ŚW. ALEKSY:
”Legenda o sw. Aleksym” jest przykladem utworu ,który opisuje zycie i smierc swietego, czyli utworem tzw. hagiograficznym. Z utworu dowiadujemy sie o tym, ze ojciec Aleksego wywodzil sie z bogatego rodu ,a matka byla milosierna dla ubogich. W wieku 24 lat Aleksy zeni sie, i tego samego dnia kiedy bral slub oznajmia zonie, ze chce zachowac czystosc i udac sie w daleka podróz w poszukiwaniu sensu zycia oraz Boga.
Zwraca jej pierscionek zareczynowy i nastepnego dnia wyjezdza z Rzymu.
„Legenda o sw. Aleksym” propaguje skrajna asceze. Ascetami nazywamy ludzi, którzy dobrowolnie decyduja sie na umartwianie, odrzucenie przyjemnosci swiata, zycie w skrajnej nedzy, i cierpieniu. Sw. Aleksy wyrzekl sie wielkich bogactw, wygód zycia, milosci, zrezygnowal z mozliwosci posiadania rodziny. Wybral los samotnika, jego pozytywne i docenione prze Boga cechy to: ofiarnosc, skromnosc, cierpliwosc, odwaga, gorliwa wiara , nie oczekiwal uwielbienia, przyjmowal cierpienie.
Moim zdaniem postawa ta jest zdecydowanie egoistyczna i negatywna, gdyz postawa ta obliguje czlowieka do lekcewazenia uczuc osób bliskich, a zarazem do cierpienia. Rodzina powinna byc najwazniejsza wartoscia w zyciu czlowieka, ale epoka sredniowiecza podkresla, ze w centrum zainteresowania czlowieka znajduje sie Bóg , a nie czlowiek.
Uwazam ze sw. Aleksy postapil nieuczciwie wobec swojej zony i jej uczuc, ale dla niego wyzsze wartosci-Bóg wygraly.
ŚW. FRANCISZEK Z ASYŻU:
Ten sredniowieczny filozof przezyl gleboki przelom duchowy po lekkomyslnej mlodosci (pelnej przygód i zabawy). Od jego imienia powstal kierunek filozoficzny jakim jest Franciszkanizm. Filozofia jego polegala na umiejetnosci cieszenia sie zyciem. Odwolywal sie do idei powrotu do prostego zycia ewangelickiego, cechujacego sie pokora i ubóstwem. Wedlug sw. Franciszka nalezy kochac nie tylko Boga ale kazda zywa istote, kazde zwierze, drzewo, kwiat. Uwazal , ze kazde stworzenie jest piekne i z natury dobre, trzeba tylko wydobyc i doszukac sie tego piekna.
Moim zdaniem sw. Franciszka nie mozemy zaliczyc do ascetów, gdyz za duzo w nim radosci i umiejetnosci cieszenia sie zyciem.
Moim zdaniem filozofia i postawa sw. Franciszka jest blizsza wspólczesnemu czlowiekowi, moze dlatego ze pozwala nam na przyjemnosci.
Postawa sw. Aleksego jest skrajna, gdyz we wspólczesnym swiecie jest malo ludzi, którzy by sie okaleczali , wyrzekali wygód zycia , i poswiecali Bogu. W dzisiejszych czasach kazdy podaza za pieniedzmi , edukacja, a w chwilach wolnych stara sie odpoczac, bawic sie , dlatego Bóg zajmuje odrebne stanowisko- nizsze. Mysle równiez, ze wspólczesny czlowiek w przeciwienstwie do sw. Aleksego oczekuje podziwu, oklasków, docenienia przez druga osobe. Trudno bylo by zapomniec o majatku, bogactwach i propagowac ubogi styl zycia, jaki przyjal sw. Aleksy.
Istotna sprawa jest równiez fakt iz filozofia sw. Franciszka z Asyzu nie jest pesymistyczna, dlatego tym samym czlowiek odbiera ja pozytywnie. W chwilach slabosci podnosi na duchu i pociesza, natomiast „Legenda o sw. Aleksym” moim zdaniem przepelniona jest smutkiem , cierpieniem, pesymizmem. Opowiadania( w „Kwiatkach sw. Franciszka) to czeste przemówienia filozofa do swoich braci zakonników, do ptaków, ryb zwierzat i drzew. Dlatego sw. Franciszek jest uznawany za patrona zwierzat. W przeciwienstwie do sw. Aleksego, Franciszek jest aktywny nie umartwia sie.
Jak wczesniej wspomnialem jest to bardzo wazne, bo czy wspólczesny czlowiek poradzilby sobie z problem poprzestajac jedynie na umartwianiu sie , a nie szukaniu dobrego rozwiazania?
Latwo zaczac taki cykl przemyslen, gorzej go zakonczyc. Niech suma wniosków bedzie nastepujace stwierdzenie. Kazdy czlowiek wyglada inaczej, posiada inny charakter, inaczej sie zachowuje , inaczej czuje. Dlatego odpowiedz na pytanie, stawiane w wypracowaniu bedzie zawsze inne, odmienne zalezna od czytelnika , który podejmie próbe rozmyslan na ten temat. ( ruda)