach jest dana wzorem:
gdzie: T - temperatura bezwzględna
R - stała gazowa
m - ciężar cząsteczkowy molekuł gazu
k - Cp / Cv
Wykonanie:
Częstotli-wość |
Położenie kolejnych minimów (mm) |
|
|
|
|
Różnica położeń kolejnych minimów (mm) |
|
|
|
Długość fali |
Prędkość dźwięku |
(Hz) |
a1 |
a2 |
a3 |
a4 |
a5 |
D1 |
D2 |
D3 |
D4 |
l(m) |
(m/s) |
600 |
120 |
390 |
|
|
|
270 |
|
|
|
0,540 |
324,0 |
650 |
110 |
380 |
|
|
|
270 |
|
|
|
0,540 |
351,0 |
700 |
90 |
330 |
|
|
|
240 |
|
|
|
0,480 |
336,0 |
750 |
85 |
320 |
|
|
|
235 |
|
|
|
0,470 |
352,5 |
800 |
80 |
290 |
|
|
|
210 |
|
|
|
0,420 |
336,0 |
850 |
75 |
285 |
|
|
|
210 |
|
|
|
0,420 |
357,0 |
900 |
70 |
270 |
|
|
|
200 |
|
|
|
0,400 |
360,0 |
1500 |
85 |
200 |
315 |
425 |
|
115 |
115 |
110 |
|
0,227 |
340,0 |
1700 |
80 |
180 |
285 |
385 |
|
100 |
105 |
100 |
|
0,203 |
345,7 |
1900 |
70 |
165 |
255 |
345 |
430 |
95 |
90 |
90 |
85 |
0,180 |
342,0 |
2100 |
45 |
125 |
205 |
285 |
360 |
80 |
80 |
80 |
75 |
0,158 |
330,8 |
2300 |
40 |
115 |
185 |
260 |
330 |
75 |
70 |
75 |
70 |
0,145 |
333,5 |
2500 |
35 |
110 |
170 |
240 |
305 |
75 |
60 |
70 |
65 |
0,135 |
337,5 |
2700 |
30 |
95 |
155 |
215 |
280 |
65 |
60 |
60 |
65 |
0,125 |
337,5 |
2900 |
25 |
85 |
145 |
200 |
255 |
60 |
60 |
55 |
55 |
0,115 |
333,5 |
3100 |
23 |
78 |
133 |
187 |
241 |
55 |
55 |
54 |
54 |
0,109 |
337,9 |
3300 |
22 |
75 |
125 |
176 |
229 |
53 |
50 |
51 |
53 |
0,104 |
341,6 |
po poprawce = 338,3(m/s)
V = f*l (1)
(2)
Z porównania wzoru (2) dla różnych temperatur dostaniemy zależność:
W naszym ćwiczeniu pomiary były prowadzone w temperaturze T1 = 293oK.
W tablicach prędkość dźwięku dla powietrza jest dana w temperaturze
T2 = 273 oK i wynosi 331(m/s).
338,3*0,965 = 326,5 (m/s)
V1 =
po poprawce
Do obliczenia wartości k potrzebna będzie wartość m
m =0,78*mN2 + 0,21*mO2 + 0,01*mAr = 28,9(g/mol) = 0,0289(kg/mol)
k = 1,35
Wnioski:
Z wykresu widać, że prędkość nie zależy od częstotliwości jest cały czas stała dla stałego ośrodka. Po przeliczeniu wartości prędkości zmierzonej do warunków prędkości podanej w tablicach i po porównaniu widzimy, że wartości te różnią się między sobą spowodowane jest to niedokładnością pomiaru co zostało wykazane w błędach w tabelce. Największy wpływ na dokładność pomiaru miał pomiar odległości pomiędzy kolejnymi wyciszeniami. Aby dokładniej określić prędkość dźwięku tą metodą należy szczególną uwagę zwrócić na dokładny pomiar tychże wyciszeń.